ω ναι! γενικα δεν ειμαι φαν των μιουζικαλ αλλα αυτο εχει ομολογουμενως δυνατο “σαουνττρακ”…
χμμμμ, δεν θυμάμαι τραγούδι που με’κανε να κλάψω… *
πειράζει να πω για δίσκο; Διότι δεν ήμουν ο μόνος που [I]έκλαψε[/I]…τοτε:
[U]Virgin Steele[/U] -[B] Marriage Of Heaven & Hell[/B]
πολύ πριν ανακαλύψω τα πιο…σκληρά ακούσματά μου, με συγκίνησε ο δίσκος γαμώ το κέρατό μου γαμώ…
[I]Ήμουν βέβαια μικρότερος ( δεκαετ.'90 ) και ψαχνόμουν ακόμα[/I]… 
- [I][COLOR=“DimGray”]οχι ψέματα
-θυμάμαι, αλλά ντρέπομαι (θα γελάσετε άμα το πω δε μου το βγάζετε…)[/COLOR][/I]
Anathema - lost control
ακόμη και λόγος να μην υπάρχει το κομματι γίνεται αφορμη για ευσυγκινησια (για να μην πω δάκρυα )
^κλασικη επιλογή. μεχρι στανταρακι θα ελεγα(ειδικά στα κορίτσια.).
αλλά ποιος μπορεί να πει τίποτα οταν σου πετάει ενα, [I] Yes, I am falling… how much longer till I hit the ground?[/I]??
λιγο να μην είσαι καλά, σε κανει στιλακι…
Να κλάψω ή να δακρύσω, κανένα. Να βουρκώσω το [B]Con-Science[/B] από Muse, το [B]Exit Music (For a Film) [/B] από Radiohead και πολλά δικά μου την στιγμή που τα έπαιζα.
Οκ… τα χαλαρά, ατμοσφαιρικά κομμάτια βοηθάνε να τρέξει το δάκρυ, ειδικά αν είσαι και κάπως ψυχολογικά, αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει σε μένα είναι ότι όταν είμαι συναισθηματικά φορτισμένος, ή είναι στα κάτω μου γενικά, ένα δυνατό κομμάτι μου βγάζει περισσότερα συναισθήματα κ εκεί ξεσπαω! Πχ μου έχει τύχει να είμαι σκατα και να βάλω το we got the right από helloween, και ουρλιάζοντας τους στίχους να τρέχει το δάκρυ κορομηλο!
Τώρα που το σκέφτομαι, είναι αστεία εικόνα!!!
Ήταν το πρώτο κομμάτι που μου ήρθε στο μυαλό.
και ναι ο αποπάνω στίχος είναι που κυριαρχεί στο μυαλό όταν το ακούς.
πάω να ακούσω ρέγγε να αλλάξει το φιλινγκ τωρα:)
ρεγγε λεει. βαζει στους άλλους την ιδεα να ακούσουν anathema, και το ριχνει στην ρεγγε.τι να πει κανεις.
επίσης σε τσάκωσα.
[SPOILER]ρεγ[B]κ[/B]ε :p[/SPOILER]
[SPOILER]μάλλον από τις ρεγγες:p[/SPOILER]
και το anyone, anywhere των αναθεμα
κάτι κάνεις.
There’s no one in this life
To be here with me at my side
:lol::lol::lol:
Scorpions-Yellow raven ,We’ll burn the sky ,When the smoke is going down κλπ
Nevermore-Forever
Savatage-Tonight he grins again,Hounds,when the crowds are gone,summer’s rain
Τρυπες-Καινουρια ζαλη,Θυμαμαι ενα σπιτι
Βασιλης Παπακωνσταντινου-Πριν το τελος,Κατι διαφανες ψυχες
Primordial-Fallen to ruin
Fates Warning-We only say goodbye
Ω ναι.
Crimson Glory-Painted Skies, το πρώτο που μου ήρθε.
Πολύ κλαψιάρηδες είστε ε.
My dying bride-My wine in silence…Ο τίτλος τα λέει ολα…
Το ξένο μου αρέσει πιο πολύ… http://www.youtube.com/watch?v=_8kgIkwhsYQ&feature=watch-vrec
Στην greek version με χαλάει λίγο η σπαστή προφορά, αλλά ντάξει λογικό. Παρά ταύτα όμως, είναι και ζουζουνιάρικη <3 αυτή της η προφορά. Μα, πώς τα γράφω. :-Ρ
…ο ‘‘Βυθός’’ του Αλκίνοου:):!:
Θα μπορούσα να πάρω όλα τα θρεντ σβάρνα και να το ποστάρω, στα όμορφα, στα έτσι, στα αλλιώς, κολλάει παντού.
Προστοπαρόν για δικούς μου λόγους εδώ.
[B]Rainbow-Still I’m Sad[/B]
απ’το αριστουργηματικό On Stage, φυσικά. Σπαρακτικό.
Καλημέρα.
Πολλα κομματια (κλαψας αλερτ) αλλα αυτα που με λυγισαν απλα και μονο με την μουσικη, τους στιχους και την ατμοσφαιρα τους ειναι το Roads To Madness, το Nothing Left To Say και το One Rode To Asa Bay. Δεν νομιζω να ειναι αλλα, βασικα δεν θυμαμαι αλλα.
Σε οσα αλλα εχω κλαψει κατι θα υπαρχει απο πισω ειτε γκομενα, (γιατι ειμεθα και ερωτιαρηδες), ειτε νευρα ειτε κατι.