I sit back and I close my eyes
Lookin’ back at all the lows and all the highs
Through the black and white and in between
All the miles I’ve walked
The wars I’ve fought
And all I’ve seen
[SPOILER][I]You’re present in my sleep you hunt me when I’m awake.
My soul you seem to keep, my heart will weep again and again and again…[/I][/SPOILER]
[B][COLOR=“darkred”]Εγκέφαλος[/COLOR][/B]
[SPOILER][COLOR=“DarkRed”]Μάτια, μάτια τεράστια, κατακόκκινα
καρφωμένα στο γυμνό κορμί μου
Μέσα σε δωμάτιο παγωμένο ? σιδερένιο κρεβάτι
Όσο κι αν μαζευτώ, δεν μπορώ να κρυφτώ
Θα με πιάσουν, θα με ακινητοποιήσουν
Δεν πρέπει στιγμή ν? αφεθώ
Παγωμένη αράχνη κατάμαυρη, κυλά με απότομες γοργές κινήσεις
Με πλησιάζει, με αγκαλιάζει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά
και μου χαϊδεύει τα μαλλιά
Όχι, όχι δεν πρέπει να την αφήσω να μου κλέψει το μυαλό
Με δυο κινήσεις, με δυο κινήσεις, θα με βάλει στο μαγικό της το χορό
Κι αν την αφήσω, κι αν την αφήσω και δεν αντισταθώ
Θα νικηθώ, θα νικηθώ, θα νικηθώ, θα χαθώ, θα χαθώ
Κι αν σε κοιτάξω, εικόνα τρόμου είναι η εικόνα σου
Κι αν σε αγγίξω, φόβο θα μου γεμίσεις τη ψυχή
Κι αν σε χαϊδέψω, κομμάτια θα γίνει το σώμα σου
Κι αν σε καλέσω, ο αντίλαλος του ουρλιαχτού θα φέρει
μοναξιά, μοναξιά, μοναξιά…
Ο αντίλαλος των στιγμών, ο πόνος των σπασμών του κορμιού
Το ηλεκτρικό σοκ, του νεύρου που τυλίγει τον εγκέφαλο
Όσο κι αν προσπαθήσεις, δε θα ξεφύγεις, δε θα ξεφύγεις
Φόβοι, εκρήξεις, χρώματα[/COLOR][/SPOILER]
ΔΕΟΣ.
[B][COLOR=“darkred”]Second Love[/COLOR][/B]
[SPOILER][COLOR=“DarkRed”]Day after day
Nothing’s changed you’re far away
But I need you to know that I can’t sleep anymore
By the nights
Night after night
The stars are shining so bright
Though our pain is larger than the universe tonight
I want you to know I can’t sleep anymore
By the nights
By the nights
Day after day I want you to say
That you’re mine
You are mine
Year after year
Tear after tear
I feel like my heart will break in two
You came like a wind I couldn’t defend
You cut my heart so deeply
The scars won’t mend
I’ll never believe in love anymore
After this
After this
Can never change or rearrange
What we lost
What we lost
[Gildenlow]
Time after time
I am wasting my time
Living in a past where I was strong
But now I am gone
I leave no shadow when I’m alone
I’ll stay forever in my dreams where you are near
Want you to know I can’t sleep anymore
By the nights
By the nights
Day after day I want you to say
That you’re mine
You are mine[/COLOR][/SPOILER]
[COLOR=“darkred”][B]Novemberblut[/B][/COLOR]
[SPOILER][COLOR=“DarkRed”] [I]"…and we’re all going around not being quite who we would want to be and so one of the most important things of making space for somebody is to make the space that they can step into and be the person they would like to be. Because what we’re dealing with is transformation. Of ourselves. And every single person we meet."[/I]
[B]Now everything just seems about to break
Because people don’t need proof when they have faith
We surrender when we crawl, when we doubt
If we stop, if we stay quiet, we die[/B]
[I]"…it’s today. The most valuable, precious thing you have in your life is this second. Nothing is better later."[/I]
[B]Now instinct has left its warm lair
And courage is back on the wings of prayer
Within our joyous drunkeness
Solitude is accepted
Let it come from within
In each instant of time
With each crumbling[/B]
[I]"…alle Sorgen, alle kleinlichen Dinge des Lebens, alle Unklarheit und Schwäche fällt ab von uns…"[/I]
[B]We are all dead But dancing
In black waves of sleep
All covered with flowers
Seared from within
We stood guard on the ramparts
Shedding our leaves
In beautiful completeness
While they insulted our grief[/B]
[I]"…er ist bezwungen, er ist unser…"[/I]
[B]So go ahead and free me -Allem voran die Tat[/B]
[B]Better dead than kneeling -Allem voran die Tat[/B]
[B]Our lives deprived of meaning -Allem voran die Tat[/B]
[B]SO STOP TRYING TO CONCEAL ME -Allem voran die Tat[/B] [/COLOR][/SPOILER]
The unsaid tone of weak despair
Fail to resonate
Frayed ends of our binding threads
Will disintegrate
By the laws our physique state
Failure to communicate
None too sentient
Hear no, see no works its magic
Against all function
[B]Ongoing choices the trials will end
Filter the nonsense and laugh at what’s left
Indecision/nonvision what matters taken away
[/B]
[B]Look at the shell that is you
Empty, fragile, weak
Soon the battle is over
Lost to apathy
[/B]
So overcome with pointless tears
To test pain receptors
Nothing matters ever here
Put up a nonreaction
These eyes will never see
Covered up from reality
Look at the shell that is you
Empty, fragile, weak…
[B]The unknown world that you deny
No priority
Cannot fail if you never start
How predictable
I want to know where did it end
For madness to start
Always the sceptic never the part
Introvertive/nondescriptive
It matters not, not
[/B]
Look at the shell that is you
Empty, fragile, weaeaeaeaeaeaeaeak!!!
