Kαμμένο θέμα μιας και έχουμε εξαντλήσει από δω και κει θέματα που αφορούν τα αγαπημένα μας comics που έγιναν ταινιάρες, αλλά θεωρώ πως οι μεταφορές comic στην μεγάλη οθόνη, εκτός από το ότι είναι το νέο trend στο Hollywood από τα 00ς και μετά -έχει αυξηθεί ο αριθμός μεταφορών comic σε ταινίες σε τεράστιο βαθμό, ακόμη και underground καταστάσεις δλδ όπως το Dylan Dog-, έχουν δώσει και πολύ σπουδαία αποτελέσματα από καλλιτεχνικής άποψης…
οπώτε ερωτώ, ποιές θα ήταν πχ οι αγαπημένες σας 10 μεταφορές κομικ στη μεγάλη οθόνη?
Τώρα ο καθένας θα μπορεί να πεί κιόλας αν θεωρεί καλή την ταινία σαν ταινία, ή καλή την μεταφορά σε σχέση με το αρχικό υλικό…πχ κλασσικό για εμένα, είναι το Batman Returns…τρομερή ταινία, μάπα μεταφορά του κόμικ για χίλιους δέκα λόγους…(τους λέω άμα λάχει:p)…οπώτε ξερωγώ, ισως φτιάξω και 2 τοπ 10:p…
αύριο όμως γιατί τώρα έχωσα Flash Gordon και έγινε η ‘σύλληψη’ του τόπικ…
Αν βάλουμε old boy road to perdition κ.α. τέτοια εκτός από του super heroes το θέμα περιπλέκεται αρκετά. Γενικά πάντως από κομικ έχω ασχοληθεί παλιά κυρίως με marvel και ελάχιστα με dc και εκτός αυτού έχω πολλά χρόνια να ασχοληθώ με αυτά. Από ταινίες τώρα αν κάνω λίστα μάλλον στην κορυφή θα βρεθούν ταινίες όπως το batman returns που όπως είπε και ο Lupin που δεν έχουν και πολύ σχέση με τα κομικ. Επίσης το unbreakable είναι ταινιάρα. Θα επανέλθω κάποια στιγμή.
σωστος σε ολα, αν και ο Κοναν ειναι μεταφορα των βιβλιων του Howard, για τον οποιο λογο εγω δεν θα το βαλω στο τοπ 10 μου…
δινω πονο
το σκεφτηκα συνολικα και μαλλον θα κανω ανορθοδοξη λιστα αλλα κλαιν…χωρίς σειρά προτίμησης
Νausicaa of the valley of the winds
Από το ομότιτλο κομικ του Hayao Miyazaki, αν και παιρνει στοιχεία μόνο από τον πρώτο τόμο-από τους συνολικά 7- και δίνει και δικό του φινάλε, είναι μια εκπληκτική μεταφορά και σαν ταινία αλλά και απέναντι στο πρωτότυπο υλικό, καθώς διατηρεί την θεματολογία στο ίδιο επίπεδο… επίσης πελώριο soundtrack-από τα τοπ των 80ς- + μερικές στιγμές animation μαγείας που δεν νομίζω ότι κανένας δεν κατάφερε να τις ακουμπήσει, 20φεύγα χρόνια μετά,ούτε ο ίδιος…
Τα έχουμε ξαναπεί, πήρε στοιχεία από τις καλύτερες ιστορίες του Bats, έδωσε ρεαλιστική υπόσταση στους χαρακτήρες αλλά ταυτόχρονα διατήρησε την comic προσωπικότητα και το ιστορικό τους, το έμπλεξε με τον Michael Mann και μάλλον η πιο καθοριστική στιγμή ολόκληρου του υπο-gendre, άλλαξε για πάντα το είδος…
3.Flash Gordon
Soundtrack από Queen\m/, camp αφέλεια αλλά πιστό και στο πρωτότυπο υλικό, ένα cult αριστούργημα που μισήθηκε αλλά παράλληλα αγαπήθηκε από τους geeks around the world…death to Ming και τα ρέστα μου
4.Popeye
