να ενα πολυ καλο δειγμα υβρεως και λασπης. Ομολογω παντως οτι εχω ενα διλημμα…δεν ξερω αν με ενοχλει περισσοτερο το οτι μου αποδιδεις την ηλιθιοτητα του damnation ή τον φασισμο του. Προσπερναω ομως γιατι αν δεν θες διαλογο μια, δεν θελω δεκα.
Θελω μονο να εκφρασω την απορια μου στον Vic Vega. Ποθεν προεκυψε οτι δεν εχουμε ασχοληθει (γενικως εμεις οι μαρξιστες, θεωρω αστειο να αραδιασω τι εχω διαβασει απο neo-liberals σε προσωπικο επιπεδο, αν θες εμβαθυνουμε την κουβενα περι νεοφιλελευθερισμου σε νεο thread για να “αξιολογησεις” αν ενας μαρξιστης κατανοει εναν νεοφιλελευθερο, δεν εχω προβλημα) με Friedman, Von Hayek κλπ? Η ελλειψη ελληνικης μεταφρασης δεν αποτελεσε προβλημα, διαβαζουμε και εις αγγλικην.
Γιατι αν περιμεναμε γενικως απο εκδοτες, τοτε το μονο μαρξιστικο εργο που θα ειχαμε διαβασει θα ηταν το… Κομμουνιστικο Μανιφεστο στην κειμηλιακη-μουσειακη μεταφραση-εκδοση με προλογο γηραιου διδασκαλου Χομπσμπαουμ παρακαλω να θυμαται “περασμενα μεγαλεια”.
Θα συμφωνησω με τον ChrisP. Η διαστρεβλωση της αληθειας ακουμπαει τα ορια του γελοιου, παραδοξο εκ πρωτης οψεως για αυτους που εχουν ακουμπησει το “Τελος της ιστοριας” με την αεναη επικρατηση του καπιταλισμου. Και οποιος τολμησει να θιξει αυτην την διαστρεβλωμενη απεικονιση της πραγματικοτητας, οποιος δεν συναινει σε αυτην την αυτο-τυφλωση, με περισση ευκολια μπορει καλλιστα να αποκληθει ενας “κοκκινος φασιστας”, φυσικα απο αυτους που απεχθανονται τις “προσωπικες επιθεσεις” και ταυτοχρονα δηλωνουν αντικομμουνιστες αγνοωντας την στοιχειωδη αλγεβρα του μαρξισμου. Εμεις παντως εχουμε ασχοληθει με τους αστους διανοητες, μην κρινετε εξ ιδιων τα αλλοτρια. Εξαλλου, οπως φαινεται κ απο το χεσιμο που τους ριχνει ο Λενιν στον “Ιμπεριαλισμο” και μονο, δεν ειναι δα και δυσκολοι αντιπαλοι. Εκει να δεις “προσωπικες επιθεσεις” ο Βλαδιμηρος αλλα ηταν κ αυτος “κοκκινος φασιστας” μαλλον. Βεβαια, ο ορισμος του φασισμου δεν υπαγεται στη σφαιρα του σχετικισμου. Ουτε και ο προσδιορισμος της (απειροστα απροσδιοριστης) ανθρωπινης ανοησιας, συγκρισιμης μονο με το αχανες συμπαν 8)
Το ότι δεν υπάρχει αυτούσιο φιλελεύθερο βιβλιοπωλείο, όπως υπάρχει το μαρξιστικό βιβλιοπωλείο ή η σύγχρονη εποχή ή δεν ξέρω τι άλλο, πάει να πει ότι δε διαδίδεται η κυρίαρχη αστική ιδεολογία?
Μη μας τρελαίνετε._
Αφού οι ιδέες αναπαράγονται και επιβάλλονται μέσα από αναγνωστικά, βιβλία σχολών κλπ.
Εντάξει, εγώ συμφωνώ με Vic Vega, δέχομαι ότι ο χώρος είναι κατασυκοφαντημένος και το λήγω εδώ. Διάλογος δεν μπορεί να γίνει όταν πάνε να σε βγάλουν τρελό. Ειδικά το επιχείρημα περί δημόσιας και ιδωτικής παιδείας με “σκότωσε”.
