Στίχοι που μας εκφράζουν

Τι τραγουδαρα, τι θεος.

…So what maggot, you rock star morron
You make me vomit, now pass the bourbon
I don’t take shit, I bow to no one
Don’t pledge allegiance to flags, I burn’em…
.

Warrior soul — love destruction (album: Salutations from the ghetto nation)

So here we go
Having the same old fight again
So there she goes
Same old game that never ends

If I could say
All the right words
I know I could make you stay
If I could say all the right words
Things would work out alright

And if you go
I won’t believe
That it’s forever

And you can go
I’ll never leave
'Cause it’s not over

Replay last night
Talking it out don’t make it right
I know she’s tried, my whole world
is her and all we’ve got now

And if you go
I won’t believe
That it’s forever
I won’t let go
Even if she says that it’s over
I know it’ll be
Different this time
If you’d just stay

And when we wrote this story
How did it end?
It was you and me for all our lives
Come on don’t say it
We’ll try again
And if I’d just hold you
We could last

But she stands softly
Tears down her face
Hitting me, oh God
This is the end
And I’m waiting for you
But there’s nothing more now i can do

How did you know
How did you know
How did you know
Finally

the offspring-denial,revisited!
αχχχχχ

Mπραβο ρε μαγκα, γαματο!!! Στιχος-σταση ζωης… δυστυχως για λιγους ομως!

I’m without fault today, didn’t think it would kill you
To settle the debt I thought never would be paid
Found out I was wrong today, too weak to continue
One final defense to fall
Still I’m broken

Now I am torn, thought it was over this time
And we know there’s still a fire inside
And we know, and we know
We’re gonna let it burn
Let it burn
Till the image fades away

… a price to pay, didn’t think it would thrill you
To witness the fallen ones shattered and ashamed
No I’m not the only one with a need to fulfill you
The one willing to risk it all
Still uncertain

Now I am torn, thought it was over this time
And we know there’s still a fire inside
And we know, and we know
We’re gonna let it burn
Let it burn
Till the image fades away

YAAaahhhhaaaaaaaa!!

Now I am torn, thought it was over this time
And we know there’s still a fire inside
And we know, and we know

That I am torn, thought it was over this time
And we know there’s still a fire inside
And we know, and we know
We’re gonna let it burn
Let it burn
Till the image fades away

the end is here- alter bridge

Endless day
We search for what we hold inside
So hard to find
Luck turns
Will the fallen ever reach within
And rise again

For the rest of my life
I will find the answers
That were always here
I will find the meaning this time
I will fight the end
Till the end is here

Wasted time
With words that seem to break our will
They blind us still
Without a care
They tarnish what we hold so dear
What was once so clear

Testament - More than Meets the Eye

Life in a world untold question the unknown
This prison captures me my cell is all I know
I thought I knew it all stuborn in my ways
My sentence has begun my futures what I waste

Next chapter of my life is filled with violent scenes
I stay awake at night hiding from my dreams
the voices haunting me driving me insane
Can’t seem to get away there calling out my name
I feel that I am slipping,are they out to get me
My life is upside down,more than meets the eye

For now I am in control choosing my own fate
And now I sleep at night because I’m not affraid
My demons haunting me I chased them all away
I’ve conquered all my fears my destiny awaits
I’m no longer slipping,I’m not slipping away
No one is out to get me,no one will get in my way
No longer upside down,I’ve turned my life around
More than meets the eye

Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμα
κίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμα
απ’ το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχή
ανασταίνουν και θάβουν χωρίς καμιά διακοπή
ασταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μας
έχουμε χάσει τόσα που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μας
οι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοί
κι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωή
μέσα από έντυπα μας καλούν να ζήσουμε μια άλλη ζωή
μα είναι ζωή αυτή;
όταν μια οικογένεια ζει μ’ ένα μισθό εκατό χιλιάδες
οι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλες
και δεν είναι μόνο αυτό, μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκες
έξτρα φόροι, έξτρα Φ.Π.Α., έξτρα σκατά
κι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν τον σταματά
και κανείς δε διακινδυνεύει
η αγάπη μάς διαφεύγει
κι αντί γι’ αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσεις
χρησιμοποιούμε το σεξ για ν’ αποφύγουμε τις σχέσεις
κι απ’ το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ’ ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες

Σαν κατεψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπα
ταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπα
πολύ αργά καταλαβαίνουμε πως ήταν σα μια στύση που πέφτει
ένα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύση
με κάνουν ν’ απορώ πώς στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμα
γιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμα
σαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά απ’ την τηλεόραση
κοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όραση
κοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτη
καθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψη
καθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρους
περήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρους
σαν έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσης
κι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι’ αυτή τη δικαίωση
το 2000 η μόδα θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτινα
πιο γυμνασμένους
να κυβερνούν κατώτερα όντα άτιμα
κι απ’ το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ’ ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες

Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσει
ένα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ’ έχει πληγώσει
ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ’ αλλάξει
όταν τ’ αεροπλάνα πετάνε
η γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνε
είναι τρομέρο το θέαμα
η αίσθηση αυτή ότι πετάς
δεν έχω άλλη εκλογή
ένα κίτρινο ταξί περιμένει
φυσάει, θα χειμωνιάσει
δύο ώρες και ξημερώνει
συννεφιασμένη Κυριακή
πρώτη μέρα του χειμώνα
σκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώνα
απ’ το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσω
ποτέ δεν είχα τίποτα κι απόψε θέλω να σε φιλήσω
να μείνεις στα μάτια μου σαν άδειο τοπίο
να κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείο
κουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμε
μέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε
κι απ’ το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ’ ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ…

Στέρεο Νόβα - Το ταξίδι της φάλαινας

How could he know
This new dawn’s light
Would change his life forever?
Set sail to sea
But pulled off course
By the light of golden treasure

Was he the one causing pain
With his careless dreaming?
Been afraid
Always afraid
Of the things he’s feeling

He could just be gone
He would just sail on
He’ll just sail on

How can I be lost,
If I’ve got nowhere to go?
Search for seas of gold
How come it’s got so cold?

