Στίχοι που μας εκφράζουν

[B]State of the nation is at play
We’ll keep the crisis bad at bay
We’ll bring you growth and prosperity
Restore financial stability
And then they tax you to your knees[/B]

[B][I]Can’t you see
They are twisting our reality
Never practice what they preach
I’m tellin you
We’re witnessing the mother of all lies
Powerwhore’s and presidents
Breaking down our confidence
Fooled again
We’re witnessing the mother of all lies[/I][/B]

We’ll shape the perfect world design
Reduce the unemployment lines
Secure the rights for minorities
Your health will be our priority
Then leave you dying in the streets

Can’t you see
They are twisting our reality
Never practice what they preach
I’m tellin you
We’re witnessing the mother of all lies
Powerwhore’s and presidents
Breaking down our confidence
Fooled again
We’re witnessing the mother of all lies

Stand up to the truth
Your thoughts are disillusioned
We’re fed up, we’re full
Don’t need your bull, no more
Fed up we’re full
We won’t take anymore

Can’t you see
They are twisting our reality
Never practice what they preach
I’m tellin you
We’re witnessing the mother of all lies
Powerwhore’s and presidents
Breaking down our confidence
Fooled again
[B]We’re witnessing the mother of all lies[/B]

Μουσική - στίχοι - Σταμάτης Μεσημέρης
Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Όχι σε όλα που μου δένουν κόμπο την αλήθεια
τα χω γραμμένα τα παλιά και νέα παραμύθια.
Όχι σε όλα που με ζωγραφίζουν παύλα τελεία
τα χω γραμμένα τα υπόθετα για την αϋπνία.
Όχι σε όλα που κουρέλια κάνουν τα όνειρά μου
τα χω γραμμένα κι έχω φτιάξει τον κρυφό έρωτά μου.
Κρυφέ έρωτά μου;

Όχι σε όλα που τις φλέβες του μυαλού μου τρυπάνε
τα χω γραμμένα τα ηρεμιστικά που με προσπερνάνε.
Όχι σε όλα που σκορπάνε χίλιες και μια νύχτες
τα χαπάκια σας που σπάνε τους δείκτες.
Όχι σε όλα που κουρέλια κάνουν τα όνειρά μου
τα χω γραμμένα κι έχω φτιάξει τον κρυφό έρωτά μου.
Κρυφέ έρωτά μου;

Όχι σε όλα που με στήνουν πάλι στη γωνία
τα χω γραμμένα των επίσημων τα θεωρεία.
Όχι σε όλα που με δίνουν βήμα ένα δύο
τα κατάγματα με το βραβείο.
Όχι σε όλα που κουρέλια κάνουν τα όνειρά μου
τα χω γραμμένα κι έχω φτιάξει τον κρυφό έρωτά μου.
Κρυφέ έρωτά μου;

…δεν ξέρω τι μας σώζει, απόψε…αλλά αυτό μού’ρθε στο μυαλό

:):!:

και το λέγα ανέκαθεν στους φίλους μου τα στούρια
η ζωή είναι σεξ, Star Wars, AC/DC κι Ημισκούμπρια

It’ s not your fault
It’ s my own fault
I’ m not human at all
I have no heart

Still the morning is pre-ordained
But I believe light is the source of all of our pain
It reveals our smallest sins
But dark covers all and will always take you

In the night there’s wonder
Always there for you to see
In the light of morning
Visions fade
And dreams can flee

With the darkness the night forgives
Covers our scars and lets
The lost souls live
And the morning’s a distant fear
But if we move fast they’ll never find us

As if you didn’t know how it feels to lose
As if you didn’t know how it feels to lose at dice with fate

At least have some dignity

As if it wasn’t a lifetime spent on connecting the dots
There was no pattern
As if the irony was more than a defense mechanism
And we could actually laugh for a change
As if steel hooks in our backs were more than a nuisance
And we could actually feel something

As if everything was to be made right one day
Dreams don’t come true for people like us
As if the gods were bored with peace in our hearts
And their fingers are itchy
As if we never broke people out of sheer boredom
And slept calmly among the wastes

And then we see bright and clear

As if we would be someone else
While mindlessly wandering through the mountains
As if we would be someone better
Expelling purgatory in Latin alphabet

Self crucified - missed the right tree
Tore the wrong eye out
The hissing of hellfire
Self crucified - missed the right tree
For this I have gained a victory
I burn as I ought to

As if all this was something more
Than another footnote on a postcard from nowhere
Another chapter in the handbook for exercises in futility

Με αφορμή το ποστ του bastard (και κάπως οφτόπι, αν είναι να μεταφερθεί στο bm thread), να πω πως θεωρούσα ότι οι στίχοι των Mgla ήταν το αδύνατό τους σημείο. Ενώ η μουσική τους είναι πολύπλοκη και παραπέμπει σε πιο “φιλοσοφικά” μονοπάτια (σε σχέση με το μέρος του ιδιώματος που θυμίζουν) και η εικαστική τους αισθητική προετοιμάζει για κάτι πιο πομπώδες, μου φαίνονται πολύ κακογραμμένοι και αντίθετοι στο γενικότερο σύνολο. Κάτι η πιο καθομιλουμένη γλώσσα που χρησιμοποιούν, οι ξεκάρφωτες και εκτός τόπου αναφορές σε πιο εξειδικευμένους όρους κάτι η προσπάθεια συνδυασμού της με τάχαμου αποκρυφιστική ambience, χάνεται η μπάλα και καταλήγουν να είναι κακόγουστοι (στιχουργικά). Και αυτό στα μάτια μου τους ρίχνει επίπεδο γιατί περιμένω τέτοια εξαιρετική μουσική να συνοδεύεται από ανάλογους στίχους, δε λέω να αγγίξουν επίπεδα Goethe, αλλά τουλάχιστον να πλησιάσουν Funeral Mist (ο ορισμός του ολοκληρωμένου πακέτου μουσικά-αισθητικά-στιχουργικά).

Θα ήθελα γενικά να παραθέσεις αποσπάσματα που σε οδήγησαν στην παραπάνω διαπίστωση. Διαβάζοντας πχ το 2ο κομμάτι του (πρώιμου) “Presence” ή το 3ο του “With Hearts…” δε βλέπω κάτι από αυτά που λες.

Από την άλλη, δεν είναι πολύπλοκη ή πομπώδης η μουσική των MGLA (και γι’ αυτό δεν προσιδιάζει ιδιαίτερα στο ύφος των FM), αντίθετα straightforward θα την έλεγα, εξ’ ου και έχει τραβήξει τόσον κόσμο και εκτός μπλακμέταλ. Γενικά τα riffs και οι ρυθμοί έχουν μια τελολογική χροιά και οι στίχοι ενισχύουν αυτήν την αισθηση, ιδωμένοι ίσως από μια πιο εκλαϊκευμένη πλευρά. Υπάρχει και αυτή η σκοπιά άλλωστε, δεν είμαστε όλοι φιλόσοφοι.

Από κει και πέρα μπορείς να ακούς MGLA, διαβάζοντας KRIEGSMASCHINE. :stuck_out_tongue:

Ήμουν σίγουρος ότι εσύ θα απαντήσεις και πως αυτού του ύφους θα ήταν η απάντηση. Thank goodness.

Ωστόσο το πολύπλοκη το εννοώ σε σχέση με άλλες πιο raw/blackthrash μπάντες, πομπώδη δε θα την έλεγα (αυτό θα το αναζητούσα καθαρά στους στίχους). Μάλλον ο όρος “αφηγηματική” ταιριάζει καλύτερα. Η έναρξη του κομματιού που παρέθεσε ο bastard (As if? ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ; και η χρήση του postcard παρακάτω με ξενίζει σε προσωπικό επίπεδο), ίσως η έναρξη του V και το δεύτερο κουπλέ του VI από το WHTN είναι χτυπητά παραδείγματα στο πως το εννοώ. Ε και το Fuck Hope and Godspeed του IV το θεωρώ τουλάχιστον filler στίχο και παράταιρο στο ύφος του κομματιού.
Δε διαφωνώ στα όσα λες περί εκλαϊκευμένου, μιλάω από καθαρά υποκειμενική σκοπιά σχετικά με το γιατί έχω κράτημα. Διαφορετικές (υφολογικές) απαιτήσεις.

I drink the sand I thought I would walk
And all I ever dreamt dies in a desert
Slowly fading

wolverine - taste of sand

Πέρασμα

Αργά ? αργά θα γύρω
σαν μέρα που περνά
στην αγκαλιά σου θα χαθώ
και θ’ ανατείλω πρώτη φορά

Οι ανάσες και τα χέρια
τα λόγια, τα κορμιά
οι αναστεναγμοί του κόσμου και τα γέλια
τώρα θα γίνονται ξανά

Γλιστράμε και περνούμε
κι αν μένει κάτι εδώ
είναι το φως που μας χαρίστηκε να δούμε
μες στη ζωή εσύ κι εγώ

Τα χρόνια θα μας λειώσουν
κι αν μείνει κάτι εδώ
θα 'ναι το φως που είχαν οι μέρες πριν τελειώσουν
μόνο το φως

Μικρή βαλίτσα

Και πού να πας και πού να ?ρθεις
και πού να επιστρέψεις
που ?ναι τα ξένα μακρινά
κι είν? τα δικά μας ξένα
και πού να επιστρέψεις

Μικρή βαλίτσα και βαριά
γεμάτη πέτρα κι ήλιο
είναι το εμπρός ανήλιαγο
κι είναι σκληρό το πίσω
και πού να σ? ακουμπήσω

Μικρή βαλίτσα κι αδειανή
κι ας μου ?κοψες τα χέρια
δε βρίσκω τόπο να σταθώ
ματώνω να σ? αφήσω
λυγώ να σε κρατήσω

Και πού να πάω και πού να ?ρθω
και πού να επιστρέψω
που ?ναι τα ξένα μακρινά
κι είν? τα δικά μου ξένα
και πού να επιστρέψω

:):!:

I think my ship has sailed
I can’t see tomorrow
And what use will I be
if all I have is sorrow?

These tides leaving me behind
Day by day by day

It ain’t that in their hearts they’re bad
They’d stick by you if they could
But that’s just bullshit
People just ain’t no good

[B]FLEETWOOD MAC
"Man Of The World"[/B]

Shall I tell you about my life
They say I’m a man of the world
I’ve flown across every tide
And I’ve seen lots of pretty girls

I guess I’ve got everything I need
I would’t ask for more
And there’s no one I’d rather be
But I just wish that I’d never been born

And I need a good woman
To make me feel like a good man should
I don’t say I’m a good man
Oh, but I would be if I could

I could tell you about my life
And keep you amused I’m sure
About all the times I’ve cried
And how I don’t want to be sad anymore
And how I wish I was in love

It’s hard to stay this graceful
when I’m falling
falling

[SIZE=1]I never knew I could not count on you[/SIZE]

1 Like

[B]…Did you ever go clear?[/B]

Ωχ ωχ! Ωχ ωχ Παναγία μου, δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω. Ωχ ωχ ωχ ωχ!

Κάτσε μάστορα. Εσύ κάνεις περισσότερα ωχ και από μένα.!

Στο θέμα μας.:

[B]I will scream again
"I am perfectly sane"
"I am perfectly sane"
But I am
The invisible man[/B]

(Απο το 6λεπτο και μετά, το κομμάτι αγγίζει τον θεό. Πραγματικά)

[B][I]Did I say that I need you?
Did I say that I want you?
Oh, if I didn’t I’m a fool you see,…
No one knows this more than me.
As I come clean.
[/I][/B]

Kαι ενα του hopeto που τον εκφράζει μάλλον τώρα

[B][I]Ever had a conversation
That you realize you’ve had before
Isn’t it strange?
Have you ever talked to someone
And you feel you know what’s coming next?
It feels pre-arranged

[/I][/B]

Πάλι.