Δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας
http://xrimanews.gr/oikonomia/17264-den-yphrkse-pote-sxedio-diaswshs-ths-elladas
Πραγματικα δεν υπαρχει σχεδιο διασωσης.Εκτος αν “διασωση” εννοουν να πεθανει η χωρα σε 5 χρονια και οχι τωρα.
1 εκατομμυριο ανεργοι μεχρι το 2013 λεει η ευρωπαϊκη επιτροπη αξιολογησης.Και νεκρωση της αγορας.Και φυσικα και αλλα μετρα ανα τακτα χρονικα διαστηματα,εφοσον τα προηγουμενα τους σαφως και θα αποτυχουν.
Άσε μας ρε Θέριε,προβλήματα που βρίσκεις και εσύ,δες εδώ να πούμε με τι πρέπει να ασχολούμαστε
[I]Δείτε τι έγραψε την περασμένη Παρασκευή ο Ανδρέας Λοβέρδος, μόλις μία μέρα μετά τα επεισόδια στο Σύνταγμα!
«Ο Ολυμπιακός φτιάχνει μεγάλη ομάδα επειδή ο Ε. Βαλβέρδε, με επιμονή του προέδρου Μαρινάκη, ήταν και παραμένει προπονητής του. Με άλλα λόγια, επειδή ο πρόεδρος επιμένει και εφαρμόζει τις επιλογές του, ο Ολυμπιακός αποκτά τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης ομάδας με προσωπικότητα.
Οι όψιμοι υποστηρικτές του Βαλβέρδε καλό θα είναι να πάνε στον καθρέπτη να κοιταχτούν και να ορκιστούν στον εαυτό τους ότι δεν θα αποδοκιμάσουν ξανά τους παίχτες και τον προπονητή. Ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε έχει μέλλον. Εύχομαι η Μπαρτσελόνα, αν είναι να πάρει τον προπονητή μας, να τον πάρει σε δύο χρόνια και όχι του χρόνου. Θυμίζω στους δύσπιστους ότι ο Γιόχαν Κρόιφ πρότεινε τον Βαλβέρδε για διάδοχο του Γκουαρδιόλα και όλοι ξέρουν ότι η διοίκηση της Μπαρτσελόνα αποδέχεται τις συμβουλές του Γ. Κρόιφ. Ολυμπιακός λοιπόν και Βαλβέρδε. Εύχομαι καλή συνέχεια στην ομάδα αν και φέτος δεν έχω καταφέρει να τη δω λόγω υποχρεώσεων, εκτός μόνο από το φιλικό με την West Bromwich Albion».
[/I]
Κλάμα
Μα οι άνεργοι είναι ήδη ένα εκατομμύριο.
Η ανεργία πάντα είναι περισσότερη από ό,τι ανακοινώνεται.
δυστυχώς επτωχευσαμε…
αλλά η θρυλαρα πήρε πρωτάθλημα.!!!
εεερνεστο βαλβεεεεεερδεε
Συμφωνω,φαντασου για να μιλανε επισημα για 1 εκατομμυριο ποσοι θα γινουν στην πραγματικοτητα.
ΓΜΤ!!! Έπρεπε να πλακώσει η οικονομική Κρίση για να καταφέρουμε να αποκτήσουμε άπαιχτες και εμπνευσμένες ατάκες…;;:lol:
Κοίτα: O συγκεκριμένος είναι Ολυμπιακός, τον θυμάμαι να έρχεται στο μπάσκετ σε εποχές που όλοι το είχαν παρατήσει και να υπερσπίζεται και την ομάδα μέσα στις κυβερνήσεις Σημίτη όταν μας είχε κηρύξει πόλεμο ο “μακεδονομάχος” Φλωρίδης.
