Γνωστός από τα Σπαθιά (και σε δεύτερο ρόλο στα Μωρά στη φωτιά) αλλά και από τα δύο προσωπικά άλμπουμ.
Κατά την γνώμη μου ένας από τους καλύτερους Έλληνες στιχουργούς.
Ακούω απόψεις, αγαπημένα κομμάτια, αγαπημένους στίχους κτλ.
Ένας κύκλος στον αέρα μόνο και μόνο για την υπερκομματάρα Νότο!
Ξύλινα Σπαθιά-Πέρα απ’ τις πόλεις της ασφάλτου φορ μι… Συμπάθεια ο Παυλίδης αν και με τα προσωπικά του δεν έχω πολυασχοληθεί…
Oύτε εγώ έχω ασχοληθεί με τα προσωπικά του. Από αυτά των Σπαθιών με διαφορά το"Μια ματιά σαν βροχή".
Θα πρότεινα το “Αφού λοιπόν ξεχάστηκα” από τα προσωπικά του. Είναι σε ακουστικές φόρμες κυρίως και οι στοίχοι για μία ακόμα φορά εκπληκτικοί.
Χαρακτηριστικά κομμάτια:
Σπασμένη πολυθρόνα
http://www.youtube.com/watch?v=Bcq9zPgrZuc
Μόχα
http://www.youtube.com/watch?v=vaRrAKzLLUg
Ο κηπουρός
http://www.youtube.com/watch?v=x2MjjkZL744
τα προσωπικά του δεν με λένε και πολλά, δεν μπορώ να συντονιστώ με την κατεύθυνση αυτή τόσο πολύ.
Από τα Ξυλινα, Μια ματιά σαν βροχή και από μένα. Ίσως το “Ένας κύκλος στον αέρα” να είναι εξίσου αγαπημένο, αλλά ήταν το “Μια ματιά σαν βροχή” που με έκανε να τους εκτίμησω δεόντως. Μέχρι τότε απλώς τους θεωρούσα ένα συμπαθητικό γκρουπάκι που έβρισκα αδικαιολογητο τον χαμό που γινόταν με την πάρτυ τους. Αλλά οκ, ανακαλώ με ιδιαίτερη νοσταλγία σκηνές του Θέατρου Βράχων κάπου 96-97, όσο και αν μου την έσπαγε τότε το “τελεία και παύλα - Παυλίδη είσαι καύλα” που ακουγόταν τσιρχτά μέσα στα αυτιά μου. Δλδ, οκ τα δύο πρώτα τους είναι απλά συμπαθητικά άλμπουμς, με χλιαρά κομματάκια που δεν μου λέγανε και τίποτα φοβερό. Με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις βέβαια, όπως κάποιες κομματάρες στυλ “Ο Κάιν”. Αν ήταν 95 πάντως θα χρησιμοποιούσα πολύ περισσότερα μπιπ για τον χαρακτηρισμό μου, καθώς δεν τους είχα και στην μεγαλύτερη υπόληψη, αλλά με τα χρόνια εκτιμάς τα πράγματα με άλλα δεδομένα.
Ποσο στοιχημα οτι καποιος θα μπει και θα πει οτι εκλεψε κομματια απο τα Μωρα στη φωτια και οτι ειναι γυφτος κλπ:p
Μου αρεσουν πολυ τα 2 πρωτα τους αλμπουμ που εχουν μεσα παμπολλα χιτακια αλλα προτιμω το ‘‘περα απο τις πολεις της ασφαλτου’’ ισως για το Ατλαντις ισως για το ιπποτες της ασφαλτου(καταθλιψη) ισως για τον Καιν…Πραγματικα δεν ξερω.Τον αγαπω αυτο το δισκο…Οπως αγαπω και τα πουλια απο τον πρωτο δισκο.
Τα 2 επομενα αν και πλεον εχουν ξεφυγει(και καλα εκαναν) μ αρεσουν αρκετα αλλα δεν κοβομαι.Μ αρεσουν και απο τα 2 καποια κομματια ενω αλλα τα βρισκω καπως χλιαρα.Το αλλαζει προσωπα η θλιψη ενα απο τα πιο κουλ τραγουδια εβερ8)
Απο προσωπικα του αυτο που εχω λιωσει ειναι το αφου λοιπον ξεχαστηκα που για ακουστικος δισκος ειναι παρα πολυ δουλεμενος με πολυ ομορφα μελαγχολικα αλλα και ευχαριστα κομματακια.Ταξιδι πραγματικα…
‘‘Αφου λοιπον ξεχαστηκα στην ομορφη σας πολη…’’
Νομιζω παντως οτι ο Παυλιδης ενα ψωνιο γενικα το ειχε.
Εκανε καποιες εμφανισεις καθε Πεμπτη πριν καποιος καιρο στο σταυρο του νοτου αλλα δυστυχως δεν πηγα.
