Στίχοι που μας εκφράζουν

[I][CENTER]If you didn’t care
what happened to me
and I didn’t care
for you
We would zig-zag our way
through the boredom and pain
occasionally glancing up through the rain
wondering which of the buggers to blame
And watching
for pigs on the wing


You know that I care what happens to you,
And I know that you care for me too.
So I don’t feel alone,
Or the weight of the stone,
Now that I’ve found somewhere safe
To bury my bone.
And any fool knows a dog needs a home,
A shelter from pigs on the wing.[/CENTER][/I]

You cannot kill what you did not create:twisted:

Με το Ζερβό
Active member

Γεννήθηκα και πήγα σχολείο πάνω στη Χούντα
με δασκάλους και παπάδες δοχεία συγκοινωνούντα,
ψυχές σαβανωμένες, θεόρατες σκιές
στου έθνους του αθάνατου τις μυρμηγκοφωλιές.
Μαζική παραγωγή, κρέατα ντόπια στο τσιγκέλι,
όμως, μας φύλαγαν εξόριστοι αγγέλοι.
Ρόζοι στα παιδικά μας χέρια απ’ του δασκάλου το ξύλο
που έβγαζε μίσος στον εχθρό και περηφάνια στο φίλο.
Η γραφή με το ζερβό άνοιγε τραύματα,
‘ξομολογήσεις σε δοσίλογους παπάδες και θυμιάματα.
Τα προσκοπάκια με τα μπλε σωβρακάκια
γινήκαν μπάτσοι που ξεσπούσαν σε προσφυγικά σπιτάκια.
Είναι όλα ίδια, παππού, κι ας αλλάξαν όψη·
ντροπή μεγάλη στου σπαθιού την τρομερή την κόψη
που όσο κι αν κόψει κεφάλια, γλώσσες και χέρια
ποτέ του δε θα φτάσει να κόψει από τ’ αστέρια.
Είναι όλα εδώ, παππού, τον ίδιο κύκλο κάνουν,
πλανιούνται οικτρά πως ποτέ δε θα πεθάνουν.
Σκέψη κοινόχρηστη, θαμμένη σε τόπο επώνυμο
κι έτσι το χώμα που έχεις μπει, δεν είναι γόνιμο.

Κάνε με σου ‘χα πει μεγάλη μπόρα
να τους πνίξω όλους μέσα στη δικιά τους σαπίλα.
Σου’ πα να με κάνεις δράκο
να σας φυλάω απ’ τους φασίστες, μονάχα εγώ.
Πάντα σου ζήταγα να φτιάξεις ένα ασπρόμαυρο σακάκι
να φοράω με της “Αυγής” τα φύλλα.
Παππού, μάθε με, σου 'λεγα για να τους τη σπάω,
να γράφω με το ζερβό.

Είναι όλα ίδια, μαστρο Μίκη, ίδια γελάνε οι φοβισμένοι.
Ίδιος ο λήθαργος, ίδιοι κι οι πλανεμένοι.
Ίδια κι εύκολα το τίποτα ακόμα αλλάζει χρώματα.
Ο χρόνος ράβει μ’ ίδια λόγια τα στριφώματα.
Στα χώματα για λίπασμα οι πρώτοι νεκροί,
ζωντανοί οι πονηροί, βαλσαμωμένοι καιροί.
Ίδια ακούνε οι γειτόνοι τη φωνή σου.
Θα ξέχναγα ό,τι σκάρωσα για ένα κρασί μαζί σου.
Στο ίδιο μέρος που ξερνάν, πάνε και στέκονται,
δεν αντιστέκονται, τα πάντα δέχονται, τα ίδια φίδια έρπονται.
Αφορισμένοι οι άτακτοι κι οι πρόσφυγες
από τους άπληστους, νευρωτικούς αυτόχθονες.
Ίδια όπως τ’ άφησες παππού, σφιχτά και αποπνικτικά,
ίδιο συμπεθεριό, ίδια ελαφρυντικά.
Μάτια στραμμένα σ’ αποκλίνοντες κυκλώνες,
σάπιοι αιώνες με μπουντέλια αρχαίες κολώνες.
Τρελοί χειμώνες, κι αυτή εδώ η πιο παράξενη ράτσα
κάνει την ίδια ειρωνική και βαριά γκριμάτσα

  • δήθεν καπάτσα - τη βλέπω, και την είδες από παιδί·
    ψάχνω ό,τι έψαχνες μια πορφυρένια γη.

Κάνε με σου 'χα πει μεγάλη μπόρα…
Σου 'πα να με κάνεις δράκο…
Πάντα σου ζήταγα να φτιάξεις ένα ασπρόμαυρο σακάκι
να φοράω με της “Αυγής” τα φύλλα.
Παππού, μάθε με, σου 'λεγα να τους τη σπάω,
μάθε με να γράφω με το ζερβό.

[I][B]Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα ‘ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση[/B]
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει
[/I]

Motorhead - 1916

16 years old when I went to war,
To fight for a land fit for heroes,
God on my side, and a gun in my hand,
Counting my days down to zero,
And I marched and I fought and I bled and I died,
And I never did get any older,
But I knew at the time that a year in the line,
Is a long enough life for a soldier,

We all volunteered, and we wrote down our names,
And we added two years to our ages,
Eager for life and ahead of the game,
Ready for history’s pages,
And we fought and we brawled and we whored 'til we stood,
Ten thousand shoulder to shoulder,
A thirst for the Hun, we were food for the gun,
And that’s what you are when you’re soldiers,

I heard my friend cry, and he sank to his knees,
Coughing blood as he screamed for his mother,
And I fell by his side, and that’s how we died,
Clinging like kids to each other,
And I lay in the mud and the guts and the blood,
And I wept as his body grew colder,
And I called for my mother and she never came,
Though it wasn’t my fault and I wasn’t to blame,
The day not half over and ten thousand slain,
And now there’s nobody remembers our names,
And that’s how it is for a soldier.

[FONT=“Palatino Linotype”][SIZE=“2”]Ηλεκτρικός Θησέας[/SIZE][/FONT]

Στίχοι: Δημήτρης Βάρος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος & Μαρία Φωτίου ( Ντουέτο )

Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ’ το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί
ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Σε εδίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή.
Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια βγαίνουν σαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας; Και τα λοιπά.

Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.

Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ’ έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά,
τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.

Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ’ έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίμπλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ’ αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.

[I]“See me”
“Hear me”
“Need me”
Some things will never change
“Touch me”
“Heal me”
Mankind remains the same

Oceans
Forests
Nations
Now everything bears our name
While Earth is bleeding
Nothing will remain
Nothing prevails

We were stuck in this world of change
Expecting it to remain
Now nothing is left unstained

No!
When there’s nothing more that we can trade
Own
Steal
Or sell
When there’s nothing whole because we took it apart
And
Just left
Moved on
When there’s nothing left for us to break
Use
Abuse
Or rape
Then you’re free to count how much you saved

I can see the ways we fail
I can see us fall so easily
A structure far too frail
I can see 40,000 years of knowledge and history
Invested in this child
Spoiled and stained by proud divinity
Gaining at best the perspective and wisdom
Of not even a fleeting century

We have now reached the final ten thousandth of a second
of our evolutionary year, as we hit 2,000 at a birth rate
of 250 people a minute

Tell me
How are we supposed to survive?
If we’re acting like fools
All dropping dead to stay alive?
Someone tell me
Please just show me
If there’s nothing to do, God we’ll turn to you
But if we’re an image of you
I reckon you are just as puzzled and ugly too

You think we have developed fast; that we’re civilized and intelligent
I’ll let you in on a secret: we have developed Things!
The rest is simply knowledge passed on

(I can see us drain this world
I can see us buying loss too cheap
Terra Sterilia washing its bronken hand of us now
Creation’s blackest sheep!)

Hell, 99% of humanity couldn’t put together a simple light bulb if you
put a gun to their heads!
And the intellect rubs off on fear

The year 2,010 AD: 6,823 Million people
2,020 AD: 7,518 Million people
2,030 AD: 8,140 Million people
2,040 AD: 8,668 Million people
2,050 AD: 9,104 Million people

I can see us read the signs
But spell them out in backward travesty
I see us close our eyes
To all the wounds that we inflict to this world by being “free”
We love this world to death
Purchasing our lifestyles with our lives
Defending our momentarily nations
With the loss of our priceless earthly home

It’s not hard to reach the top
It’s not hard not knowing when to stop
It’s not hard to take all
Not very difficult to fly if you settle for a fall
It’s not hard to cross a line
It’s not hard to push and go to far
Some creatures cannot climb
Then there are us who cannot even learn how to stay alive

I’m sorry
For the things we did and did not do
Forgive us
The fools that rushed ahead without a clue
I am sorry
Please forgive us
For this human lack of humanity
This evolutionary travesty
This tragedy called “Man”
…called “Man”…

I’m sorry
For the things we did and didn’t do
Forgive us
The fools that rushed ahead without a single clue
…without a single clue…[/I]

Σοφό.

