Mandrake έστω πως οι “κοινωνικοί αγώνες” δεν αποδίδουν τα “προσδοκώμενα” στον φοιτητή/πτυχιούχο σε σχέση με τα επαγγελματικά, ασφαλιστικά του κλπ.
Ποιά είναι η εναλλακτική του αν θέλει να ξεφύγει από τις μίζερες προοπτικές της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα;
Προφανώς το να αναζητήσει εργασία (ή συνέχιση των σπουδών ή έναν συνδυασμό των δύο) εκτός Ελλάδας.
Σίγουρα αυτό δεν είναι πιό εύκολο για κάποιον που είχε επικεντρωθεί στις σπουδές του, διάβασε περισσότερο, είχε καλύτερο βαθμό στο πτυχίο αλλά και -κυρίως- ουσιαστικές γνώσεις πάνω στο αντικείμενο του;
Tελικά ένα αναβαθμισμένο ακαδημαϊκά πανεπιστήμιο είναι όπλο στα χέρια των αποφόιτων του πρώτα και κύρια -γιατί τους βοηθά να αναζητήσουν δολειά με καλύτερους όρους και να μην συμβιβαστούν με την όποια μετριότητα τους προτείνεται εδώ.
Σίγουρα. Αλλά αυτό είναι κάτι που αφορά ένα 5% των σπουδαστών και μάλιστα σε πολύ συγκεκριμένους κλάδους. Δεν μπορεί να κινείται όλη η λογική των Ελλήνων φοιτητών στη λογική του “τι θα γίνει αν αποτύχουμε σε αυτά που διεκδικούμε στον τόπο μας”, ούτε πολύ περισσότερο είναι εφικτή η λογική του "επικεντρώνομαι στις σπουδές μου και μόνο και δε με νοιάζει ο κόσμος που καταρρέει γύρω μου γιατί θα πάω στο εξωτερικό.
Ξαναλέω, οι επιπλέον γνώσεις και οι καλύτεροι βαθμοί είναι καλοδεχούμενοι αλλά όχι μόνο αυτοσκοπός δεν πρέπει να είναι αλλά ούτε καν θέμα προς συζήτηση.
Στο οποίο εξωτερικό όπως βλέπουμε, η οικονομία ανθίζει παντού και πουθενά δεν υπάρχει πρόβλημα.
Κατά τ’ άλλα, η αντίληψη που επικρατεί για το ότι η γνώση είναι απλώς η αφομοίωση θεωριών τις οποίες υπαγορεύουν κάποιες αυθεντίες είναι λίγο ανησυχητική. To ίδιο και ότι συνδέεται με τον βαθμό. O Shawn Fanning δεν είχε καν βαθμό αφού παράτησε το κολλέγιο στα 19 του και 12 χρόνια μετά η επανάσταση που προκάλεσε ακόμα καλά κρατεί.
Για κάθε Shawn Fanning που έγινε δισεκατομμυριούχος όμως υπάρχουν μερικές χιλιάδες παιδιά των οποίων η “λαμπρή internetική ιδέα” δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ή δεν ήρθε ποτέ και θα αναζητήσουν δουλειά σε κάποιον εργοδότη. Και όταν μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία, αυτοί που σε κρίνουν ακόμα και αν δεν ζητάνε κάποια πολύ συγκεκριμένα προσόντα που απέκτησες μέσω των σπουδών σου θέλουν κάποιους τρόπουν να διαπιστώσουν -με περιθώρια λάθους και το γνωρίζουν- αν είσαι έξυπνος, εργατικός, μεθοδικός κλπ.
Βαθμοί, μαθήματα που επέλεξες, διάρκεια σπουδών και φυσικά το σε ποιό πανεπιστήμιο πήγες, είναι στάνταρ κριτήρια για τις πρώτες εντυπώσεις που δημιουργεί όποιος μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία.
Το κολλέγιο το παράτησε γιατί έβγαζε τόσα λεφτά που δε του χρειαζόταν το να πάρει πτυχίο για να εργαστεί κάπου. Εργοδότης ήταν και το ερώτημα είναι “τι κόσμο προσλάμβανε εκεί”; Ο marketing director του είχε σπουδάσει; Οι προγραμματιστές του; κλπ
Δε νομίζω πως η περίπτωση του μπορεί να αποτελέσει πυξίδα για το οτιδήποτε. Εκτός αν προτείνεις να στέλνουμε τους 14χρονους τα καλοκαίρια να δουλεύουν σε εταιρείες νέων τεχνολογίων, όπως έκαναν με αυτόν οι γονείς του και να επιδιώκουν συνέχεια να χτίζουν τεράστιες εταιρείες. 
