Ενδιαφέρουσες οι απαντήσεις σας, τενκ γιου.
Με βάσεις κάποιες σκέψεις που πυροδότησαν οι δικές σας σκέψεις, τείνω να καταλήξω σιγά σιγά στο συμπέρασμα ότι το ταξίδι στο χρόνο, πέρα απ’ το αν είναι εφικτό ή όχι, ενδεχομένως είναι απευκταίο, ή έστω, αν και όταν γίνει εφικτό, πρέπει να διέπεται από πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Π.χ. να αποκλειστεί η δυνατότητα ταξιδιού στο μέλλοντος, γιατί αυτό ουσιαστικά μ’ έναν τρόπο καταργεί την ανθρώπινη ελευθερία, αφού όταν πια έχουμε δει τί έχει γίνει και επιστρέψουμε στο παρόν, οι πράξεις μας καθορίζονται από τη σκέψη του τί μας περιμένει και όχι το τί θεωρούμε σωστό και τί όχι. Αφ’ ετέρου στα ταξίδια στο παρελθόν θα πρέπει να αποκλειστεί κάθε δυνατότητα επαφής και ζύμωσης με τους ανθρώπους του παρελθόντος, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος δημιουργίας περιπτώσεων “χωροχρονικού παραδόξου” με απρόβλεπτες συνέπειες. Ίσως να μας επιτρέπεται να ταξιδεύουμε στο παρελθόν μόνο αν είμαστε αόραστοι ή κάτι τέτοιο! Και ο σκοπός τέτοιων ταξιδιών να είναι ο εμπλουτισμός της ιστοριογραφίας με την από πρώτο χέρι καταγραφή γεγονότων ή πλευρών γεγονότων που μας έχουν “ξεφύγει”. Αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση, για κανένα λόγο παρέμβαση στην Ιστορία εκ των υστέρων - ο γέγονε γέγονε, και το ζητούμενο είναι η γνώση και όχι η αλλαγή των γεγονότων. Εμένα αυτό είναι που πάντα μου φαίνεται το πιο συναρπαστικό. Π.χ. μ’ άρεσε αυτό που είπε ο comealot για την αρχαία Αθήνα στην εποχή της ακμής της. Ή και λίιιιγο πιο μετά. Π.χ. θα ψόφαγα να μπορώ να μεταφερθώ στον 3ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, να τρυπώσω στον Κήπο του Επίκουρου και να παρακολουθήσω τί έλεγε στους μαθητές του, ενδεχομένως να διαβάσω τα έργα του που μετέπειτα καταστράφηκαν κτλ. Yeah!
Nα θεσω μια ερώτηση; Τι είναι χρόνος;
Good one
Θα απαντήσω σε αυτό το ερώτημα! Κλασσικά για τους περισσότερους ανθρώπους ο χρόνος είναι κάτι καθορισμένο, για παράδειγμα η ώρα ή το τρίπτυχο παρόν-παρελθόν-μέλλον. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Μπορούμε να καθορίσουμε το χρόνο ή είναι κάτι ασταθές. Για παράδειγμα εγώ είμαι 18 χρονών ενώ κάποιος είναι 28. Για εμένα η ηλικία του είναι το μέλλον, για αυτόν η ηλικία του το παρόν και η ηλικία μου το παρελθόν. Βλέπουμε λοιπόν ότι μέσα στο χωροχρονικό παρόν που όλοι αντιλαμβανόμαστε συμβαίνει να υπάρχουν και τα τρία ‘χρονικά επίπεδα’, το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν.
Αν εγώ πάω και δώ μια ταινία μια μέρα πρίν απο κάποιον άλλο εγώ έχω δεί ότι για εκείνον είναι αυτά που θα δεί στο μέλλον. Όπως και αν είμαι σε ένα αμάξι όπου τρέχω με 120 χιλιόμετρα την ώρα. Ένας που τρέχει με 50 θα με καταλάβει ώς ένα γρήγορο πέρασμα και στη συνέχεια ο χρόνος θα κυλά διαφορετικά για τον κάθε ένα, ενώ εγώ θα βρίσκομαι ήδη μπροστά του, στο χωροχρονικό μέλλον που εκείνος πρόκειται να βιώσει ενώ εγώ έχω βιώσει ήδη.