MADRUGADA-Salt

No life, no life without a fall
Now the wind has swept us all
Down to this mission wall
And the love, the love we pray to keep
Has buried us so deep
And me singing this same sad song
How I fell into her arms
Her warm and loving arms
She said: You can never be free
You can never be like me
Now I’m a mad dog and I’ll be
Now you honey on my tree
Whether sweet tomorrow
In the mellow wallow
Oh there’s still time to borrow
And in the mellow wallow, yeah
We will never have it all
Tonight I’m screaming at the wall
Peel the paint of my window rail
Touch, material has no choice
Peel the paint off with my voice
Curse this city’s deplex song
Now I’m sleeping on the floor
Honey I’m soaking wet and
Oh they’re coming out, they’re coming out, they’re coming for me
As long as we are free
We’ll be doomed to live and die
Under the great suburban sky
And I’ll always holler
In the mellow wallow
Oh there’s still time to borrow
And in the mellow wallow
Jesus
Heaven, heaven head of hell
You are treating me quite well
Washed me up upon a shore
Now I’m scratching down your door
All the words become my hands
Cold and broken on the floor
Peeling gooseflesh off your back
Pulling back your long black hair
Now this beauty is my queen
Skinny arms so very slow
A perfume neck and a blanket so small
Oh, what beauty, oh what bridge
I will sleep tomorrow
And in the mellow wallow
Oh, there’s still time to borrow
And in the mellow wallow
Oh, and I fall to be controlled
Lost and swept away
I will always wait it out
Won’t you listen now
Let me sleep tomorrow inn
We’ll never have it all-acap

Hey can you feel it
These times tear us apart
Oh and how I fear it
I tossed my chin, a tumblin mind, a burning soul, a crying heart

All the love we shared girl
I know it’s me who’s wrong
Now, you’re allright, you’re allright, but I can’t help what’s on my mind
So hold me when I fall

I’m all that empty
A hole burning like the sun
Space is all so clear now
And fate won’t come alone
You’re allright, you’re allright, but I can’t help what’s on my mind
So hold me when I fall

Colour Haze - Turns

It’s all a game that has no rules
played by men and won by fools

Joy Division-Love Will Tear us Appart

When routine bites hard,
And ambitions are low,
And resentment rides high,
But emotions won’t grow,
And we’re changing our ways,
Taking different roads.

Then love, love will tear us apart again.
Love, love will tear us apart again.

Why is the bedroom so cold?
You’ve turned away on your side.
Is my timing that flawed?
Our respect runs so dry.
Yet there’s still this appeal
That we’ve kept through our lives.

But love, love will tear us apart again.
Love, love will tear us apart again.

You cry out in your sleep,
All my failings exposed.
And there’s a taste in my mouth,
As desperation takes hold.
Just that something so good
Just can’t function no more.

But love, love will tear us apart again.
Love, love will tear us apart again.

Hammers Of Misfortune - Trot Out The Dead

Fool, I am no hero
So leave my casket be
Furthermore I’d never give my life
for such as thee

If the people wonder at the suffering you’ve caused
And your massive avarice has left them at a loss
If by chance they notice your bloody snapping jaws
the blood upon your claws
your shifty eyes and laws
the nauseating flaws in all you’ve said
Trot out the dead
Trot out the dead

If by chance they give you the slightest bit of grief
Or perhaps they notice you’re a liar and a thief
If they dare to question your lunatic beliefs
The wicked web you weave
The slimy trail you leave
Or maybe they perceive they’ve been misled
Trot out the dead
Trot out the dead

Trot out the dead, trot out the dead
Fire up the burning pole while you’re ahead
Blot out the truth, trot out the lies
Myriad eyes
Silence the wise
Shackle the skies
Stifle the cries of the soon to be dead

If the people wonder why so many had to die
Or they test the wisdom in your prevailing lie
Or how you let it happen when you knew it all the time
and you just let them fly
it’s in your evil eye
the way they were betrayed the day they died
Trot out the dead
Trot out the lies

Τι έχει να γίνει την Κυριακή, έτσι Μάνο;

Ω ναι :D:D

Επίσης οι στίχοι ολόκληρου του δίσκου στο οποίο ανήκει το τραγούδι που πόσταρες είναι φανταστικοί :thumbup:

Μονο οι στίχοι; Και το “Locust Years” και το “August Engine” και το “Bastard” είναι φανταστικά απ’όλες τις απόψεις. Γενικά οι Hammers σαν συγκρότημα είναι αυτό που λέει ο Μένιος Σακελλαρόπουλος σ’εκείνη την ηλίθια διαφήμιση του τζόκερ: “πέρα από κάθε φαντασία”. Εγκληματικά παραγνωρισμένοι αλλα για μένα ένα απ τα 4-5 ποιοτικότερα και εξυπνότερα groups σήμερα. Για να δούμε τι θα κάνουνε με το γκομενάκι. :roll:

Εύχομαι να χτυπηθούμε τυχαία αύριο στη συναυλία brother! :metal: :yahoo:

