Κόκκινες καυτές πιπεριές τσίλι - Μπιζέλι
Είμαι ένα μικρό μπιζέλι
Αγαπώ τον ουρανό και τα δέντρα
Είμαι ένα μικρό τοσοδούλικο μυρμηγκάκι
Κοιτάω από δω και από κει
Είμαι ένα τίποτε
ααααα-αααααα
Οπότε δεν έχεις τίποτε να μου κρύψεις
Και είμαι ειρηνιστής
Οπότε μπορώ να στα γαμήσω όλα
Ω ναι είμαι μικρός
Ω ναι είμαι μικρός
Γαμήσου ρε μαλάκα
Ομοφοβικέ μπουρτζόβλαχε
Σφίχτη και σκληρέ και γαμιά
Μπορείς να με κάνεις λιώμα
Ε, και ρε;
Ε, και ρε;
Ε, και ρε;
Ε, και ρε;
Σαπίζων Χριστός - Το σημάδι της κακής ύπαρξης
Ω πνεύμα του νότου!
Εξάλειψε τον θαλάσσιο άνεμο
Αποκατάστησε την πρώτη φλόγα
Αφύπνισε το θηρίο κάτω από τα χιόνια
Σε τρεις σκιές
Το σημάδι της κακής ύπαρξης
Χαραγμένο στη βροχή
Πάνω από τον κύκλο όπου κατοικούν οι τύραννοι
Καλώ την Γλοχίθια
Εμφανίσου με μορφή φιδιού
Χαμήλωσε επάνω μου
Για τελευταία φορά, του δάσους όλα (τα μυστικά)
Το σημάδι της κακής ύπαρξης
Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
Τα μυστικά θαμμένα κάτω από την καπνισμένη γη
Θα κάνουν χρόνια και χρόνια για να επανέλθουν
Ο άνεμος είναι εδώ τώρα
Η θάλασσα χωρίστηκε
Η φλόγα ξανακαίει μέσα μου
Το θηρίο επιστρέφει στη χιονισμένη γη
Καλώ την Γλοχίθια
Εμφανίσου με μορφή φιδιού
Χαμήλωσε επάνω μου
Για τελευταία φορά, του δάσους όλα (τα μυστικά)
ΛΟΛ για το Μπιζέλι!
Εγώ να δεις! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Ειδικά αυτά τα “Γκτζουπ! Γκτουπ γκτζουπ!”, εντάξει, Η ΘΕΪΛΑ Η ΙΔΙΑ ΡΕΠΟΥΣΤΗΔΕΣ!
αναπηρο μπιζκοτο-τσουλοντας
ενταξει συνεργατη,συνεχισε να τσουλας μωρο
ξερεις τι ωρα ειναι
(σηκωσε τα χερια)
(κυριες και κυριοι)
σοκολατενιο αστεροψαρο
συνεχισε να τσουλας μωρο
κουνησου απο δω κουνησου απο κει
χερια πανω,χερια κατω
κανε πισω,κανε πισω
πες’μου τι θα κανεις τωρα
συνεχισε να τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
τωρα ξερω οτι θα αγαπησετε αυτη την μαλακια ακριβως εδω
L.I.M.P. μπιζκοτο ειναι ακριβως εδω
ανθρωποι στο σπιτι με τα χερια στον αερα
γιατι αν δεν ενδιαφερεστε,δεν ενδιαφερομαστε
ενα δυο τρια ζουμαρισμα του χρονου στο εξι
ζονεζινη για εσας διαλεγει το μιξαρισμα του αναπηρου μπιζκοτου
λοιπον που στον διαολο εισαι πανκιο
βγαλε τον σκασμο
και κανε πισω ρε γαμωτο
πριν γαμησουμε αυτο το τραγουδι
(σηκωστε τα χερια σας ψηλα)
κουνησου απο δω κουνησου απο κει
χερια πανω,χερια κατω
κανε πισω,κανε πισω