Σίγουρα δικαιούται να έχει άποψη, βέβαια το να την δημοσιοποιεί τη δεδομένη στιγμή αφ’ ενός φαίνεται άσχημα στον κόσμο τη στιγμή που ζούμε όσα ζούμε, αφ’ ετέρου βρωμάει εκλογές και εκεί η Ολυμπιακοφροσύνη όσο ειλικρινής και αν είναι δεν θα σώσει τον Λοβέρδο…
[B]η Ελλάδα δεν είναι χρεώγραφο…[/B]
[B]Εχουμε φθάσει σε τέτοιο σημείο εξαθλίωσης που αν κάποια στιγμή ανακτήσουμε τα μισά απ’ όσα είχαμε κατακτήσει στο πλαίσιο του αστικού κοινωνικού κράτους, θα μας φανεί σαν να είμαστε σε ανώτερου επιπέδου σοσιαλιστική δημοκρατία. Τα στοιχειώδη δικαιώματα να ανακτήσουμε, φέρ’ ειπείν να δουλεύουμε περισσότεροι από ένας σε κάθε σπίτι, ή να έχουν βιβλία τα παιδιά στα σχολεία, ή να μη στερούνται τα φάρμακά τους οι πάσχοντες και θα μας φανεί ότι έπεσε ξανά η Βαστίλη, ότι πήραμε πάλι τα Χειμερινά Ανάκτορα και ότι τα παιγνίδια για τα παιδιά δεν είναι πολυτέλεια…[/B]
Κάθε είκοσι - τριάντα χρόνια τα θηρία του συστήματος βγαίνουν απ’ τους Οίκους τους κι αρχίζουν τον Μεγάλο Θερισμό…
Στην πολιτική οικονομία οι θερισμοί αυτοί ονομάζονται κρίσεις. Ενίοτε καταλήγουν σε πόλεμο, όπως η κρίση του 1929-30-33 στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενίοτε εκτονώνονται μέσα από μια γιγάντια κεφαλαιακή αναδιάταξη, όπως η κρίση του 1973, ή ανατρέπουν
τη φορά της Ιστορίας, όπως επίσης η ίδια κρίση του 1973 όταν έστρεψε τις κοινωνίες προς τα δεξιά, με την εμφάνιση της Θάτσερ και των «Ρηγκανόμικς» -τη δεκαετία του 1980- πρελούδιο της συντηρητικής αντεπανάστασης των ακροδεξιών νεοφιλελεύθερων που κρατάει απ’ το 1990 ώς σήμερα…Το ίδιο και η τρέχουσα κρίση, αυτή που ξεκίνησε απ’ τις ΗΠΑ το 2007-2008 χωρίς να μπορεί ουδείς σήμερα να προβλέψει αν θα εκτονωθεί πάλι με μια γιγάντια αναδιάταξη κεφαλαίων, θέσεων, εθνών και κρατών ή αν θα οδηγήσει σε πολέμους, είτε περιφερειακούς είτε ακόμα και σε μια γενικευμένη σύρραξη.
Ομως, έτσι ή αλλοιώς κάθε κρίση, είτε εκείνη του 1929 είτε η σημερινή του 2008, προκαλεί τεράστια ανακατανομή των εισοδημάτων, πάντα εις βάρος των φτωχών -εκτός από εκείνες τις κρίσεις που οδήγησαν σε επαναστάσεις.
Ο Μεγάλος Θερισμός είναι πάντα για τους πολλούς η αφαίρεση όσων επί χρόνια και με πολλούς αγώνες έχουν κατακτήσει και η επαναφορά της ζωής τους στην αφετηρία της -στο φτου ξανά κι απ’ την αρχή. Των ίδιων ή των προγόνων τους.
Η φορά του καπιταλισμού είναι να κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Οι κρίσεις επιταχύνουν τη φόρα αυτής της φοράς γεωμετρικά, στο έπακρον.
Δεδομένου ότι ο καπιταλισμός είναι οι κρίσεις του, είναι μόνον θέμα χρόνου πότε θα εκδηλώνεται κάθε φορά το τσουνάμι της φτωχοποίησης.
Οταν όμως το 1% των Αμερικανών για παράδειγμα ελέγχει το 99% του πλούτου της χώρας, τότε το φαινόμενο έχει φθάσει στο ζενίθ -χωρίς να υπάρχει ανάλογό του στην ιστορία, ούτε καν όταν έπεφτε η Ρώμη με το 10% του πληθυσμού να κατέχει το 80% του πλούτου.
Tο παράλογον του πράγματος δεν είναι ανεξήγητο. Οι πλούσιοι αντιμετωπίζουν τις μάζες με την έννοια που τους δίνει ο φασισμός, δηλαδή ως χαζές. Κι έτσι πιστεύουν ότι εύκολα μπορούν να τις μανιπουλάρουν, κυρίως μέσω της προπαγάνδας που αναδεικνύει ως πρωτεύουσες τις επί μέρους αντιθέσεις.