Soon the battle is over,
[B][U]Lost to apathy[/U][/B]
[CENTER]Εγώ που αλλάζω μορφή κι [I]από στιγμή σε στιγμή θα χαθώ[/I]
από προσώπου της γης στην κόψη μιας αστραπής
μια μέρα θα εξαφανιστώ
[I]από τη νύχτα μεθάω και στο σκοτάδι γελάω[/I]
[I][B]βάζω μια μάσκα από φως και ξεχνώ[/B][/I]
ο κόσμος λέει πολλά κι όταν με κρίνει σκληρά
η απάντησή μου είναι:
[B]Υπάρχεις μόνο εσύ δυο φίλοι κι η μουσική
που την καρδιά μου ξέρουν
θα μείνω [I]πάντα παιδί[/I] σαν το παλιό το κρασί
στα χρόνια ταξιδεύω…[/B]
[I][COLOR=“Red”]Ανακατεύω[/COLOR] [COLOR=“Blue”]μπογιές [/COLOR][COLOR=“DarkOrange”]τραβάω [/COLOR][COLOR=“Purple”]ευθείες [/COLOR][COLOR=“SeaGreen”]γραμμές [/COLOR][COLOR=“DarkSlateBlue”]με[/COLOR] [COLOR=“Sienna”]το [/COLOR][COLOR=“DimGray”]νου[/COLOR][/I]
φιλοσοφίες ακούς από ανθρώπους κουτούς
που εμένα [I]δε με πείθουν[/I].
[B]Υπάρχεις μόνο εσύ δυο φίλοι κι η μουσική
που την καρδιά μου ξέρουν
θα μείνω [I]πάντα παιδί [/I]σαν το παλιό το κρασί
στα χρόνια ταξιδεύω.[/B]
Άκουσε με…
[B][SIZE=“3”]Σ? ένα ακρογιάλι στάσου κι αν ένα αστέρι πέσει πιάσ? το
αυτό που θέλεις πες το όλα μπορούν να συμβούν
κάθε λεπτό θα ζήσω σαν να `ταν πες το τελευταίο
ο χρόνος κάνει κύκλο και οι στιγμές του κυλούν
το μέλλον τώρα βλέπω και οι τρομπέτες ηχούν
με τα φτερά μου πετάω…[/SIZE][/B]
Εγώ που αλλάζω μορφή κι [I]από στιγμή σε στιγμή θα χαθώ[/I]
[I]από τη νύχτα μεθάω μες στο σκοτάδι γελάω[/I]
και στο φεγγάρι λέω:
[B]Υπάρχεις μόνο εσύ δυο φίλοι κι η μουσική
που την καρδιά μου ξέρουν
θα μείνω [I]πάντα παιδί[/I] σαν το παλιό το κρασί
στα χρόνια ταξιδεύω…[/B]
Κοίταξέ με…
[B][SIZE=“3”]Σ? ένα ακρογιάλι στάσου κι αν ένα αστέρι πέσει πιάσ? το
αυτό που θέλεις πες το όλα μπορούν να συμβούν
κάθε λεπτό θα ζήσω σαν να `ταν πες το τελευταίο
ο χρόνος κάνει κύκλο και οι στιγμές του κυλούν
το μέλλον τώρα βλέπω και οι τρομπέτες ηχούν
με τα φτερά μου πετάω…
Σ? ένα ακρογιάλι στάσου κι αν ένα αστέρι πέσει πιάσ? το
αυτό που θέλεις πες το όλα μπορούν να συμβούν
κάθε λεπτό θα ζήσω σαν να ταν πες το τελευταίο ο χρόνος κάνει κύκλο και οι στιγμές του κυλούν το μέλλον τώρα βλέπω και οι τρομπέτες ηχούν [SIZE="4"][U]μορφάζω κι επιτρέπω στο φως οι αλήθειες να βγουν[/U][/SIZE] κάθε λεπτό θα ζήσω σαν ναταν πες το τελευταίο
ο χρόνος κάνει κύκλο κι όλα μπορούν να συμβούν…[/SIZE][/B][/CENTER]
[B]ξέρεις τι μου κάνουνε τα μάτια σου;[/B]
εγώ τρελαίνομαι και [B]χάνομαι[/B]
[B][B]τα ‘χω χαμένα,εδώ και κάτι μήνες[/B] δίχως φρένα
η γη με καταπίνει όπως καταπίνω αίμα
[B]τρέχω,κι όμως δεν φτάνω πουθενά[/B]
δεν είμαι σίγουρος που πέφτω
[SIZE=“2”]αν αντέχω δεν καταλαβαίνω[/SIZE][/B]
σταματήστε το γαμήδι να κατέβω
δεν παλεύω μια και ανακατεύομαι
έχω στο νου μου τα δικά μου
[B]δεν προλαβαίνω να μάθω να φέρομαι[/B]
δεν προσπάθησαν να με μάθουν,δεν με ξέρουνε
χάνω το βήμα μου,τα μάτια μου δεν βλέπουνε
[B][SIZE=“2”]πως θ’ αποφεύγω να κοιτάζω ότι σιχαίνομαι;[/SIZE][/B]
μεθάω,πάω όπου πάει
