Μουντομπάσκετ 2010

οι ισπανοι ισως και να κρατανε δυναμεις. το ειχανε κανει κ περσι, αλλα νομιζω ειχαν χασει μονο ενα ματς κι οχι δυο. ισως κανω και λαθος. ετσι οπως πανε ομως ισως παιξουν αυτοι με τους αμερικανους πιο πριν. εμεις για να τυχουμε μαζι τους τι πρεπει να βγουμε?

Δεύτεροι, μόνο που έτσι παίζει στους 16 να παίξουμε με Ισπανία και μετά με ΗΠΑ. :lol:

Δεν με πείραξε και τόσο η ήττα χθες, χάσαμε από τους Τούρκους μέσα στην έδρα τους και όχι και με τεράστια διαφορά. Αυτό που με χάλασε είναι ότι δεν είδα κάποιο σχέδιο να χτυπήσουμε την άμυνα ζώνης των αντιπάλων. Ήδη από το πρώτο παιχνίδι με την Κίνα φάνηκε ότι είχαμε πρόβλήμα. Η λύση του να σουτάρεις συνέχεια απλά δεν υπάρχει γιατί ποτέ δεν είχαμε ομάδα με σουτερ που σκοτώνουν και φυσικά ακόμα δεν έχουμε. Φάνηκε ότι ο Σοφο και ο Φώτσης μείνανε εκτός κλίματος με την τιμωρία.

Τα ειπες ολα!

Kαι επίσης κάθε φορά που παίζουμε εμείς ζώνη όλο και κάποιος αντίπαλος θα ξεσαλώσει με τρίποντα, χθές ήταν η σειρά του Ιλιασόβα(πως είσαι έτσι γαμώ το κέρατο μου).

Χθες πολλά πήγαν στραβά στο τρόπο που παίξαμε, αλλά αν με ρωτούσε κάποιος τι θα ήθελα να είχαμε καλύτερο χθες, αυτό θα ήταν τα ριμπάουντ. Το να παίζεις χαλαρή περιφερειακή άμυνα, να το καταλάβω. Το να μην παίρνεις όμως και τα ριμπάουντ δε μπορώ να το καταλάβω. Πρέπει να τους δώσαμε άπειρες δεύτερες επιθέσεις. Κανείς δεν έκανε σοβαρό μπλοκ άουτ.

@ Κοζι
Νομίζω πως ο Μπουρούσης δεν καρφώνει εξαιτίας του χτυπημένου του χεριού. Φοβάται μη του το χτυπήσουν στο κάρφωμα. Και με το Πουέρτο Ρίκο έκανε μια παρόμοια φάση που ενώ είναι μόνος και πατάει για κάρφωμα σηκώνεται και τελικά κάνει …λόμπα

Στο θέμα των ριμπάουντ, όταν οι αντίπαλοι παίζουν σε κάποια φάση με δυάρι ύψους 2,08 άστα να πάνε! Δυνατά κορμιά οι κερατάδες…

μιας και έγινε σύγκριση ασίκ-μπουρουύση, να πω πως στο κάρφωμα που έκανε ο ασίκ, ο διασκελισμός του είναι τρομερός.ξεκινάει λίγο πιο κάτω από τη γραμμή του τριπόντου.ο μπουρούσης από την άλλη είναι υπερβολικά soft για σέντερ.έχει μεν το τρίποντο, αλλά μέσα στη ρακέτα χάνεται.και βασικά ο βουγιούκας είναι υπερβολικά μονοκόματος, μπορεί όμως αν χρειαστεί να παίξει ξύλο στη ρακέτα.μετά τον σόφο είναι το πιο δυνατό κορμί της εθνικής (ας όψεται η απουσία του κουφού), και σε αντίθεση με τον σχορτσανίτη είναι αναλώσιμος.
η ελλάδα ήταν πάντα ομάδα των νοκ άουτ.να κερδίσουμε τη ρωσία και βλέπουμε…

Δε συμφωνώ, μαζί σου, παρασυμφωνώ…

Εγώ γιατί κοιτάξτε στην τέτοια αρχή ούτε αυτοί για να γίνει το παιχνίδι :roll:

Το πρόβλημα είναι γενικότερο και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο χθεσινό ματς.
Προφανώς και ο Ασίκ έχει άλλο κορμί και είναι πιο ευκίνητος, αλλά το θέμα είναι πως δε μασάει. Ενώ οι δικοί μας κάνουν λες και φοβούνται να τους χαλάσουν το μαλλί.

