νταξει ισως ο τιτλος να μην ειναι πολυ πετυχημενος.εχετε νιωσει ποτε εσεις,οτι καποια ατομα που ειναι γλειφτες,κλεφτες,μαγκες και καλα,εχουν μια μεγαλυτερη δυναμη και επιρροη στον κοσμο και θεωρουνται ανωτεροι,λες και πρεπει να τους φοβομαστε και να τους σεβομαστε?αυτο το παρατηρω παντου,απο το σχολειο,μεχρι τις υψηλοτερες διοικητικες θεσεις στον κοσμο.ισως να μη διατυπωσα καλα αυτον τον προβληματισμο μου,αλλα αν καταλαβατε,θελω να συζητησουμε αυτην την κατασταση που νομιζω οτι επικρατει.
Ε ειναι γνωστο ανεκαθεν οτι τετοιου ειδους ατομα επιβιωνουν. Ειναι ατομα χωρις βαθος σε πεποιθησεις( πολιτικες κλπ) οι οποιοι αν το παμε σε επιπεδο εξουσιας επιβιωνουν σε οποιες συνθηκες. Δεν θεωρουνται “καλυτεροι” οπως λες γιατι ολοι ξερουν με τι μεσα εχουν φτασει εκει που εχουν φτασει τετοιοι ανθρωποι. Το θεμα ειναι τι εχει μεγαλυτερη αξια για τον καθενα. Οι ιδεες του και η αξιοπρεπεια η η επιτυχια.
(Δικηγόρος διαβόλου για να συνεχίσει η κουβέντα)
Ο Μακιαβέλι θα διαφωνούσε μαζί σου. Αν σου έλεγαν πως “αν κάνεις ένα μικρό βήμα πίσω σε αυτά που πιστεύεις” (προσοχή: μικρό βήμα όπως το να έχεις π.χ. την εύνοια ατόμων που δεν εκτιμάς, όχι το να σκοτώσεις 3 εκατομμύρια Nomisterakia) θα σου δοθεί η εξουσία να μπορείς να αλλάξεις κάτι που είναι “άρρωστο”, τότε θα το έκανες αυτό το βήμα προς τα πίσω; Γιατί πάνω σε αυτό το πάρε δώσε στηρίζεται π.χ. η πολιτική.
Κι αν προτιμάς να μείνεις με “καθαρό κούτελο” από το να αλλάξεις τα πράγματα, τότε πως είσαι τόσο σίγουρη πως τα κίνητρα σου ήταν τόσο ανιδιοτελή όσο θα πίστευες; Όπως θέτεις το θέμα, το φαίνεσθαι το δικό σου, το θεωρείς πιο σημαντικό από το αποτέλεσμα που επιδιώκεις. Αυτό πως υποδεικνύει “βάθος σε πολιτικές πεποιθήσεις”;
Η κατεστημενη αντιληψη για το τι εστι “δυναμη” και “οδηγος στην επιτυχια” εχει σαν αμεσο αποτελεσμα να θεωρουνται “δυνατοι” και “καλυτεροι” ενα ματσο λαπαδες αποτυχημενοι δυσκοιλιοι. Απλα να συμπληρωσω στον προβληματισμο που θετεις οτι το θεμελιο της αντιληψης δεν ειναι “πνευματικο” αλλα υλικο και αφορα στην διαρθρωση της κοινωνιας. Για αυτο και οπως σωστα ειπες, ξεκιναει απο το σχολειο, με διαφορους bullies και “γαμικλες” και συνεχιζει μεχρι τα χλιδατα σαλονια της εξουσιας.
Παναρχαια υποθεση, πιο αρχαια κ απο τους rolling stones (!).