Η αλήθεια είναι ότι «βρίσκουν» και τα κάνουν διότι μέσα στις μάζες ευδοκιμεί συχνά ο ατομισμός (δηλαδή η χαζομάρα σε προσωπικό επίπεδο), πράγμα που μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι είναι χαζές και οι ίδιες. Μόνον ηλίθιοι θα μπορούσαν να πιστέψουν κάτι τέτοιο, διότι οι μάζες αργούν μεν, κινούνται δε. Κι όταν κινούνται κινούν τη γη. Ακριβώς οι κρίσεις, ακριβώς το ίδιο το σύστημα αναγκάζει τους πολίτες άλλοτε σε εθνικό κι άλλοτε σε διεθνές επίπεδο να χάνουν εν τέλει τις φενάκες τους και να συγκρούονται με τις αυταπάτες τους. Τότε οι μάζες γράφουν ιστορία και αυτοί που τις έγραφαν έως τότε στα παλιά τους τα παπούτσια χάνουν όχι μόνον τις περιουσίες τους αλλά και τις ζωές τους.
«Φρίκη», θα μου πείτε. Ναι, αλλά ευλογημένη απ’ τους αγίους.
Ομως αν όλα αυτά στην Ιστορία έχουν επαναληφθεί το καθένα με τον τρόπο του, τυφλοί είναι οι καπιταλιστές και δεν προνοούν, δεν προβλέπουν, δεν μετριάζουν την απληστία τους; Οχι! Απλώς τους είναι αδύνατον.
Αδύνατον! Διότι πρώτον τρώγονται σαν τα σκυλιά μεταξύ τους ποιος θα φάει τα περισσότερα (και μόνον όταν κινδυνεύουν τρώνε όλοι μαζί τους ανθρώπους). Κατά δεύτερον -«μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί», συνεπώς ό,τι αρπάξουμε τώρα, την επόμενη πενταετία, δεκαετία -ποιος ζει ποιος πεθαίνει! μετά από μας το χάος, γαία πυρί μιχθήτω! Ελάχιστες είναι οι εταιρείες που ζουν περισσότερο από μια δυο γενιές, αν δεν γίνουν μονοπώλια ή κρατικοδίαιτα τέρατα. Οι καπιταλιστές είναι σαν αόμματοι ηδονοβλεψίες, βλέπουν το κέρδος και δεν βλέπουν όλα τα άλλα.
Αυτό συμβαίνει και με την παρούσα κρίση. Οι πλούσιοι πλουτίζουν απ’ αυτήν κι άλλο (τρώγοντας ταυτοχρόνως ωμούς κι ορισμένους δικούς τους), ενώ ταυτοχρόνως επαναφέρουν τις μάζες σε κατάσταση κολλήγου για να βουτάνε και πάλι τον πλούτο απ’ την πηγή του. Οσο για τα υπόλοιπα, ποιος νοιάζεται; Το πολύ ο Θεός ή οι οικολόγοι. Αλλά ούτε ο ένας ούτε οι άλλοι μπόρεσαν ποτέ να βλάψουν ικανοποιητικά τον θείο Σκρουτζ…
Ασε που -ουπς!- μπορεί οι εν λόγω Σκρουτζ να προκαλέσουν και κανέναν πόλεμο -οπότε τι νόημα έχει το τωρινό «μίσος και ο αλληλοσπαραγμός»;…
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 25.Χ.2011 stathis@enet.gr
Kαι το πραγματικό, ιδιαίτερα ρεαλιστικό, άρθρο του Economist:
Η επέλαση της Γερμανίας
ειμαι πρεζακι θελω και αλλες δοσεις…:lol::lol:
ρίχτε ένα βλέφαρο όποιος δεν βαριέται
σρυ εάν έχει ποσταριστεί πάλι!
[CENTER][B]Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μυστικό της ?ελληνικής κρίσης?[/B][/CENTER]
Παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα επικρατεί ακόμη πολιτικό χάος η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν τα πράγματα όσον αφορά στο οικονομικό μέλλον της χώρας φαίνεται πως έχει καθοριστεί: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα στηρίξουν την υπογραφή της νέας συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου ‘ως έχει’, ώστε να αποφευχθεί η πτώχευση και η έξοδος της χώρας από το ευρώ, καθώς τα ταμειακά της διαθέσιμα τελειώνουν περί τα μέσα Δεκεμβρίου.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ARD, ωστόσο, το οποίο προβλήθηκε στις 27 Οκτωβρίου αλλά και σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal το οποίο δημοσιεύτηκε το πρωί της 4ης Νοεμβρίου, προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν κατά 50%, η Ελλάδα συμφώνησε στη μετατροπή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα αυτά από το ελληνικό στο αγγλικό.
