Bring me your daughter to the slaughter
Μα και χωρίς αυτήν τη φάση, το λέγαμε πως η διαιτησία έσπρωχνε τουρκία για να πάει τελικό. Το ματς κρίθηκε στο καλάθι , άρα η διαιτησία το έκρινε.
AXAXAXAXAXAXAXΑ
Επειδή ήμουν απ’ αυτούς που έλεγαν ότι εκείνο το ματς κρίθηκε απ’ τη μαλακία των Σέρβων στην άμυνα και όχι τη διαιτησία, πρέπει να αναθεωρήσω: ναι, εφ’ όσον έτσι μπήκε το κρίσιμο καλάθι, σαφώς και κρίθηκε από τη διαιτησία το ματς τελικά. Και εφ’ όσον ο διαιτητής ήταν και μπροστά, δε μιλάμε καν για διαιτητικό λάθος αλλά για στεγνή σφαγή των Σέρβων με δόλο από τη διαιτησία για να παίξει η Τουρκία τελικό. Αλλά απορώ και μ’ αυτούς ρε γαμώτο. Έγινε τέτοια φάση και δεν ξεσηκωθήκανε, δεν τα κάνανε όλα πουτάνα; Κανείς τους δεν το πρόσεξε; Τεσπα.
Ο Ντούντα είπε πολλά και χοντρά πάντως. Ούτε εγω το είχα δει και αλλάζει το πράγμα. Έλεγα νταξει τη σπρώχνουν την Τουρκία, την αφήνουν να παίζει σκληρά αλλα τουλαχιστον αυτό οδηγούσε σε αρκετα ωραίο και γρήγορο μπάσκετ. Ασε που πιστευα, λάθος όπως αποδείχτηκε, οτι ήταν οι πιο πιθανοί να κοντράρουν τους αμερικάνους. όμως σε έναν αγώνα που κρίνεται σε μια φάση, και στην προκειμένη περίπτωση για αυτήν εδώ τη φάση, τότε θα έπρεπε να έχουμε ανακατανομή των μεταλλίων…
Βασικά ήθελα να γράψω σχετικά με το ματς Σερβία-Τουρκία αλλά δεν πρόλαβα επειδή έφυγα και μετά ήμουν Κρήτη οπότε θα πω κάποιες σκέψεις,καντήλια επί το πλείστον,για εκείνο το ματς.
Λοιπόν.
Να ξεκινήσω από κάτι που το θεωρώ αξίωμα πλέον.Οι Τούρκοι είναι καραγκιόζηδες.Μιλάω φυσικά πάντα μπασκετικά και από όσα είδα φέτος.
Τα καραγκιοζιλίκια που έκαναν,ιδιαιτέρως στον ημιτελικό με τον Τιμημένο Λαό,είχαν ξεπεράσει κάθε όριο.Πως κρατηθήκαν οι Σέρβοι και δεν ορμήξαν να τους φάνε,μα τω θεω δεν μπορώ να το εξηγήσω.Και να τους πλακώνανε,και πάγκο να πετούσε ο Κρίστιτς,χίλια δίκια θα τους έδινα.
Μία Σερβία που πραγματικά ΓΟΥΣΤΑΡΑ το μπάσκετ που έπαιζε(και γνωρίζετε σε πόση εκτίμηση έχω τον Ευρωπαϊκο τρόπο σκέψης στο μπάσκετ γενικά…).Αυτό για εμένα είναι το Ευρωπαϊκό παιχνίδι.Τσαμπουκάς,μυαλό,θράσος και ομάδα.Τίποτα παραπάνω.