Συγχαρητήρια, έχετε επισήμως αποπροσανατολίσει άλλο ένα thread.
Επειδή βλέπω ότι ό,τι και να γράφω οι απαντήσεις θα αδιαφορούν για το περιεχόμενο αυτού που γράφω, συμπεραίνω ότι είτε δεν διαβάζονται τα μηνύματά μου, είτε σκοπίμως προσπερνάται το περιεχόμενό τους για να ειποθεί το μακρύ και το κοντό του καθενός. Σε αυτό το πλαίσιο προφανώς ΔΙΑλογος δεν μπορεί να γίνει, οπότε καλή σας συνέχεια.
Για να αποτρέψω την κατηγορία ότι αποχωρώ γιατί δεν ξέρω τί να πω:
α) Red Rum, κατ αρχήν, η «κυρίαρχη αστική ιδεολογία» δεν είναι η μόνη εναλλακτική της μαρξιστικής και η παρούσα μορφή του καπιταλισμού σαφώς δεν σέβεται τις αρχές της ελεύθερης αγοράς. Η ένσταση του Mule αφορούσε το γεγονός ότι ο πολύς κόσμος δεν έχει πρόσβαση σε ορισμένους αναγνωρισμένους θεωρητικούς. Δεν ασχολήθηκε ούτε με την ύπαρξη εξειδικευμένων βιβλιοπωλείων, ούτε με τον αποστειρωμένο πανεπιστημιακό κόσμο. Αν το γεγονός ότι η πρόταση «δεν πειράζει που δεν διαδίδεται μια ιδέα γιατί εγώ δεν συμφωνώ με αυτή» δεν σε τρελαίνει, τότε καλώς σε τρελαίνω εγώ.
β) Before the Dawn, ΞΑΝΑΛΕΩ ότι δεν μίλησα για προσωπική επίθεση, αλλά για επίθεση σε έναν χώρο με τον οποίο δεν συμφωνείς, η οποία σου επέτρεψε να δικαιολογήσεις την απουσία βιβλιογραφίας. Τόσο περίπλοκο είναι; Είπε ο Mule «δεν υπάρχουν τα βιβλία» και εσύ του απάντησες «καλώς δεν υπάρχουν, γιατί κατά τη γνώμη μου λένε ψέματα», δηλαδή αυτό που θα έλεγε ένας φασίστας.
Μα τον Τουτατις, μπορεις να μου υποδειξεις σε ποιο σημειο ειπα ή εστω υπονοησα αυτο που αναφερεις???
Λυπαμαι αλλα δεν θα βαζεις λογια στο στομα μου (εστω, στο keyboard μου 8)).
Εκτος αν για αλλη μια φορα παρεξηγηθηκαν τα λεγομενα μου αν και γραφω σε απλα κατανοητα ελληνικα. Παμε αλλη μια προσπαθεια:
Ειμαι σαφης: ο νεοφιλελευθερισμος δεν πασχει απο ελλειψη εκδοσεων αλλα απο ελλειψη επιστημονικης σοβαροτητας. Αυτη δεν αποδεικνυεται ουτε απο νομπελ ουτε απο πληθος εκδοσεων ή πωλησεων αυτο καταμαρτυρει μονο τον βαθμο της απηχησης αλλα απο την ουσια του μοντελου και τα ιστορικα του πεπραγμενα.
Ειπα επισης οτι σημαντικο ρολο στο οτι δεν υπαρχει υλικη πολιτικη βαση στηριξης του νεοφιλελευθερισμου στην ελλαδα εχει παιξει η προσφατη ιστορια του τοπου, βασικη συνιστωσα της οποιας ηταν (και σε ενα βαθμο ακομα ειναι) το ταξικο-εργατικο-κομμουνιστικο κινημα του τοπου.
