ποια η γνώμης,θα ταν καλύτερα αν δεν υπάρχαν κόμματα και υπήρχαν μονο υποψήφιοι?
τι θα άλλαζε,θα υπήρχαν τα ίδια προβλήματα,θα υπήρχε πρόοδος?
προσωπικά,αν και δεν έχω καποιο ισχυρό επιχείρημα θα προτημούσα την αποκομματοποίση.Για δύο κυρίως λόγου,1ο-το τωρινο συστημα,αποδεδειγμένα δεν λειτουργεί και κάτι πρέπει να αλλάξει,2ο-δεν θα υπήρχε οργάνωση στο ψέμα και στον δόλο (τουλαχιστον οχι τοσο όσο με τα κόμματα)
Aποκοματοποίηση.Και μόνο για τους σπασαρχίδες από τις παρατάξεις που σε πιάνουν και σου τα πρήζουν κάθε μέρα στη σχολή θα ήταν αρκετός λόγος.
Για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι θα άλλαζε κάτι δραματικά με την αποκομματοποιηση…πιστεύω ότι όσοι θέλουν να κοροϊδέψουν τον κόσμο και να τον κλέψουν το κάνουν και χωρίς τα κόμματα (όπως κάνουν αρκετόι ανεξάρτητοι). Πάντως στο πρώτο που λες δεν έχεις άδικό…καλό θα ήταν να δούμε μια αλλαγή, να δούμε πως λειτουργούν τα πράγματα χωρίς κόμματα…βέβαια από τη στιγμή που υπάρχουν κόμματα στα πανεπιστήμια, στις δουλειές (συνδικαλισμοί) και γενικά σε όλους τους τομείς δεν πρόκειται να γίνει αποκομματοποίηση ποτέ…
αποκομματοποιηση…πιστευω οτι αν μπορει να ερθει αλλαγη αυτη ειναι μεσα απο προσωπα και οχι ομαδες αυτων…γιατι παντα μεσα στην ομαδα καποιος θα ναι ο κακος της παρεας…ενω σε μοναδες εχεις ελπιδα…παρολαυτα πιστευω πως σαν χωρα δεν εχουμε τα @@ για κατι διαφορετικο και ακομα και με αποκομματοποιηση θα συνεχιζαμε να εκλεγουμε τα πολιτικα προσωπα 3 οικογενειων…
[SPOILER]μπραβο αλεξ για το θρεντ. 
[/SPOILER]
Σ’αυτό δεν έχεις άδικο…οι περισσότεροι ψηφίζουν “οπαδικά” και όχι με λογική…
Το πρόβλημα κατά την γνώμη μου δεν είναι εκεί, αν δεν αλλάξουν λογική οι πελάτες (ο κόσμος) ώστε να μην υπάρχουν τόσοι πελάτες θα υπάρχουν πάντα οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, είτε αλλάξεις το σύστημα είτε όχι. Δηλαδή π.χ. για’μενα είναι μέγιστη υποκρισία κάποιος που έχει (η θέλει να) βάλει το παιδί του απ’το παράθυρο στο δημόσιο να κράζει για τους διεφθαρμένους πολιτικούς, η κάποιος να γκρινιάζει επειδή υπάρχει το κύκλωμα του λαδώματος στα διπλώματα οδήγησης ενώ έχει λαδώσει για να πάρει το δικό του.
Προσωπικά είμαι κατά της αποκομματοποίησης σε οποιαδήποτε μορφή της. Τα κόμματα -στη θεωρητική τους υπόσταση- είναι ομάδες που άτομα με κοινή αφετηρία και συγγενικές σκέψεις που έρχονται σε επαφή ώστε να συζητήσουν, να ελέγξουν την εγκυρότητα των απόψεων τους και να καταθέσει ο καθένας τη δική του πρόταση.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα βέβαια είναι ότι πλέον δεν υπάρχει, ή δεν γνωρίζω τουλάχιστον, κόμμα που να μην λειτουργεί δογματικά και να αφήνει διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του να ακουστούν, οπότε λογικό είναι να απογοητευόμαστε από αυτή τη κατάσταση, αφού δεν μπορούν έτσι να κουστούν και να κριθούν καινούργιες ιδέες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταργήσουμε τα κόμματα, αλλά να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο που παίζουν στη ζωή μας, να αποκοπούν από τομείς που δεν θα έπρεπε να έχουν το σημερινό τους ρόλο, με καλύτερο παράδειγμα αυτό της παιδείας. Ελπίζω ότι αυτό ίσως μειώσει τη δογματική και πελατειακή σχέση που έχουν οι Έλληνες με τα κόμματα και έτσι σιγά σιγά φτάσουμε σε μια πιο υγιή πολιτικά κατάσταση.
πιστευω πως το καλυτερο θα ηταν αυτοι που θα προσπαθουν να κυβερνησουν μια χωρα να εχουν πρωτα στο μυαλο τους το καλο της και των πολιτων της και οχι να οριοθετουν τους εαυτους τους γυρω απο εννοιες ειτε ειναι κομμουνιστικες ειτε ακροδεξιες…αυτο πιστευω οτι μπορει να επιτευχθει σωστοτερα με αποκομματοποιηση…συμφωνω εννοειται με οσα εχουν προειπωθει περι βολεματος κτλπ.
Αλεξ τι ναρκωτικά παίρνεις? Θέλω κι εγώ.
Όσο για το θρεντ εγώ έχω να πω κάτι που δυστυχώς στην Ελλάδα αν αναλογιστούμε πόσο ισχυρογνώμονες είμαστε σαν λαός και σαν άτομα, ισχύει δραματικά. Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει. Μεμονομένα άτομα μέσαα στη Βουλή με τη δική του τρέλλα ο καθένας πιστεύω πως δύσκολα θα έφερναν μια σωστή άποφαση σε θέματα που αφορούν τον κόσμο, όποιος έμενε αδικημένος θα ξεκινούσε προπαγανδιστικές καμπάνιες και τα λοιπα και τα λοιπά, και γενικά θα επικρατούσε ακόμη μεγαλύτερο χάος
Αν βέβαια το πάρουμε από την ουτοπική πλευρά που όλοι θα είχαν ήρεμο και εμπεριστατωμένο λόγο και θα λαμβαναν συλλογικες αποφάσεις λαμβάνοντας υποψιν και τη μειοψηφία, τότε η αποκομματοποίηση θα ήταν θετική από πολλες πλευρές (που βαριέμαι να αναλύσω. Αλλά ας είμαστε σοβαροί τώρα αυτό δε συμβαίνει ούτε τώρα που τα κόμματα είναι 5-6 στη Βουλή, φαντάσου τι θα γινόταν αν ο καθε Βουλευτής στήριζε τα δικά του εκεί μέσα.
σορρυ για το οφ τοπικ αλλα αλλος φταιει
δεν σου χρειαζονται τα ναρκωτικά χειρότερα δεν μπορείς να γίνεις…
Περιεργως θα συμφωνησω με τον Yojimbo στα περισσοτερα.Αλλαγη νοοτροπιας του κωλοελληνα αρχικα και μετα αναδιαρθρωση του πολιτικου συστηματος.Δλδ ουτοπια,αλλα κουβεντα να γινεται.
+1000
οντως εχετε δίκιο αλλαγή της νοοτροπιας του έλληνα…μήπως ομως κάποιος πρέπει να μας αναγκασει-πιέσει να αλλάξουμε? αφου ολοι βολεμένοι είμαστε(όταν είμαστε…)
και απο την άλλη ποιος να μας πιέσει?οι πολιτικοι (αλλοι βολεμένοι?) δηλαδή στο εξωτερικό την φαιδουριά την ψευτιά κτλ γιατι τα ΄κράζουν με τι συμφέρον?
To πως διαμορφώνεται η νοοτροοπία του έλληνα έχει να κάνει με το πως μεγαλώνει μεσα στην οικογένεια του και στον κοινωνικό του κύκλο…δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει αυτόματα η να “διδαχτεί”…Εφόσον η γενια των γονιων μας (κατα την ταπεινη μου γνώμη) είναι αυτή που κατέστρεψε την Ελλάδα μετα την μεταπολιτευση (γιατί όλοι κοιταζαν να βολέψουν τους εαυτούς τους) έτσι τώρα ο κλήρος πέφτει σε εμας να δώσουμε την απαραίτητη παιδεία στα παιδιά μας… όταν όμως ο άλλος που είναι 20-25 χρόνων σε κυνηγάει από πίσω για να γραφτείς στη ΔΑΠ, τη ΠΑΣΠ, τη ΠΚΣ τότε τα πράγματα είναι πολύ δυσοίωνα γτ δείχνει πόσο εξαρτημένοι είναι οι έλληνες από τα “αφεντικά” τους…
δηλαδή με λίγα λόγια η κατάσταση δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξη…
πάντως με την αποκομματοποίση,πιστευω πως θα μπορόυσαν τα πράγματα να αλλάξουν έστω και λιγο προς το καλύτερο…
καθως οπως είπα,το ψέμα και η κλεψια,θα αποκαλύπτετε πιο ‘‘γρηγορα’’ καθώς δεν θα υπάρχει ογάνωση-συνομοσιά (καλα οχι και εντελώς),και ολοι θα τρώγονται μεταξύ τους.
παράλληλα δεν θα υπάρχει ο φανατισμος και η υποδούλωση των ανθρώπων στα αφεντικά…
πραγματικα τι εννοειτε αποκομματοποιηση δεν καταλαβαινω.
πως μπορει να γινει κατι τετοιο. λες και τα κομματα δεν ειναι δημιουργημα ανθρωπων. λες και δεν υπαρχουν και θα σταματησουνε να υπαρχουνε ανθρωποι που θα ασχολουνται ενεργα με την πολιτικη. γενικα η λυση δεν ειναι να ‘‘καταργηθουνε’’ τα κομματα. η λυση ειναι, το εχω αναφερει πολλες φορες, η αποκτηση πολιτικης κουλτουρας. αποκτηση συνειδησεως και ‘‘ορεξης’’ να το πω απλα, για κατανοηση του πολιτικου φαινομενου. δεν ειναι η υπαρξη αυτη καθε αυτη των κομματων, η κινητηριος δυναμη για διαβρωση της πολιτικης κουλτουρας, της διαφθορας του κρατους, του αυταρχισμου, της εξουσιολαγνειας και μπλα μπλα μπλα που διαφοροι αποδιδουν στα κομματα…ειναι η απουσια κουλτουρας, αλλα ισως και ο υπερβαλλον ζηλος για να υπηρετηθουνε τα συμφεροντα των κομματων και ο φανατισμος που δαιμονοποιουνε την δραση τους.
κατα τη γνωμη μου τα κομματα, οι παραταξεις, οι οργανωσεις με κοινα συμφεροντα και πολιτικες-οπως θελετε πειτε το- οσο υπαρχει το πολιτικο ‘‘αθλημα’’, αποκλειεται να χασουνε το ρολο τους. το θεμα ειναι το πως θα χειριστει η ιδια η κοινη γνωμη το ‘‘αθλημα’’ αυτο.
Υγ. τονιζω οτι δεν ειμαι ενθερμος υποστηρικτης καποιου συγκεκριμενου κομματος και πιστευω οτι η ‘‘κομματοκρατια’’ εχει προκαλεσει απειρα δεινα στην Ελλαδα.
Νομίζω πως θα ήταν καλύτερο οι δημοτικές εκλογές να είναι ακομματικές. Αυτό έχει εν μέρει να κάνει με το τι πρεσβεύουν και με την έννοια της αντιπροσώπευσης σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Γενικά το χρώμα τείνει να “τυφλώνει”. Η πολιτική τοπόθέτηση είναι θέμα τόσο “δογματικό” όσο είναι και η ποδοσφαιρική ομάδα. Σε επίπεδο τοπικής αυτόδιοίκησης, που οι εκλεγμένοι βγαίνουν άμεσα από την κοινότητα και έχουν επαφή με αυτήν, πιστεύω πως είναι σχεδόν ζητούμενη η αποκομματικοποίηση έτσι ώστε να τονιστούν οι τοπικές ανάγκες.