Μία Σερβία που είχε βγάλει off τους Τούρκους για όλο το παιχνίδι,μέχρι να χρεωθούν κάτι τεχνικές ποινές και να γίνει το ματς αχταρμάς.Ναι,έκαναν λάθη και οι Σέρβοι βέβαια,αλλά όταν ο άλλος τρώει φάπα στο μάγουλο και δεν μπορεί να εκτελέσει βολές τάχαμ-τάχαμ,όταν σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού η πίεση στα 2/4 είναι ΠΟΛΥ ασφυκτική και δεν δίνεται κανένα φάουλ(κάπου το έχω ξαναδεί αυτό),όταν φωνάζουν μπροστά στο πρόσωπο του διαιτητή και δεν δέχονται ούτε παρατήρηση και πάρα πολλά άλλα,ε κάπου η μπάλα χάνεται.Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για πολύ νέα παιδιά,δίχως εμπειρίες πλην ορισμένων.
Ειλικρινά άμα η FIBA τα βλέπει αυτά και είναι ικανοποιημένη τι να πω…Ξεφτιλίζεται το ίδιο το άθλημα.
Η Ελλάδα από την άλλη είναι χάλι μαύρο.Και από όσο γνωρίζω έχουν γίνει πολλές “ομορφιές” στα εσωτερικά της ομάδος.
Κρίστιτς παικταράς.Τον παραδέχομαι όσο δεν πάει.
Οι Αμερικάνοι δίδαξαν μπάσκετ.
Στην αρχή δεν πιστεύαμε ότι παίζουν άμυνα.Με τον καιρό δεχτήκαμε ότι παίζουν άμυνα αλλά λόγω των αθλητικών τους προσόντων και τίποτα άλλο.Μας απέδειξαν ότι παίζουν και άψογη ομαδική άμυνα.Περαστικά μας.Ακούτε κύριε Βασιλακόπουλε;
Πέρα πάντως από τη διαιτητική εύνοια αξίζει να σημειώσουμε και κάτι άλλο για την Τουρκία.
Μπορεί να είναι μια μέτρια ομάδα, αλλά δεν παύει να έχει 5 (από την ερχόμενη σεζόν) παίκτες στο ΝΒΑ.
Ο Τούρκογλου είναι πρωταγωνιστής στις ομάδες του, ο Ιλιασόβα (που δεν τον συμπαθώ ιδιαίτερα) έχει κι αυτός τον χρόνο του ενώ Ασίκ και Ερντέν θα είναι κι αυτοί απ’ του χρόνου στην Αμερική. Προσθέστε και τον (απόντα) Οκούρ που είναι σταρ στη Γιούτα. Το point είναι ότι οι Τούρκοι (αλλά και οι υπόλοιπες χώρες) επιλέγουν να διαγωνιστούν με τους καλύτερους.
Οι Σέρβοι μπορεί να μην έχουν μεγάλη παρουσία στο ΝΒΑ (Κρστιτς μόνο), αλλά αυτοί φεύγουν απ’ τη χώρα τους στα 20-22 τους χρόνια και πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα. Οι Λιθουανοί έχουν τον Κλέιζα και τον Σονγκάιλα, αλλά κι αυτοί δεν κλείνονται στη χώρα τους. Για τους Ισπανούς δε χρειάζεται να πούμε κάτι, όλη η βασική πεντάδα τους αγωνίζεται ή έχει αγωνιστεί στο ΝΒΑ και όπου νάναι ακολουθεί και ο Ρούμπιο.
Και οι Έλληνες? Μαντρωμένοι πλέον εδώ, προσηλωμένοι ως επί το πλείστον στις κόντρες ΠΑΟ-Ολυμπιακού. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ούτε ένας Έλληνας παίκτης δεν έχει υπάρξει ικανός να πάρει 15-20 λεπτά συμμετοχής σε μια μέτρια ομάδα του ΝΒΑ. Και όχι μόνο αυτό, πλέον δεν παίζουν καν στην Ευρώπη. Όχι τυχαία, το 2005-06 που η εθνική ήταν στην κορυφή, ο Παπαλουκάς ήταν στην ΤΣΣΚΑ, οι Φώτσης/Παπαδόπουλος σε Διναμό/Ρεάλ, ο Ντικούδης στη Βαλένθια, ο Ζήσης και ο Κακιούζης επίσης έξω. Και πλαισιώνονταν από παίκτες φρέσκους σε ΠΑΟ/ΟΣΦΠ, όπως ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Βασιλόπουλος και ο Σοφοκλής.