Βασικά δε με απασχολούν τα δισεκατομμύρια του Fanning, αλλιώς θα γραφα για τον Μπιλ Γκέητς. Την επαναστατικότητα της σύλληψής του σχολίασα για να δείξω ότι η δική του γνώση δεν αποκτήθηκε μέσω του καθωσπρέπει δρόμου και όμως η δική του γνώση ταλανίζει νομικά συστήματα ανά τον κόσμο γιατί κάνει πράξη τη ΔΩΡΕΑΝ ανταλλαγή ορισμένων αγαθών. Η δική του γνώση έχει επίπτωση υπερπολλαπλάσια του συνόλου της γνώσης τελειόφοιτων που τώρα φυτοζωούν στον ιδιωτικό τομέα (σε όποια χώρα κι αν βρίσκονται) απλώς “κάνοντας τη δουλειά”.
Δεν είπα να παρατήσουμε όλοι τις σχολές και να ψάχνουμε την νέα μεγάλη ανακάλυψη αλλά να έχουμε στο μυαλό μας ότι γνώση δεν είναι μόνο “διαβασα το βιβλίο της Οικονομετρίας και τώρα ξέρω”.
Όσο γι αυτό:
Τι να κάνουμε οι εγγενείς αδικίες του καπιταλισμού είναι αυτές. Αργά ή γρήγορα θα τον συντρίψουμε και θα διορθωθεί και αυτό. 
Προφανώς και γνώση δεν είναι μόνο ό,τι υπάρχει στα βιβλία και τα μαθήματα.
Καμία αδικία, ειδικά στο συγκεκριμένο παράδειγμα! Ανταμοιβή αυτού που σκέφτηκε έξω από τα συνηθισμένα!
Εγώ λέω να συντρίψουμε τον βάζελο πρώτα, που τον βλέπω και μπόσικο φέτος… :roll:8)
Παιδες εγω να ρωτησω κατι, μια και ειμαι καινουριος. (Μολις περασα στη Νομικη Θεσσαλονικης). Το νεο νομοσχεδιο το διαβασα πολυ προσεκτικα, αρα ειμαι ενημερος.
Ποιες ειναι οι βασικες αντιρρησεις σχετικα με το νομοσχεδιο? Οι βασικοι λογοι που ξεκινησαν οι καταληψεις? Μια συντομη ενημερωση θα ηταν πολυ καλοδεχουμενη.
Δε μ’ αρέσει να συντρίβουμε ανύπαρκτους αντιπάλους. 
Οι βασικές αντιρρήσεις από την πλευρά κατοχου διδακτορικού είναι ότι δεν βρίσκουμε δουλειά πλέον (στην Ελλάδα). Η κατάργηση της βαθμίδας του Λέκτορα στην ουσία μας κάνει να παίρνουμε τα εξωτερικά και να ψάχνουμε πανεπιστήμια να δουλέψουμε (εγώ πχ εργάζομαι σε πανεπιστημιο στην Γαλλία πλέον). Ο νέος νόμος είναι σαν να λέει στους νέους επιστήμονες “κόψτε το λαιμό σας και φύγετε από εδώ”.
Λοιπόν παιδιά, μπορεί εδώ μέσα να διαφωνήσαμε, να ανεβάσαμε τους τόνους, να μιλήσαμε ίσως πιο άσχημα απ’ ότι έπρεπε αλλά ήρθε η ώρα να δώσουμε τα χέρια και να γελάσουμε παρέα:
[spoiler]ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ 31/08/2011
Αθήνα, 31/08/2011
Ολοκληρώθηκε η έκτακτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ, σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης έγινε διάλογος και υιοθετήθηκε το ακόλουθο ψήφισμα
ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
«Σε μια εποχή που η κοινωνική δυσαρέσκεια, η μιζέρια και η απαισιοδοξία κυριαρχούν, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που επέβαλε το Μνημόνιο στη χώρα επιχειρεί για ακόμα μία φορά να διασφαλίσει την ύπαρξη της. Το «σύστημα της γενιάς του Πολυτεχνείου», που ανέδειξε το εύκολο χρήμα σε «μαγκιά» και το βόλεμα συνώνυμο της πολιτικής, επιχειρεί για ακόμη μία φορά να τορπιλίσει τα όνειρα των νέων ανθρώπων. Με όχημα τις μεταρρυθμίσεις στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, η Άννα Διαμαντοπούλου, ως γνήσια εκπρόσωπος αυτής της γενιάς, ανέλαβε μεθοδικά να αποδομήσει τη νεολαία, φιμώνοντας την και προωθώντας για ακόμη μία φορά τη νοοτροπία που έφτασε τη χώρα στην καταστροφή.