πες’μου τι θα κανεις τωρα
συνεχισε να τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
θελεις να τα βαλεις με το μπιζκοτο;NAI
δεν μπορεις να τα βαλεις με το μπιζκοτο!γιατι;
γιατι το κανουμε-ποτε;
καθε μερα και καθε νυχτα-οου
βλεπεις αυτο το πλατινενιο πραγμα εδω;αχα
λοιπον το κανουμε ολη την ωρα-γιατι;
γιαυτο καλυτερα να φερεις μερικα καλυτερα μπιτακια
Α!και μερικες καλυτερες ρημες
εχουμε στημενο το παιχνιδι
γιαυτο μην παραπονιεσαι ακομα
24/7 ποτε δεν ικετευοθμε για αισθητηρες βροχης
στρατιωτες της παλιας σχολης
ξεπετανε τα παλια σκατα
τα ροκ σκατα
αστους να ορμησουν στο μοσπιτ
(σηκωστε τα χερια σας ψηλα)
κουνησου απο δω κουνησου απο κει
χερια πανω,χερια κατω
κανε πισω,κανε πισω
πες’μου τι θα κανεις τωρα
συνεχισε να τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
εϊ κυριες.εϊ κυριοι
και ανθρωποι που τα γραφετε στα αρχιδια σας
ολοι οι οπαδοι,ολοι οι εχθροι
και ολοι οι ανθρωποι που αυτοαποκαλουνται παικτες
καυτες μαναδες,νταβατζοπατερες
και οι ανθρωποι που τσουλανε με καντιλακς
εϊ ροκαδες,ραπαδες
και ολοι σε ολο τον κοσμο
κουνησου απο δω κουνησου απο κει
χερια πανω,χερια κατω
κανε πισω,κανε πισω
πες’μου τι θα κανεις τωρα
συνεχισε να τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
κουνησου απο δω κουνησου απο κει
χερια πανω,χερια κατω
κανε πισω,κανε πισω
πες’μου τι θα κανεις τωρα
συνεχισε να τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
τσουλας,τσουλας,τσουλας,τσουλας
Καρνεβαλια-Δοκτωρ Πετρος
Καποτε σκοτωσαν ενα τερας του οταν αυτο μπηκε σε μια παγιδα
Τωρα φτιαχνει καλυτερα,υψηλοτερου επιπεδου!
Μια ζεστη καλοκαιρινη μερα ο δοκτωρας εφυγε μακρια
σε ενα μερος ωπου θα μπορουσε να το κανει πραγματικοτητα!
Της βοηθου του οι γοφοι ηταν πολυ καλοι
Γι’αυτο και την κλονοποιησε μια η δυο φορες
Τωρα οι γοφοι του τρεμουν.τι συμφωνια!
ο Δοκτωρ Πετρος μεγαλωνει περιεργα πλασματα
τα αφηνει να τρεχουν μεσα στην νυχτα
γινονται τρανοι ροκ μουσικοι
και η ωρα τους ειναι ιδανικη
Καποιες φορες οταν βαριεται
τοτε παιρνει ρεπο
εχει το κουμπιουτερ του και αυτοι το κανουν με τον τροπο τους
Ανακατεβουν λιγο γενετικο υλικο,λιγο δερμα και συγκεκρημενο σπρευ
Μπορεις να το δεις σε οθονη λεηζερ
Και ο φιλος ειναι μπλε η γκρι
η καποιες φορες ροζ και πρασινος!
Απλα τσεκαρε το στα καρναβαλια!