Με βάση την ισχύουσα μέχρι στιγμής νομοθεσία και όσο το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων παραμένει το ελληνικό, αν η Ελλάδα δεν αποφύγει την πτώχευση μπορεί να αποπληρώσει το χρέος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και όχι θεσμικών δανειστών (ΔΝΤ ? ΕΕ) σε δραχμές, χωρίς να έχει καμία νομική κύρωση. Οι δανειστές σε αυτήν την περίπτωση υποχρεούνται να αποδεχτούν την αποπληρωμή στο ελληνικό νόμισμα. Έτσι η Ελλάδα μπορεί πολύ απλά να τυπώσει τόσες δραχμές όσο είναι το χρέος της στους ιδιώτες και να το ξεπληρώσει.
Αντίθετα, αν το δίκαιο αλλάξει στο αγγλικό όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου με βάση τα δύο προαναφερθέντα ρεπορτάζ, σε περίπτωση πτώχευσης η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το σύνολο του χρέους της σε ευρώ, παρά το γεγονός ότι η ισοτιμία δραχμής ? ευρώ θα κυλήσει πιθανόν κάτω από το 700/1. Κάτι τέτοιο θα σημαίνει την οριστική παράδοση της χώρας στους δανειστές της, οι οποίοι θα μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν νομικά στην Ελλάδα είτε την αποπληρωμή του χρέους στο ακέραιο μέσω της επιβολής επαχθών φόρων στους πολίτες είτε την κατάσχεση δημόσιας περιουσίας είτε και τα δύο ταυτόχρονα.
Η ιστορία με το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων είναι, ίσως, το μεγαλύτερο μυστικό της ελληνικής κρίσης. Μελέτη των νομικών τμημάτων των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Duke που καταρτίστηκε το Φεβρουάριο του 2011 αναφέρει σχετικά τα εξής: ?Αν επρόκειτο για μία σειρά πτωχεύσεων κρατών της Λατινικής Αμερικής, όπως για παράδειγμα της Αργεντινής, τότε το χρέος θα ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ξένο νόμισμα και διεπόμενο από ξένο δίκαιο, κατά κανόνα της Νέας Υόρκης ή Αγγλικό. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας η συντριπτική πλειοψηφία των ομολόγων διέπεται από το ελληνικό δίκαιο και έτσι η Ελλάδα είχε ένα πραγματικό πλεονέκτημα καθώς μπορούσε να αλλάξει το δίκαιο με αποτέλεσμα να τροποποιηθούν οι όροι των συμβολαίων των ομολόγων και έτσι να προωθήσει τις όποιες αλλαγές την εξυπηρετούσαν.?
Σήμερα περίπου 220 με 280 δις ευρώ ελληνικού χρέους διέπονται από το ελληνικό δίκαιο (αναλόγως του δικαίου που διέπει τα ομόλογα που αγόρασε η ΕΚΤ). Όπως και να έχει το ύψος του διεπόμενου από ελληνικό δίκαιο χρέους είναι εξαιρετικά μεγάλο.Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει το δίκαιο έτσι ώστε αν το 51% των κατόχων χρέους συμφωνεί να είναι υποχρεωτική για όλους μία αναδιάρθρωση κατά 50%, 60%, 70% ή και περισσότερο (όσο λιγότερο τόσο πιο πιθανή η αναδιάρθρωση να αντέξει νομικά σε οποιαδήποτε δικαστική αμφισβήτηση της). Αφήνοντας εκτός τα ομόλογα και το χρέος που κατέχονται από θεσμικούς δανειστές και τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα αποπληρωθούν σε ευρώ, απομένουν περίπου 220 δις ευρώ.
Από αυτά, ωστόσο, περισσότερα από 100 δις κατέχονται από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες και φορείς που σημαίνει πως η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει μόνη της σε συμφωνία για αναδιάρθρωση με το 51% των ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων, δηλαδή σε ένα PSI, απλά και μόνο με τη συμμετοχή ελληνικών και κυπριακών τραπεζών και φορέων. Το PSI αυτό θα είναι υποχρεωτικό για όλες τις τράπεζες και το κέρδος για την Ελλάδα θα είναι ανάλογο του μεγέθους της αναδιάρθρωσης. Αν αυτό είχε συμβεί εξ αρχής, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει το χρέος της κατά 147 δις ευρώ στις αρχές του 2010, μειώνοντας το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 72% μέσα σε λίγους μήνες.
Αν αυτό γίνει σήμερα τότε το ελληνικό χρέος θα μειωθεί από 110 μέχρι 154 δις ευρώ ανάλογα με το ποσοστό κουρέματος που θα επιλεγεί, δηλαδή από 50% μέχρι 70%. Στο σενάριο της μείωσης κατά 70% το ελληνικό χρέος θα μειωθεί στο 87% του ΑΕΠ άμεσα.
Όλα τα παραπάνω που αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα αποτελούν ένα μικρό τμήμα του μεγαλύτερου, ίσως, μυστικού της ευρωπαϊκής κρίσης.
Αυτό, γιατί με βάση την έκθεση των τριών πανεπιστημίων που προανέφερα, το ίδιο νομικό πλεονέκτημα με αυτό της Ελλάδας έχουν, σε διαφορετικό βαθμό και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Οι λεγόμενες δηλαδή PIGS, υποτιμητικά από τις αγορές (γουρούνια από τα αρχικά Portugal, Ireland, Greece, Spain), κρατούν στα χέρια τους από το ξέσπασμα της κρίσης το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και όχι μόνο καθώς μπορούν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους τους αυτόνομα προκαλώντας τεράστιες ζημιές στους κατόχους χρέους ενώ μία τέτοια κίνηση τους θα ενεργοποιήσει την πληρωμή των ασφαλίστρων των ομολόγων τους τινάζοντας στον αέρα τράπεζες όπως οι Goldman Sachs, JP Morgan κλπ αλλά και θα προκαλέσει, πιθανόν, την κατάρρευση της ευρωζώνης, τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε σήμερα,
Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας που υπάρχει τόσο μεγάλη κατοχή ελληνικού χρέους από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες και φορείς, η προώθηση ενός PSI γρήγορα είναι ιδιαίτερα εύκολη νομικά.
Αλλά ας υποθέσουμε πως η Ελλάδα δε θέλει να κινηθεί εκτός συστήματος ούτε να εκμεταλλευτεί το τεράστιο πλεονέκτημα που έχει στα χέρια της. Ας θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι προκειμένου να μην απειληθεί το διεθνές και ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και το κυριότερο το ευρώ η Ελλάδα θα συνεχίζει να προσπαθεί να υπομείνει όσες θυσίες της ζητηθούν προκειμένου να εξασφαλίσει το κοινό καλό και να μην επιδιώξει μία γρήγορη, σχετικά, διέξοδο από τη δραματική θέση στην οποία έχει βρεθεί. Γιατί θα πρέπει, επιπλέον, να απολέσει το δικαίωμα να σκεφτεί και το δικό της συμφέρον αν για τον οποιοδήποτε λόγο αποδειχτεί πως οι εταίροι της είτε έκαναν λάθος στο πρόγραμμα που της επέβαλλαν και έτσι τελικά οδηγηθεί στην πτώχευση είτε τελικά αφού οι ίδιοι έχουν εξασφαλιστεί την εγκαταλείψουν στη μοίρα της;
Για ποιο λόγο η Ελλάδα αποδέχτηκε στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου να παραδώσει το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό της χαρτί για το μέλλον της και αυτό, ίσως, που ανάγκασε τους Ευρωπαίους να τη ‘στηρίξουν’ μέχρι στιγμής; Και γιατί οι υπόλοιπες χώρες δεν έχουν δεχτεί παρόμοια συμφωνία και συνεχίζουν να έχουν αυτό το πλεονέκτημα στα χέρια τους;
Μόλις πριν λίγες ημέρες ο γνωστός οικονομολόγος Ρουμπινί παρέδωσε στην οικία του ένα μίνι σεμινάριο σε πελάτες του όπου μίλησε για τρία θέματα, με το ένα από αυτά να είναι η κρίση στην Ευρωζώνη (το θέμα δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα από το XrimaNews.gr). Στην παρουσίαση του είπε πως το σχέδιο του ΔΝΤ και της Γερμανίας για την Ελλάδα είναι να στηριχθεί για τόσο χρονικό διάστημα όσο να είναι έτοιμος ένας μηχανισμός διάσωσης της Ιταλίας και της Ισπανίας και μέχρι τότε, όταν πια θα είναι προφανές πως τα μέτρα λιτότητας δεν πετυχαίνουν, η Ελλάδα να αφεθεί να πτωχεύσει. Ο Ρουμπινί προσδιόρισε τη χρονική στιγμή σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα. Υποστήριξε πως η ελπίδα του ΔΝΤ και της Γερμανίας είναι πως μέχρι την πτώχευση της Ελλάδας, η Ιταλία και η Ισπανία θα αντέξουν και δε θα καταρρεύσουν υπό το βάρος των δικών τους προβλημάτων.Ας ξεκινήσουμε από το δεδομένο πως δε δεχόμαστε την παραπάνω άποψη του Ρουμπινί ως σωστή αλλά αποδεχόμαστε την πιθανότητα να μην είναι λάθος. Λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη μας πως μέχρι σήμερα η Τρόικα απέτυχε δραματικά σε όλες τις προβλέψεις της για την Ελλάδα ενώ καμία από τις προβλέψεις της κυβέρνησης για την πορεία της οικονομίας δεν έχει επιβεβαιωθεί γεννιέται το ερώτημα τί θα συμβεί αν Τρόικα και κυβέρνηση κάνουν και τώρα λάθος και η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου δε σώσει τελικά την Ελλάδα και δεν αποτρέψει την πτώχευση της.
Για τη προστασία της Ελλάδας, δεν είναι σωστότερο αν προχωρήσουμε σε αυτήν, αφού αυτό κρίνεται ως αναπόφευκτο από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, να κρατήσουμε τουλάχιστον ακέραιο αυτό το εξαιρετικής σημασίας για την επιβίωση της χώρας νομικό μας πλεονέκτημα;
Το καλοκαίρι του 2010 στο άρθρο 'Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας΄ (περιλαμβάνεται στο βιβλίο ?Υπόθεση Ελληνική Κρίση ? Περίεργες Συμπτώσεις? Εκδόσεις Λιβάνη) παρέθεσα μεταφρασμένο ένα σημαντικό τμήμα της μελέτης του πανεπιστημίου Duke σχετικά με το ελληνικό χρέος και το πώς αυτό μπορεί να αναδιαρθρωθεί από την Ελλάδα αλλά και τη μετάφραση ενός τμήματος μελέτης του πανεπιστημίου Harvard για το πώς πρέπει να γίνει με τον πιο ανώδυνο δυνατό τρόπο μία αναδιάρθρωση χρέους.
Στον απόηχο της συνάντησης των ηγετών της ΕΕ στις 27 Οκτωβρίου και μόλις η γερμανική τηλεόραση δημοσίευσε την πληροφορία πως η Μέρκελ έπεισε τις τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα με αντάλλαγμα τη μετατροπή του δικαίου των ελληνικών ομολόγων από ελληνικό σε αγγλικό, δημοσίευσα το άρθρο με τίτλο ?Ελληνικό το δώρο της Μέρκελ στις τράπεζες για το κούρεμα? όπου παρέθεσα τα στοιχεία όπως αναφέρονται στη μελέτη των τριών πανεπιστημίων που προανέφερα.
Σήμερα, γράφω αυτό το κείμενο αφού πρώτα προώθησα τις μελέτες και το άρθρο της WSJ που αναφέρονται σε αυτό σε Έλληνες δημοσιογράφους, ζητώντας την παρέμβαση τους ώστε το θέμα να φτάσει ως ερώτημα στην Ελληνική Βουλή. Έγινε, πράγματι, συμφωνία μετατροπής του δικαίου που διέπει τα ελληνικά ομόλογα από ελληνικό σε αγγλικό, όπως ανέφερε το γερμανικό κανάλι ARD στις 27 Οκτωβρίου και όπως αναφέρει δημοσίευμα της WSJ σήμερα, 04 Νοεμβρίου και αν ναι γιατί;Ελπίζω και τα δύο παραπάνω ρεπορτάζ να είναι ανακριβή ή λανθασμένα αλλά φοβάμαι για το τί σημαίνει για τη χώρα αν ισχύει το αντίθετο.
Πάνος Παναγιώτου
Επικεφαλής χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
XrimaNews.gr, GSTA Ltd, WTAEC Ltd
[B]http://xrimanews.gr/oikonomia/18693-ayto-isws-einai-to-megalytero-mystiko-ths-ellhnikhs-krishs[/B]
Συνολικό έλλειμα για τις περιφερειακές οικονομίες (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία) Vs πλεόνασμα Γερμανίας ([B]μόνο[/B])
Το πήρα από το άρθρο του Νομπελίστα οικονομολόγου Daniel Krugman ( [U]λινκ [/U])
Νομίζω δε χρειάζονται και πολλά για να σχολιάσουμε. Οι GIPS είμαστε μέσα στα σκατά, οι Γερμανοί πολίτες επίσης -δε ζούνε καμιά ζωάρα για όποιον δε το έχει καταλάβει-. Κάτι έχουν κάνει αρκετά λάθος στη σχεδίαση της Ε.Ε. Η συμμετρία είναι ισχυρότατη ένδειξη για το από που τα βρήκε τα λεφτά η Γερμανία και τα έχασαν οι χώρες.