Το κακό είναι πως το ματς με τη Ρωσία θα καταλήξει παρωδία γιατί θα θέλουν να χάσουν και οι δύο. Και η λογική λέει πως εφόσον το κάναμε πέρυσι, δε θα το κάνουμε και φέτος. Οπότε πιστεύω πως δε τη γλιτώνουμε την Ισπανία.

Προσωπικά είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε λογική “να χάσουμε για να έχουμε καλύτερα χιαστί”.
Παίξε με την Ισπανία και κέρδισέ την, εκεί είναι η μαγκιά.

πάντως η ισπανία έχει ήδη 2 ήττες από δύο ομάδες που σίγουρα δεν είναι καλύτερες από την (καλή) ελλάδα.και αν θες να πάρεις μετάλλιο πρέπει κάποια φορά να τους κερδίσεις επιτέλους.τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία.αν όχι τώρα, πότε δηλαδή?

Πραγματικά χθες εκνευρίστηκα.Όχι τόσο για την ήττα όσο για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε αυτή.
Το λέω και επιμένω ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι αμιγώς ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ.
Αυτοί οι παίκτες και στον ύπνο τους παίζουν άμυνα δεν θεωρώ πως έγκειται πρόβλημα εκεί.Η άμυνά μας είναι αρκετά καλή εκτός αν θέλουμε να μην βάζει ο αντίπαλος πόντο,όπως και να το κάνουμε παίζουμε σε υψηλό επίπεδο και η επίθεση πάντα είναι μία σκέψη πιο μπροστά από την άμυνα,οπότε είναι ανέφικτο αυτό.Βέβαια χθες κάποιες φορές κωλυσιεργούσαμε,προκλητικά θα έλεγα,με αποτέλεσμα κοψίματα στο “ζωγραφιστό”,picks και σουτ για τους Τούρκους.Ήταν και αυτοί σε καλή μέρα,είναι και γενικά μία καλή ομάδα,ε δεν θέλει και πολύ.
Επιθετικά όμως τι κάνεις;Πρέπει να βάλεις για νικήσεις.Εδώ είναι το πρόβλημα.
Κάποιοι θα πουν ότι πάμε στα τυφλά επιθετικά και δεν έχουμε πλάνο,εγώ θα έλεγα ότι απλά αυτοί οι παίκτες δεν παίρνουν πρωτοβουλίες και κάνουν,σχεδόν σε μόνιμη βάση,κάκιστες επιλογές.
Όταν παίρνεις την μπάλα και δεν απειλείς αλλά το μόνο που κάνεις είναι πολλά πολλά τρίποντα,ε μην περιμένεις νίκη.Μέχρι και ο Μπουρούσης πιο πολλά σουτ ρίχνει παρά ποστάρει.Κάποιοι άλλοι επιθετικά είναι φαντάσματα.
Και εδώ είναι που εκνευρίζομαι.Να έλεγα “Εντάξει μέχρι τόσο μπορούμε οκ,δεν έχω υψηλές απαιτήσεις στην επίθεση από αυτούς” θα ήμουν μια χαρά.Αλλά ρε πούστη μου έχουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλούς παίκτες.Αλλά σαν να έχουν ξεχάσει να είναι επιθετικοί.Και είναι κρίμα.Είναι κρίμα όταν έχεις παίκτη τον Ζήση ας πούμε,που έχει μία πολύ καλή επαφή με το καλάθι.Όταν έχεις τον Φώτση που μπορεί να διαλύσει μία άμυνα.Τον Τσαρτσαρή που ξέρει μπάσκετ αλλά περιορίζεται και αυτός.
Όταν ρε γαμώτο έχεις τον Διαμαντίδη και βλέπεις ότι έχει καταντήσει ο πιο προβλέψιμος παίκτης.Διστακτική ντρίπλα και πάσα έξω.Πάντα.Ένας παίκτης που είναι άψογος τεχνικά,προικισμένος μπασκετικά,με την καλύτερη σταυρωτή στην Ευρώπη(ναι αυτός την έχει και πολύ χαλαρά άλλο που έχει να την κάνει 3 χρόνια)μπασκετική ευφυΐα,οργανωτής,τέλειος αμυντικός,άσος που ποστάρει κτλ κτλ κτλ.
Θέλω να τους δω να λυθούν επιθετικά.Όχι ότι έγινε τίποτα που έχασαν χθες αλλά πρέπει να το κάνουν αν θέλουν να φτάσουν μακριά.Έχουν όλο το ταλέντο,πραγματικά.Τουλάχιστον αυτοί που παρουσιάζονται χρόνια στην Εθνική,αυτή η παρέα.