ο Δοκτωρ Πετρος μεγαλωνει περιεργα πλασματα
τα αφηνει να τρεχουν μεσα στην νυχτα
γινονται τρανοι πολιτικοι
και η ωρα τους ειναι ιδανικη
Μια νυχτα κλονοποιησε τον εαυτο του
εβαλε τον αδερφο του σε ενα ραφι
Μα οταν αποκοιμιηθηκε την ιδια νυχτα
Συρθηκε απο πισω του σκεπτομενο “δεν πειραζει”
Πηρε μια συριγγα και τελειωσε τη ζωη του
ο Δοκτωρ Πετρος μεγαλωνει περιεργα πλασματα
τα αφηνει να τρεχουν μεσα στην νυχτα
γινονται μια φοβερη ιδιοκτησια του
και η ωρα τους ειναι ιδανικη
ο Δοκτωρ Πετρος μεγαλωνει περιεργα πλασματα
τα αφηνει να τρεχουν μεσα στην νυχτα
γινονται μια φοβερη καταπιεση
και η ωρα τους ειναι ιδανικη
Αρχέγονος - (Η) Αυτοκρατορία Πέφτει
Ένας κρύος άνεμος πνέει
Μέσα από τους τάφους φυσά
Και αποκαλύπτει μια δηλητηριώδη γλώσσα
Και τη βρωμερή ανάσα της απάτης
Έγώ είμαι γιος του πατέρα μου
Και οι πράξεις του
Δεν μπορούν να αναιρεθούν … να αναιρεθούν
Εσύ εμπορεύεσαι το αίμα του
Γράφοντας την ιστορία σου
Με τις θυσίες των νεκρών
Που είναι ο μαχόμενος άνθρωπος;
Μην είμαι εγώ;
Εσύ θα αντάλλαζες όλες τις αλήθειες
Για ασήμαντες νίκες
Κάθε αυτοκρατορία θα πέσει
Κάθε μνημείο θα θρυμματιστεί
Ξεχασμένοι άνδρες, παρατηρητές των αιώνων
Των οποίων τα σιωπηλά λόγια
Προδομένα, θα εξεγερθούν
Κι εμείς θα εξεγερθούμε, προδομένοι
Που είναι ο μαχόμενος άνθρωπος;
Μην είμαι εγώ;
Εσύ θα αντάλλαζες όλες τις αλήθειες
Για ασήμαντες νίκες
Για ασήμαντες νίκες
Κάθε αυτοκρατορία πέφτει
Και η γη γίνεται στάχτη
Η γη της γέννησής μου
Θα είναι και ο τάφος μου
Αυτά είναι τα εδάφη, τα εδάφη της γέννησης μου
Σύντομα θα’ναι ερείπια, τα ερείπια του παρελθόντος μου
Οταν ο ουρανός θα πρέπει να πέσει
Και η γη να γίνει στάχτη
Τότε θα ξέρεις ότι θα γίνουν ο τάφος μου
Που είναι ο μαχόμενος άνθρωπος;
Εγώ είμαι!
Εσύ θα αντάλλαζες όλες τις αλήθειες
Για ασήμαντες νίκες
Για ασήμαντες νίκες
Καταιγιδοιππείς Του Θανάτου - Η Μπαλλάντα Του Δημητράκη Χένδριξ
Είσαι νεκρός!
Ακομα και σε αλλη γλωσσα παλι θεοι ειναι 
Sabaton - Coat of Arms [English and Greek lyrics][Full song]
…και ωκεανοί - Μακάρι να ήμουν έγκυος :lol:
[SPOILER]
…And oceans - I wish i was pregnant
Ας υποθέσουμε ότι…
Το κερί καίγεται, καίγεται άλλη μια φορά
Όπως τα πρόσωπα μαύρων και λευκών παιδιών
…το κορίτσι μέσα σε κάθε άντρα…
Μια μακρά άμβλωση είναι η ζωή
Μακρά όπως μια σκιά γεμισμένη με κενότητα
Όπως η σκιά μιας σκιάς
Η ζωή ξεθωριάζει όπως ένα λουλούδι που πεθαίνει
Εάν θα μπορούσα
Θα βίαζα τον εαυτό μου
Εάν ήμουν έγκυος
Θα γεννούσα τον εαυτό μου και το δικό μου θάνατο
…ο άντρας μέσα σε κάθε κορίτσι…
Αθώος και νέος
Καταπίνω τον εαυτό μου και τον εσωτερικό ήλιο/υιό
Όπως η σκιά μιας σκιάς
Η ζωή ξεθωριάζει όπως ένα λουλούδι που πεθαίνει
Εάν θα μπορούσα
Θα βίαζα τον εαυτό μου
Εάν ήμουν έγκυος
Θα γεννούσα τον εαυτό μου και το δικό μου θάνατο
…ο άντρας μέσα σε κάθε κορίτσι…
Αθώος και νέος
Καταπίνω τον εαυτό μου και τον εσωτερικό ήλιο/υιό
Όπως η σκιά μιας σκιάς
Η ζωή ξεθωριάζει όπως ένα λουλούδι που πεθαίνει
Μακάρι να ήμουν έγκυος
Θα γεννούσα τον εαυτό μου και το θάνατο μου
Ας υποθέσουμε ότι…
…το κορίτσι μέσα σε κάθε άντρα…
…αλλά αυτό δεν συμβαίνει ακόμη, ή…
Εάν θα μπορούσα
Θα βίαζα τον εαυτό μου
Εάν ήμουν έγκυος
Μακάρι να ήμουν
Εάν θα μπορούσα
Θα βίαζα τον εαυτό μου
Εάν ήμουν έγκυος
Θα γεννούσα τον εαυτό μου και το δικό μου θάνατο
[/SPOILER]
Φωσφοριζέ Κρανία Βουντού - Ο χοντρο-Ράντυ
Voodoo Glow Skulls - Fat Randy
Είναι τεράστιος, χοντρός, άσχημος και κακός
Μετά από κάμποσες μπύρες γίνεται κουραδομηχανή
Μόλις μεθύσει του αρέσει να δέρνει
Κάθε δεκαπεντάχρονο που βλέπει
Μη πας να φύγεις, μη πας να κρυφτείς
Θα σου κλέψει το αμάξι χωρίς να το καλοσκεφτεί
Σταμάτα το πάρτυ, κρύψε τα πραγματά σου
Γιατί σήμερα θα έρθει ο χοντρο-Ράντυ
Ο χοντρο-Ράντυ! Ο χοντρο-Ράντυ!
