Ξεθαψα χθες το Impossible Figures απο τους ιδιους τον οποιο θεωρω καλο δισκο.Ομως σημερα εβαλα τον παραπανω και ενιωσα τι σημαινει ενας πολυ καλος διαχρονικος δισκος.Οι Magellan,δλδ οι αδερφοι Gardner,αγαπανε πολυ το prog rock,δεν παιζουν για να παιζουν,νωθουν καθε νοτα που συντασσεται στο μυαλο τους.Επιρροες απο ολες τις μεγαλες μπαντες του παρελθοντος,χωρις να χανονται στην μεγαλομανια αυτων και με ενα συγχρονο ηχο που κερδιζει.Η ιδια αυτη τους αγαπη οδηγησε και στην δημιουργια της Magna Carta εταιριας,ασυλο για πολλες συγχρονες Prog Rock μπαντες.
Eδω που τα λεμε οι Opeth εγιναν μεγαλο ονομα και για αυτη τους την διττη φυση.
Ηρεμα σημεια-καθαρα φωνητικα vs. βαρυτερα σημεια-μπρουταλ φωνητικα.
Και οι δυο τροποι που τραγουδαει ο Akerfeldt ειναι καταπληκτικοι.
jiopas, δεν είναι άψογο όμως αυτό το Hessian Peel ? [I]http://www.youtube.com/watch?v=ecqh693tjfc[/I]
Αυτό το τραγούδι με έκανε να ψαχτώ με Opeth, μέχρι τότε με απωθούσε το hype γύρω από το όνομά τους.
Με την ακουστική κιθάρα στην αρχή και την Santanική καθαρότητα της PRS του που κελαηδάει στη συνέχεια. Βέβαια μετά τα πλήκτρα του μάστορα στη μέση που ζορίζει το πράμα δεν θα σου αρέσει φαντάζομαι. Είχαμε ανταλλάξει μερικές φάπες σε αυτό το σημείο τότε στο λάιβ του '09 στον Ελληνικό Κόσμο…
Α και το Heir Apparent είναι άλλο πράμα !
On-topic:
Πολύ πορωτικό λάιβ αυτό, με βαρύ ήχο και μπόμπα σέτλιστ.