Ανοίγω ξεχωριστό thread γιατί είναι μια ταινία που σίγουρα θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις και καλό είναι αυτές να μην χαθούν μέσα σε ένα πιο γενικό thread.
Λοιπόν, το είδα χθες το βράδυ.
Θα ξεκινήσω από τα θετικά. Η ταινία είναι πολύ καλή. Η πλοκή κυλάει ευχάριστα και ο Παντελής Βούλγαρης αποδεικνείει πως είναι ίσως ο καλύτερος κινηματογραφιστής της Ελλάδας. Οι ηθοποιοί είναι καταπλητικοί όλοι και στο να αναδειχθούν έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ο Βούλγαρης στήνει μια ιστορία χαρακτήρων και αναλύει τις ψυχολογίες που επικρατούσαν σε αυτούς κατά την διάρκεια του πολέμου.
Τα αρνητικά: Ο Βούλγαρης δεν παίρνει καμία θέση όσον αφορά τον εμφύλιο και δεν εννοώ απαραίτητα να ταχθεί υπέρ μίας εκ των δύο πλευρών. Εννοώ πως θα μπορούσε τουλάχιστον να αναλύσει λίγο περισσότερο αυτό το φαινόμενο. Αντίθετα κάνει το εξής: Μέσα από την κεντρική ιστορία της ταινίας θέλει να περάσει ένα συμβολισμό. Δύο αδέλφια που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα παρά το γεγονός ότι βρίσκουν τρόπους να συναντά ο ένας τον άλλον στο περιθώρειο των εχθροπραξιών και κάπως έτσι ο Βούλγαρης θέλει να δώσει την ταυτότητα του εμφύλιου. Δηλαδή “αδέρφια” που αλληλοσκοτώνονται χωρίς να έχουν να χωρίσουν τίποτα. Εξαιρετικά αφελής προσέγγιση την στιγμή που μιλάμε για ένα φαινόμενο που σημάδεψε την νεότερη, ελληνική ιστορία. Γενικά αν την δει κάποιος ανιστόρητος δεν θα καταλάβει καν την σημασία του εμφύλιου, τις αιτίες που οδήγησαν εκεί, τις διαφορές ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα… τίποτα. Θα δει απλά δυο πλευρές να αλληλοσκοτώνονται (σε καταπληκτικά γυρισμένες σκηνές βέβαια). Ε, λοιπόν δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Υπήρχαν ταξικές, πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές που δεν γίνεται να τις αγνοείς εν ονόματι του σιμφιλιωτικού ρητού: “Είμαστε αδέρφια, ας μην σκοτωνόμαστε”.
Για να μην παρεξηγηθώ η ταινία ήταν πάρα πολύ καλή απλά θα ήθελα κάτι πιο βαθύ από μία απλή (αλλά εξαιρετική) καταγραφή γεγονότων. Βέβαια προς το τέλος βγαίνει στον Βούλγαρη μια λίγο πιο αριστερή ματιά αλλά εκεί που πάει να του ξεφύγει προλαβαίνει να το μαζέψει πάλι και να κρατήσει τις ισοροπίες ειδικά με την τελευταία ατάκα της ταινίας. Αξίζει να την δείτε πάντως… Τα λεφτά της πιάνουν τόπο.