δεν ακολουθάω,μόνο βαδίζω με το τέλος μου τον ίδιο δρόμο
και μάλλον παίζει να φτάσουμε κάπου σύντομα
[B]συμβαίνει όταν [SIZE=“2”]γίνεσαι βλάβη μέσα στο κύκλωμα[/SIZE][/B]
θέλω μόνο να με θυμάσαι τις ώρες που η νύχτα σβήνει και κοντά μου θα σαι
βάζω στίχοιμα
[B][SIZE=“2”][I]Παραπατώ μέσα στην κάπνα
μόνος λυγίζω και βγάζω τα μάτια μου πάντα
στο σώμα μου ουλές από σημάδια
δεν φτάνει μόνο μια νύχτα να βγάλεις την μάσκα [/I][/SIZE][/B]
Παραμιλάω κάθε χάραμα στο πάρκο δίχως λόγο
[B]Χαζεύω τα αστέρια[/B],πενθώ τον κόσμο,[B]πέφτω ανάσκελα[/B]
δεν γυρεύω το φως μου,μάτια δίχως κόρες
είμαι όσα δεν παίρνει ο θάνατος απ’ το μυαλό μου
όχι όσα μου επιτρέπουνε
[B][SIZE=“2”]παγιδευμένος σε μια πόλη που σιχαίνομαι[/SIZE][/B] [B]μα είμαι εθισμένος
όπως και σε κάθε μέθοδο που το μυαλό μου καίει
σε κάθε τρόπο που κάνει το μυαλό μου να κλαίει
[SIZE=“2”]δεν πιστεύω κανέναν πια[/SIZE]
[SIZE=“2”]έπνιξα κάθε ελπίδα μου μέσα στα ψέμματα[/SIZE][/B]
τα είδα όλα σε μια νύχτα,μετά πέθανα
χάρισμα για την θλίψη σου
όσα δεν θέλανε να κάνω τόσα έκανα
πίσω απ’ το βλέμμα σου τι κρύβεται κοιτάμε[FONT=“Times New Roman”][/FONT]
ποτέ μου δεν προσπάθησα να δω γιατί φοβάμαι
[B][SIZE=“2”]γίνανε μνήμες σε σελίδες τετραδίων[/SIZE][/B]
[B]τα συναισθήματά μου πάντα με βγάζανε μείον[/B]
[B][I][SIZE=“2”]Παραπατώ μέσα στην κάπνα
μόνος λυγίζω και βγάζω τα μάτια μου πάντα
στο σώμα μου ουλές από σημάδια
δεν φτάνει μόνο μια νύχτα να βγάλεις την μάσκα[/SIZE][/I][/B]
Γιατί έχω ξυπνήσει κάπως σήμερα…
[B]this shade of gray
this certain sadness
this cold morning light
and this silent madness
it hangs in the air
it hangs like a memory
it hangs like a cloud
it hangs on desperately
[/B]
[B]Sara Noxx - [COLOR=“darkblue”]Colder and Colder[/COLOR][/B]
[SPOILER][COLOR=“darkred”]Believe what you see in the sky
Believe in the nightmare called love
Believe in the nightmare called living
The night’s turning blue in the sky
It’s growing colder and colder
Believe in the contempt of love
Believe in the contempt of living
Your hands turning blue in my hair
They’re growing colder and colder
You’re promised so much
It’s growing colder and colder
You’re promised a touch
It’s growing colder and colder
Believe what you see in the sky
Believe all my tears on your shoulder
My dreams are empbracing the smell of the past
Deep in my heart like a folder
Believe what you see in the sky
Believe in the nightmare called living
The night’s turning blue in the sky
It’s growing colder and colder
Believe in the nightmare called love
Believe in the contempt of living
Your hands turning blue in my hair
They’re growing colder and colder …[/COLOR][/SPOILER]
υιοθετησε με . τρώω πολυ, καθαρίζω τον δικο μου χώρο μόνος μου
δεν παει πιο πανω…απλα δεν παει…
[B][COLOR=“darkred”]Ascension[/COLOR][/B]
[SPOILER][COLOR=“darkred”]Along these gardens the breeze of May
is drifting in the light
And all the pictures are holy and lost