Εγώ απο την άλλη διαβάζοντας τα παραπάνω μάλλον θα προτιμήσω να προτείνω μεγαλύτερη αυτοκριτική στον καθένα μας. Είναι εύκολο να ξεχνάμε, αλλά είμαι σίγουρος ότι το 99,9% (μπάς και λέω λίγους?) των ανθρώπων αν είχαν την ευκαιρεία να ξαναδούν την ζωή τους απο την αρχή θα έβρισκαν πολύ κοινά σημεία αναφοράς με τους ανθρώπους που βρίζουν τώρα. 
Αν θές λοιπόν τη γνώμη μου γιατί συμβαίνει αυτό που γράφεις, είναι ότι απλά έτσι ήταν/είναι και μάλλον θα συνεχίσουν για πολύ καιρό ακόμη να είναι οι περισσότεροι άνθρωποι.
καταλαβαινω την αποψη σου.βασικα δεν βριζω αυτα τα ατομα,απλα δεν καταλαβαινω γιατι η κοινωνια τους εκανει κατι σπουδαιοτερο απο αυτο που ειναι.γιατι τα ατομα που ακριβως επειδη δεν εχουν την ιδια θεληση για να μαθουν,για να φανουν διαφορετικοι,προσπαθουν να δημιουργουν μια δικη τους κλειστη κοινωνια,οπου οι αλλοι μπορει να θεωρουνται κατωτεροι,μονο και μονο επειδη δε μοιαζουν με αυτους.
wow με κολλησες λιγο στον τοιχο αλλα θα προσπαθησω να ανταποκριθω αν και δεν μπορω να εμβαθυνω τοσο οσο εσυ. Πιστευω πως αν γινει αυτο το ενα βημα πισω θα ακολουθησουν κι αλλα. εγω προσωπικα δεν θα το εκανα. αλλα φυσικα μιλαω και απο ενα ορισμενο χρονικο σημειο. δεν ξερω τι γινεται μετα απο καποια χρονια.
Τωρα για τα υπολοιπα ειναι μικρες επιλογες που κανουμε ολοι καθε μερα. Ο καθενας ξερει την ποιοτητα των κινητρων του και την ποιοτητα του πραγματος στο οποιο στοχευει. Οσο για το φαινεσθαι που λες, αν καταλαβαινω σωστα, δεν αναφερομαι στην αξιοπρεπεια σε σχεση με τον εξω κοσμο, (Εισαι αξιοπρεπης για να δειχνεις αυτη την εικονα στους αλλους)αλλα γιατι ετσι ειναι η ουσια σου. Ειναι μικροι στοχοι μεσα στην καθημερινοτητα που την επιβεβαιωνουν αλλωστε αυτη την ουσια. Ο προβληματισμος σου με βρισκει συμφωνη παντως.
Ακριβώς αυτό…
Έστω κι ένα nomisteraki να πάτε να σκοτώσετε θα με βρείτε μπροστά σας, καθάρματα.
εχεις λιωσει φουλ ε ? 
Δύο όψεις υπάρχουν στο θέμα για μένα.
Η μία είναι να βάλεις το κεφάλι κάτω και να κρατηθείς στο δρόμο που έχεις χαράξει στην ζωή σου, δηλαδή στις αξίες και την αξιοπρέπειά σου. Εκεί κρατάω μία επιφύλαξη διότι πολύς κόσμος, βάζω κι εμένα μέσα, έχει κάνει κάποια στιγμή στην ζωή του κάτι το οποίο κορόϊδευε άλλοτε. Σπάνιο, αλλά συμβαίνει. Παρά ταύτα, μπορείς να μείνεις πιστός στις αξίες στου και ας φας λιγότερο. Εγώ προτιμώ να έχω τίμια και άδεια τσέπη, η κοιλιά, παρά λερωμένη και γεμάτη, να μην την έχω αποκτήσει δικαίως.