δεν εχω ακουσει πολυ παυλιδη αλλα μοθ αρεσει πολυ ο “μοχα”.http://www.youtube.com/watch?v=vaRrAKzLLUg
ΜΥΛΟΣ CLUB
Παρασκευή 22 & Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010
Παύλος Παυλίδης
Έναρξη: 21.00, Είσοδος : 15 euros
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου και ώρα 21.00 στο σπίτι πολιτισμού ΦΕΞ
AvanX festival- Συναυλία με τον Παύλο Παυλίδη
Καλεσμένος του Βαγγέλη Κοντόπουλου στο AvanX festival o Παύλος Παυλίδης
Η αληθεια ειναι οτι σαν σολο ο παυλιδης τα παει μεχρι στιγμης πολυ καλα,ισως καποιοι να απογοητευτηκαν με την αλλαγη στον ηχο του περιμενοντας οτι θα ακουσουν κατι γνωριμο σε στυλ των σπαθιων,ομως κατα τη γνωμη μου σωστα δεν συνεχισε σε αυτη την κατευθυνση γιατι περα οτι ισως να τον κατηγορουσαν οτι αντιγραφει τον ηχο των σπαθιων καλο ειναι που προσπαθησε να κανει κατι διαφορετικο κ εν τελη το εκανε με επιτυχια.
Το μοναδικο αρνητικο που μπορω να πω για αυτον ειναι οτι ναι μεν οι στιχοι του παραμενουν πολυ καλοι και σε ταξιδευουν πραγματικα ωστοσο εχει καποια κλισε στους στιχους του που ισως κουραζουν και επαναλαμβανεται.
Φετος βγαζει τον τριτο του προσωπιικο δισκο αλλα δεν ξερω ποτε ακριβως.
Γενικως μαρεσουν αρκετα κομματια του απο τα 2 του αλμπουμ,
Pavlos Pavlidis - Den Eimai Apo Edo
Pavlos Pavlidis - Aeriko
pavlos pavlidis-theristes
to stoixeiwmeno spiti-Paulos Paulidis
Παυλίδης Παύλος & B-Movies - Όσο μικραίνω
Μοχα,σπασμενη πολυθρονα και παει λεγοντας.
Τα προσωπικά του άλμπουμ δε μου λένε τίποτα.
Κακως δεν σου λενε τιποτα ,ισως επειδη δεν ειναι στον γνωριμο ηχο των σπαθιων που οι περισσοτεροι ειχαν συνηθησει και γιαυτο καποιους τους ξενιζει η τους αφηνει αδιαφορους,ο παυλιδης εχει χαμηλωσει τους τονους,πιο ελαφρυ ηχο που βασιζεται κυριως στη μελωδια,το ακουστικο live dvd στη συρο ενα παραδειγμα.Εχει ξεφυγει απο το να ειναι ροκ.
Οπως ειχε πει…
«τόσο καιρό κάναμε φασαρία. Ήρθε ο καιρός να ακουστούν και οι μελωδίες, τα τραγούδια».
To “Ξεσσαλονίκη” για μένα. Έχει βρώμικο ήχο και καθαρό 90s rock στίχο. Κάποια κομμάτια ειδικά, μου θυμίζουν GnR.
«τόσο καιρό κάναμε φασαρία. Ήρθε ο καιρός να ακουστούν και οι μελωδίες, τα τραγούδια».
Aυτα ειναι λιγο λογια του κωλου…Απο τη μια η μουσικη που παιζαν πριν δεν ηταν και τιποτα φαζαριοζικα και μια χαρα μελωδιες εχουν και απο την αλλη αν τα θεωρει θορυβο δεν θα τα επαιζε στις συναυλιες του τωρα…:!:…Καλυτερα κατι τετοιες δηλωσεις να μην τις κανουν καθολου.
Αν τον δεις να το εξηγεί σε συνέντευξη, καταλαβαίνεις το σκεπτικό καλύτερα. Δεν μηδενίζει το παρελθόν. Απλά βλέποντας γραμμένη μια πρόταση από μια ολόκληρη συνέντευξη μπορεί να σε ξενίζει.
Eλπιζω…Ετσι και αλλιως ποτε δεν τον πηγαινα παρα πολυ αλλα η μουσικη του ηταν αυτη που μ αρεσε.
Για μενα το περα απο τις πολεις της ασφαλτου
το ξεσσαλονικη εχει αυτο το ξερο-’‘inyourface’’ ροκ που ναι μεν συμπαθουμε, αλλα γινεται ευκολα κουραστικο
τις προσωπικες του δουλειες τις ακουσα πριν απο καιρο, και μου φανηκαν ενδιαφεροντες αλλα οχι κατι με το οποιο μπορει να κολλησει καποιος
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα αλμπουμ. Στιχουργικά είναι απίστευτος και έχει πολύ ωραία χροια. Για την περίοδο στα Μωρα δεν έχω να πω κάτι. Μόνο να τον βρίζω που τους έπαιξε μαλακία. Αλλα προσωπικά με “ξεχρέωσε” με την πορεία του στα Σπαθια αλλα και με τους προσωπικους του δίσκους. Οι προσωπικοι δίσκοι του είναι κάπως μονότονοι μουσικά αλλα αξίζουν μόνο κ μόνο για τους στίχους.
Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνους,
συχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμό.
Σ? αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ? όνομά σου?
Ετοιμάσου σε λίγο να πεις «σε μισώ!»
Είμαι το ένα μισό της σελήνης? μην κλείνεις,
σε λίγο γεμίζει το άλλο μισό.
Η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια,
ρωτάει ποιος διψάει, ψιθυρίζεις «εγώ!»
Κλαψομουνίαση στο φουλ και φύγαμε για παραλία με κιθάρες και φασολάδες.
φασολάδες εννοεις “κλάσιμο”; γτ ταιριάζει με το κλαψομούνισμα.
Όχι.
Ψάξτο.