are burning in the sky.
We’re on the border, on the wet edge
the sparkling of the cross
and I see your eyes so far from here
flying in the purple dust.
Spring is all around you
and calls your name softly in the wind
Burning when the day is dying
she kills the rays of a boundless sun.
And falls after years of death
eternally on your tears of joy.
So feel, feel the hands of glory
that will lead you into a golden sea.
I see the angels, they come from there,
they’ve crossed the flaming curtain.
Your glance is nervous but there’s no fear
you’re waiting for your crown.
Spring is all around you
and calls your name softly in the wind
And falls after years of death
eternally on your tears of joy.
Starless is the evening door
I see your face, your face in the sun
and shine in this endless spring
forever in the light.
Burning when the day is dying
and kills the rays of a boundless sun.
So feel, feel the hands of glory
that will lead you in a golden sea.
And shine in this endless spring
forever in the light.
And shine in this endless spring
forever in the light.[/COLOR][/SPOILER]
Come by you have come far
All I had I lost in the flood
Come sit with me at the bar
Tell me of progress, strengthen my blood
No one here knows my name
I have traded my memories for things
But I remember you clearly
Do you remember that I used to sing?
Why have you waited so long?
Come by you have come far
Long since I saw you so how have you been
Come sit with me at the bar
How long since they told you that they had found him
No one here knows my name
I gave up my worries for one good thing
But I remember you clearly
Do you remember that I used to sing
Why have you waited so long?
Was it because I never told you
I was going away
That you waited so long
Was it because your fucking dreams
Mean’t nothing to me
That you waited so long
It runs from the top of my fingers
Into my hands
What is it I have been drinking
I do not understand
I thought I’d lost you my brother
I’m so glad you came
My regards to the ones that I love I miss them
Tell them I love them,I miss them…
[B][COLOR=“darkred”]Λαβωμένο Ξωτικό[/COLOR][/B]
[SPOILER][COLOR=“darkred”]Δάκρυα που κυλήσανε για σένα γίνανε τραγούδια
λόγια που είχα ακούσει θυμωμένα, ναι τα ακούω και εδώ.
νύχτες που απ? τα ξίδια, στήναμε χορό με τα αγγελούδια
έψαχνα στα σύννεφα τα μάτια σου κάπου να βρω.
Έπαιρνα από πίσω το αίμα που `τρεχε απ? τις πληγές σου
μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
σου άπλωνα το χέρι να έρθεις λαβωμένο ξωτικό.
Και εγώ θυμάμαι παντού να σε ψάχνω ξωτικό
να δω αλήθεια αν είσαι όπως μου λέγανε κακό
να αντικρίσω τα μάτια σου, το μαγικό σου βλέμμα
που είχα ακούσει όποιος σε δει θα ποτίσει λέει ψέμα.
Και θα πνίγει τα όνειρά του στη χαρά σου
θα πουλάει απ? τη ζωή φτάνει να σέρνεται κοντά σου
κι αν ναι θα τον φοβίζει η μοναξιά
και ο χρόνος θα περνάει αργά και συνέχεια θα πονάει.