Τα λυκειακά πάρτυ είναι το φόρτε του
Φτάνει οδηγώντας το πορτοκαλί εργαλείο του
Αρχίζει να μαλώνει με τους φίλους του
Ο χοντρο-Ράντυ θα στη φέρει στο τέλος
Ο χοντρο-Ράντυ τρύπωσε στο σπίτι μου
Ο χοντρο-Ράντυ μου έχεσε τον καναπέ
Ο χοντρο-Ράντυ σιωπηλός σαν ποντίκι
Ο χοντρο-Ράντυ! Ο χοντρο-Ράντυ!
Βλέπω το χοντρο-Ράντυ που και που
Να κόβει βόλτες με ενα αμάξι γεμάτο φίλους
Βλέπω το χοντρο-Ράντυ που και που
Να κόβει βόλτες με ενα αμάξι γεμάτο φίλους
Ο χοντρο-Ράντυ! Ο χοντρο-Ράντυ!
Ο χοντρο-Ράντυ! Ο χοντρο-Ράντυ!
Ο χοντρο-Ράντυ τρύπωσε στο σπίτι μου
Ο χοντρο-Ράντυ μου έχεσε τον καναπέ
Ο χοντρο-Ράντυ σιωπηλός σαν ποντίκι
Ο χοντρο-Ράντυ! Ο χοντρο-Ράντυ!
Αθάνατος - Άντεξε την πτώση του Χρόνου:cold:
Immortal - Withstand the Fall of Time
Σκοτεινότερα και σκοτεινότερα
Κόκκινα περιγράμματα μεγαλώνουν στον ορίζοντα
Στις άκρες των ματιών μου
Με μακάβρια όψης, ένας γιγάντιος κόσμος…
Φλεγόμενοι ήλιοι σκεπάζουν τον ορίζοντα
Σκιές γεννημένες μια ασυννέφιαστη μέρα
Δοξαστές της ανατολής και δύσης του φεγγαριού
Σούρουπο που σκοτεινιάζει σε νύχτα…
Από τα σκληρά νύχια του κρύου καταλαβαίνω
ότι πλησιάζουν πιο κρύες εποχές
Μετά και από τις μέρες της πικρίας
η τούνδρα παραμένει ακόμη ανέπαφη
Στο τελείωμα εκείνης της μέρας,
στους αιώνες των αιώνων,
στην αιωνιότητα του χρόνου του ίδιου,
η τούνδρα παραμένει ακόμη ανέπαφη
Πιο μαύροι και όλο πιο μαύροι
με τύφλωσαν οι ίσκιοι παλαιών αιώνων
Σκιές από ένα σκότος από τότε
που επικρατούσε βαρύς χειμώνας
Ο μαυρισμένος ουρανός δεν έχει τέλος
καθώς αντέχουμε την πτώση του χρόνου
Κρύοι άνεμοι θα συνεχίζουν να φυσούν ακόμη
Δίχως αύριο…
Από τα σκληρά νύχια του κρύου καταλαβαίνω
ότι πλησιάζουν πιο κρύες εποχές
Μετά και από τις μέρες της πικρίας
η τούνδρα παραμένει ακόμη ανέπαφη
Στο τελείωμα εκείνης της μέρας,
στους αιώνες των αιώνων,
στην αιωνιότητα του χρόνου του ίδιου,
η τούνδρα παραμένει ακόμη ανέπαφη
Νείλος - Ιθυφαλλικός ( = με διεγερμένο φαλλό )
Nile - Ithyphallic
Όσο για τους εχθρούς μου :
Ο ήλιος θα εμποδίζει τον χτύπο της καρδιάς τους
Και θα τυφλώσει τα μάτια τους
Οι σκιές των πατέρων μου ας τους καταραστούν τα πρόσωπα