Μέχρι και ο Καλάθης ή Στεφάνης καλύτερα,θα ξεχάσει να τρέχει και να παίζει επίθεση!

Πέστα!

Στις τελευταίες δυο διοργανώσεις έχω χάσει το μέτρημα του πόσες φορές έχουν κάνει ντράηβ, έχουν αφήσει τον αντίπαλο πίσω τους και για κάποιο ανεξήγητο λόγο αντί να τελειώσουν τη φάση πασάρουν έξω.

Λάθος quote :stuck_out_tongue:

Τίποτα δεν έμαθα τόσα χρόνια. :frowning:

Ρε γαμώτο αυτό που κάνουν drive είναι κάτω από την μπασκέτα και αμέσως έξω άμα δεν τους ήξερα θα έλεγα ότι είναι άσχετοι.Αλλά μάλλον δεν έχουν ψυχολογία ότι θα τελειώσουν φάσεις.Ή φοβούνται μην φάνε τάπα και τους κοροϊδεύουν σαν τα μικρά παιδιά

Αυτό το πράγμα με την πάσα κάτω από το καλάθι προς τα έξω, δεν το καταλαβαίνω. Εκτός από προβλέψιμο, πλέον, είναι και μια βλακεία και μισή…
Ο Μπουρούσης, όπως και πολύ ψηλοί των ημερών μας, δεν έχουν την κίνηση μέσα στη ρακέτα. Παρατρηρείστε ότταν παίρνει τη μπάλα στο χρωματιστό, δεν σηκώνει καν το κεφάλι να δει που είναι. Αποτέλεσμα να κουτουλάει σαν τραγί, όπου βρει…αν δεν φάει την τάπα, ή να χάνει και τα πολύ εύκολα σουτ από κοντά. Και δεν λέω ότι δεν το λέει η καρδιά του, το λέει, αλλά ειναι σπαστικό με αυτό το μπόϊ να κάνεις τέτοια πράγματα…
Και βέβαια, αν είσαι μάγκας, πας και κερδίζεις τη μισή Ισπανία…

Οι αριθμοί μάς «καρφώνουν»

Στο μπάσκετ η γλώσσα των αριθμών δεν λέει (σχεδόν) ποτέ ψέματα. Και στην περίπτωση της Εθνικής, τα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν και αποδεικνύουν γιατί η παρουσία της στα τρία πρώτα ματς του Μουντομπάσκετ δεν είναι η προσδοκώμενη.

Αποστολή στην Άγκυρα, Χρήστος Ρομπόλης

Οι 79 πόντοι ανά αγώνα που σημειώνει η Εθνική (ένατη μαζί με την Κροατία στη σχετική λίστα) δεν αποτελούν λόγο ούτε ικανοποίησης, αλλά ούτε και δυσαρέσκειας. Αυτό όμως που προβληματίζει είναι ότι ακριβώς ίδιος είναι ο μέσος όρος παθητικού για την ελληνική ομάδα, η οποία στα φιλικά και απέναντι σε αξιόλογους αντιπάλους πετύχαινε 87,6 πόντους και δεχόταν 65 ανά παιχνίδι.