How can I be lost?
In remembrance I relive
And how can I blame you
When it’s me I can’t forgive?

These days drift on
Inside a fog
It’s thick and suffocating
His sinking life
Outside it’s hell
Inside, intoxication

He’s run aground
Like his life
Water much too shallow
Slipping fast
Down with his ship
Fading in the shadows

Now a castaway
They’ve all gone away
They’ve gone away

How can I be lost
If I’ve got nowhere to go?
Search for seas of gold
How come it’s got so cold?

How can I be lost?
In remembrance I relive
And how can I blame you
When it’s me I can’t forgive?

Forgive me
Forgive me not
Forgive me
Forgive me not
Forgive me
Forgive me not
Forgive me
Forgive me
Why can’t I forgive me?

Ζωγράφισε πάλι ο αρχηγός…

“I am leaving now, my body stiff
just watching for a while
that rigid shell, so small and weak
a corpse on a broken cliff
the stars are calling me now
with distant, speechless voices
and caught by a wind I drift away
and nothing calls me to stay…
I am ridint the wind that has no name,
the fire that burns without a flame
caught by the spell on which all depends,
all life ends
the answer is written in my bones,
all life ends”…

απλά ο lindberg γράφει υπερστίχους.

Lift Me Up - Moby

Απλοί στίχοι, αλλά πιάνουν την ουσία. 8)

[I]Plain talking (plain talking)
Take us so far (take us so far)
Broken down cars (broken down cars)
Like strung-out old stars (like strung-out old stars)

Plain talking (plain talking)
Served us so well (served us so well)
Travelled through hell (travelled trough hell)
We know how it felt (we know how it felt)

Lift me up, lift me up
Higher now ama
Lift me up, lift me up
Higher now ama

Plain talking (plain talking)
Making us bold (making us bold)
So strong out and cold (so strong out and cold)
Feeling so old (feeling so old)

Plain talking (plain talking)
Has ruined us now (has ruined us now)
You never know how (you never know how)
Sweeter than thou (sweeter than thou)

Lift me up, lift me up
Higher now ama
Lift me up, lift me up
Higher now ama[/I]

Here strolls the blackened sky
With me, myself and I

Lets pretend well meet again
Pretend you knew me
Pretend you cared
Lets pretend we once kissed
With compassion
With heartfelt affection

Lets pretend well meet again
Lets just, lets just pretend
Pretend you’re still… you’re still my friend

Lets pretend well meet again
Pretend you knew me
Pretend you cared
Lets pretend we once kissed
With compassion

Mπορεί να το έχω ξαναβάλει αλλά αυτή τη στιγμή με εκφράζει απόλυτα…

[I]You never said you love me
and I don’t believe you can
'cause I saw you in a dream
and you were with another man

You looked so cool and casual
and I tried to look the same

But now I’ve got to know ya
tell me who am I to blame?

I was born without you, baby
but my feelings were a little bit too strong [/I]

Έχω ένα καφενέ
στου λιμανιού την άκρη
τον έχτισε το δάκρυ
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε

Έχω ένα καφενέ
που ακούει όλο τα ίδια
για μπάρκα και ταξίδια
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε

Έχω ένα καφενέ
ένα παλιό ρημάδι
αχ να ‘τανε καράβι
γι αυτούς που μένουνε
και περιμένουνε

If you only knew I’m hanging by a thread
The web I spin for you
If you only knew
I’d sacrifice my beating heart before I lose you
I still hold onto the letters you returned
I swear I’ve lived and learned

Γραμμένο απ’ το dead για το βαριέμαι πείτε ο,τι σας κατέβει :stuck_out_tongue:

I am your anti-Christ, I will destroy mankind
Born of the beast and flames
I will devour, I will divide

Hellfire rages in my eyes
Blood will fall like rain this night
The coming curse, the anti-Christ, I am the Watcher’s eye
I vindicate and cleanse the Earth of all mankind

I walk the Earth another day
The wicked one that comes this way
Savior to my own, devil to some
Mankind falls, something wicked comes

Εξηγησε μου λιγο γιατι ακριβως σε εκφραζει αυτο:-s

:lol:

(Btw επος το κομματι,το αγαπημενο μου απο την τριλογια8))

[I]But if you could just write me out
To neverless wonder… happy will I become
Be true that this is no option,
So with sin I condemn you
Demon play, Demon out.

One last kiss for you
One more wish to you
Please make up your mind girl…
Before I hope you die[/I]

Προφανώς είναι σατανοπαιδι… η ίσως κι ο Σατανάς ο ίδιος σε ανθρώπινη μορφή. :lol: