Αν το παραπάνω αφορά σε αυτά που εγραψα εγώ, να ξεκαθαρίσω ότι δεν τίθεται θέμα απαξίωσης του Αγγελόπουλου. Κάθε άλλο, μακάρι οι φωνές υπέρ του που άξαφνα εμφανίστηκαν με το θάνατό του να υπήρχαν και όσο ήταν εν ζωή.
Η σύγκριση με το Νικολαϊδη γίνεται στη βάση του πώς προσέγγισαν οι δυο τους τον κινηματογράφο ως Τέχνη. Προσωπικά, η προσέγγιση του Νικολαίδη, ακόμα και αν φιλτράρεται μέσα από το περιθώριο, μου ταιριάζει περισσότερο. Μπορώ μάλιστα να πω ότι κάποιες ταινίες του (Γλυκιά Συμμορία, Πρωινή Περίπολος) τις θεωρώ εξίσου πολιτικές με αυτές του Αγγελόπουλου κι ας είναι πιο έμμεσες.
Όχι, δεν πάει σ’ εσένα, πάει με αφορμή τα όσα συζητήθηκαν, κάποιες σκέψεις. Μάλιστα είναι από τα πράγματα που έχω απολαύσει περισσότερο στο rocking διαβάζοντάς τα. Πολιτικοί είναι λίγο πολύ όλοι όσοι καταπιάνονται με κοινωνικά θέματα για μένα, απλά μου φαίνεται ότι τα προσεγγίζουν αλλιώς.
