Πριν λίγες μέρες κλείσανε 20 χρόνια από τον θάνατο του Σιδηρόπουλου.
Κάτι τέτοια πολλ είναι ωραία γιατί δεν έχεις την ανάγκη να κάνεις καμμία εισαγωγή παρουσιάζοντας τις επιλογές, λόγω του ότι είναι πασίγνωστες. Όπως και να έχει, πάντα είχα την απορία για το ποιό από τα δύο (καλύτερα) άλμπουμ του Παύλου Σιδηρόπουλου ξεχωρίζετε.
Το Φλου είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όταν λέμε για Σιδηρόπουλο μεν, και εκ των προτέρων έχω την υποψία ότι θα βγει πρώτο… Ναι μεν είναι ο δίσκος ορόσημο για την ελληνόφωνη ροκ δισκογραφία, αλλά - από την άλλη - το Εν Λευκώ είναι ένας πιο άμεσος δίσκος, πιο ροκ εν ρολλ αν θέτε, και σχεδόν πάντα το προτιμούσα στο σύνολό του από το πιο “Σαββοπουλικό” Φλου.
Άντε πείτε κιε σεις. Απαντήσεις του στυλ “Φλου - γιατί έχει την ώρα του Stuff” ή “Εν Λευκώ - γιατί έχει το Voodoo Child” είναι δεκτές μεν, αλλά προσπαθήστε να έχετε υπόψιν όλακερα τα άλμπουμ και όχι κάποιες στιγμές αυτών.