Οπότε δεν μπορούμε να καθορίσουμε με ακρίβεια το χρόνο, καθώς αυτός δείχνει να παραποιείται σε κάθε άτομο ή σώμα. Μπορούμε μόνο να καθορίσουμε το χρόνο όσο αφορά τα λεπτά, την ώρα κτλ, σαν ένα μέτρο σύγκρισης ή αναλογίας.
Απ’ ο, τι κατάλαβα μιλάτε για μακρινά ταξίδια στο χρόνο αλλά ακόμα κ κάθε δευτερόλεπτο που περνάει είναι παρελθόν. Η κάθε μας κίνηση το κάθε λεπτό καθορίζει το μέλλον μας. Με αυτό το σκεπτικό ήδη γνωρίζουμε το [B]κοντινό[/B] μέλλον μας γιατί αποτελεί συνέπεια των πράξεων μας. Μάλλον βγήκα off topic αλλά ήθελα να σταθώ στο παρακάτω ποστ:
είχα πρόσφατα μια σχετική συζήτηση στην οποία αναφέρθηκε και η μοιρολατρία και το αν τελικά το μέλλον μας είναι προδιαγεγραμμένο. Αυτό που λες παραπάνω metalMilitia δείχνει ότι κ εσύ πιστεύεις ότι το μέλλον είναι προδιαγεγραμμένο. Σε αυτό συμφωνώ από την άποψη ότι λόγω συγκεκριμένων επιλογών που κάνουμε καταλήγουμε σε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Με άλλα λόγια υπάρχουν πολλοί δρόμοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε αλλά λόγων συγκεκριμένων επιλογών μας καταλήγουμε σε έναν. Δεν υπάρχουν όμως και εξωτερικοί παράγοντες (οι άλλοι άνθρωποι και οι πράξεις τους) οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν τη δικιά μας πορεία και κατ’ επέκταση να την αλλάξουν? αυτό σημαίνει ότι κάτι που μπορεί να αλλάξει τον δρόμο που ακολουθήσαμε συνέβη για να ακολουθήσουμε τελικά ένα άλλο δρόμο? και αν τελικά είναι όντως πολλοί οι δρόμοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε πώς ξέρουμε σε ποιο μέλλον θα ταξιδέψουμε (αν αυτό γίνει ποτέ δυνατό)?
Αν κάποιος ταξιδέψει στο μέλλον θα δεί αυτό που θα γινόταν αν έπερνε τις ίδιες αποφάσεις και αν οι εξωτερικές επιρροές είναι οι ίδιες. Γιατί απλά για να υπάρχει μέλλον θα είχε υπάρξει και παρελθόν και παρόν. Και απο τη στιγμή που δεν υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα(θα ήταν τρομακτικό αν υπήρχε:!: ) τότε όσα έγιναν μια φορά θα ξαναγίνουν και θα γίνονται. Για παράδειγμα αν κάποιος ταξίδευε πίσω στο παρελθόν για να σκοτώσει τον χίτλερ πρίν αναλάβει την ηγεσία του κόμματος του τότε απο τη στιγμή που στο μέλλον ο χίτλερ είχε ζήσει αυτό σημαίνει πως είχε ήδη ταξιδέψει στο παρελθόν και οι προσπάθειες του για δολοφονία του χίτλερ απέτυχαν.
Δεν ξέρω αν τα διατυπώνω καλά όλα αυτά, ίσως και όχι οπότε όποιος κατάλαβε τι λέω και θέλει να τα πεί καλύτερα ας το κάνει
Αυτό που λέω hellena είναι ότι αν έγινε κάτι μία φορά θα ξαναγίνει γιατί οι εξωτερικοί παράγοντες θα είναι ίδιοι εφόσον και για ‘αυτοί έχουν κάνει τις επιλογές τους’
ναι αλλά αφού υπάρχει η επιλογή σημαίνει ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν παραπάνω από μία πραγματικότητες. Δηλαδή εσύ πιστεύεις ότι είναι μονόδρομος ουσιαστικά…:-k
Γιατι πρεπει να χαλατε ενα τοσο ωραιο επιστημονικο θεμα με φιλοσοφικες ερωτησεις γαμω τα γενια μου? :x
Το πήγανε προς το μοιρολατρικό - θρησκευτικό σε παραπάνω ποστς γι’ αυτό και πόσταρα κάποιες σχετικές σκέψεις. Τεσπα συνεχίστε
Ναι για εμένα είναι λίγο μονόδρομος. Είμαι ελεύθερος να κάνω τώρα τις επιλογές μου και μετά ότι γράφεται δεν αλλάζει. Δεν είναι μοιρολατρία αυτό γιατί δεν λέω ότι η μοίρα μου καθορίζει τη ζωή, εγώ την καθορίζω αλλά μετά δεν μπορώ να αλλάξω τις επιλογές που έκανα
“Χοντρικά” ο χρόνος είναι απλά μια… ατυχής ονομασία για μία από τις 4 διαστάσεις του σύμπαντος, όπως περιγράφεται από τη γενική θεωρία της σχετικότητας.
