Βασικά το θρεντ αυτό μπορεί να λειτουργήσει και μόνο με In Flames… 
[I][SIZE=“3”]~Time to pay the gruesome price
A stupid cunt we sacrifice
Watch you bleed to death
Gasping for last breath
Choking on your blood
I shit onto your guts
Sacrificial cunt
I despise
Sacrificial cunt
No more lies~[/SIZE][/I]
[Revengeful corpse out to kill
Smell the stench, your guts will spill
Vomit for a mind, maggots for a cock
With his axe the corpse will chop
Stare into his eyes
Now in his spell
Kiss the rotting flesh
Now you’re in hell
Drink from the goblet, the goblet of gore
Taste the zombie’s drug, now you want more
Drifting from the living, joining with the dead
Zombie dwelling maggots, now infest your head
Zombie ritual
Zombie ritual](https://www.youtube.com/watch?v=8fUfSKCV1pE)
Ε το Zombie Ritual πλησιαζει πιο υπαρξιακες και θρησκευτικες σφαιρες. Για παραδειγμα η ξεκαθαρη αλληγορια στον σπουδαιο στιχο “Drink from the goblet, the goblet of gore” οπου υπονοειται σαφως με το goblet το Αγιο Δισκοποτηρο και εν κατακλειδι, αυτο αλλα και η θρησκεια γενικοτερα να ειναι κατι πικρο, κατι εναντια στον ανθρωπο τελικα που φανατιζεται με αυτη (για αυτο και ο Schuldiner το χαρακτηριζει “goblet of gore”).
Ή λιγο πιο πισω, στον ευηχο στιχο οπου ο μεγας Chuck τραγουδαει “Vomit for a mind, maggots for a cock”. Κυνικα και ωμα, συνειδητοποιει ο ακροατης πως τον συνθετη του κομματιου αυτου τον απασχολουσαν βαθυτερες ανησυχιες. Η μοναξια καθως μεγαλωνει ο ανθρωπος και το ποσο ανημπορος καταληγει να ειναι στα βαθια γεραματα του (vomit for a mind, το μυαλο πουρες δηλαδη, καμια δυνατοτητα σκεψης πια, ανθρωπος-φυτο). Θα μου πεις, αυτο δεν θα μπορουσε να παραπεμπει και στην μαζοποιηση/τον ελεγχο των μαζων; Σιγουρα, αλλα αμεσως μετα ακουμε να λεει “Maggots for a cock” και ετσι επιβεβαιωνεται αυτο που ελεγα αρχικα, η ανησυχια ενος νεου ανθρωπου για τη ζωη του και κυριως την κατασταση που θα βρισκεται αυτος οταν τελειωνει αυτη, χωρις μυαλο να σκεφτει και χωρις την δυνατοτητα να ικανοποιησει τον εαυτο του, ερμαιο των αναμνησεων του.
Σπουδαια μπαντα απο το ξεκινημα.
Ποσο δικιο εχεις!!! 8)
είμαι σε Mood βπ μετά το Live Οπότε σημειώνω το παρακάτω τετράστιχο που μου κανε εντύπωση
Πέφτω απάνω σου σαν τη βροχή,
μα αγγίζω μόνο μια ομπρέλα
κι εσύ από κάτω μοναχή
ένα παράθυρο στην τρέλα.
και το
Είμαι ένα τρένο μ’ άδεια βαγόνια,
που πάει κι έρχεται μόνο για σένα
κι από τα τόσα, τα τόσα δρομολόγια,
εσύ δεν μπήκες ποτέ σου σε κανένα.
[After sundown, before sleeping, I am the worst of me. I am a mess of these
Old themes and the murmur of half-dreams whisper seductively and
Stage scenes.
It’s fear fiction, these visions, caught somewhere between delusion and
Prophesy.
What I haven’t done, what I’ve wanted to, and what I fear you have
Becomes reality here.
Bright lights in the young night keep to the beat.
A classic party scene, crowded and interesting.
No love, no life, no history.
Just touch, just chemistry, just
A roaring undercurrent simple and sensory.
Young bodies, warm skin, perfect symmetry and
It’s a moment, harmless. It’s energy.
It’s like medicine,
It’s self-discovery.
See, all the secrets I keep, why are they secrets?
It’s only temporary, that fleeting feeling of warmth,
Just a flash before the line gets blurry,
Between a longing for more than what the body wants now and
What the body wants now more than anything.