Παίκτες βγάζουμε και το πιστοποιούν οι επιτυχίες στις διοργανώσεις των μικρών. Αλλά αν το όνειρο των παικτών είναι αποκλειστικά να παίξουν κάποια στιγμή σε ΠΑΟ, ΟΣΦΠ όπου θα κοντραριστούν μεταξύ τους 7-8 φορές το χρόνο συν 5 ζόρικα ματς στην Ευρώπη, προκοπή δεν θα δούμε.
Μετά το τελευταίο του ChrisP, ας κλειδωθεί το thread. TΩΡΑ…
Συμφώνω με ποστ Κρισπ με έναν μικρο αστερίσκο μόνο. Το ΝΒΑ. Δεν ξέρω αν θέλω να δω παίκτη δικό μας εκεί και δεν κάνω πλάκα. Οι δικοί μας παίκτες θεωρώ πως σωστά μεγαλώνουν μπασκετικά με πολύ διαφορετική νοοτροπία από αυτή των παικτών που κάποια στιγμή παίζουν στην Αμερική.
Ο ίδιος ο Διαμαντίδης είχε πει πως δεν μπορεί να πάει στο ΝΒΑ, δεν του ταιριάζει το στυλ και δεν θα πετύχει. Είχε δίκιο και ας μην το δοκίμασε ποτέ για να το δούμε αυτό και στην πράξη. Δεν έχουν μόνο οι Τούρκοι πολλούς παίκτες στο ΝΒΑ έχουν και οι Γάλλοι και κατά περιόδους πολλούς περισσότερους και με μεγαλύτερη συμμετοχή στις ομάδες τους. Δεν έχουν καταφέρει και πολλά όμως σαν εθνική τα τελευταία χρόνια αν και όλοι τους έρχονται στις μεγάλες διοργανώσεις συνήθως.
Είναι αυτή η γαμημένη κόντρα ΠΑΟ Ολυμπιακούς που μας έχει φάει και το ότι μαζεύονται να όλοι εδώ κάποια στιγμή (δεν νομίζω πως θα αργήσει και ο Ζήσης να μας έρθει). Χρειάζονται καινούργιες μπασκετικές παραστάσεις, να αλλάξουν το κλίμα να παίξουν και ένα άλλο μπάσκετ (πάντα στα ευρωπαικά πλαίσια αφού το ΝΒΑ δεν νομίζω πως θα ταιριάξει ποτέ στον Έλληνα παίκτη καλώς η κακώς, για μένα καλώς).
Τυχαίο είναι άραγε που ο Παπαλουκάς από τότε που ξεκίνησε να παίζει στον Ολυμπιακό αρνείται να ακολουθήσει την εθνική; Ναι έχει προχωρήσει η ηλικία αλλά πολύ αμφιβάλω πως αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος.
Άλλο πού μεγαλώνεις μπασκετικά και άλλο πού επιλέγεις να διαγωνιστείς αργότερα.
Ο Διαμαντίδης μεγάλος παίκτης, αλλά από το 2007 και μετά παίζει το απολύτως απαραίτητο και αν. Όταν λέει ότι δεν του ταιριάζει το στυλ εννοεί τα φαγητά της μαμάς και την παραλιακή που θα του λείψουν. Και ότι θα πρέπει να δουλεύει και το σώμα του ώστε να ανταπεξέλθει απέναντι στα προσόντα των Αμερικάνων. Αλλιώς δεν μπορώ να βρω λόγο γιατί ταιριάζει στο ΝΒΑ το στυλ όλων των μπασκετικών χωρών του κόσμου και ότι των Ελλήνων.