Ανατρεπτικό και σκοτεινό ‘‘πειραγμένο’’ κινηματογραφικό παράδοξο, η ταινία καταθάφτηκε όταν πρωτοβγήκε και μέχρι και σήμερα λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξή της…με πρώτη εμφάνιση στο πανί για Robin Williams, το αριστούργημα του Altman είναι μια ταινία πάρα πολύ περίεργη, σκοτεινή και βαριά, γεμάτη σαρκασμό, υποβόσκουσα σκληρότητα και σχεδόν αριστερά 'κρυφά΄κλεισίματα του ματιού, με ολοκληρωτικά fucked-up χαρακτήρες και ένα εικαστικό διαμάντι η όλη παραθαλάσσια πόλη… αξίζει για όποιον δεν το έχει δεί, ενώ η σχέση του με το πρωτότυπο υλικό είναι πολύ καλή, καθώς παίρνει έμπνευση από τα πρώιμα comic strips του Popeye, που trust me δεν έχουν καμία σχεδόν σχέση με αυτά που διαβάζαμε μικροί…
ΑKira
Cyberpunk όργιο δράσης και φιλοσοφικών αναζητήσεων, η ταινία που έσπασε τα σύνορα του anime και το καθιέρωσε στον υπόλοιπο πλανήτη…τι να πώ, αριστούργημα…και πάλι παίρνει έμπνευση από ένα κομμάτι μόνο του τεράστιου manga, αφήνονταν παρα πολλά πράματα έξω αλλά και πάλι, το πνέυμα μένει ατόφιο…
Χ-ΜΕΝ 2
Sorry για τους Avengers fans, αλλά μετά από σκέψη μπορώ να πώ ότι το Χ2 είναι η καλύτερη ταινία της Marvel, καθώς έχει τρομερό στόρυ κατευθείαν από την ουσία των σελίδων των comic, τρομερούς χαρακτήρες και δράση, ανατροπές, σενάριο τεσπά που δεν μένει στο καλος vs κακός αλλά είναι γεμάτο γκρίζες στιγμές και γεμάτα παραλληλισμούς με την πραγματικότητα ερωτήματα περί ανωτερότητας φυλών κτλ και φυσικά Wolverine, εύκολα ο καλύτερος ήρωας για μένα από όλο το Marvel universe που έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη… επίσης κορυφαίο φινάλε…
Ηeavy metal
Αυτό εδώ, αν έβαζα την λίστα με σειρά προτίμησης θα χτύπαγε 3αδα για πλάκα…ανθολογία αυτοτελών μικρών ιστοριών επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, βασισμένες στην γενικότερη φιλοσοφία του περιοδικού Heavy Metal- αμερικάνικο παρακλάδι του γαλλικού Metal Hurlant, όπου μαζί με 2000AD είναι τα σημαντικότερα αναγνώσματα επιστημονικής φαντασίας heavy metal αισθητικής ever…από τις σελίδες τους ξεπήδησαν ιερά τέρατα όπως ο Moebious, Druillet, Bilal κτλ ενώ η μεταφορά είναι εκπληκτική καθώς όλες οι ιστορίες διατηρούν στο φουλ αυτό το feeling των comic…ειδικα δε η τελευταία ιστορία με την Τaarna και το άτυπο homage στον Arzag του μεγάλου Moebious είναι ασσύληπτης ομορφιάς και cult-ίλας…thumbs up και στο εκπληκτικό soundtrack με Sabbath, BOC, Grand Funk Railroad, Cheap Trick κτλ…
8.Ηellboy: The Golden Army
Αν και αλλάζει αρκετά στοιχεία από το comic + ότι χάνει την occult ουσία του σε ένα βαθμό-αν και παραμένει στο ίδιο ύφος με το comic-, είναι μια τίμια μεταφορά κατ εμε και μια τρομερή ταινία φαντασίας από την άλλη…τουλάχιστον διατηρεί τον χαρακτήρα του Hellboy, με το βαρύ του ύφος, την ειρωνία, τον σαρκασμό και τα μονολεκτικά punch lines…εικαστικά δε, δεν παίζεται αφού ο Ντελ Τορο, μετά τον Πάνα καταφέρνει να συνδιάσει το εικαστικό του όραμα με την blockbuster νοοτροπία του πρώτου και επιτυγχάνει τρομερή μίξη…αντέ και 3ο!!