@ nodi:
Αυτό το κείμενο το έχω διαβάσει από πολύ κόσμο. Αυτό που ξέρω όμως εγώ είναι πως όλες οι μεγάλες διεθνείς συμβάσεις με τεράστια ποσά, συντάσσονται στο αγγλικό δίκαιο. Είναι κοινή πρακτική. Πέρα από το ότι κανένας από τους εμπλεκόμενους δε θα δεχόταν να υπογράψει σε δίκαιο που δεν ξέρει (και που δεν έχει την απαιτούμενη εμπειρία για να διαπραγματευτεί), άπαξ και βαρέσεις κανόνι και πτωχεύσεις, τα ομόλογα σου δεν τα πληρώνεις έτσι κι αλλιώς. Σε ό,τι δίκαιο κι αν είσαι. Και αφού αν γυρίσεις σε δραχμή έτσι κι αλλιώς θα πτωχεύσεις, δε βλέπω κάποιο ιδιαίτερο νόημα σε όλο αυτό
Paul λέγεται ο Krugman!
Γενικά παίζει πολιτικά παιχνιδάκια (ειδικά από την στήλη του στους ΝΥΤ) και αυτο-υπονομεύει το ακαδημαϊκό του status, αλλά το θέμα που θίγει εδώ, αυτός ο “καθρέφτης” που βλέπουμε στο γράφημα βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος του ? αυτή τη στιγμή. Βέβαια, το ? μας ήρθε με ορισμένους κανόνες, το “σύμφωνο σταθερότητας”, για να αποτραπούν αυτές οι ανισορροπίες, αλλά χωρίς επαρκή μέσα για την επιβολή τους. Πόσο μάλλον όταν οι πρώτοι που έσπευσαν να τους παραβιάσουν ήταν οι ίδιοι οι Γερμανοί από το 2003 ήδη…
Αν οι Ελληνικές κυβερνήσεις της περασμένης δεκετίας (και ειδικά αυτή του Καραμανλή γιατί εκείνα ήταν τα χρόνια που ξεφύγαμε) είχαν τηρήσει τους όρους του συμφώνου σταθερότητας, η Ελλάδα θα είχε υψηλότερη ανεργία στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, χαμηλότερη ανάπτυξη (τότε το παίζαμε πρωταθλητές Ευρώπης :roll: στο πνεύμα του Euro 2004! :p) όμως τώρα δεν θα βρισκόμασταν σε αυτή την κατάσταση…
Σχετικά με το Αγλλικό δίκαιο κλπ. στη σύμβαση: Tην ακούω αυτή την κουβέντα να γίνεται από τον Μάιο του 2010. Σε όποιο δίκαιο και να έχει συνταχθεί η σύμβαση, αν η χώρα είναι αποφασισμένη να μην την τηρήσει και να προχωρήσει σε κανονική, “άγαρμπη”, στάση πληρωμών μπορεί να το κάνει! Το αν είναι σκόπιμο να το κάνει ή όχι είναι μία άλλη κουβέντα. Αλλά ακόμα και αν έχει επιλεχθεί το Αγγλικό δίκαιο, για να εφαρμοστεί μία απόφαση του για διαταγή πληρωμής ή κατάσχεση π.χ. στην Ελλάδα, θα πρέπει να περάσει μέσα από το Ελληνικό δικαστικό σύστημα. Γιατί παρά την φιλολογία για “εκχώρηση κυριαρχίας” κλπ. η Ελλάδα παραμένει κυρίαρχο κράτος (ως προς την εφαρμογή νόμων/δικατικών αποφάσεων στο εσωτερικό της) και αυτό δεν αλλάζει εκτός και αν βρεθεί κάτω από στρατιωτική κατοχή. Αυτός είναι και ο λόγος που τα χρέη κρατών λέγονται στα Αγγλικά [B]sovereign[/B] debt επειδή έχουν αυτή την ιδιαιτερότητα της κυριαρχίας: O oφειλέτης και αυτός που πρέπει να του επιβάλλει την τήρηση των υποσχέσεων του είναι το ίδιο το κράτος! Αν λοιπόν έχει αποφασίσει να μην τις τηρήσει, οι ξένοι πιστωτές το μόνο που μπορούν πραγματικά να κάνουν (σήμερα, όχι τον 19ο αιώνα που έστελναν τον βρετανικό στόλο), είναι να τιμωρήσουν την χώρα-παρία με διεθνή απομόνωση, στέρηση πρόσβασης σε χρηματοδότηση κλπ.
