Red Hot Chili Peppers - Blood Sugar Sex Magik
Το αγαπημενο μου αλμπουμ απο την μπανταρα. Γεματο κομματαρες, μια ιδανικη μιξη rock και funk με ολιγο απο rap, ενας εντελως προσωπικος ηχος. Ολα τα μελη αψογα εκτελεστικα, ενας δισκος που ξεχειλιζει απο εμπνευση. Δεν χορταινεις να τον ακους.
Αντε 3 και σημερα εμειναν…
Swans - The Seer
πωωωωωωωωωωωωωωω!!
Αψογο μελωδικο μεταλ/ροκ.
O απο πανω ξερει την αληθεια :thumbup:
Ον τοπικ,μετα το χθεσινο χαστουκι που εφαγα στη μαπα απο τους At the gates,αποφασισα να ακουσω ενα αλλο αλμπουμ που ανεβαλα για πολυ καιρο,μπας και [B][I]ηρεμησω [/I][/B]λιγο απο τα αλλεπαλληλα repeat του Slaughter of the soul…
[SPOILER]
Nννννναι…Ειμαι και επισημα κατεστραμμενος.Προσπαθω να συνειδητοποιησω τι παιζουν εδω μεσα τα παλλικαρια που δεν τους ειχα ξανακουσει και παραλληλα κανω εναλλαγες με το Slaughter…Εχω μεινει και για τα δυο 8O [/SPOILER]
Ακου αυτον που προηγηθηκε απο αυτο που ακους,δλδ το From Mars to Sirius.Εκει ειναι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ που αναφερεις.
Για μενα…
Mael Mórdha-Gealtacht Mael Mórdha
απ’ τα δυο σχεδον χρονια που διανυομε στα 10s, το seer ειναι μεχρι στιγμης η κορυφη.
Αυριο ω ρε!
My Dying Bride - The Light At The End Of The World:):!:
To From Mars To Sirius ειναι απλα απιστευτο.
[B]Jim Matheos - Away with Words[/B] (1999)
Συμπαθητικό δισκάκι είναι, το βάζω καμιά φορά σε πιο ήρεμες στιγμές.
Ωραίο ακουστικό instrumental, έχει και Zonder μέσα με το τσαχπίνικο drumming του και δύο session-άδες σε μπάσο και βιολί που είναι απλά άψογοι.
Αν εξαιρέσεις δύο άκυρα τραγούδια που τρώνε skip κάθε φορά γιατί με πιάνουν τα γέλια.
Ένα είναι [U]αυτό[/U] που…εντάξει δεν θα το σχολιάσω (πάμε Ντόλυ!) και το άλλο είναι το Astronomies που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σήμα για εκπομπή μαγειρικής (δυστυχώς δεν το βρήκα να το στρημάρετε).
Body Count’s In The House
δεν το εχω ακούσει ποτέ :oops:
Ρε βλάκα braindead, γαμάει η βλαχιά αυτού που πόσταρες.
Ρώτα τον Mule. Α! Και τον Χοπέτο.
Κριμσονούλη άκου αυτό το δίσκο, έχει πολύ ψωμί. Απλά μην περιμένεις Fates Warning καταστάσεις.
QFT.
Για την ακρίβεια θυμίζει αυτά που έκανε ο Steve Morse στους Dregs xώνοντας country σε fusion δίσκους:
Είμαι σίγουρος πως κάποιοι που τον ξέρουν μόνο από τους Purple θα τρομάξουν να τον γνωρίσουν στο βίντεο!
δεν περιμένω αυτό. ουτε όταν έβγαινε το πρώτο Osi περίμενα(για αυτό και λάτρεψα)
πάω να ψάξω
*σταμάτα με το κριμσονουλη.
Ρε μουχλόγερε, πού κολλάει αυτό ?
Αν θυμάσαι καλά το δίσκο, είναι το μόνο πραγματικά ΑΚΥΡΟ κομμάτι.
Εκεί που φτιάχνει ένα ωραίο μελαγχολικό κλίμα το άλμπουμ, σκάει ξαφνικά αυτό σαν τη μύγα μες το γάλα.
Αν ήθελα να ακούσω bluegrass θα έβαζα Hayseed Dixie ναπουμε.
Άντε τώρα ! [I]http://www.youtube.com/watch?v=cYJUywl7CFw[/I]