Βέβαια η… προβολή αυτής της διάστασης στη δική μας αντίληψη (επειδή μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας μόνο 3 διαστάσεις του ευκλείδιου χώρου) αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ο χρόνος που μετράμε με το ρολόι.
Εδώ δημιουργούνται ακόμα περισσότερα ερωτήματα, οπότε θα πρέπει να επανέλθουμε
Σύμφωνα με το Λεξικό της Οξφόρδης με τον όρο χρόνος εννοείται “[B]η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο[/B]”.
Γενικά Χρόνος χαρακτηρίζεται η ακριβής μέτρηση μιας διαδικασίας από το παρελθόν στο μέλλον.
Προς το παρόν μου απαντάτε τι είναι και σε τι μετριέται το φυσικό μέγεθος χρόνος.
Επι της ουσίας όμως, τι είναι χρόνος; Πότε ξεκινά ο χρόνος (κατα το bing bang;); Και πριν, τι υπάρχει; Διότι κάτι υπάρχει. Εκτός αν από την ανυπαρξία προκύπτει η ύπαρξη.
Ο μη-χρονος γινεται χρόνος δηλαδή; Ο χρόνος αν έχει αρχή θα έχει και τέλος;
καλά αυτά που ρωτάς είναι πιστεύω πιο πολύ για φιλοσοφικές συζητήσεις.
κατα τα άλλα ένας άλλος ορισμός για τον χρόνο είναι ο εξής:
"[B]ένα μη χωρικό γραμμικό συνεχές στο οποίο τα γεγονότα συμβαίνουν με εμφανώς μη αναστρέψιμη τάξη[/B]"
νομιζω ειχα διαβασει στο χρονικο του χρονου οτι πριν το big bang θεωρειται οτι η μαζα του συμπαντος ηταν απειρη,οποτε και δεν ισχυαν πραγματα που ισχυουν σημερα,γιατι δεν ισχυαν ουσιαστικα οι νομοι της φυσικης.
Παντως νομιζω οτι αν καποιος ειχε απαντηση σε αυτο το ερωτημα, θα ειχε και κανα-δυο βραβεια Νομπελ να τον κοιτανε απο το ραφι του.
Διάβασα όλο το thread. Αρκετά ενδιαφέρον!
Tο ταξίδι στο χρόνο, στο παρόν ή στο παρελθόν, νομίζω πως είναι ιδέα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς πολλούς από εμάς.
Δεν έχω ασχοληθεί με τη φυσική ούτε έχω ιδιαίτερες γνώσεις πάνω στο θέμα, αλλά και η ιδέα της τηλεμεταφοράς / διακτινισμού δεν είναι αρκετά παρόμοια;
Δε θέλω να είμαι off topic, πάντως αν κάποιος έχει κάτι να πει και πάνω σ΄αυτό, ή έχει να παραθέσει links, κτλ, ωραίο θα ήταν να ανοιχτεί νέο σχετικό thread ή να γραφτεί εδώ κάτι επιπλέον.
Για τηλεμεταφορές κλπ, υπάρχει ένα ενδιαφέρον (απ’ ότι μου έχουν πει δηλαδή, γιατί δεν πρόλαβα να το διαβάσω ακόμα) και παλιό βιβλιαράκι που είχε γράψει ένας φυσικός (από εξωτερικό, δεν θυμάμαι όνομα) με τίτλο:
"Η φυσική του σταρ τρεκ"
όπου γίνεται προσπάθεια φυσικής ερμηνείας των φαινομένων και “τεχνολογιών” που εμφανίζονται στη σειρά.