Το μάτι της Σεκμέτ ας τους στείλει τη βία του ήλιου κατακέφαλα
Καυτοί χείμαρροι πυρκαγιάς ας πέσουν στο μέτωπό τους
Φλόγες ας κατακάψουν τους χώρους ανάπαυσής τους
Το μάτι της Σεκμέτ ας αναφλέξει τις καρδιές τους
Σαρκοφάγα σκυλιά ας κατασπαράξουν τα εντόσθιά τους
Όσο για τους εχθρούς μου :
Οι πυρωμένες στάχτες τους ας πεταχτούν σαν σκουπίδια
που κείτονται ξεχασμένα στην έρημο
Οι ίσκιοι τους ας μην σηκωθούν ξανά
Μυρώστε τον φαλλό μου με το αίμα των πεσόντων
Ας ακουστούν οι κατάρες μου
Ας είναι η βούλησή μου όπως του Μοντού του ταύρου
Αποτελεσματική για να δημιουργεί
και βάναυση για να σφάζει αυτούς που έχω καταραστεί
Ας είναι η οργή μου φριχτή και η εκδίκησή μου άσπλαχνη
Μυρώστε τον φαλλό μου με το αίμα των πεσόντων
Νείλος - Πάπυρος που περιέχει ξορκι για να προστατεύσει τον ιδιοκτήτη του ενάντια σε επιθέσεις από αυτόν που είναι μέσα στο νερό
[SPOILER]
Nile - Papyrus Containing The Spell To Preserve Its Possessor Against Attacks From He Who Is In The Water
Άμμων!
Βασιλιά των θεών!
Εσύ που έχεις τεσσάρων κριαριών κεφαλές στο λαιμό σου
Εσύ που στέκεσαι πάνω στον αυχένα των κροκοδείλιων δαιμόνων
και που στις πλευρές σου στέκονται οι κυνοκέφαλοι πίθηκοι,
τα μεταμορφωμένα πνεύματα της αυγής.
Διώξε μακριά από εμένα τα λιοντάρια των βρομόνερων,
τους κροκόδειλους που έρχονται από τον ποταμό,
το δάγκωμα των δηλητηριωδών ερπετών
που σέρνονται έξω από τις τρύπες τους.
Απωθήσου κροκόδειλε, απόγονε του Σετ
Μην κινηθείς με την ώθηση της ουράς σου
Μην μετακινήσεις τα πόδια και τα σκέλια σου
Μην ανοίξεις το στόμα σου
Ας γίνει το νερό μπροστά σου μία καταστροφική φωτιά
Κατέχω το ξόρκι για…
Να με προστατεύσεις από αυτόν που είναι μέσα στο νερό
Να με προστατεύσεις από αυτόν που είναι μέσα στο νερό
Εσύ που οι τριάντα επτά θεοί έπλασαν
και που το ερπετό του Ρα έδεσε με αλυσίδες
Εσύ που δεσμώθηκες με σιδερένιους κρίκους, παρουσία του Ρα
Απωθήσου, απόγονε του Σετ
Διώξε μακριά από εμένα τα λιοντάρια των βρομόνερων,
τους κροκόδειλους που έρχονται από τον ποταμό,
το δάγκωμα των δηλητηριωδών ερπετών
που σέρνονται έξω από τις τρύπες τους.