Αν θες να αναλυσουμε αυτα τα 2 ζητηματα, δηλαδη (1) την ουσια του νεοφιλελευθερισμου ως μοντελο διαχειρισης της κρισης του ιμπεριαλισμου που στη βασικη της συνιστωσα ειναι κριση αδυναμιας οργανικης αναπαραγωγης του κεφαλαιου σε συνθηκες υπερσυσσωρευσης πραγματικου και φανταστικου πλεονασματος και τα ιστορικα πεπραγμενα αυτου του μοντελου που υιοθετηθηκε πρωτη φορα στην Χιλη το 1973 μετα την οριστικη καταρρευση του Μπρετον-Γουντς και του κεϋνσιανικου μεταπολεμικου καπιταλισμου και (2) τους λογους για την μη-απηχηση του νεοφιλελευθερισμου στην ελλαδα ακομα και ΜΕΣΑ στην αστικη ταξη, κατι που θα οδηγησει ευλογα και σε μια μικρη συνοπτικη αναφορα στο πώς “ανδρωθηκε” και κατεκτησε την εξουσια η αστικη ταξη και στα ιδιαιτερα γνωρισματα του ελληνικου καπιταλισμου, ευχαριστως, μονο που θα ανοιξουμε νεο thread γιατι εδω το thread πραγματευεται απο οσο αντιλαμβανομαι οψεις της βιας και του κρατους στην συγχρονη κοινωνικη μητροπολιτικη αρενα.
Ομολογω παντως οτι εμεις οι μαρξιστες δεν εχουμε ποτε λογο να υπεκφευγουμε ή να “αποφευγουμε” οποιοδηποτε ερωτημα. Η αληθεια ειναι με το μερος μας, γιατι ειναι επαναστατικη και απολυτη (ο σχετικισμος ειναι παντα το αλλοθι των τσαρλατανων, απο την απλη αριθμητικη του 1+1=2 και οχι 1+1=απροσδιοριστια, μεχρι την αναλυση των ιστορικων-κοινωνικων φαινομενων και των νομων που τα διεπουν).
Για να καταλάβω λοιπόν σε απλά ελληνικά (και για να μην λες ότι σου βάζω λόγια): ο Mule απορεί γιατί στην Ελλάδα δεν έχουν μεταφραστεί τα βιβλία του Milton Friedman, ενός νομπελίστα που εκπροσωπεί μια κυρίαρχη οικονομική ανάλυση της εποχής μας, ενώ παντού στον κόσμο υπάρχουν μεταφρασμένα και ο κόσμος μπορεί να τα αγοράσει και να τα διαβάσει. Εσύ του απαντάς ότι στην Ελλάδα έχουμε καταλάβει ότι η ανάλυσή του είναι στρεβλή (?) και για αυτό το λόγο δεν τα μεταφράζουμε;
Ξανά: Σε ρωτάει γιατί ο κόσμος δεν έχει πρόσβαση στα βιβλία αυτά και εσύ του απαντάς ότι δεν έχει σημασία γιατί, σημασία έχει ότι αυτά που γράφουν είναι ψέματα. Ποιός θα το κρίνει; Γιατί να μην το κρίνει ο αναγνώστης;
Νομίζω πως απάντησε: Mας έχει προαστατέψει από την “κακή γνώση” το “ταξικο-εργατικο-κομμουνιστικό κίνημα του τόπου”, όποιοι και αν είναι αυτοί…
Πέρα όμως από την πλάκα αναφέρεται και στην “μη-απήχηση μέσα στην αστική τάξη”, άρα εμμέσως παραδέχεται πως οι πολιτικές των κομμάτων εξουσίας σε αυτή τη χώρα ποτέ δεν υπήρξαν φιλελεύθερες.
Εγραψα οτι η αναλυση του Friedman ειναι στρεβλη ανεξαρτητα απο το πληθος των εκδοσεων ή οχι. Η αποτυχια του νεοφιλευθερισμου προκυπτει απο τα ιστορικα πεπραγμενα σε διεθνη κλιμακα απο το 1973 μεχρι το ξεσπασμα της παγκοσμιας κρισης τον Αυγουστο του 2007 (η περιφημη debtonation day). Ισα ισα που επισημανα οτι δεν πρεπει να συγχεουμε την αποτυχια του νεοφιλελευθερισμου με την μη-απηχηση του εν λογω μοντελου πχ στην Ελλαδα γιατι αυτο οφειλεται στους ιδιαιτερους ιστορικους λογους της ιστορικης κινησης στην χωρα μας.
Δεν εχω καμια ενσταση στο να μεταφραστει και να εκδοθει ο Friedman, ουτε υπερασπιζομαι κανενος ειδους λογοκρισια. Ισα ισα, μετα την πληρη χρεοκοπια του νεοφιλελευθερισμου, μονο “καλο” μπορει να κανει μια τετοια κινηση: να αναδειξει με τον πλεον ευγλωττο τροπο την αποσταση αναμεσα στην “θεωρια” και την “πραξη” τετοιων επιστημονικοφανων πλην φαιδρων “κοσμοθεωριων” για τις οποιες το νομπελ ειναι φυλλο συκης. Προτεινεται και ως ιδεαλιστικο μυθιστορημα, ως πολιτικαντικη λογοτεχνια. Ας κρινει ο αναγνωστης, και ολοι οι αμεσα ενδιαφερομενοι, μερος των οποιων ειμαστε κ εμεις οι μαρξιστες. Και κρινουμε αυστηρα.
Το “ταξικο κλπ” κινημα δεν απαγορευσε την μεταφραση και εκδοση του Friedman, οπως υπαινισσεται η ειρωνικη σου ατακα. Αυτο που εκανε ειναι να διαμορφωσει σε μεγαλο βαθμο την ιστορικη κινηση των τελευταιων δεκαετιων, (το εργατικο κινημα στην Ελλαδα ανδρωνεται ΜΕΤΑ τον Οκτωβρη του 1917 και ως εκ τουτου εμφορειται sui generis απο το οραμα του Κομμουνισμου) ετσι που η μορφη του αστικου κρατους μετα το 1945 να ειναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ απο μια αναγκη καταστολης της εργατικης ταξης: απο το 1945 μεχρι το 1974 κυβερνα το εμφυλιοπολεμικο κρατος, πρωτα με το καμουτσικι του Τσωρτσιλ, μετα με τα ντολαρς και τα ναπαλμ του θειου Σαμ, μετα με το μετεμφυλιακο κρατος της Δεξιας με ολιγη παρεμβολη απο Γερο-Παπανδρεου, και μετα το 1967 οταν ανατρεπονται οι συσχετισμοι και εντος της αστικης ταξης, με τον ανοιχτο στρατοκρατικο-χουντικο μηχανισμο. Απο το 1974 ορθωνεται το αστικο μεταπολιτευτικο κρατος που επρεπε πλεον να προσαρμοστει να στα νεα δεδομενα που εθετε η ταξικη παλη. Η εξεγερση του Πολυτεχνιου 73 ειναι η τελευταια πραξη του εμφυλιου πολεμου.
Οι πολιτικες των “κομματων εξουσιας” οπως το θετει ο Mule ποτε δεν ηταν νεοφιλελευθερες στην Ελλαδα με εξαιρεση την διετια 1990-1992 ομως ο Μητσοτακης τα μαζεψε μετα την αθωωση του Ανδρεα στο Ειδικο Δικαστηριο και την συνεπακολουθη συντριβη της ΝΔ στις επαναληπτικες εκλογες του 1992. Ακομα και επι Σημιτη η Ελλαδα ακολουθησε το “μεικτο” μονεταριστικο μοντελο (Χριστοδουλακης) το οποιο διατηρησε και ο Αλογοσκουφης. Ειναι αδυνατον η Ελλαδα να απαλλαξει απο το αστικο κρατος το ρολο του κοτζαμπαση καθως αυτο απορρεει απο την ιδια την δημιουργια (και τους ορους δημιουργιας) του “νεοελληνικου” αστικου κρατους μετα το 1828. Αυτο ομως δεν σημαινει οπως ισως να θεωρει ο Mule, οτι ενας “πουρος” νεοφιλελευθερισμος θα μας εσωνε. Το μοντελο εχει χρεοκοπησει σε παγκοσμια κλιμακα, οπως και καθε μοντελο λειτουργιας του καπιταλισμου.