Was it integrity that kept my hands to myself or
Just the thought of getting too far ahead of you?
Was it that I got too tired of the consequence?
Or was I just scared?
I only know I never wanted to get left behind.
No pauses, not a second guess.
First a swaying then a stumble then a swagger.
They’re just movements towards feeling. It doesn’t matter
Neither hesitates to carry on a kind of energy,
Sweat and block out everything to
Find every aperture and compel the animal parts.
Fan flames, taste fruit, taste bitter fruit.
Just trying to learn how all the wires in the body work.
Just trying to feel it out, it’s like medicine.
Trap the healing in whatever bed they end up in.
I want to feel it out. I want to know how it works.
I want to know if it was worth it to worry,
About the ghosts I feared would haunt the memory,
About the damage that I’m sure the fear has done to me now.
I want to know what it is in me that won’t follow through
Those nights the instinct takes a hold of me and pushes too.
Maybe it’s only that I’ve never gotten over you.
Or am I still scared?
I see the church steps, a vision. Is there fiction in this one too?
It’s true, I’ve made a tale of it here, still, it’s a little unclear who’s
Been haunting who.
And time can be such a funny thing, always moving to the future
Glorifying the past and amplifying the pain in frames and glass.
So was our touch half as sacred as I’ve made it seem
Or just another fabrication of a half-dream?
Just those chemicals, the adolescent love.
Just us trying to grasp onto meaning,
Onto a purpose,
Onto a sense that
Something spiritual releases when the feeling hits.
And when the feeling hits.
And in that moment sparks and harps play out
A sweeping melody through fog and fantasy
And in that moment there’s an honesty instinctive and pure but
It departs like it came, rapid and bearing no more
Than fleeting ecstasy of natural harmony.
They fear the notes being played and try to sing along.
Don’t be ashamed, be free to the feeling. Don’t be ashamed, keep feeling.
But find it: a body that makes sense.
I’ve felt it.](http://www.youtube.com/watch?v=ai0gyXCkfdk)
Κάθε φορά.
Βαριέμαι οικτρά αλλά πρέπει να βγάλω μια κωλοεργασία.
Οι παρακάτω στίχοι με εκφράζουν απόλυτα αυτή τη στιγμή :
[I]“Now, if 6 turned up to be 9,
[B]I don’t mind, I don’t mind[/B].”[/I]
[SPOILER]
[/SPOILER]
Το εχω ξαναγραψει νομιζω. Οι στιχοι του Mille Petrozza απο το Extreme Aggression και μετα με εκφραζουν απολυτα και πολλους νιωθω σαν να τους εχω γραψει εγω. Ειναι ο αγαπημενος μου στιχουργος μαζι με τον Neil Peart, διαφορετικοι μεταξυ τους αλλα με εκφραζουν απολυτα και οι 2.
[U]Sepultura - Born Strong Lyrics
[/U] (αν βγάλεις το εισαγωγικό riff που είναι τελείως Obituary - Threatening Skies, έχουμε μια κομματάρα εδώ…)
Our root, our seed
Our cause - born strong
From the cradle
We were brought up into this world
In the middle of chaos
Since our first breath of life
We are what we are
With love and power to change
With courage facing all threats
Our bloodline is alive
No doubts in our life
We are what we are
No pain, no fear
Our root, our seed
Our cause - born strong
All the strength in our mind
Looking deep in our eyes
Our tribe has written our laws
Respect to be respected
[B]Be true to yourself
All the gold in the world
Will not get us sold
We trust the values we’ve learned
No doubts in our words
We are true to ourselves[/B]
No pain, no fear
Don’t you know I’m strong?
Don’t you know you’re wrong?
Our root, our seed
Our cause - born strong
[SPOILER]
Eμενα καθολου δε με εκφραζουνε οι στιχοι του παρακατω τραγουδιου, αλλά τους βαζω γιατι ειναι ωραιοι, πολυ ωραιοι, μα παρα πολυ ωραιοι και τρυφεροι στιχοι 
http://youtu.be/DirLVY6ANcQ
ΟΚ, να ενα που νομιζω οτι εκφραζει πολλους εδω μεσα. Ενα πολυ ομορφο τραγουδι.
[I]Kαλυτερα να χαθεις, παρα να σκουριασεις
Kαλυτερα να καεις, παρα να σβησεις.
