Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Ο Ελάχιστος Εαυτός (2011)

Γκουγκλ ιζ γιορ φρενδ…

βασικα κατι δεν μου καθεται καλα με το αλμπουμ για να το χαρακτηρισω δισκαρα και να το βαλω στα καλυτερα του. δεν ειναι οτι ο δισκος εχει αδιαφορα κομματια (που ετσι κι αλλιως στα περισσοτερα αλμπουμ του εχει τετοια) αλλα το οτι δεν δενουν μεταξυ τους. δεν υπαρχει ενιαια ατμοσφαιρα να το πω? προσανατολισμος? οπως υπηρχε στην βροχη η στον διαφανο και ακουγες μοσχαροκεφαλη μεσα και δεν σ’ενοιαζε. απλα δεν μπορω να ακουω ποιος θα με θυμαται και ανταρκτικη διπλα σε ομιχλη και του ερωτα. δεν μου καθεται καλα. πιστευω πως αν τα μισα κομματια βρισκονταν σε αλλο αλμπουμ (μαζι με τον περιδη :Ρ) και περιμενε να γραψει κανα καλυτερο τωρα θα μιλουσαμε για μεγαλο δισκο. κραταω σαν παιδι, ομιχλη, του ερωτα, φεγγαρο, san michele.

Αν εξαιρέσω την άτυχη στιγμή όταν τον υπνώτισε και συνάμα απείλησε να τον σκοτώσει ο Σαββόπουλος αν δε κάνει δίσκο μαζί του, ότι άλλο και να χει κάνει ο Θανάσης στέκεται από την αξιοπρέπεια μέχρι το αριστούργημα. Πολύ καλός ο δίσκος, κάπως κατώτερος από τον “Διάφανο”, αλλά με συνολική εικόνα που ικανοποιεί αρκετά.

Πρώτες ακροάσεις καλύτερες του αναμενομένου. Πολύ καλές ενορχηστρώσεις.

Κάτι πήρε το αυτί μου για sold out στο Fuzz αύριο, έχει γούστο…

και οι 2 συναυλίες στο fuzz sold out…

χθές λέει βάρεσε 4ωρο…και έψαχναν και τσάντες για ποτά…
αντε να δούμε σήμερα…

Ντρέπομαι που δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία στον δίσκο όταν βγήκε… αλλά ποτέ δεν είναι αργά :!:

Ο δίσκος έχει άλλη μαγεία μαζί με την κατάλληλη συνοδεία… από αλκοόλ!
Όπως και πολλοί δίσκοι του Θανάση και του Μάλαμα.
Διάολε…