Αντιθετα με οτι ισχυριζεται η ρεφορμιστικη Αριστερα που νεο-κεϋνσιανιζει, το τρεχον παγκοσμιο κραχ του καπιταλισμου δεν αντανακλα το τελος του ενος ή του αλλου μοντελου αλλα την συνολικη Χρεοκοπια του καπιταλισμου σαν εκρηξη συσσωρευμενων αντιθεσεων και αδιεξοδων που εγκολπωθηκαν στη μητρα του καπιταλισμου απο το 1800. Οι κοινωνικες εκρηξεις στην Ευρωπη και αλλου, με προεξεχουσα την περσινη εξεγερση του Δεκεμβρη ειναι το “παιδι” αυτης της εγκυμονουσας κρισης και η βια, η μαζικη βια, η βια του κρατους, η βια των εξεγερμενων, η βια της ταξικης παλης, ειναι οπως ελεγε και ο Μαρξ η μαμη της ιστοριας, οπως αυτη διαμορφωνεται μπροστα στα εκπληκτα ματια της υποκειμενικης μας παρατηρησης.
Δεν προσπερνώ κάτι “ελαφρά τη καρδία” σου απαντώ πως στον βαθμό που είμαι σε θέση να γνωρίζω τι διαπιστώνω. Πάντως κακώς απαντάς στην σχετική απάντηση του Vic Vega ενοχλημένος, η αλήθεια είναι πως αν δεν υπήρχε κρατικό μονοπώλειο στην ανώτατη εκπαίδευση θα ήταν πιό εύκολο για όλους τους φορείς της αριστεράς να διαμορφώσουν προγράμματα σπουδών που να παρουσιάζουν όσο θα ήθελαν τις Μαρξιστικές θεωρίες κλπ. Στην Αμερική της οποίας την ακαδημαϊκή ελευθερία και οι δύο αναγνωρίζομε αυτό ισχύει και έτσι μπορείς να έχεις καθηγητές σαν τον Τσόμσκυ κλπ.
Το παράδειγμα μου με τον Αλογοσκούφη αποδείκνυε πως μόνο ακτάλληλος για θεωρητικός του φιλελευθερισμού είναι. Για θεωρητικός της σεμνότητας, της ταπεινότητας και του Βατοπεδισμού ίσως να κάνει…
Εδώ είναι η ουσία: Γιατί τελικά οι αντίπαλοι του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οι προφανείς -τα κόμματα που αναφέρεις- αλλά και οι κυρίαρχες τάσεις στα κόμματα εξουσίας: Όταν π.χ. στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ όλοι οι υποψήφιοι αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε συζήτηση για την ιδεολογία του κόμματος τους και αν και όταν κάνουν δειλές αναφορές στον όρο “φιλελευθερισμός” φροντίζουν να καταφεύγουν σε νεολογισμούς προσθέτοντας το πρόθεμα “κοινωνικός” για να μην τους παρεξηγήσει και κανένας συνδικαλιστής του κόμματος τους στην ΑΔΕΔΥ, εκεί φαίνεται η κατασυκοφάντηση.
Ανάλογα φαινόμενα συμβαίνουν και στο ΠΑΣΟΚ βέβαια, να σου θυμήσω πως η κύρια κατηγορία σε βάρος των Σημίτη-Παπαντωνίου-Χριστοδουλάκη από τους εσωκομματικούς τους αντίπαλους ήταν πως “ακολουθούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές”. Και μάλιστα εκτοξευόταν και σε χρόνια που η οικονομία πήγαινε σχετικά καλά… :roll:
Στα οφ τοπικ…
Θα ερθω να υποστηριξω τον Κρισπ και να πω οτι οντως στα πανεπιστημια τα μαρξιστικα ειναι πληρως παραγκωνισμενα και υπαρχουν μονο ως μαθηματα επιλογης(ειμαι Παντειο) που διαλεγουν 5-10 ατομα.Και στα υπολοιπα μαθηματα ισως υπαρχουν μεσα στα βιβλια μαρξιστικες προσεγγισεις οι οποιες σε μεγαλο ποσοστο κατακρινονται ασυστολα(λογικο αφου τα συγκεκριμενα βιβλια εξυπηρετουν συγκεκριμενα συμφεροντα βλ. Mankiew) αλλα και παλι ειναι εκτος υλης οποτε…
Επισης πανω στο συγκεκριμενο θεμα δεν ειναι ρεαλιστικο να κατηγορουμε μονο το κρατος και να δινουμε ως λυση τα ιδιωτικα πανεπιστημια.Δηλαδη εγω στα 18 μου που παω να σπουδασω οικονομικα θα ξερω οτι τα Μαρξιστικα μου πηγαινουν πιο πολυ οποτε θα παω και σε ενα αντιστοιχο πανεπιστημιο με φανατικους μαρξιστες Ή αντιστοιχα ενα νεοφιλελευθερο.Ωραια πολυεπιπεδη γνωση μου υποστηριζετε βρε…
Στα ον τοπικ(εχουμε ξεφυγει λιγο?)
Οσον αφορα το γιατι ο α/α χωρος δεν εχει τη δημοφιλια που θα μπορουσε στη κοινωνια ειναι λιγο πιο συνθετο θεμα απο την οργανωση του και τι βγαινει προς τα εξω μεσω της παραπληροφορησης των ΜΜΕ η και των δρασεων του ιδιου του χωρου.Και αυτο ειναι η ιδια του η ιδεολογια και η αντιδραση σε ορισμενα πραγματα που στη κοινωνια μας ειναι παρα πολυ καλα στερεωμενα στις συνειδησεις ολων μας.
Ενα παραδειγμα που σκεφτομουν προσφατα ειναι το πανεπιστημιο, οι σπουδες μας και ο ρολος που αυτες εχουν.Ο ρολος πανεπιστημιου ειναι να βγουμε με μια ταμπελα στη κοινωνια.Να γινουμε καλυτεροι απο τους αλλους και να εξουσιαζουμε αυτους που δεν πηγαν πανεπιστημιο η που δεν τα καταφεραν τοσο καλα.Οι καθηγητες εκτος απο την εξουσια πανω στους φοιτητες εχουν και ως στοχο την παροχη συγκεκριμενης πληροφοριας που ως ‘‘διανοιες’’ βρισκονται στο απυροβλητο…Και ενα σωρο αλλα πραγματα…Τελικα αν υποστηριζεις μια αναρχικη ιδεολογια…Τι κανεις?Συνεχιζεις τις σπουδες σου και τελειωνεις το πανεπιστημιο?Δεν το κανεις?Πως μπορεις να περασεις κατι τετοιο σε εναν ανθρωπο που ισως καταλαβαινει απο αστυνομικη βια ισως και απο κρατικη βια γενικοτερα αλλα γενικως ακολουθει μαι αριστερη λογικη των πραγματων(εστω αυτος…)…
Να ενας προβληματισμος περα απο τη συνοχη των αναρχικων μεταξυ τους.(που εχει και συνεχεια αλλα ηθελα να δωσω το στιγμα της σκεψης μου)
Αναφερεσαι στο προβλημα ελλειψης “προγραμματικων θεσεων δρασης” του αναρχισμου μαλλον. Δλδ περα απο αλληλεγγυη και κινητοποιησεις σε ετερο-προσδιοριζομενα θεματα (κρατικη καταστολη, μεταναστευτικο κλπ) διερωτασαι τι εχει να προτεινειο αναρχικος χωρος περα απο καταληψεις / στεκια και πολιτιστικες πρωτοβουλιες. Υπαρχει ενα σαφες “κενο” που προσπαθει να καλυψει ο χωρος με συνεχη αντικρατικο ακτιβισμο. Το κενο αυτο προεκυψε τοσο ιστορικα οσο και στην συγχρονη εκδοχη του “μητροπολιτικου” αναρχισμου απο το '60 κ μετα. Υπηρξε παντως ενα τμημα του αναρχικου χωρου που προσπαθησε να καλυψει, θεωρητικα και πρακτικα, αυτο το ‘κενο’, και αυτοι ηταν ας πουμε πιο κοντα στους κομμουνιστες, παρα τις διαφοροποιησεις και συγκρουσεις: Κροποτκιν, Ντουρουτι, Γκολντμαν, οι αναρχοκομμουνιστες του πρωτου Σοβιετ της Βαυαριας…
Βεβαια ειναι αρκετα ετεροκλητος ο χωρος και περαν της ΑΚ που προσπαθει να δωσει ενα κεντρικο στιγμα πολιτικης παρουσιας και δρασης, τα διαφορα στεκια και συλλογικοτητες δυστυχως δεν δινουν καμια συνολικη προοπτικη, ακριβως λογω ελλειψης μεθοδολογιας για το ζητημα της εξουσιας και του κρατους. Και αυτο οπως σωστα επισημαινεις δεν εξαντλειται στο “κεντρικο” ζητημα (‘ακυρο-αποχη’) αλλα και σε καθημερινα ζητηματα οπως πχ τη συμμετοχη ή οχι σε μια Γενικη Συνελευση Συλλογου Φοιτητων! Ας πουμε τωρα που τα διαφορα ιερατεια αξιωνουν την καταργηση του ασυλου, δεν χρειαζεται μια μαζικη απαντηση απο ΓΣ συλλογων που θα υπερασπιστουν το ασυλο? Πώς ομως θα γινει αυτο αν θεωρουν ορισμενοι οτι η συμμετοχη (και η ψηφος!) σε τετοιες διαδικασιες συνιστα “αλλοτριωση” ή “ενσωματωση”? Και αν ειναι οντως ετσι, ποιο εναλλακτικο σχεδιο δρασης προτεινεται που θα ξεπερασει επιτυχημενα αυτην την ενσωματωμενη-γραφειοκρατικη κλπ διαδικασια?