Το ροκ εντ ρολ δε γινεται να πεθανει ποτέ. [/I]
[B][I]Hey, Hey, My, My[/I][/B]
My my, hey hey
Rock and roll is here to stay
It’s better to burn out
Than to fade away
My my, hey hey.
Out of the blue
and into the black
They give you this,
but you pay for that
And once you’re gone,
you can never come back
When you’re out of the blue
and into the black.
The king is gone
but he’s not forgotten
This is the story
of a Johnny Rotten
It’s better to burn out
than it is to rust
The king is gone
but he’s not forgotten.
Hey hey, my my
Rock and roll can never die
There’s more to the picture
Than meets the eye.
Hey hey, my my.
Τώρα με τρώει να διορθώσω την μετάφρασή σου ως ειδήμων αλλά δεν θα το κάνω.
Κατω απο τη βαση στα Αγγλικα, ε? Το ιδιο ελεγε και η δασκαλα μου! :lol:
ΟΚ, διορθωθηκε. [B][I]Satisfied? [/I][/B]
Μπορεί να μοιάζεις με κείνους που βρίζω
κι όμως σε ψάχνω και σε αγγίζω,
[B]μπορεί να ψάχνω αφορμή να σε χάσω[/B]
κι όμως ιδρώνω για να σε φτάσω.
Μπορεί να μοιάζω με ζητιάνο στα φανάρια
κι όμως μου τάζεις χρυσά φεγγάρια,
μπορεί να κάνω τη ζωή σου εφιάλτη
μα η φωνή μου σου λέει κάτι.
Υπάρχει κάτι που στη γη με τραβάει
μια εικόνα που το βλέμμα μεθάει,
υπάρχει κάτι μεγάλο σαν ψέμα
θολό σαν τη σκόνη πικρό σαν το αίμα.
Μπορεί να μοιάζεις με κείνους που βρίζω
κι όμως σε ψάχνω και σε αγγίζω.
Μπορεί να μοιάζεις, να μοιάζεις μ’ απάτη
κι όμως σε βλέπω και σου κλείνω το μάτι.
[B]Summer’s rain[/B]
[I]Standing alone in a dream
Where nothing is real
But oh how real it feels
There were times I lost my way
I was alone, lost in a haze
Where are you now
I’ll find you somehowAnd do I stand alone
Like a fool out in the rain
Hanging on somehow
To an ancient vow
Where there’s nothing left to gain
And do you know
How it feels inside
To be all alone
A fool and his prideScars are the wounds that we show
Time only heals
When you’re letting go
Many night I’d lay awake
Tossing and turning till daybreak
Where are you now
I’ll find you somehowAnd do I stand alone
Like a fool out in the rain
Hanging on somehow
To an ancient vow
Where there’s nothing left to gain
And do you know
How it feels inside
To be all alone
A fool and his prideIn a summer’s rain
In a summer’s rain
In a summer’s rain
In a summer’s rainSometimes you got to believe
Beyond yesterday
I’m gonna find my way
In the summer’s rain
In a summer’s rain
In a summer’s rain
In a summer’s rain
I’m gonna find a way
Run away[/I]
Υπάρχουν άσματα που τα ακούς.
Και τα τραγουδάς.
Και τα ακούς και τα τραγουδάς,
και γίνεσαι εσύ αυτά.
Χτες έβγαζα τον σκύλο βόλτα και στα ακουστικά έπαιζε αυτό το τραγούδι, όταν ξαφνικά ένοιωσα στο πρόσωπο μου τις πρώτες ψιχάλες…
Giannis, παρντον και με το συμπαθειο και χωρις παρεξηγηση (τα ειπα ολα προκαταβολικα, ειδες?), αλλά ποια βροχη? Χαρα Θεου καλοκαιρακι εχουμε! Σιγουρα δεν ηταν τα ουρα του σκυλου (ούρα, οχι ουρά) που στα’ φερε ο αερας στα μουτρα? :D:roll::D:roll::D:roll:
“Μπαμπά μπαμπά, τι θα πει ήλιος;
Δεν ξέρω παιδί μου. Είμαστε από τα Γιάννενα!”
Giannis, μη μιλας καθολου! Μια χαρα πολη ειναι τα Γιαννενα. Kαι πας και Θεσσαλονικη με δυο παπουτσια πανινα, αμα εχει καλυτερο καιρο εκει. Τι να πουνε και οι Αγρινιωτες για το θεμα της βροχης πια? 