Αυλαία χθες για το επιτυχημένο και καλαίσθητο φετινό 18ο Πανόραμα Ευρωπαικού Κινηματογράφου που διοργανώνει η «Ελευθεροτυπία» με την προβολή δύο πολύ σημαντικών ταινιών.
Το ντοκιμαντέρ του 1975 «Αττίλας 74» του Μ. Κακογιάννη και την φετινή αριστουργηματική ταινία «Ο επίμονος κηπουρός» (The Constant Gardener) του Fernando Meirellies («Η πόλη του Θεαού»).
Τρεις επετείους γιόρτασαν φέτος στην «Ελευθεροτυπία». Τα τριάντα χρόνια του ημερήσιου φύλου ( πρωτοεκδόθηκε στις 21.7.1975), τα τριάντα χρόνια της Κυριακάτικης έκδοσης( γεννήθηκε στις 30.11.1975) και την ενηλικίωση του Πανοράματος Ευρωπαικού Κινηματογράφου που, φέτος έκλεισε τα 18 του χρόνια.
Προβλήθηκαν δέκα ταινίες σχετικές με τον άλλοτε ηρωικό και άλλοτε σκοτεινό ρόλο των εφημερίδων και της τηλεόρασης, μερικές από τις οποίες έμειναν στην ιστορία, ως αριστουργήματα της έβδομης Τέχνης , όπως ο «Πολίτης Κέιν» του Όρσον Γουέλς και το « Επάγγελμα Ρεπόρτερ» του Μικελάντζελο Αντονιόνι.
Παράλληλα φέτος στα πλαίσια του εορτασμού των 60 χρόνων από το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου προβλήθηκαν ταινίες που γυρίστηκαν εκείνη την περίοδο και αντικατοπτρίζουν το πνεύμα , τις αντιξοότητες αλλά και τον καλλιτεχνικό οίστρο δημιουργών της δεκαετίας του ? 40 όπως «Τα παιδία του Παραδείσου» του Μαρσέλ Καρνέ.
Παρουσία του υφυπουργού Πολιτισμού Πέτρου Tατούλη και του υφυπουργού παρά τω Προέδρω της Kυπριακής Δημοκρατίας Xριστόδουλου Πασιαρδή ,έγιναν και οι δύο προγραμματισμένες τιμητικές βραβεύσεις στον Mιχάλη Kακογιάννη και στην Eλένη Kαραΐνδρου για την προσφορά τους στην Eβδομη Tέχνη.
Προηγήθηκε η προβολή του ντοκιμαντέρ του Eλληνοκύπριου σκηνοθέτη «Aττίλας ?74», όπου επιχειρείται η καταγραφή της κατάστασης στην Kύπρο μετά το πραξικόπημα εναντίον του Mακαρίου και την τουρκική εισβολή στο νησί μέσα από συνεντεύξεις με πολιτικούς αλλά και απλούς ανθρώπους.
Νικήτρια ταινία του διαγωνιστικού τμήματος βάσει ετυμηγορίας της τριμελούς κριτικής επιτροπής της διεθνούς Oμοσπονδίας Kριτικών Kινηματογράφου (αποτελείται από τους Oλγα Mάρκοβα, Δημήτρη Xαρίτο και Στίβεν Γέιτς) ήταν η Πολώνική ταινία « Ο Νικηφόρος μου» toy Krzysztof Krauze.
Η ταινία που ήδη κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κariovy Vary αφηγείται την ιστορία του ζωγράφου Nikifor Krynicki , ο οποίος έπασχε από σωματική και πνευματική ανεπάρκεια. Τον Nikifor ανακάλυψε το 1960 ένας άλλος ζωγράφος , ο Marian Wlosinski ο οποίος είχε αναλάβει την διακόσμηση ενός κέντρου spa στην Krynice , όπου ο Nikifor χάριζε τους πίνακες του στους πελάτες.