Να με προστατεύσεις από αυτόν που είναι μέσα στο νερό
Να με προστατεύσεις από αυτόν που είναι μέσα στο νερό
Να με προστατεύσεις από αυτόν που είναι μέσα στο νερό[/SPOILER]
Καταστροφή - Τοίχος Νερού
Mayhem - Wall of Water
Οι πυλώνες που στηρίζουν τον ουρανό καταρρέουν
Ο ήλιος, το φεγγάρι, τα αστέρια χύνονται κάτω
Ποτάμια και ωκεανοί ρέουν όπου βουλιάζει η γη
Η μεγάλη πυρκαγιά σβήνει από την μαινόμενη πλημμύρα
Ο Βόρειος και ο Νότιος πόλος : Ανταλλάζουν θέση
Ο κόσμος που ουρλιάζει : Αναποδογυρίζει
Ο ουρανός κάνει πόλεμο με τη γή : Θραύσματα γκρεμίζονται
Και το σκοτάδι που ακολουθεί
Σκισμένο σε μεγάλα χάσματα
Βασαλτική λάβα από την άβυσσο
Μετατρέπεται σε στήλη ατμών
Φοβερή ζέστη βράζει τη θάλασσα
Ο θάνατος μιας ηπείρου
Τεράστιο κύμα νερού ξεκληρίζει την ανθρωπότητα
Η άφιξη των πάγων, μια κατακλυσμική πλημμύρα
Καταστρέφει την προηγμένη ανθρωπότητα της τεχνολογικής εποχής
Τοίχος νερού, Σάρωσε τη γη
Τοίχος νερού, Απολίθωσέ τα όλα
[I]Είμαι ο άνεμος που φυσά στη θάλασσα
Είμαι το κύμα, κύμα στον ωκεανό
Ειμ’ η αχτίδα, το μάτι του ήλιου
Είμ’ ένας τάφος, παγωμένος στο σκοτάδι
Ειμ’ ένα αστέρι, το δάκρυ του ήλιου
Ειμ’ ένα θαύμα, μέσα σε άνθος
Είμαι η λόγχη που ουρλιάζει για αίμα
Ο Λόγος της μεγάλης Δύναμης
Είμαι τα βάθη, μιας τεράστιας λίμνης
Είμαι το τραγούδι του κοτσυφιού
Ποιος μπορεί να ρίξει φως απάνω στη συνάντηση των όρεων, αν όχι Εγώ?
Ποιος μπορεί να φωνάξει στεντόρεια τις αλλαγές του φεγγαριού, αν όχι Εγώ?
Και ποιος μπορεί να βρει το καταφύγιο του ηλίου, αν όχι Εγω?
Απ’ την αύρα του βουνού στη λίμνη του βαθύ κυανού
Απ’ τον καταρράκτη στη θάλασσα
Χωρίς μεταβολή και τέλος στη φωνή του ανέμου
Τραγούδα το Σκοτεινό Άσμα της Έρεν σε μένα[/I]
συνεχιζω το theme
[I]Ασημενιο το φεγγαρι…ψηλα πανω απ τη λιμνουλα,ησυχη και σκοτεινη
Θλιψη,καταχνια…η ανασα του δρακου κατεβαινει προς τη μερια του βουνου
Ολα γαληνια…η μερα αποκοιμισμενη,ο ηλιος αναπαυεται στη φωλια των Θεων
Μακρια μεγαλες περιπετειες με περιμενουν,ακουω τα αδερφια να με καλουν…
Η ανοιξη ειναι εδω και οι παγοι λιωνουν - ο ατερμων ουρανος και το ανοιχτο πελαγος -
Θα σαλπαρω οπου το Γερακι με οδηγησει - πετωντας πανω σε μαυρα φτερα,ψηλα και ελευθερα… -
Θα επιστρεψω με τον ανεμο,τη μερα - απο μεγαλες περιπετειες με τα πανια
φουσκωμενα -
Φθινοπωρο κοκκινωπο ερχεται στην Asa Bay…
Συναντησε με στη πηγη οπου το νερο,διαυγες,ρεει ελευθερο…
Απο τα βαθη του μεγαλου βουνου,πυργωνεται ως τον ουρανο
Θα σε περιμενω να κατεβεις,βαδιζοντας κατα μηκος των ιχνων
Ξυπολητη,ασε τα μαλλια σου ελευθερα,σαν το ομιχλωδες πεπλο γυρω απ τη λιμνουλα
Την αυγη του χρονου,πριν τους Θεους και τους ανθρωπους
Οταν γη και ουρανος χωριστηκαν
Ενα αστερι επεσε στο ποταμι βαθια…
Ενα αστερι απο χρυσο στο ασημενιο υδωρ
Καθως σαλπαρω,με αυτο θα με θυμασαι
Φορα το,δικο σου για παντα εις τα βαθη
να μας ενωνει περα απο το τελος του χρονου…
Σε ἐσέ χαριζω ενα δαχτυλιδι απο χρυσο…[/I]
Κλήτευση - Αποχαιρετισμός
Ποιος μπορεί να σου βρει πηγές καθαρού νερού, μα εγώ μπορώ!