Η «επίσημη αγαπημένη» αδυνατεί να βρει λύσεις απέναντι στη ζώνη που εφαρμόζουν οι αντίπαλοι. Τα 102 τρίποντα που έχει επιχειρήσει σε τρία ματς (34 ανά αγώνα) είναι υπερβολικός αριθμός, ακόμη και όταν οι αντίπαλοι έχουν αγωνιστεί με άμυνα ζώνης για το συντριπτικά μεγαλύτερο διάστημα των αναμετρήσεων. Η Ελλάδα έχει επιχειρήσει μακράν τα περισσότερα τρίποντα από τις 24 ομάδες της διοργάνωσης, αφού οι αμέσως επόμενες ομάδες στην κατηγορία, Νέα Ζηλανδία και Ιορδανία, έχουν σουτάρει τρίποντο 82 φορές. Το ποσοστό της είναι ενδέκατο στη σχετική λίστα, όπου η Τουρκία προπορεύεται με το εντυπωσιακό 45,2% (33/73).

Στα δίποντα το 53,8% της Εθνικής είναι «συμπαθητικό» ποσοστό, αλλά αξιοσημείωτο και διόλου κολακευτικό είναι το γεγονός ότι με 80 προσπάθειες για δύο πόντους η Ελλάδα έχει τις λιγότερες από κάθε άλλη στη διοργάνωση, με δεύτερη στη λίστα τη Ρωσία που έχει 96 και όλες τις υπόλοιπες ομάδες πάνω από 100! Πρόβλημα υπάρχει και στις βολές, όπου το 68,1% (49/72) κρίνεται μετριότατο και χαρίζει στην Ελλάδα τη 14η θέση.

Παράλληλα, σε τρία ματς η Εθνική έχει χάσει 28 αμυντικά ριμπάουντ (ή τόσα επιθετικά έχουν πάρει οι αντίπαλοι), ενώ έχει κάνει μόνο 18 κλεψίματα (με 6 ανά αγώνα είναι μόλις 16η στη λίστα), με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τρέξει στον αιφνιδιασμό, τουλάχιστον όσο θα ήθελε. Τέλος, οι αντίπαλοί της σουτάρουν με 45,2% στα δίποντα και 46,4% στα τρίποντα, ποσοστά ιδιαίτερα υψηλά για μία άμυνα που θέλει να λέγεται αποτελεσματική.

Όλη η ιστορία των 3 πρώτων αγώνων.

Εγω βλέπω ακριβως την ίδια εικόνα με πέρσι. Αδυναμία στα ριμπαουντ, αργές σετ επιθέσεις με έλαχιστους και κακούς αιφνιαδιασμούς (όταν αντι για καλάθι ή γκολ φαουλ κερδίζεις 0/2 ή 1/2 το πολυ βολές δεν νομίζω ότι είναι κέρδος,) τραγική αστοχία στις βολές, εμμονή στα σπλιτ άουτ και στα τρίποντα. Σπανούλης, Διαμαντίδης, Μπουρούσης, κλπ δεν είναι κακοί σουτερ. Εχουν τόσα να κάνουν στο παρκέ και το ότι έχουν και την επιλογή του τριπόντου αν χρειαστεί, θα έπρεπε να προβληματίζει τους αντιπάλους τους και όχι να κάνει την ομάδα τόσο προβλέψιμη, ειδικά στις ζώνες. Στην προκλητικά αδιάφορη ζώνη των κινέζων έπρεπε να βάλουμε 4-5απο τα πανευκολα τούβλα που χάθηκαν και να έχουμε 20 πόντους διαφορά και καμια άλλη αναφορά στο θέμα. Στη ζώνη με περισσότερο ξύλο των Πορτορικων ο Σπανούλης έκανε αυτό που έπρεπε αφού το ματς πήγε όπως πήγε. Χθες όμως δεν ήταν δυνατον κερδίσεις με τόσο μέτρια εμφάνιση ειδικά στην επίθεση. Ειδικά στις περιπτώσεις που χάθηκαν κάποια ευκολα σχετικά σουτ που θα μπορούσαν να αλλάξουν και την ψυχολογιά κατι που θα οδηγούσε και σε μεγαλύτερη διάθεση στην άμυνα.

Πάντως φαίνεται ότι έχει μεγάλη διαφορά το να μπείς τετράδα με αντιπάλους του χεριού σου θεωρητικά, και κεί να αποκλειστείς ευκολα απο ΗΠΑ- Ισπανία με καμμιά 20αριά πόντους που θα είναι το φυσιολογικό, πάρα να συμβεί αυτό στους 16 σε ένα μάτς που θα πεθάνουν όλοι στο παρκέ μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο…