Tell tale of sighs and cries, of dreams unfulfilled
[SIZE=1]Ωχ αυτός υποτροπίασε μαλάκες[/SIZE]
ΟΧΙ ΚΡΙΜΣΟΝ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ
[SPOILER]Srsly though, θενξ για την αφορμή να ξεθάψω Flotsam![/SPOILER]
και εγώ ένα μινι ξέθαμα έκανα.
αλλά το κομμάτι είναι θάνατος σωστός. ειδικά όταν το βλέπεις ντυμένο με αυτές τις εικόνες http://youtu.be/0Wmgg6MPubY?list=UU1YUbDca7w91omhocuPkZmw
πρέπει να απαγορευτεί απο παντού.
to be honest I don’t know what I’m looking for - who to be
sitting here as once before, weeks ago - just waiting for a knock on that door
and I have left all I thought was me to find out, to make sure if it was you or me
that made me feel so free and real, but when we kiss I don’t know, I just don’t know
’cause it leaves a taste of emptiness, and I think What if I’m simply depressed?
blind, just finding temporary rest from my mind here in Budapest?
confusing zest with the joy of being blessed with the bliss of self-escape as we kiss?
and mixing my being unstressed with your being undressed and the taste of being true
with the fresh taste of me and you as we touch? I don’t know
but I saw so much of me in you, the me I’ve missed, the young and free in you
but still, that doesn’t mean a thing, may not mean anything about my needing you
but I guess we had to meet, to be near; to make sure, and still my dear
beyond this bed and that door, to be honest, I fear I just don’t know
*αυτό πόσο να απαγορευτεί δηλαδή; Πρέπει να πεθάνουμε για να ηρεμήσουμε;
το πας φιρι φιρι να χαλάσω το καλώδιο της λάμπας που δεν θα αντέξει το βάρος μου εσυ…
Rope Ends, κριμσονάκο; Rope Ends;
Όσο για τον αποπάνω, σόρι.
Επειδή τους θυμήθηκα σε άλλο θρεντ…
[Tranquilizers made me nervous
I can’t relax no more
Should I go out or stay in
I never had this feeling before
And then I see your smiling faces
They are all looking at me
Oh, doctor doctor can’t you see
There must be something wrong with me
I can’t piss in the toilet
Can’t sleep in my bedroom
There’s no food in the kitchen
I can’t live in a living room
And then I hear your silent voices
They are all talking about me
Oh, doctor doctor can’t you see
I’m not the man I used to be
I… I…
Can’t… Can’t…
Live… Live…
In a… in a… living… living… room… room…
I can’t live in a living room
Tranquilizers made me nervous
I can’t relax no more
Should I go out or stay in
I never had this feeling before
And then I see your smiling faces
You are all laughing at me
But doctor doctor can’t you see
The things that happened to me
I just can’t live any
I just can’t live anymore](https://www.youtube.com/watch?v=S4n_zxXknNc)
Θέλω να μου το αφιερώσω. 
μονο cure
How each of us decides
I’ve never been sure
The part we play
The way we are
How each of us denies any other way in the world
Why each of us must choose
I’ve never understood
One special friend
One true love
Why each of us must lose everyone else in the world
[B]
“When I Meet God”
And if the bottle’s no solution
Why does it feel so warm
And if that girl is no solution
Why did she feel so warm
And if to feel is no solution
Why do I feel
Why do I feel so tired
Why do I feel so broken
Why do I feel so outside
Why do I seem so blind
I’m so sick of feeling
It’s ruined my life
If living rough is no solution
Why does it ease my mind
If looking back is no solution
Why are we all
Nothing but children
Children inside[/B]
Why do the Gods
Sit back and watch
So many lost
What kind of mother
Leaves a child in the traffic
Turning tricks in the dark
What kind of God?
I crawled around inside myself
It was a long way down
It was a mine and it was mine
And in the darkness
I saw a perfect mirror
Floating in space
When I meet God
I’m going to ask her
What makes her cry
What makes her laugh
Is she just stars and indigo gas
Does she know why
Love has no end
But it’s dark-angel friend
Tearing women and men
Slowly apart
Stain
Don’t do that
Scream
Don’t do that
Fail
Never do that
Never do that
I want to go out
Don’t do that
I want an adventure
Just stay…
I want
Just stay in
I want to make love
And if the bottle’s no solution
Why does it feel so warm
And if looking back is no solution
Why are we all just children inside
And if to feel is no solution
Why does the whole damn world feel so broken
So outside and out-of-sorts
A perfect mirror
Floating in space
Waves and numbers
But oh, such beautiful numbers
And oh, such waves…
εβιβα
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Δίσκος…ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ
Τίτλος Τραγουδιού
Απόγευμα στο δέντρο
Ο κόσμος ξεμακραίνει
Είναι βράδυ
Μη μιλάς
Ωραία στιγμή μου ξένη
στάσου λίγο
αν μ’ αγαπάς
Βαθαίνουν τα πηγάδια
το φεγγάρι
όταν κοιτάς
Ζωή μου που είσαι άδεια
γέλα λίγο
αν μ’ αγαπάς
Ανθίζουνε τ’ αστέρια
όνειρό μου όταν περνάς
Δως μου τα δυο σου χέρια
και τον κόσμο
αν μαγαπάς
:):!:
Και κουβαλάμε τις αμαρτίες μας
όπως το λάδανο στα γένια τους οι τράγοι.
Κι ύστερα ψάχνουμε ένα τραγούδι
να πει στους άλλους τη συγνώμη μας.
Ακόμα κι αν μιλά για τον έρωτα,
ακόμα κι αν οι στίχοι του
είναι τσιγκέλια σε χασάπικο
ή σιδηροτροχιές που καθρεφτίζουν το φεγγάρι.
Ένα τραγούδι, κόκκινο, τυφλό,
ένα τραγούδι αγκάθινο στεφάνι,
ένα στασίδι άβολο
κάτω απ’ τον τρούλο των τύψεων,
ένα τραγούδι χαρτοκόπτη
για τις άκοπες σελίδες μας.
Άστρο Του Πρωινού
Στίχοι:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Του πρωινού άστρο θαμπό
για χάρη σου αγρυπνούμε.
Η αναπνοή μας σου μιλά
κι οι βράχοι κρυφακούνε,
άστρο του πρωινού!
Το φως σου από ουρανό
απόμακρο το στέλνεις
άστρο θαμπό του πρωινού
που τη ζωή μας φέρνεις
άστρο του πρωινού!
Ένα λοφίο πορφυρό
φορώντας πλησιάζεις,
αστέρι, που πριν έρθεις καν,
άστρο μου φεύγεις πάλι
άστρο του πρωινού!
Άστρο θαμπό του πρωινού
βλέπουμε να σιμώνεις
κι όσο έρχεσαι λαμπρύνεσαι,
το φως σου δυναμώνεις,
άστρο του πρωινού!
Άστρο θαμπό του πρωινού
για χάρη σου αγρυπνούμε
και τούτη η μέρα ας μας βρει
μ? αυτούς που αγαπούμε,
άστρο του πρωινού!
:):!:
[SIZE=1]“Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν”[/SIZE]
[SIZE=2]“Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν”[/SIZE]
[SIZE=3]“Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν”[/SIZE]
[SIZE=4]“Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν”[/SIZE]
[SIZE=5]“Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν”[/SIZE]
[B]“Άραγε θα θυμάται κάποιος τ? όνομά μας,
της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια,
τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας;
Άραγε υπήρξαμε ποτέ; Στα όνειρα μας!”[/B]
[I]So this is life, the young man smiled[/I]
Το υπόλοιπο για όταν ξαναείμαι κάτω. Μέχρι τότε, αναπνέω βαθιά.
And nothing here is safe, and nothing here is sacred, and the thing you care for most will crawl away wounded as you tell it you love it, into the dark recesses and hollowed-out corners of nothing.[B] And the last touch is always the hardest, and the last touch is always the same, and the last look is the one that’ll kill you, and the last touch is the one that’ll drive you insane.[/B]
[SIZE=2]“Think For Yourself”[/SIZE]
I’ve got a word or two
To say about the things that you do
You’re telling all those lies
About the good things that we can have
If we close our eyes
Do what you want to do
And go where you’re going to
Think for yourself
Cos I won’t be there with you
I left you far behind
The ruins of the life that you have in mind
And though you still can’t see
I know your mind’s made up
You’re gonna cause more misery
Do what you want to do
And go where you’re going to
Think for yourself
Cos I won’t be there with you
Although your mind’s opaque
Try thinking more if just for your own sake
The future still looks good
And you’ve got time to rectify
All the things that you should
Do what you want to do
And go where you’re going to
Think for yourself
Cos I won’t be there with you
Do what you want to do
And go where you’re going to
Think for yourself
Cos I won’t be there with you
Think for yourself
Cos I won’t be there with you
“Living life in still water
Blinded by what we’ve become
You get tired of screaming
When you’re not reaching anyone”
Well she, she’s just a picture
Who lives on my wall
Well she, she’s just a picture
And the reason, reason, reason it is so small
With a smile so inviting and a body so tall
She, she’s just a picture
Just a picture, that’s all