Ποιος μπορεί να σου πει την ηλικία της σελήνης, μα εγώ μπορώ!
Ποιος μπορεί να καλέσει τα ψάρια από τα βάθη της θάλασσας, εγώ ναι μπορώ!
Ποιος μπορεί να αλλάξει το σχήμα των λόφων και των ακρωτηρίων, εγώ μπορώ!
Ήμουν ένα σπαθί στο χέρι,
Ήμουν μια ασπίδα σε μια μάχη,
Ήμουν η χορδή μιας άρπας,
Μπορώ να αλλάξω το σχήμα μου όπως ένας θεός.
Αντίο, άφησε την ακτή σε ένα ωκεανό ευρύ και ατίθασο
Κράτα την ασπίδα σου ψηλά, άσε τον αέρα να φέρει στον εχθρό τον εφιάλτη σου
Με την κατάρα της λεπίδας μου, υφαίνεται ένα ισχυρό ξόρκι και
Το αίμα θα πέσει πολύ πέρα από τη μάχη, σαν σκληρή βροχή.
[Και στις πύλες οι σάλπιγγες ήχησαν.]
[Αυτή είναι η ώρα μου! Δεν γνωρίζεις το θάνατο όταν τον αντικρύζεις; Ψόφα τώρα!]
Στην πρασινάδα κάθεσαι
Στην πρασινάδα κάθεσαι
κι εγώ σου το χαιδεύω
το παχουλό χεράκι σου
που τόσο το λατρεύω.
Γιατί μικρή μου μόλις με δεις
ευθύς τα κατεβάζεις ;
στο χώμα τα ματάκια σου
κι εμέ δεν με κοιτάζεις ;
Μήπως τον έχω εγώ μικρό
τον πόνο στην καρδιά μου ;
Μήπως δεν μου σηκώνεται
μια τρίχα από τα μαλλιά μου ;
Θα 'ρθω στο παραθύρι σου
θα ‘ρθω να σου την παίξω
να παίξω την κιθάρα μου
κ’ ύστερα να σε κλέψω.
Κι άμα δεν έβγης να με δεις
θα πάω για να χύσω,
να χύσω δάκρυα πικρά
μήπως σε λησμονήσω.
Φεύγεις και δεν λογίζεσαι
πως κάποιος την χτυπάει
χτυπάει την κεφάλα του
γιατί σε αγαπάει.
[I]Αγέρας παγερός φυσάει
Από τους τάφους ανάμεσα
Η γλώσσα του φαρμακερή
Η ανάσα του, η άθλια της προδοσίας
Είμαι γιος του πατέρα μου
Και τα έργα του δεν ξεγράφουν
Δε γίνεται να ξεγραφτούν
Και συ, εμπορεύεσαι το αίμα του
Γράφεις την Ιστορία σου
Με των νεκρών τις θυσίες
Πού είναι ο Άνθρωπος του Αγώνα
…να είμαι γω;
Κάθε αλήθεια θα ξεπούλαγες
Για νίκες τιποτένιες
Και κάθε αυτοκρατορία θα πέσει
Κάθε μνημείο θα καταρρεύσει
Ξεχασμένων ανδρών
Που τηράνε τους αιώνες
Και τα λόγια τους τα σιωπηλά
Θα ακουστούν μέσα στην προδοσία
Όρθιοι θα σηκωθούμε
Μέσα στην προδοσία
Πού είναι ο Άνθρωπος του Αγώνα
…να είμαι γω;
Κάθε αλήθεια θα ξεπούλαγες
Για νίκες τιποτένιες
Κάθε αυτοκρατορία πέφτει
Χους ην και εις χουν απελεύσητω
Τα χώματα οπού γεννήθηκα
Κείνα θα ναι ο τάφος μου
Και ιδού τα χώματα, τα χώματα που γεννήθηκα
Σύντομα θα γίνουνε συντρίμια… συντρίμια μου του χτες
Κι όταν πέσει ο ουρανός, κι η γη γενεί στάχτη
Να ξέρεις τότε, ο τάφος μου ποιός είναι
Πού είναι ο Άνθρωπος του Άγωνα
ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
Κάθε αλήθεια, θα την ξεπούλαγες
Για νίκες τιποτένιες…[/I]
Εντωμεταξυ μολις ειδα οτι το ειχε και στην πισω σελιδα μεταφρασει ενας 
Ανετα ειναι Primordial αυτο(πριν καν δω το Καθε αυτοκρατορια πεφτει, Empire Falls?)
