Ναι ναι, αυτό ίσως είναι το θρεντ που θα έπρεπε να γίνει!

πιο εύκολα τετραγωνίζεις κύκλο

το M81 εκτός συναγωνισμού. (έπαιξε και η μαλακία που δεν χώρεσε στο πολλ, είναι η αλήθεια)

πως τον ακουτε αυτον δεν μπορω να το καταλαβω ε :stuck_out_tongue:

είναι μόνο για μας απ τα γύρω χωριά :stuck_out_tongue:

μα τι ειναι ολα αυτα που λετε;;;

^^

το “οταν χαραζει” πιστευω πως ειναι το πιο βαθυ κομματι του δισκου, “οι τρεις ανθοι” και ο “πεχλιβανης” τα πιο επικ. το “ατμαν” το πιο ψυχεδελικο. και το “Σαμπαχ” το πιο σκατοψυχο. θα την δωσω στο λαστ γιατι:
[I]Όσοι με γέλασαν,όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες,
θα ηττηθούν απ’ ό,τι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες.
[/I]

Βασικά, προσπάθησα να το εξετάσω από πολλές πλευρές το ζήτημα για να μην ψηφίσω το χιλιοπαιγμένο χιτάκι με τον ροκ σταρ, αλλά δυστυχώς δε γίνεται να μην πάρει την ψήφο μου.

Ωστόσο μπορώ να το παίξω ψαγμένος και να πω ότι τελικά ο καλύτερος δίσκος του είναι η Αγρύπνια και όχι ο Βραχνός Προφήτης.

οι ψαγμενοι λενε τη βροχη Μανο.

το σκεφτόμουν έντονα το σαμπάχ, αλλά κάτι με σπρώχνει στο απόλυτο outsider, τις γριές. Από τότε που πέθανε η γειτόνισσα, που μαζί με την γιαγιά μου σχεδόν με μεγάλωσε, όταν το ακούω μου έρχεται η εικόνα της στο φέρετρο, να φοράει το νυφικό που δεν φόρεσε ποτέ όσο ζούσε. Βέβαια από την άλλη, το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο θάνατος.

Εσύ τι λες;

ειπαμε τη βροχη =))))))))))

[I][FONT=“Trebuchet MS”]Μαραίνεται απ’ το γέλιο μου
πίνει απ’ τα δάκρυα μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
[/FONT][/I]

[I]Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη[/I]

ειμαι τοσο δεμενος μ αυτο το τραγουδι που δεν μπορω να ψηφισω τπτ αλλο.

Απ’τα κομματια του πολλ ψηφιζω “παλια πληγη” ,χωρις να βρισκω λογια να εκφραστω για το γιατι,δν χρειαζεται καν …

Προσωπικα αγαπημενα μου ειναι η “[B][I][U]τρατα[/U][/I][/B]” ,που για μενα ειναι ενας υμνος που ενωνει την Ελληνικη μουσικη παραδοση με το σημερα…

,και το “[B][I][U]San Michele[/U][/I][/B]” που οσες φορες το εχω ακουσει live απο θαυμα δν βουρκωνω …

[I]Δε μ’ αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δεν σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη…[/I]