Αυτή η γενιά είναι η ίδια που έχοντας εξαργυρώσει τους αγώνες του ελληνικού λαού για προσωπικό όφελος, χαρακτηρίζει σήμερα τη νεολαία διεφθαρμένη και ανίκανη να έχει δική της άποψη. Αυτοί οι άνθρωποι, που πετώντας τόνους λάσπης μέσα από στημένα δημοσιεύματα, - θέλοντας μια νεολαία φιμωμένη χωρίς μαζικότητα και πολιτικό λόγο - αντιλαμβάνονται πλέον πως ο χρόνος τους τελειώνει και επιχειρούν να κρατηθούν στην εξουσία με κάθε μέσο.
Όλοι αυτοί που στα πρόσωπα τους πλέον ο ελληνικός λαός αναγνωρίζει εκείνους που εκμεταλλευόμενοι τον πόθο του για ελευθερία, έχτισαν πολιτικές καριέρες, έκαναν τη μίζα επιστήμη και την ανεργία «απλά δύσκολη κατάσταση», δεν πρέπει σήμερα να συνεχίζουν να ορίζουν τα δικά μας όνειρα.
Γιατί εμείς δεν είμαστε σαν και αυτούς. Δεν είμαστε μικρόψυχοι και δεν μας ενδιαφέρουν οι καρέκλες τους.
Εμείς δεν είμαστε μηδενιστές. Κρατάμε υπεύθυνη στάση, αναγνωρίζοντας πως στο νέο νόμο υπάρχουν και κάποια θετικά σημεία, τα οποία άλλωστε αποτελούν και δικές μας προτάσεις, αλλά δυστυχώς χάνονται μέσα στη γενικότερη λάθος κατεύθυνση, στην οποία κινείται η μεταρρύθμιση. Έχουμε θέσει κόκκινες γραμμές και δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε την αύξηση του κόστους σπουδών, την οικονομική και ακαδημαϊκή κατάρρευση της ανώτατης εκπαίδευσης, την κομματικοποίηση με νόμο πλέον στις διοικήσεις των ιδρυμάτων, αλλά και τη φίμωση την οποία θέλουν να επιβάλλουν στους φοιτητές.
Και σε αυτό δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω, αλλά πολλά βήματα μπροστά για να αλλάξουμε το νόμο.
Είμαστε έτοιμοι να συγκρουστούμε με αυτή τη γενιά, που κατέστρεψε την Παιδεία, έφτασε την ανεργία των νέων στο 40%, ξεπούλησε την εθνική κυριαρχία αλλά και να ανατρέψουμε τις συμπεριφορές εκείνων που ισοπέδωσαν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Μέσα από δημιουργικές δράσεις, πολιτικά επιχειρήματα και μαζικές κινητοποιήσεις, το επόμενο διάστημα θα στηρίξουμε το ενωμένο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, προκειμένου να αλλάξουμε το νόμο. Στηρίζουμε τις ανακοινώσεις και τα πλαίσια που καταθέτει στις Γενικές Συνελεύσεις των σχολών η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και μέσα από μια ευρύτερη κοινωνική συμμαχία, θα δώσουμε τη μάχη για να ανατραπεί η νοσηρή νοοτροπία που επέβαλε στη χώρα η γενιά της μίζας και της διαπλοκής.
Ας ξεμπερδεύουμε, μια και καλή από τη γενιά του «Πολυτεχνείου».[/spoiler]
Για όποιον ενδιαφέρεται η εκπομπή είναι τώρα μέχρι και τις 5.
Ο πανεπιστημιακος τωρα μιλαει σωστα.-
Περι εισοδου επιχειρησεων στο πανεπιστημιο:!:
Ο τελευταίος κύριος μου θύμισε γιατί αγαπώ το Ανεμολόγιο. Έκανα νέο συκώτι.
Για οποιον ειναι στο ΠΑ.ΠΕΙ.
Γίνεται γνωστό στους φοιτητές/τριες του Πανεπιστημίου Πειραιώς ότι
από σήμερα, 01/09/2011 οι εξετάσεις περιόδου Σεπτεμβρίου
αναβάλλονται λόγω κατάληψης του Πανεπιστημίου.
Να δικαιωθει ο αγωνας!