edit: νταξει αυτο ειναι… Εντωμεταξυ και γω σημερα ξυπνησα με full καβλες για να ακουσω Primordial και ακουω τωρα… Τυχαιο; Δεν νομιζω
Γενικα το καψαμε λιγο με Αρχεγονους τελευταιες 2 σελιδες
[I]Τι ειμαι αλλο εκτος απο αγκαθι στον κορφο σου;
Παγος στο καλοκαιρι, να ψυχρανω την καρδια σου
Μια παρασερμενη μνημη της φθινοπωρινης αποσαθρωσης
Μια σκιασμενη ψυχη σε δεσμα φωτος
Μια αβυσσικη φωνη μεσα σ’ενα παιδικο νου, ενας εκπεσων
Περιπλανωμενος παρα των ακτων της αιωνιας αμαρτιας
Ο ηλιος δεν λαμπει πια εδω
Ατερμονα κυματα σκανε πανω σε ατελειωτες ακτες
Ενα αργοκινητο πλοιο παρασερνεται στις μελανοτερες παλιρροιες
Κατω απο σκοτεινα κλωναρια, κανενα τραγουδι δεν ακουγεται
Ενα ατελειωτο δασος οπου παιζουν οι σκιες του διαβολου
…Εδω ειμαι Βασιλιας
Δεν γνωριζω κανεναν αλλον κοσμο
Κανεναν αλλον…
Γιατι ΕΔΩ ειμαι Βασιλιας
Και Βασιλιας θα παραμεινω
Παρε το χερι μου…
Ιμραμα!
Σε μια αιωνια απεραντωσυνη
Οπου τα αστερια φλεγονται εις το Ονομα Μου
[/I]
[I]Τι ειμαι αλλο εκτος απο αγκαθι στον κορφο σου;
Παγος μεσα στο καλοκαιρι, για να ψυχρανω την καρδια σου
Μια παρασερμενη μνημη της φθινοπωρινης αποσαθρωσης
Μια σκιασμενη ψυχη σε δεσμά φωτος
Μια αβυσσικη φωνη μεσα σ’ενα παιδικο νου, ενας εκπεσων
Περιπλανωμενος παρα των ακτων της αιωνιας αμαρτιας
Ο ηλιος δεν λαμπει πια εδω
Ατερμονα κυματα σκανε πανω σε ατελειωτες ακτες
Ενα αργοκινητο πλοιο παρασερνεται στις μελανοτερες παλιρροιες
Κατω απο σκοτεινα κλωναρια, κανενα τραγουδι δεν ακουγεται
Ενα ατελειωτο δασος οπου παιζουν οι σκιες του διαβολου
…Εδω ειμαι Βασιλιας
Δεν γνωριζω κανεναν αλλον κοσμο
Κανεναν αλλον…
Γιατι ΕΔΩ ειμαι Βασιλιας
Και Βασιλιας θα παραμεινω
Παρε το χερι μου…
Ιμραμα!
Σε μια αιωνια απεραντωσυνη
Οπου τα αστερια φλεγονται στο ονομα Μου
[/I]
ΝΑΙ ΓΑΜΩ!
Τώρα σκέφτομαι τι στίχους να ποστάρω?Τους στίχους του Streaks Of Blood που είναι τραγικοί ή κανα πιο σοβαρό?:-k. Επειδή οι στίχοι των Primordial ήταν υπέροχοι και είναι κρίμα να το χαλάσω.