Dick Tracy
Αυτό θα πεί comic μεταφορά! Κυριολεκτικά σαν να ξεφυλίζεις το comic, τρομερά σκηνικά, τρομερή αισθητική, απιστευτο κυριολεκτικά make up και άπειρο γέλιο…εικαστικός θρίαμβος, λίγες, πολύ λίγες ταινίες έχουν καταφέρει τέτοια μίξη comic strip με εικόνα!Το sin city του χρωστάει τα πάντα…
Scott Pillgrim VS the World
Αυτό είναι για μένα, ο ορισμός του comic movie…αν και όχι τέλεια ταινία, είναι ακριβώς αυτό που έχω στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι comic και σινεμά…ένα βήμα μπροστά από τον Dick Tracy, o ορισμός την μεταφοράς κόμικ σε ταινία! Ε και σχεδόν καρμπόν με την πρωτότυπη ιστορία του κομικ…
εναλλακτική τοπ-10 με τα bonus του πάγκου λεητερ
υγ. Κάτι μου λέει μέσα μου πως μια θέση στο top 10 θα αντικατασταθεί μόλις δω το νέο Dredd, αν είναι τόσο καλό όσο λένε-και ελπιζω…
ναι…η ταινια βγηκε πριν ολοκληρωθει το manga…το manga o Ηayao το ξεκινησε το 1982 και το ολοκληρωσε το 1992, ενω η ταινια βγηκε το 1984…παντελως διαφορετικη η συνεχεια του manga απο την ταινια, εγινε ενα επος-κυριολεκτικα- που θυμιζει Τολκιν κτλ λογω του τεραστιου κοσμου που επλασε και τον διαφορων μεγαλων μαχων, η ταινια παιρνει το μεγαλυτερο μερος του πρωτου τομου του manga και απλα του δινει ενα φιναλε, ενω απουσιαζουν οι εκατονταδες χαρακτηρες που ηρθαν μετα στο manga, o main villain που δεν υπαρχει στην ταινια κτλ… οι χαρακτηρες ειναι πανομοιοτυποι και στη συνεχεια του Manga, οπως και κατα βασει το κεντρικο του essense, γιαυτο και το θεωρω καλη μεταφορα… αλλα ακριβης μεταφορα οχι, δεν εχει σχεδον καμια σχεση μετα…
Τα περισσότερα τα είπατε ήδη. Μεγάλο ΝΑΙ για τα πρώτα 2 Batman (ok, και τα τελευταία καλά είναι, αλλά εδώ μιλάει Burton fan), ακόμα μεγαλύτερο ΝΑΙ για τις ταινίες του Miyazaki, το cyberpunk έπος Ghost In The Shell, το ακόμα πιο επικό Akira, γενικά οι Ιάπωνες το κατέχουν το σπόρ της μεταφοράς μια χαρά (σε αντίθεση με τους αμερικάνους, που ενίοτε το χουν, ενίοτε καθόλου όμως).
Τι άλλο ωραίο είπατε? Α, φυσικά τα Sin City, The Crow, Adams Family, American Splendor, X-Men, Dick Tracy (τρελή ατμόσφαιρα η ταινία, ατόφια μέσα από τα κόμικς)… Και το Popeye καλό ήταν μωρέ, εντάξει.
Τα υπερηρωικά δεν τα έχω δει όλα πάντως - Ωστόσο τα πρώτα 2 Superman & το Spiderman υπήρξαν πολύ καλές μεταφορές ομολογουμένως (αν και τα Batman τα ξεπερνάνε αμφότερα).
Για το From Hell ΟΧΙ όμως ε. Γενικά τα κόμικ του Moore έχουν τόσο πολύ κακοποιηθεί στην μεγάλη οθόνη, που είναι κρίμα πραγματικά. Μόνη εξαίρεση το V For Vendetta, που είναι αρκετά καλό - αν και όχι καλύτερο του κόμικ.
Να προσθέσω μια ταινία καλτ και σταθμό για τα '60ς, σίγουρα αιτία ονειρώξεων για πολλούς νέους της εποχής - Και τώρα όμως αν δω την Jane Fonda ως [B]Barbarella[/B] παθαίνω διάφορα ομολογουμένως…
Τέλος, μια εξαιρετική μεταφορά από ένα εξαιρετικό κόμικ, το Persepolis.
Αυτό είναι περίπτωση “ταινία σαν ταινία”. Πιο πολύ κολλάει στα πραγματικά γεγονότα, παρά σ’ αυτά που περιγράφονται στο κομικ. Προσωπικά, πρώτα είδα την ταινία, η οποία μ’ αρέσει πολύ, και μετά διάβασα το κομικ, το οποίο με ξετρέλανε. Μέχρι να βρω λοιπόν που σκατά ξεκινάνε αυτά που περιγράφονται στην ταινία ενώ το διάβαζα, αναρωτιόμουν αν ήταν άλλη μεταφορά βέβαια, όσο μέρος του κομικ περιγράφεται στην ταινία, έχει άποψη και ωραία ατμόσφαιρα. Το βιβλίο όμως παίζει μπάλα αλλού. Ασπρόμαυρο σκίτσο, σκοτεινό, μπλέκει μασονίες, βασιλιάδες, εμμονές…τι να λέμε. Δε τη βγάζεις καθαρή μ’ έναν Τζονι Ντεπ και μόνο
1> Sin City
2> the Crow (Proyas’)
3> HellBoy I & II
4> Hulk
5> the Spirit
6> CreepShow
7> Conan the barbarian
8> Spiderman
9> The Punisher (& warzone)
10> V for Vendetta
Nαι. Και δυστυχώς ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ γκράφικ νούβελ. Ολες αυτές οι σελίδες το να γίνουν μια ταινία 90’-120’ λεπτών ([I]παραδοσιακά[/I]) [B]πολύ δύσκολο εγχείρημα[/B]: αναγκαστικά “θυσιάζεις” κάτι. Και γι αυτό το κινηματογραφικό αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο δυνατόν ([I]για κινηματογ. δεδομένα[/I]) -εκτός αν γυριζόταν σε…σειρά στη τηλεόραση (?). Αν ήταν να διαλέξω μεταξύ κομικ- ταινίας, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ θα διάλεγα το κομικ…
