ολοι συνηθιζουμε να βαζουμε ταμπελες στη μουσικη που ακουμε.metal-thrash-heavy-sludge κτλ.
ο λογος που δημιουργηθηκαν ειναι πρακτικος και επακολουθο της μουσικης εξελιξης που στην πορεια της υπηρχαν απειρα ρευματα.
περα ομως απο τους κλασικους διαχωρισμους σε κλασσικη, jazz κτλ, οπου υπαρχει μεγαλη διαφορα στη μουσικη, ακομη και στον τροπο που ειναι γραμμενες στις παρτιτουρες πιστευω οτι το εχουμε παρακανει λιγακι.
προσωπικα στη ζωη μου μου αρεσουν αυτα που δυσκολα μπαινουν σε μια κατηγορια, ειτε αυτα ειναι ταινιες, ειτε φαγητα, ειτε μουσικη
-τι ακους φιλε?
hardcore punk με thrash στοιχεια και doom φωνητικα με avantgarde στοιχεια
:-swtf!
αυτο που θελω να πω, ειναι μηπως το παρακανουμε με τις ταμπελες ρε παιδια, και ισως τελικα κανει κακο στη μουσικη?
τοσο καιρο που μπαινω στο φορουμ δεν θυμαμαι να εχει συζητηθει αυτο το θεμα, περα απο τον διαχωρισμο metal/rock.σκοτωστεμε
Σίγουρα κάποια είναι τραγικά όπως Epic - Speed - Power που στην ουσία δεν έχουν κάποια σοβαρή διαφορά κάποια όμως είναι λογικά όπως το Black από το Heavy, και εγώ το βλέπω λάθος να το βλέπουμε τόσο επιστημονικά.
Είναι περίεργο το θέμα…Ενώ κι εμένα σε γενικές γραμμές μου τη σπάνε οι πολύ εξιδικευμένες ταμπέλες και κυριότερα η προσκώληση ορισμένων σε αυτές (πχ ακούω βλακ μέταλ και N.W.O.F.G.H.S.Q.G.Y. μόνο!) πολλές φορές πεφτω κι εγώ σε αυτή την παγίδα (του να βάλω ταμπέλα)…κυρίως για προσωπικούς λόγους, π.χ. για να ξεχωρίσω στο μυαλό μου κάποια πράματα…φυσικά σε συζητήσεις με άλλους μουσικόφιλους δεν τους πρίζω τους όρχεις ότι η τάδε μπάντα παίζει αυτό το είδος (που περίγραφεται με 5 λέξεις), αλλά αντιθέτως το κρατάω στο μυαλό μου…
η ταμπελοποιηση στο ροκ εμφανιστηκε στα τελη της δεκαετιας του 70 οταν στον κοσμο των ροκαδων εισηλθε το πανκ(ροκ!) παραλληλα με την αρτι αφιχθεισα ντισκο που ‘‘μολυνε’’ τα αυτια των απανταχου ‘‘γεγεδων’’ της ξενης μουσικης(κυριως στην ελλαδα αλλα λιγο αργοτερα)…αυτο ηταν το πρωτο γραναζι σε μια τεραστια μηχανη που λεγεται μαρκετινγκ να παρασυρει το μεχρι τοτε αγνο ροκ στη λαιλαπα του κουτσομπολιου,του σοου και του βιντεο κλιπ…ειδη οπως hard, classic,aor,glam,heavy,psychedelic,space,canterbury,progressive και δεκαδες αλλα,επινοηθηκαν πολυ αργοτερα(οριστικα μετα το ‘85). Να φανταστειτε οτι οταν αγορασα το ‘85 το βινυλιο των kreator’‘endless pain’’ αριστερα του εξωφυλλου ειχε ενα συμβολο σαν γραναζι και εγραφε’‘speed metal’’!!!. Την δεκαετια του 70 απ’οτι διαβαζω η γνωριζω απο συγγενεις δασκαλους μου και πρεσβυτερους απο μενα, αυτος που ακουγε black sabbath-b.o.c.-ufo, ακουγε συγχρονως angel,josefus,methusalah,spirit,caravan και ελεγε απλουστατα οτι ακουγε ροκ μουσικη…
Οι ταμπελες ειναι αρκετα χρησιμες στο να οριζεις σε καποιον τι περιπου παιζει μια
μπαντα.Κολλαω και εγω καμια φορα στο που ανηκει μια μπαντα αλλα δεν βαριεσαι.
Αρχικά είμαι από τους τύπους που δεν αναγνωρίζει την Επικ Μεταλ ως είδος αλλά σαν χαρακτηριστικό κάποιου είδους π.χ. Epic Black (Bathory), Epic Heavy ( Manowar ), είναι δικό μου λάθος που το έβαλα, όσο για το speed & το power επιμένω ότι είναι βλακώδεις να χωρίζονται
+1 Με τόσα διαφορετικά πράγματα που υπάρχουν πλέον στη μουσική, το να τα χαρακτηρίσεις όλα rock δεν είναι καθόλου εύχρηστο…Ίσως το 70 να ήταν πραγματικά περιττό…Τώρα όμως πιστεύω ότι δεν είναι
Exciter να σου πω την αλήθεια δεν ακούω όσο για Stratovarius που τους ακούω ελάχιστα θεωρώ πως είναι συμφωνικό μέταλ η οποία κατηγορία έχει νόημα που χωρίζετε αφού το syndezaizer έχει το πρώτο λόγο.
Οι ταμπέλες υπάρχουν για να βοηθάνε τον χρήστη, απλά από το 2000 και μετά έχουν βγει αρκετά συγκροτήματα τα οποία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν με ένα tag.
Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου είναι οι burnt by the sun που έρχονται για live. Η venerate σε μια προσπάθεια να περιγράψει το συγκρότημα για αυτούς που δεν το ξέρουν τους αναφέρει ως Metal-Hard Core το οποίο είναι λίγο αστείο γιατί άμα γράψει metalcore θα νομίζουν οτι έχουν σχέση με τους killswitch.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως πλέον τα συγκροτήματα δεν μένουν σε ένα είδος αλλά συνδυάζουν δεκάδες ακόμα και εκτός του metal/rock.
Καλό είναι να διανέμουμε τα στοιχεία της κάθε μπάντας. Αλλά μόνο σε ένα υποείδος, διότι όσο αστείο είναι να λες ‘‘ακούω progressive vegeterian grindcore’’, είναι και άλλο τόσο τραγικό. Γενικά, αποδίδουμε εν συντομία τις προτιμήσεις μας, χωρίς να υπερβάλλουμε. Εγώ λόγου χάρη, προτιμώ heavy-groove metal μπάντες. Δατ σίμπλ.
Η απόλυτη ταμπέλα είναι η τρου μέτσαλ. Οι υπόλοιπες παραλείπονται.
Μας μαυριζεις την ψυχη να πουμε.
