Δε βρήκα σχετικό θρεντ με ένα γρήγορο ψάξιμο.
Όλες οι “κουλτούρες” είναι ευπρόσδεκτες, αλλά ας προσπαθήσουμε να μην εστιάσουμε ξέρω γω μόνο στα γούερστερν, ε. Πείτε και κάνα παλιό διαμάντι με μπόλικες μάχες να γουστάρουμε. Και με αποδράσεις από στρατόπεδα συγκέντρωσης, και με υποβρύχια (σλουρπ). Πείτε, πείτε.
Φτιάχνουμε και πωλ στο μέλλον άμα λάχει.
Γαμώτο, ξέρω ταινίες που δε τις λες πολεμικές, αλλά έχουν μέσα απίστευτες/επικές μάχες. Πρέπει να επικεντρωθούμε όμως μόνο σε πολεμικές ε?
Και αντιπολεμικές μέσα ε? (χαχαχ)
Ωραίο θρεντάκι, έχω πολλά πράματα στο μυαλό μου μπερδεμένα. Θα επιστρέψω
Με το που βλέπω “πολεμικές”, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν αυτό:
Ναι, όλοι Βιετνάμ, Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Νορμανδία και άλλα τέτοια έχουμε κατά νου με ένα θρεντ σαν αυτό, αλλά και πάλι θεωρώ οτι είναι και με το παραπάνω σχετικό με το τόπικ.
παίδες, ό,τι θέλετε σχετικό να το ποστάρετε, δεν έχω πρόβλημα εγώ. απλά είμαι σε φάση διαβάσματος και θέλω να βλέπω μάχες, σφαγές, ένταση, σπληνάντερα κι άλλα τέτοια όμορφα για να γεμίζω τις μπαταρίες μου 
μια ταινία μ ήρθε με το που είδα τον τίτλο του θρεντ …
B παγκόσμιος , το Σταλινγκραντ πολιορκείται από τις δυνάμεις του άξονα και υπερασπίζεται από τον κόκκινο στρατό . Ανάμεσα στις χιλιάδες ψυχές που ρίχνονται στη μάχη είναι κ ο ρώσος ελεύθερος σκοπευτής (δν θυμάμαι όνομα) ο οποίος γρήγορα διαπρέπει για την τακτική του και την ικανότητα του . αργά ή γρήγορα όμως θα βρει τον δάσκαλο του από έναν εξειδικευμένο γερμανό αξιωματούχο …
Τα πρώτα λεπτά της ταινίας όπου οι στρατιώτες σαν μια άμυαλη μάζα ρίχνονται στη μάχη αλλά και οι εικόνες που έπονται τη μάχη ( νεκρά σώματα να κατασπαράζονται από όρνια) είναι απλά απίστευτες .
προτείνεται ανεπιφύλακτα ! 
να κάνουμε και με μαφιόζους, αν δεν υπάρχει.
δεν είμαι καμιά ειδικός, αλλά κάποιες που μου 'ρχονται πρόχειρα είναι
Platoon
από την άρχη μέχρι το τέλος πόλεμος, σφαγή και νόημα. ΥΠΕΡΟΧΟΣ νταφόε \m/
Jacob’s Ladder
όχι ακριβώς πολεμική, αλλά έχει την πιο ψαρωτική πολεμική σκηνή εισαγωγής έβερ. και τα πηγαινέλα στον χρόνο με τις μάχες, γαμηστερά.
Inglourious Basterds
σπέρνει, γιατί είναι μαύρη και ταραντινίστικη κι έχει κάνει την ιστορία μπουρδέλο.
και βασικά εδώ είσαι
http://www.imdb.com/search/title?genres=war
βασίλι ζάιτσεφ αν θυμάμαι σωστά.
Glory είναι η αγαπημένη μου πολεμική ταινία. Είναι ένας φόρος τιμής στο 54ό Τάγμα πεζικού της Μασσαχουσέττης. Τόσο το σενάριο όσο και η μουσική και οι ερμηνίες (οι Γουάσινγκτον και Φρίμαν πραγματικά δίνουν ρεσιτάλ) αγγίζουν το τέλειο.
Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν είναι επίσης μια ακόμη ταινία του είδους που μου αρέσει, όπως και το Εχθρός προ των πυλών.
Μια πολύ αγαπημένη ταινία είναι και αυτή:
σωστός
η αγια τριαδα μου
μεγαλυτερη σκηνη φιναλε ΕΒΕΡ+ επικη χρηση του oxygene του Ζαν μισελ σε μια χαρακτηριστικη σκηνη+peter weir aka ο ανθρωπος που δεν θα γυρισει ποτε αδιαφορη ταινια εδω στα ντουζενια του+ 20κατι πιτσιρικας μελ γκιμπσον που σαρωνει τα παντα
Η πιο ποιητικη απεκονιση του πολεμου, της αξιας της ανθρωπινης ζωης, του συμπαντος που ελεγχει και καθοριζει τα παντα…
Οχι ταινια, αλλα ο ιδιος ο πολεμος του Βιετναμ μαλλον…
Του σκηνοθέτη Jonathan Mostow πριν αυτός κάνει τις υπερπατάτες terminator 3 και surrogates. Παλιομοδιτη περιπέτεια με πολύ καλές ερμηνεία (μακράν η καλύτερη ερμηνεία του Matthew McConaughey) κλειστοφοβική ατμόσφαιρα με το μεγαλύτερο μέρος της να εξελίσετε μέσα στο υποβρύχιο αλλά να μην χάνει ποτέ σε ένταση. Επική η σκηνή που τους ρίχνουν τις βόμβες απο πλοιο και επικρατεί σιγή μέσα περιμένοντας ποια θα σκάσει πάνω τους. Ήταν υποψήφια και για μερικά βραβεία όσκαρ σε τεχνικές κατηγορίες αν θυμάμαι καλά.
+1 σε ολα, αξιολογη ταινια του ειδους και αρκετα τσιτα τα γκαζια…
αμα σαρεσε τοσο και εχεις ορεξη, τσεκαρε την hands down best ταινια του χωρου, το ηδη κλασσικο
μια απο τις καλυτερες ταινιες που εβγαλε το συγχρονο γερμανικο σινεμα…εδω ο ορος ‘‘κλειστοφοβια’’ παιρνει πραγματικα αλλες διαστασεις…
lupin δεν βγαζει την εικονα της καλλιπολις
Και σε director’s cut την έχω δει βασικά αυτήν 4 ώρες νομίζω διάρκεια αν θυμάμαι καλά. ΕΠΟΣ. Αυτήν έπρεπε να προτείνω βασικά αλλά είπα ας βάλω κάτι πιο πρόσφατο
fixed…8)
ετσι:D
οταν το ειχα πρωτοδει μικρος, δεν θυμαμε καθε ποσο πατουσα παυση γιατι ενιωθα οτι πνιγομουν…director’s cut κατεβαζω ασαπ μιας και το θυμηθηκαμε, ευκαιρια να το δω ολοκληρο τωρα…
και σε κάτι πιο ποιητικό, χωρίς σκηνές μάχης, αλλά που καταφέρνει να αποτυπώσει την φρίκη του πολέμου (πόσο κλισέ)
Ivan’s Childhood