Οι Γάλλοι παίζουν στο ΝΒΑ λόγω σωματικών προσόντων κυρίως.
Θα προτιμούσα να πάρω ως παράδειγμα τους Ισπανούς.
Αλλά και να βγάλουμε εκτός το ΝΒΑ, πλην Ζήση, Πρίντεζη και από φέτος Σοφοκλή ποιος άλλος παίζει Ευρώπη? Εκτός αν έχουμε το σούπερ δυνατό πρωτάθλημα και δεν το χουμε πάρει χαμπάρι. Ακόμα και ο Βουγιούκας στην Α1 πλην των ματς με ΟΣΦΠ, ΠΑΟ αντίπαλο δεν είχε να τον κοντράρει λίγο. Ότι βελτίωση είχε, την οφείλει στο ULEB Cup (ή όπως το λένε).
Μα το πως θα μεγαλώσεις μπασκετικά έχει μεγάλη σημασία για το που θα παίξεις αργότερα. Δεν είναι τυχαίο που παρά τις επιτυχίες μας γενικα στον μπασκετ ακόμα και στους μικρούς στις εθνικές κανείς δεν τραβάει τόσο εύκολα την προσοχή των Αμερικανών σκαουτερ που ψάχνονται πολύ με τις μικρές ηλικίες στην Ευρώπη.
Ποτέ δεν είχαμε τους παίκτες κορμιά, αυτούς στην Ελλάδα τους ψάχνεις γενικά, εντάξει είναι ο Σοφο αλλά αυτός ποτέ δεν είχε τον έλεγχο του κορμιού του με τα κιλά του να ανεβοκατεβαίνουν σαν ασανσέρ, το ίδιο και η απόδοση του φυσικά. Για τον ευρωπαικό χώρο συμφωνώ και θεωρώ καλό το ότι ο Σοφο πήγε τελικά στην Μακάμπι του Μπλατ, μια τέτοια κίνηση μπορεί να του κάνει πολύ μεγάλο καλό αρκεί φυσικά να το εκμεταλευτεί και ο ίδιος του.
Τώρα για Διαμαντίδη δεν ξέρω αν όντως αυτοί είναι οι λόγοι που δεν έφυγε, πάντα μου φαινόταν δουλευταράς και εκτός γηπέδου με βάση την βελτίωση που παρουσίαζε στο γήπεδο, αλλά έτσι και αλλιώς δεν νομίζω να του ταίριαζε η Αμερική. Εδώ δεν έπιασε ο Σπανούλης ο μοναδικός ίσως γκαρ μας που έχει δουλέψει στο σώμα του (αν και πήγε στην πιο λάθος ομάδα ).
«Χρυσάφι» στους Τούρκους διεθνείς!
Η δεύτερη θέση στον κόσμο, που κατέκτησε η Τουρκία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το οποίο η ίδια φιλοξένησε, θα κάνει κατά πολύ πλουσιότερους τους παίκτες της. Τα μέλη της ομάδας θα μοιραστούν 20 εκατ. δολάρια (1,2 εκατ. κάθε μέλος της δωδεκάδας) ως πριμ από την τουρκική κυβέρνηση, ενώ θα πάρουν κι από ένα σπίτι στην Κωνσταντινούπολη ως επιβράβευση από μία ομάδα επιχειρηματιών της χώρας.
Ο προπονητής, Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, θα εισπράξει επίσης 1,2 εκατ. δολάρια, ενώ 4,4 εκατ. δολάρια θα μοιραστούν τα υπόλοιπα μέλη του τιμ (βοηθοί προπονητή, φυσιοθεραπευτές, γιατρός, φροντιστές).
και από ένα νησί στο αιγαίο…
Θα μπορουσε να γινει κι’αυτο αλλα το κρατησαν για τους διαιτητες του ημιτελικου αποτι φαινεται :roll:
:lol::lol::lol:
σωστό…δεν το σκέφτηκα