Μα ποτέ δε μ? ένοιαξαν τα λόγια ξωτικό
κρατούσα μέσα μου για χρόνια ένα θαμμένο μυστικό
και μπορεί όταν θα σε δω αν ταιριάξει να σου πω
για ποιο λόγο εγώ ψάχνω τόσα χρόνια να σε βρω.
Και ακολουθώ το αίμα που τρέχει απ? τις πληγές σου
χωρίς ποτέ να ζητιανεύω λίγο απ? τις χαρές σου
χωρίς να θέλω να χαρώ κάτι κλεμμένο
ίσως μπορεί εγώ να ξέρω γιατί τρέχεις λαβωμένο.
Και σκεπάζω τις σταγόνες απ? το αίμα σου καλά
αν σε βρούνε πληγωμένο για? μένα θα? ναι αργά
ποτέ δε θα μπορέσω εγώ τα μάτια σου να δω
και θα χαθώ χωρίς να ξέρω αν αγαπώ
Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
? σ? έχει προδώσει το αίμα που κυλάει ξωτικό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
? και εγώ σ? ακούω παντού, μη φοβάσαι είμαι εδώ.
Το μυστικό μας λοιπόν το κρατάω καλά κρυμμένο
συνέχισε να τρέχεις να γυρνάς κυνηγημένο
και εγώ θα `μαι εκεί πίσω από σένα μια βαριά αναπνοή
να μας σκεπάζει σαν ομίχλη και μπορεί
όποιος ψάχνει να σε βρει και δεν ξέρει γιατί
τα σημάδια που αφήνεις δε θα δει, θα χαθεί
μα εγώ σε ακούω καλά, φοβισμένο μου μοιάζεις
για πρώτη φορά ξωτικό δε με τρομάζεις.
Και είμαι εδώ το χέρι μου σου απλώνω
παίρνω κουράγιο και μπορώ και μετανιώνω
για όλα εκείνα που είχα πει στα βαριά δήθεν τραγούδια
που δε μοιράστηκα κρασί με τα αγγελούδια.
Τώρα μπορώ να σου πω όταν θα σε δω
πως μες τα μάτια σου εγώ ψάχνω καιρό
λίγη απ? τη φωτιά, λίγο από το παραμύθι
και λίγο αγάπη να με σώσει από τη λήθη
Γι? αυτό θάψε όλες τις ψεύτικες χαρές σου
έχω σκεπάσει όλο το αίμα απ? τις πληγές σου
βάλε όλα τα άστρα του ουρανού για νυφικό
και έλα μαζί μου λαβωμένο ξωτικό.
Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
? μοιάζει η νύχτα να κερνάει με χαρά το κακό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
?είσαι κοντά μου το νιώθω λαβωμένο ξωτικό.[/COLOR][/SPOILER]
Ζήτησα από τον ψυχολόγο μου, να μου πει κάτι…
[SPOILER][B]I had so much to say
but no words to speak
The feelings were strong
but I was only weak
So there we were again
tragic and absurd
choking on every line
and every final word
“Hey… hey…”
A few pages from an old diary
a dusty shelf, an unread history
All these words and memories
are all of you that’s really left for me
No…
And a fading memory
can’t cloud the pain
When the voice is gone
the words still remain
And the years that fall away
can’t stop the rains
When illusion’s gone
the truth still remains
A few lines from life’s long soliloquy
a dying voice in one part harmony
All these words and memories
are all of you that’s really left for me
No…
And a fading memory
can’t cloud the pain
When the voice is gone
the words still remain
And the years that fall away
can’t stop the rains
When illusion’s gone
the truth still remains
A final moment of clarity
a touch, a look, a last apology
All these words and memories
are all of you that’s really left for me
No…
And a fading memory
can’t cloud the pain
When the voice is gone
the words still remain
And the years that fall away
can’t stop the rains
When illusion’s gone
the truth still remains
Where is the way
where is direction
the ever open arms
of over protection
Where is the hope
where is laughter
the wild winter dreams
of happy ever after
Deep in the night
underneath the darkest skies
searching for a sign or some distant light
Screaming yet unheard
repeating every line
and every final word
Deep in the night
underneath the darkest skies
searching for a sign or some distant light
Screaming yet unheard
repeating every line
and every final word
They remain, they remain
you still remain
All these words and memories
and everything you were to me
they remain, they remain
you still remain
And here I am again
tragic and absurd
repeating every line
and every final word[/B]
[/SPOILER]
τα γνωστα
Νομίζω ότι με πιέζεις λίγο, αλλά σε συμπαθώ ρε αμπαγάσα. Να κανονίσουμε τα χαρτιά της υιοθεσίας…Έχεις και καλές συστάσεις…