Χωρίς να θες σε τράβηξαν σε σκυλο-κλαμπ, όπου τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα από ότι φαντάστηκες: άθλιος χώρος, αποπνικτική ατμόσφαιρα, φίσκα στους κουστουμάτους και πουκαμισάτους νεατερνταλ που σιγοντάρουν στο τσιφτετέλι ψωνισμένα ξεπλυμέ γκομενάκια (τα μισά ήδη πάνω στα τραπέζια) και η μουσική εναλλάσεται από σκυλο-ποπ σε τσιφτετελε και τουμπαλιν. Eνώ σκέφτεσαι να παραγγείλεις το τρίτο ποτήρι βότκα για να ξεχάσεις που βρίσκεσαι, ξάφνου η τύχη σου χαμογελά: Βλέπεις ότι ο Ντι-τζει παραπατάει, αφήνει το ντεκ και τρέχει για τη τουαλέτα. Σου δίνεται η δυνατότητα να βάλεις ακριβώς ένα τραγούδι στο ενδιάμεσο (πριν γυρίσει και γίνουν όλα που__να).
εμένα σίγουρα το αγαπημένο μου από black one.
το θέμα είναι πως αν το ακούσεις σε μεγάλη ένταση και δεν είσαι εξοικειωμένος σε τέτοια ακούσματα, τουλάχιστον θα ιδρώσεις από το άγχος…