Προς έκπληξη του κοινού ο ρόλος του NIkifor δεν ερμηνέυτηκε από άντρα ηθοποιό αλλά από μία 80xronh γυνάικα, την Krystyna Feldman, η οποία επίσης κέρδισε το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία της , που ομόφωνα οι κριτικοί θεώρησαν καταπληκτική και απόλυτα πειστική.
Τέλος, το ειδικό βραβείο της Ελευθεροτυπίας κέρδισε η βουλγάρικη ταινία “Mila from Mars” της Sophia Zornitsa. ( τιμήθηκε στο φεστιβάλ του Σεράγεβο με δύο βραβεία).Με φρεσκάδα, ρυθμό και εφευρετικότητα, η Ζόρνιτσα μας αφηγείται την ιστορία της Μίλα, μιας 16χρονης που δραπετεύει από έναν επικίνδυνο έμπορο ναρκωτικών. Η Μίλα, που είναι έγκυος, βρίσκει καταφύγιο σ’ ένα απομονωμένο χωριό στα σύνορα με την Ελλάδα και την Τουρκία, όπου οι κάτοικοί του, μόλις εννιά γέροι, καλλιεργούν μαριχουάνα και την προμηθεύουν στον διώκτη της. Φοβισμένη και σε σύγχυση, η Μίλα αποφασίζει να μείνει στο χωριό. Μια ταινία πάνω στην ενηλικίωση και την εφηβική αναμέτρηση με την πραγματικότητα.
Το φεστιβάλ έκλεισε με την προβολή της φετινής ταινίας ?Ο ΕΠΙΜΟΝΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ? (the Constant Gardener) του Φερνάντο Μεϊρέγιες
Το σενάριο, του " επίμονου κηπουρού" βασίστηκε στο υπερεπιτυχημένο μυθιστόρημα του John Le Carre(βιβλίο που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά απο τις εκδ.Bell) και ανήκει στον Jeffrey Caine.
Σε μία απομακρυσμένη περιοχή της βόρειας Κένυας, η δραστήρια και παθιασμένη ακτιβίστρια Τέσα Κουέιλ βρίσκεται βάναυσα δολοφονημένη. Ο συνταξιδιώτης της γυναίκας, ένας ντόπιος γιατρός, έχει εξαφανιστεί και όλα δείχνουν ότι πρόκειται για έγκλημα πάθους. Όλοι στο βρετανικό προξενείο θεωρούν ότι ο φιλήσυχος σύζυγος της Τέσα και συνάδελφός τους, Τζάστιν Κουέιλ, θα αφήσει εκείνους να χειριστούν το ζήτημα. Κάνουν όμως λάθος… Έχοντας χάσει τη γυναίκα που αγαπά, ο Τζάστιν τώρα αποφασίζει να λάβει δράση για πρώτη φορά στη ζωή του και τη διπλωματική του καριέρα. Στοιχειωμένος από τύψεις αλλά και φήμες για τις απιστίες της γυναίκας του, ο Τζάστιν ξεκινά μία προσωπική και επικίνδυνη οδύσσεια σε δύο ηπείρους για να βρει τους δολοφόνους. Στην πορεία θα έρθει αντιμέτωπος με τα μυστικά της φαρμακευτικής βιομηχανίας - που η σύζυγός του ήταν τόσο κοντά στο να ξεσκεπάσει - αλλά και μία θανάσιμη συνωμοσία που εκτείνεται πέρα από κάθε φαντασία.
Το μυθιστόρημα του Λε Καρέ είχε ξεσκεπάσει μία βαθύτατα διεφθαρμένη κυβέρνηση στην Κένυα, γι’ αυτό και αρχικά είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία του εκεί. Έτσι, χρειάστηκε η επέμβαση διπλωματών ώστε να πειστεί η τωρινή κυβέρνηση να διεξαχθούν τα γυρίσματα της ταινίας. Παρ’ όλ’ αυτά, το συνεργείο και οι ηθοποιοί είχαν καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων την πολύτιμη βοήθεια και συμπαράσταση του βρετανών διπλωματών στην περιοχή και στη συνέχεια ακόμα και στελεχών της κυβέρνησης της Κένυας