Όσον αφορά τώρα σε κυβερνητικό επίπεδο, δεν είμαι σίγουρη ότι κάτι τέτοιο είναι ζητούμενο ή εφικτό. Στο μέτρο που μιλάμε για μία ολόκληρη χώρα, πρέπει ο εκάστοτε υποψήφιος να έχει ένα πολύ γερό έρεισμα πίσω του ώστε να είναι σε θέση να κυβερνήσει. Πρέπει να εντάσσεται κάπου (σε μία ιστορία, σε μία κουλτούρα, σε μία πολιτικοοικονομική θεωρία), να έχει ένα σημείο αναφοράς τόσο στο παρελθόν όσο και στο διεθνή χώρο. Αλλιώς θα είναι στον αέρα. Ο rocking monster το λέει πολιτική κουλτούρα, νομίζω πως εννοούμε κάτι παρόμοιο.
Επιπλέον, έστω ότι γινόταν αποκομματοποίηση με τους όρους που νομίζω ότι λέτε, θα υπήρχαν τόσες διαφορετικές γνώμες όσοι και υποψήφιοι - και ξέρετε τι λένε για τις γνώμες. Αυτό δεν μπορεί να δουλέψει σε ένα κοινοβουλευτικό μοντέλο όπου δεν υπάρχει κάποιου είδους επαφή με τους υποψήφιους (δηλαδή δεν υπάρχει η έννοια της κοινότητας). Άρα δεν νομίζω πως υπήρχε περίπτωση να βγει πλειοψηφία σε τέτοια περίπτωση παρά μόνο με συνασπισμούς ακόμη πι άκυρους από αυτούς που βλέπουμε σήμερα.
Αν πάλι ένας υποψήφιος ήταν τόσο στην εντέλεια οργανωμένος και οργανωτικός, με ένα τόσο ενημερωμένο επιτελείο και σαφή πολιτική άποψη/ τοποθέτηση, έ, τότε λέμε με άλλα λόγια ότι θα είχε σχηματίσει κόμα.
Άρα ίσως το ζητούμενο δεν πρέπει να είναι αποκομματοποίηση, αλλά αναδιάρθρωση των κομμάτων. Δλδ αλλαγή ταμπέλας στα μεγάλα κόμματα (ντάξει, μη βαράτε, και ουσίας, απλώς είμαι στωικά απαισιόδοξη).
Ελπίζω να βγάζω νόημα, δεν μπορώ να εξηγήσω καλύτερα τι εννοώ…
Βέβαια οι δημοτικές εκλογές είναι (τυπικά αν θέλετε) ακομματικές. Κατεβαίνουν κάποιοι συνδυασμοί και απλώς τα κόμματα δηλώνουν την στήριξή τους σε έναν από αυτούς. Φυσικά πολλές φορές (ειδικά στις κεντρικές περιφέρειες κ δήμους) ο υποψήφιος είναι κομματικό στέλεχος, μπορεί όμως και να μην είναι.
Το προβληματικό των εκλογών δεν είναι τα κόμματα (ομάδες ατόμων με κοινή δράση και ιδεολογία υπάρχουν από αρχαιοτάτων χρόνων) αλλά η ίδια η φύση τους μέσα στο αστικό πολίτευμα, δηλαδή η ψευδαίσθηση του πολίτη ότι συμμετέχει στα κοινά. Πράγμα που βέβαια γίνεται μόνο για μια Κυριακή κάθε 4 χρόνια κι ενώ στο ενδιάμεσο ό,τι και να γίνει δεν υπάρχει κάποιος “νόμιμος” τρόπος να αποσύρεις την ψήφο σου.
Yποθετω,αν κρινω απ το παραπανω ποστ του Red Rum οτι δεν ειμαι ο μονος που βρισκει τον ορο στην ονομασια του τοπικ λαθος…
Νομιζω πως αποκομματικοποιηση θα ηταν σωστοτερο…