Η άλλη είναι βέβαια να γαμήσεις κυριολεκτικά το μυαλό σου και να γίνεις έρμαιο της κάθε άτιμης και υποχθόνιας πράξης, ώστε να έχεις θετικά αποτελέσματα. Εννοώ να γλείφεις κατουρημένες ποδιές για μία δουλειά που δεν την αξίζεις (εν γνώση σου), να κάνεις ό,τι γουστάρουν οι άλλοι απλά για να σε πηγαίνουν, να σφάλλεις και να προσπαθείς να βγεις από πάνω. Για μένα ο άνθρωπος που κάνει το δεύτερο, κάθε άλλο παρά δυνατός είναι. Μάγκας και καλός και σωστός είναι εκείνος που έχει καρύδια και προσπαθεί κατά μόνας, ή τουλάχιστον δεν παρακαλάει ούτε πιέζει κανέναν για βοήθεια.
Γενικολογώ βέβαια, αλλά είμαι κατανοητός πιστεύω.
εγω η αληθεια ειναι οτι προσπαθω να ειμαι στον πρωτο δρομο και προς το παρον κραταω,αλλα πολλες φορες μου ερχεται ο πειρασμος να παω στο δευτερο και δεν ξερω αν θα κρατηθω.οχι προς το να γλειφω κατουρημενες ποδιες,αλλα περισσοτερο προς το να κανω οτι γουσταρουν οι αλλοι απλα για να με πηγαινουν.και δε θελω να το κανω ολοκληρωτικα,αλλα πρεπει π.χ να γινεις και λιγο κωλοπαιδο για να σε γουσταρουν καποιοι(και πιο πολυ καποιες)
ολα ειναι τροπος ζωης και στην ουσια δεν υπαρχει λαθος και σωστο…
το ποιος ειναι ο καλυτεροτερος το δειχνει η ιστορια - το ποιος ειναι ποιο δυνατος παλι η ιστορια το δειχνει…:-k
Μα και στον δεύτερο δρόμο ο άλλος μένει πιστός στις αξίες του.Μόνο που είναι άλλες.Για παράδειγμα πιστεύω στο ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.Είναι και αυτό μία αξία απλά η κοινωνία έχει μάθει να την κατακρίνει αλλά από μέσα της να μην κάνει κάτι σε αυτά τα άτομα.Απλά τα αποδέχεται.Και αυτό ίσως ορίζεται ως λάθος,γιατί αυτά τα άτομα βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο περισσότερο απόσο ο μέσος άνθρωπος
π.χ. παναγιωτης φασουλας…ο πρωης κομμουνιστης ΠΑΟΚΤΣΗΣ θεσσαλονικιος…τα πουλησε ολα για το χρημα και την εξουσια…εδω και αρκετα χρονια ειναι πασοκτσης γαυρος και πειραιωτης…η ζωη τον ανταμειψε και πλεον ειναι δημαρχος πειραια…
α ξεχασα…και πριν καμμια 20ετια πρωτος δημοτικος συμβουλος σε σταυρους απο ολες τις παραταξεις με το ΚΚΕ στη θεσσαλονικη…
Υπαρχουν ανθρωποι που δεν θα ‘‘κωλωσουν’’ μπροστα σε τιποτα προκειμενου να πετυχουν την καταξιωση τους και γενικα τους στοχους τους. Δεν τους νοιαζει η ηθικη (ή εχουν δικια τους), δεν εχουν ισχυρα πιστευω και αυτα που εχουν τα προδιδουν στην πρωτη ευκαιρια για να κατακτησουν στοχους. Απο την αλλη υπαρχουν και ανθρωποι που γενικα πανε στην ζωη με τον ‘‘σταυρο στο χερι’’ που λενε και εχουν ισχυρες αξιες, που δεν τις καταπατουν για κανενα λογο. Βεβαια ετσι που εχει γινει ο κοσμος και το status (μην χεσω) που εχεις σε χαρακτηριζει σαν ανθρωπο οι περισσοτεροι ανηκουν στην πρωτη κατηγορια. Οταν το να εχεις μια καλη δουλεια και να βγαζεις πολλα, πολλα λεφτα για να εχεις μεγαλο σπιτι στην πιο ‘‘high’’ περιοχη, καινουριο ακριβο αμαξι, ακριβα ρουχα ειναι το προτυπο με το οποιο καποιοι μεγαλωνουν και ονειρευονται για την ζωη τους, λογικο ειναι να κανουν τα παντα για αυτο. Οταν θεωρειται ως προσον ενος ανθρωπου μονο το χρημα και η κοινωνικη του θεση και οχι ο χαρακτηρας και η προσωπικοτητα του, εκει οδηγουμαστε. Αλλα οι ανθρωποι που φιλουν κατουρημενες ποδιες και γλειφουν κοσμο και κοσμακη για να πετυχουν, καποια στιγμη θα νιωσουν ντροπη για τον εαυτο τους και θα νιωθουν κενοι. Στην ζωη μετραει να τα εχεις καλα με το ατομο σου και οχι μονο να εισαι ενας ‘‘πετυχημενος’’, με τα προτυπα των αλλων, που εχει παραβει οσα πιστευει για να φτασει εκει που ειναι.