Δεν είναι μία ελκυστική προοπτική, αλλά πάντως ας μην ανησυχεί κανείς, αν αυτό θέλουμε, καμία σύμβαση, όποιο δίκαιο και να ορίζει ως αρμόδιο, δεν μας σταματά… :roll:
Η αποψη μου για την οικονομικη κριση, χωρις να εχω γνωσεις οικονομικων, συμφωνουν με τις αποψεις του καθηγητη Γιάννη Βαρουφακη και του οικονομικου αναλυτη Δημητρη Καζακη.
Το χρεος μας ειναι μη βιωσιμο και τα νεα δανεια δεν προσφερουν απολυτως τιποτε.
Διαγραφη χρεους ή διακανονισμος οφειλων, μεσα ή εξω απο το ευρω, και στη συνεχεια αγωνας να διορθωσουμε τα πολλα στραβα της οικονομιας/κοινωνιας μας.
Το ερωτημα μου ειναι το εξης: μιας και τα "μεγαλα κομματα’ δεν θελουν (μπορουν) να παρουν την ευθυνη και οι μονοι που διαφωνουν ειναι το ΚΚΕ/Συριζα, γιατι δε δημιουργειται ενα πολιτικο κινημα επιφανων πολιτων (κυριως ακαδημαικων) που να καταστησουν σαφες πως η πρωτη τους δουλεια, αν εκλεγουν, θα ειναι η καταψηφιση του μνημονιου ωστε να συσπειρωσει και τους μη- κομμουνιστες πολιτες;
Παραθετω μερικα βιντεο απο ομιλιες:
http://www.youtube.com/watch?v=Z4ufYNo-qPw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=idCR73LNNLg&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=wi3JSM6WtjQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=k4tjQj4VOxA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=P-mbVMEZQW0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Zz6fpl4oNmw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=9HezmMLsUco&feature=related
και
Σχετικά με το θέμα του δικαίου: ναι, έχει λογική η διεθνής σύμβαση να συντάσσεται στο αγγλικό δίκαιο. Επίσης ισχύει ότι το κράτος που θέλει να κηρύξει χρεωκοπία μπορεί να το κάνει υπό οποιοδήποτε καθεστώς κι αν διέπεται το χρέος του.
Αυτό όμως που δεν έχει λογική είναι η μετάλλαξη ενός ομολογιακού χρέους που διέπεται από το ελληνικό δίκαιο στη διεθνή σύμβαση.Στην πράξη και για την περίπτωση της Ελλάδας η αθέτηση μιας διεθνούς σύμβασης μεταξύ κρατών έχει άλλες “ηθικές” συνέπειες σε σχέση με την αθέτηση πληρωμής ομολόγων. Αυτό μπορεί να μεταφράζεται από τη μεγαλύτερη εσωτερική αποδοχή των όρων της συμφωνίας μέχρι την αυξημένη διεθνή νομιμοποίηση για επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας.
Λάβε υπόψη σου ότι α) νέα πολιτικά κινήματα δημιουργήθηκαν ένα σωρό στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες - άλλαξε κάτι; β) οι ακαδημαϊκοί είναι μια από τις βαθύτερα χωμένες επαγγελματικές τάξεις στα σκατά του δικομματισμού, γ) τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί έχουν πείσει ή προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι το λάθος έγκειται κυρίως στους Έλληνες πολίτες και όχι στο μνημόνιο ως έχει.
Το να βρεθεί ακαδημαϊκός στην Ελλάδα που να μην συντάσσεται υπέρ κάποιου απο τα δύο μεγάλα κόμματα ειδικά σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια που διδάσκονται οικονομικά ή πολιτικά θέματα είναι εξωπραγματικό φαινόμενο.
Λοιπόν, είχε δημιουργηθεί ένα τέτοιο εξω-κοινοβουλευτικό πολιτικό κόμμα/μόρφωμα ή όπως θέλετε πέστε το, απ’ότι θυμάμαι αποτελούνταν σε μεγάλο μέρος από ακαδημαϊκούς, θυμάμαι να κοιτάω το site πριν κανα τετράμηνο, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα, και έτσι κι αλλιώς φαίνεται να έχει περάσει στην αφάνεια.
Ήταν ενδιαφέρον να δει κανείς τις “προγραμματικές” δηλώσεις.
Αν το θυμηθεί κανείς και βάλει λινκ, θα το ψάξω κι εγώ.