Παιδιά μην το πολυ ζαλίζουμε το θέμα οι αναρχικοί και οι μπάχαλοι στις πορείες κάνουν αυτά τα πράγματα γιατί δεν έχουν παιδεία και ίσα ίσα καπελώνουν όλους αυτούς που διαδιηλώνουν ειρηνικά.
Πάνε το παίξουν οι πιο μάγκες απο όλους
Πέρυσι τον Δεκέμβρη με αφορμή την δολοφονία του Αλέξη κατέβηκε εκατομμύρια κόσμος και τα επεισόδια τα έκανε η μειοψηφία.
Αλήθεια σε τι εξυπηρετεί μια μολότωφ και μια πέτρα σε έναν Ματατζή?
Ειδες πως μπερδευεται κανεις αν δεν μπαινουν τα εισαγωγικα στο ‘‘κακοι’’.:lol:
Και επιμενω προς τους 2-3 που ποσταραν πριν απο εμενα, οτι η ειρωνεια οταν γινεται σε καποιον καινουριο που δεν εχει διαβασει το θεμα απο την αρχη, ενδεχομενως δεν θα γινει αντιληπτη και θα γυρισει μπουμερανκ, και μετα δεν θα εχει πλακα να νομιζει οτι συμφωνειτε μαζι του. :roll:
Καλημέρες σε όλους,να έχουμε ένα όμορφο σαββατοκύριακο.
Το θέμα του αναρχισμού γενικότερα σηκώνει πολύ πολύ συζήτηση,και βασικά δεν έχω προλάβει να διαβάσω όλα τα ποστς και φαντάζομαι λογικό οπότε θα επανέλθω.
Απλά θα επισημάνω οτί ο εν λόγω χώρος σαν απόλυτα ελευθεριακός έχει πολλά καλά αλλά και πολλά κακά.'Ενα από τα κακά είναι το οτί επιτρέπει στον οποιοδήποτε να αυτοπροσδιοριστεί ως αναρχικός και είναι κακό.Και σκέφτομαι και ερωτώ,μήπως άλλο πράγμα ο αντιεξουσιαστής και άλλο ο αναρχικός.Τι είναι ο αναρχισμός;Μήπως τελικά εως αναρχισμό γενικότερα μπορούμε να περιγράψουμε όλα τα επαναστατικά κινήματα αντίδρασης;
Επίσης μέγα σφάλμα να συγχέουμε την αριστερά και τον κομμουνισμό με τον αναρχισμό.Είναι πράγματα αντίθετα.
Ωραία να ρωτήσω και κάτι μιας και σας πέτυχα.Απ’όσο έχω διαβάσει μέχρι στιγμής και αυτά που έχω καταλάβει μου φαίνεται ότι η αναρχία είναι το τελικό στάδιο του κομμουνισμού,που δεν θα υπάρχει δηλαδή κράτος.ισχύει αυτό η είναι πιο περίπλοκο το ζήτημα?