Και στην πρώτη κατηγορία οι άνθρωποι έχουν τα πιστεύω τους.Που είναι όμως αντίθετα με το τρέχων περιεχόμενο της ηθικής.Για εμάς θεωρούνται ανήθικοι και ποταποί και για μία πολυεθνική θεωρούνται τα κατάλληλα άτομα εφόσον το βασικό προσόν είναι η δυνατότητα μεγάλης παραγωγικότητας χωρίς να υπολογίζονται τα κόστη.Αυτά δεν είναι τα βασικά αξιώματα των επιχειρήσεων?Αυτό δεν θέλουν?Μεγάλη παραγωγικότητα,χωρίς να υπολογίζουν αν εσύ δουλεύεις 12ωρο και δεν έχεις προσωπική ζωή.Τα καλά του καπιταλισμού:p.Άρα μερικοί ανταποκρίνονται σε αυτό και καταπατάνε τους άλλους για δικό τους όφελος εφόσον αυτό θέλει η αγορά.Βέβαια το εξειδικεύουμε το θέμα αρκετά:p
Συμφωνώ
…γιαυτό περιμένω μάταια μια προαγωγή που τηυν αξίζω εδώ και 6 χρόνια…
Αυτο ακριβως συμβαινει και για αυτο βλεπουμε να θεωρουνται πετυχημενα τα ‘‘λαθος’’ ατομα, οπως λεει και ο τιτλος του thread… Ολα κινουνται γυρω απο το χρημα και για τις πολυεθνικες εταιρειες μονος γνωμονας ειναι το κερδος. Για αυτες δεν υπαρχει ως γνωμονας η ανθρωπινη επικοινωνια και αλληλεπιδραση, για αυτο τα ατομα που δεν εχουν ‘‘ταμπου’’ στο να καταπατουν και να βαζουν ‘‘τρικλοποδιες’’ στους αλλους ειναι χρησιμα. Ο ανταγωνισμος σε αυτο το επιπεδο για μια θεση σε ενα γραφειο, κανει τους ανθρωπους να γινονται ‘‘αρπακτικα’’ και να μην σταματανε πουθενα, τα ορια δεν ειναι καθολου ευδιακριτα πια…
Εγώ θα μιλήσω πιό πολύ για κοινωνικά ζητήματα.
Δέν σας έχει τύχει να να λέει κάποιος κάτι και να το ‘‘ασπάζονται’’ όλοι μόνο και μόνο επειδή το λέει εκείνος ?!? ή αντίστοιχα με κάποιο αστείοπ.χ.!
Ενώ την ίδια στιγμή κάποιος άλλος μπορεί να κάνει το ίδιο και να αποδοκιμαστεί ή να μην ακουστεί καν! Πού πιστεύετε ότι μπορει μπορεί να οφείλονται τέτοια περαστικά εσείς ?!? Κατα τη γνώμη μου είναι θέμα “επιβολής” μερικών ή ότι μπορεί να μην κρίνουν σωστά τις καταστάσεις οι υπόλοιποι :-k