Είπα να ακουσω πιο σοβαρά τους Tool. Ως τώρα είχα ακούσει κάποια τραγουδια που δεν μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον, αλλά με μερικές παραπάνω ακροάσεις του Lateralus, αλλάξα γνωμη. Καλός δισκος, (ξέρω, πολλοί το έχετε σαν ευαγγέλιο όπως μου είπε ο Ιφριτ:p) ξεχωρισα το Schism, το parabola και το Triad:) (για αρχή)
Και το Aenima άκουσα και μου άρεσε σαν πρωτη εντυπωση.
η μουσική ιδιοφυία των Tool είναι δεδομένη.
μεγαλειώδεις δίσκοι όπως το Aenima και το Lateralus δεν βγαίνουν από μέσους μουσικούς.
αν και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μουσικοί μονοδιάστατα αλλά ως καλλιτέχνες πιο συνολικά (πχ artwork, videos κλπ).
για τα δεδομένα τους όμως (και μετά από κάποιο σεβαστό διάστημα) το 10.000 Days είναι στην καλύτερη άνισο, μισό καταπληκτικό και μισό μάλλον βαρετό.
επίσης, ίσως είχε να κάνει με τις υπέρμετρες απαιτήσεις που είχαν δημιουργηθεί, αλλά όλοι περιμέναμε να δούμε ένα live που θα συγκλονίσει και εκτός ελάχιστων μεμονομένων στιγμών, συγκλονίστηκαν μόνο αυτοί που θα συγκλονιζόντουσαν ακόμα και αν δεν έβγαιναν.
ίσως να έφταιγε το μέρος την πρώτη φορά, αλλά η δεύτερη ήταν κάπως ξενέρωτη. Μικρό σετ, καμια διαφοροποίηση, καλύτερος ήχος, μισό εισιτήριο, μισός κόσμος.
οντας αρρωστος με τους tool καποτε(τωρα εχω ηρεμησει καπως) μπορω να πω με βεβαιοτητα οτι η καλυτερη περιοδος τους συναυλιακα ηταν η τριετια 1996-98.γιατι ? για εναν και μονο λογο ,γιατι τοτε ο απιστευτος performer που ακουει στο ονομα maynard james keenan ειχε πιασει εκτελεστικα/φωνητικα επιπεδα επιπεδου plant(και βαλε)
ακουστε πως διασκευαζουν το no quarter.
ακουστε πως τραγουδαει κομματια σαν τα eulogy/H/third eye
δειτε τι σκηνικη παρουσια ειχε τοτε ,οταν εβγαινε ντυμενος τηλευαγγελιστης/cher on crack/βαμμενος μπλε/μαυρος και αφηνε τα σωθικα του στην σκηνη
στην περιοδεια lateralus 2001/2002 το stage ειναι ‘πιο’(μεγαλο/εντυπωσιακο/επιβλητικο) αλλα οσοι γνωριζουν δεν εντυπωσιαζονται απλα με το μεγεθος.και η αληθεια ειναι οτι τοτε ο mjk εχει αρχισει και αποτραβιεται.τερμα τα κουστουμια,τερμα οι ατακες-φωτια μεταξυ των κομματιων,τερμα αυτη η φλογα που στην περιοδεια του αενιμα εκαιγε τα παντα στο περασμα της.η φωνη ακομα κρατιεται σε πολυ καλα επιπεδα αλλα the magic is gone.
κριμα που ο maynard το ‘εχασε’ γιατι οσο περνανε τα χρονια η υπολοιπη μπαντα παιζει ολο και πιο παπαδες(ευφημος μνεια στον danny ‘i love satan’ carrey)
εχoντας βρει οτι dvd υπαρχει απο aenima tour 96-98 (καμια 30αρια συναυλιες) υπαρχουν ακομα στιγμες που μενω με το στομα ανοιχτο βλεποντας τι ‘παρασταση’ δινανε τοτε τα παλικαρια.και παντα γελαω οταν ακουω ασχετους με το σπορ να τους συγκρινουν πχ με τους system of a down .καποια πραγματα δεν αλαλζουν ποτε σε αυτον τον πλανητη…
Came out to watch you play…why are you running away ?..
Το ξέθαψα και το ακούω συνέχεια.
Ουστιαστικά είναι το μόνο τους που έχω ακούσει καλά.
Οπως και να χει είναι ένα αριστούργημα, και προσωπικά ποτέ δεν το θεώρησα δυσκολοάκουστο album.
Και χεστήκαμε αν είναι μεταλ ή όχι.
Και είναι αυτό βασικά (καλά και οι Mastodon) που με οδήγησε σε κείνη την (απαράδεκτη) συναυλία του 2006.
ti na pw gia tous tool!!! to agapimeno mou group!!! cdares thriloi san to lateralus kai to aenima dn prokeitai na xsanavgoun!!! oxi oti kai to Undertow kai to 10000 days dn ine cdares!!! kai to EP thelei to liwsimo tou!!!