Έτσι το Παπεί 
Δεν καίγομαι να πάρω πτυχίο , οπότε δεν ξέρω πως ακριβώς θα μου καθόταν αν έβλεπα να κλείνει το μαγαζί και να περιμένω κάποιους μήνες [B]ΑΛΛΑ[/B] στην Ελλάδα του 2011 είναι κάπως ανέφικτο να πάνε τα πράγματα “στρωτά”. Διαλύεται το σύμπαν, η ανεργία στους νέους -αλλά και γενικά- βαράει κόκκινο, η εργασία γίνεται λάστιχο και πάμε κατά διαόλου.
Να και ένα κείμενο για το νομοσχέδιο, τις αλλαγές, Μπολόνια κλπ.
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1329138
Έχει κανείς ενημέρωση από ΤΕΙ Αθήνας?
Σταμάτησα να το διαβάζω αρκετά νωρίς Ζούγκλα γιατί νομίζω πως δεν είναι όπως τα λέει. Αν ξέρει κάποιος άλλος καλύτερα, ας με διορθώσει.
Το πλήθος των credits για ένα πτυχίο, σύμφωνα με το European Credit Transfer System, είναι “εσωτερική απόφαση” κάθε ιδρύματος κι έτσι δεν υπάρχει ουσιαστικά κάποια εξίσωση πτυχίων, όπως υποστηρίζει το άρθρο. Αν ήταν έτσι, εγώ να μη γυρίσω στην Ελλάδα, όπου για το διδακτορικό μου από ένα από τα καλύτερα Πολυτεχνεία του κόσμου, πρέπει να μαζέψω 12 credits από μαθήματα ενώ οι συνάδελφοι από Ελλάδα θα μαζεύουν 60-120!
Επιπλέον, διαβάζοντας τον νόμο, βλέπω πως ορίζει το [U]ελάχιστο[/U] στα 180 credits και [B]μόνο[/B] για τα προγράμματα σύντομου κύκλου σπουδών (κάτι σαν τα Diplomas for Graduates) ορίζει [U]και μέγιστο[/U] στα 180. Το κάθε ίδρυμα, από ότι καταλαβαίνω θα ορίζει από μόνο του το πλήθος των credits που απαιτούνται για να δώσει το πιστοποιητικό σπουδών. Δεν ξέρω πως είναι στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά στο ΕΤΗ έχουμε [B]ακριβώς[/B] τα ίδια νούμερα για BsC και τα MsC. Ελάχιστο 180 credits για BsC και στο master 60 credits από μαθήματα και άλλα 30 από το master thesis. Ακριβώς όπως το αναφέρει ο ελληνικός νόμος ( Κεφάλαιο Ζ, άρθρο 30 - όπου δεν αναφέρει το Master Thesis, μιας και είναι απόφαση του εκάστοτε ιδρύματος η ύπαρξη του ή όχι)
Τέλος, σύμφωνα με το European Credit Transfer System, το 1 credit iσούται με κόπο ίσο με 30 ώρες για τον φοιτητή. Χοντρικά 1 credit/εξάμηνο=2 ώρες/εβδομάδα (όπου 6μηνο=14 εβδομάδες). Αν ήταν με το BsC να μάζευες 300 credits (όπως λέει), τότε ο φοιτητής θα έπρεπε να παρακολουθεί και να κάνει ασκήσεις για 100 ώρες/εβδομάδα. Είπαμε, βάρβαροι οι μη Έλληνες, αλλά όχι και τόσο, ώστε να έχουν τους 20χρονους τους 14ώρες την ημέρα, για 7 μέρες την εβδομάδα, πάνω από τα βιβλία
(δεν έχω χρόνο για να αξιολογήσω και το υπόλοιπο κείμενο, ειδικά όταν φαντάζομαι πως θα είναι εξίσου αξιόπιστο ή κακόβουλα στρατευμένο)
Βασικά , όπως το διάβασα εγώ το κείμενο αναρωτιέμαι κυρίως αν ισχύει το ότι ένας τριετής κύκλος σπουδών του εξωτερικού( ή και ελληνικών κολλεγίων) αντιστοιχεί με έναν 5ετή κύκλο ελληνικό. Ισχυρίζεται ο συντάκτης πως είναι 100 πόντοι στο εξωτερικό ο ένας χρόνος και όχι 60 όπως είναι στην ελλάδα.
Επίσης δεν ξέρω αν ισχύει όντως η σχέση που δείχνει μεταξύ ινστιτούτων δια βίου εκπαίδευσης και “πτώσης” πόντων. στην ουσια λέει πως θα πρέπει κανείς να πληρώνει για να διατηρεί τους πόντους του( σε περιπωσεις κατάργησης μαθημάτων)