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης

Χάθηκα ξανά μέσα στον κήπο σου
είδα τα χρώματα μ’ ένα φιλί και μόνο
Κατέβηκα το δρόμο προς τη θάλασσα
είδα τα κύματα χάθηκα μεσ’ το χρόνο

Τη νύχτα που με κοίταξαν οι κούκλες σου
Σ’ ονειρεύτηκα στη μαγική βεράντα
Κοιτάχτηκα για λίγο στον καθρέφτη σου
Παγιδεύτηκα
Χάθηκα μια για πάντα

:slight_smile:

…Κοιτάει τις γκόμενες που θέλουν να πιαστούνε
που καταφτάνουν από χίλιες γειτονιές
ντυμένες χρώματα για να παραδοθούνε
στρο πρώτο μπράτσο με φλεβίτσες που θα βρούνε
στην πρώτη τσέπη, στην πρώτη τσέπη,
που θα της λύνονται οι κλωστές…

Hatebreed-Live For This

Live for this, Live, Live
Live for this
Live for this, Live, Live
If you don’t live for
something, You’ll die for
nothing.
Through the best and the worst
The struggle and sacrifice.
For the true who’ve remained
and the new blood.
Motivation, undying allegiance
Striving through the
hardships and affliction.
Every drop of blood
Every bitter tear
Every bead of sweat
I live for this
Live for this, Live, Live
Live for this
Live for this, Live, Live
If you don’t live for
something you’ll die for
nothing.
What we have are not possessions we own
It’s not weighed by greed
or personal gain
This is real a desire for freedom.
A place apart from a world in abandon.
Every drop of blood
Every bitter tear
Every bead of sweat
I live for this

To μονο κομματι που ξεχωρισα απο αυτο το δισκο που μου δινει μια διαθεση απο 80’s

I Did It My Way - Revolution Renaissance

Look at me do you see
All the things I want you, you to see
You’re telling me, sure I know you so well
But you just act when you are back against the wall

What is true what is fake
Everything that you make or you take
It’s plain to see, imagewise you’re okay
But is there anything inside of you?

Hear me say
I don’t wanna do the things you say
I don’t wanna play the game you play
I just wanna be myself and walk the road without pretending
I just wanna live my life, be true
So many things there are that I will do
When I’m looking back the road at least I can say:
I did it my way

There you are once again
Telling me how the things all should be
And that I care far too much about my art
'cause you know they will never understand

I am me, I cannot be
what I’m not I am real and I feel
But you can never stop, you forgot
Cause no one’s gonna tell me what to do

[CENTER]Pushing thru the market square, so many mothers sighing
News had just come over, we had five years left to cry in
News guy wept and told us, earth was really dying
Cried so much his face was wet, then I knew he was not lying
I heard telephones, opera house, favourite melodies
I saw boys, toys electric irons and T.V.'s
My brain hurt like a warehouse, it had no room to spare
I had to cram so many things to store everything in there
And all the fat-skinny people, and all the tall-short people
And all the nobody people, and all the somebody people
I never thought I’d need so many people

A girl my age went off her head, hit some tiny children
If the black hadn’t a-pulled her off, I think she would have killed them
A soldier with a broken arm, fixed his stare to the wheels of a Cadillac
A cop knelt and kissed the feet of a priest, and a queer threw up at the sight of that

I think I saw you in an ice-cream parlour, drinking milk shakes cold and long
Smiling and waving and looking so fine, don’t think
you knew you were in this song
And it was cold and it rained so I felt like an actor
And I thought of Ma and I wanted to get back there
Your face, your race, the way that you talk
I kiss you, you’re beautiful, I want you to walk

We’ve got five years, stuck on my eyes
Five years, what a surprise
We’ve got five years, my brain hurts a lot
Five years, that’s all we’ve got
We’ve got five years, what a surprise
Five years, stuck on my eyes
We’ve got five years, my brain hurts a lot
Five years, that’s all we’ve got
We’ve got five years, stuck on my eyes
Five years, what a surprise
We’ve got five years, my brain hurts a lot
Five years, that’s all we’ve got
We’ve got five years, what a surprise
We’ve got five years, stuck on my eyes
We’ve got five years, my brain hurts a lot
Five years, that’s all we’ve got
Five years
Five years

Five years - David Bowie [/CENTER]

Johnny Cash Hurt
I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that’s real
The needle tears a hole
The old familiar sting
Try to kill it all away
But I remember everything

What have I become
My sweetest friend
Everyone I know
goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
Upon my liar’s chair
Full of broken thoughts
I cannot repair
Beneath the stains of time
The feelings disappear
You are someone else
I am still right here

What have I become
My sweetest friend
Everyone I know
goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt

If I could start again
A million miles away
I would keep myself
I would find a way