Αντίο Mikael.
:bye::bye::bye::bye:
Δεν λέω, υπήρξες σημαντικός παίκτης στην Γερμανία (στην Αγγλία με την φανέλα της Τσέλσι δεν σε κατάλαβα ποτέ, δεν κατάλαβα ούτε γιατί ήσουν πάντα βασικός, ίσως φταίνε τα 10 χαρτιά που τσέπωνες τον χρόνο) αλλά ήσουν πάντα αχώνευτος, απλησίαστος, ξυνισμένος, ψωνισμένο.
Ωραία τα είπε ο Τσαούσης.
ήηηη και οχι
Κριστιανο Ροναλντο,Σκοουλς(και καθε συγχρονος πουστης που επαιζε Γιουναιτεντ πλην Γκιγκς,Σμαιχελ και Καντονα),Νεντβεντ(alien γλοιομυξοφατσα τυπου Solksjaer,ξινια και τιποτας)
Kαλα για τη μεγαλυτερη απατη στην ιστορια του ποδοσφαιρου(με κλασσικο ταρταρο λογοπαιγνιο Θεοφιλοπουλου ‘‘μπαλα Μπαλακ,ahhh,ενα καπα διαφορα’’ να μου στοιχειωνει τα ονειρα)που επιτελους γινεται και επισημα πουθενας τι να πει κανεις.
Εκεί που τα λες ωραία, μου πετάς και το Νέντβεντ παρέα με το συρφετό.
universal truth
Δε μιλαω απο θεμα μπαλας ε(ασχετα που ουτε το στυλ του μου αρεσε),αλλα ο τυπος ειναι απωθητικος.
Εισαι Juve ε;
Eίμαι ναι, φυσικά…απόλυτα φυσικά…
Για να δούμε 3 χρόνια μετά:
[B]Νικοπολίδη[/B]ς - πάντα θα ναι σιχαμένος.
[B]Ρονάλντο[/B] - σταθερή αξία
[B]Καραγκούνης[/B] - σταθερή αξία
[B]Γκαρσία - Ματεράτσι - Φέρντιναντ[/B] - ηρέμησε, περισσότερο γραφικός πλέον, μορφή δε / σίχαμα / καθυστερημένος
[B]Ετό [/B] - υπερπαίκτης που προτίμησε αντί να παίρνει 12-14 μύρια να παίρνει 20 στην Ανζί
[B]Κόουλ - Μπερμπάτοφ [/B] - σταθερή αξία / δεν υφίσταται πλέον στον ποδοσφαιρικό χάρτη
[B]Καστίγιο[/B] - δεν υφίσταται πλέον στον ποδοσφαιρικό χάρτη
[B]Μπάλακ[/B] - αντίο!
Σήμερα θα βαζα Νάνι.
Oντως τωρα η τρολλαρεις;Παντως και να σαι,αν δεν εισαι παραλληλα και ΠΑΟ,Ρεαλ και ΓιουναιτεΝ(που λεγαμε και μικροι)δε συντρεχει καποιο ψυχοσωματικο θεμα.Εναν ξερω που ειναι και τα τεσσερα και ειναι ομοφυλοφιλος(true story).
Απο σεντερ μπακ να μη ξεχναμε και τον Τζον τον Τερι τον Εραστη(που λεει κι ο Γεωργιου)
Και βεβαια τον πιο σιχαμενο παικτη του ελληνικου πρωταθληματος αυτη τη στιγμη
(δεν ηθελα με τη κοκκινη)
Μπερδεύεις τη Γιούβε με τις υπόλοιπες ομάδες (για το gay που λες…)
ε αρκει να θυμηθει κανεις πως πηρε το πρωτο Κυπελλο Πρωταθλητριων της η Μεγαλη Καριολα
Περισσότερο ο Πλατινί ήταν τότε που έβαλε το πέναλντι και πανηγύριζε.
Σήμερα είναι πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ.
Απο την αρχη της μεχρι και τωρα ειναι η ντροπη της Ιταλιας.Μια ομαδα,ενα ασπρομαυρο cheat με τη μποχα βρωμα να ποτιζεται για τα καλα στο dna της απο τη βουτια του Μπονιεκ.
Κατσε Κολοκυθα γιατι δεν θα τα παμε καλα. Α) Η Γιουβε ηταν ανεκαθεν αγαπη, δεν ακουω τιποτα. Β) Οχι ο Νεντβεντ ρε μαλακα! Γ) Βγαλε Σκοουλς και βαλε Νεβιλ. Δ) Γκιγκς, Σμαιχελ, Καντονα και Μπαρθεζ με την φατσαρα του.
H πιο σιχαμένη ιταλική ομάδα, αν δεν υπήρχε η Λάτσιο.
Ε τωρα θες διπλα στο αγαπημενο μου AML,στον καλυτερο τερματοφυλακα που ειδα ποτε με τα ματια μου και στην αυτου μεγαλειοτης Ερικ-Σταρχιδιαμουσασγραφω-Καντονα,να βαλω τον…ΜΠΑΡΤΕΖ;Τη προσωποποιηση της αγωνιστικης γκαφας που μπροστα του ο Μπαλοτελι μοιαζει συγκροτημενος νεανιας;Βασικα μεταξυ μας παντα συμπαθης μου ηταν φυσιογνωμικα αλλα ενταξει δεν ενεπνεε σεβασμο ουτε για δειγμα.Ενω αυτο το πραο βλεμμα του Γκιγκς που σου λεγε ‘‘αστο πανω μου,ΞΕΡΩ εγω’’ ε σε καθηλωνε.Παντα τον παρομοιαζα μεσα μου με τον Τζολε μας=)
Ο Νεβιλ δεν ηταν σιχαμενος,απλα αμπαλος και επαιρνε credits με ξενα αρχιδια επειδη ετυχε να ναι στη χρυση εποχη τς mu.Κατα τ’αλλα τιμιος.Απο την αλλη 
δε χρειαζεται αναλυση
Σου μιλαω καθαρα ως προσωπο οχι ως ποδοσφαιρικη αξια. Προφανως και ειναι πολυ μακρια απο οσους αναφερεις, αλλα σε μια ομαδα που ποτε δεν χωνεψα ιδιαιτερα, ο Μπαρτεζ ηταν συμπαθεια.
δε θυμάμαι, ο δώνης σαν ποδοσφαιριστήες ήταν το ίδιο σιχαμένος όσο είναι τώρα?
Για μένα ο Σκόουλς έχει απεριόριστο ρησπεκτ.
Αθόρυβος πάντα εκτός και εκτός γραμμών.
Στην τελική:
