Βρηκα εγω εναν παιχτη, ειμαστε 11. @kbil δες μηπως βρεις εναν ακομα.
1 Like
Καλημέρες! Είναι εύκολο να βάλει κάποιος το link του γηπέδου;
Θα ανέβω από νότια οπότε να δω πόση ώρα θέλω. χίλια thanks
Φουτσαλ θα παίξουμε???
2 Likes
Έχει γήπεδο ο χώρος ρε εξυπνάκια 
2 Likes
Ναι ορθά
Αναμένω μια απάντηση μπας και, ειδάλλως 11
Πες στον Αλέξη να βρει άλλον έναν, αυτοί συνήθως έχουν καβάτζες.
Μη μασάτε, μωρέ, με τις αλλαγές. Θα πέσει ενθάρρυνση και μπιζάρισμα από την εξέδρα, σε τέτοιον βαθμό που θα βγάλετε φτερά στα πόδια και θα την ξεχάσετε την κούραση.
2 Likes
Η μπορεί κάποιος από την κερκίδα να κάνει τον 12ο έστω και ως τέρμα, για να αποφύγει θλάσεις κλπ. 
1 Like
Φέρε τα πράσινα παπούτσια εσύ και θα το βρούμε.
Γενικά ελπίζω η κερκίδα να είναι κόσμια, αλλιώς θα έχουμε ντραβαλα.
Και λίγα λες
2 Likes
Καλά ήταν, δεν μπορώ να πω.
1 Like
Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής:
Το τόπι δεν λέει ποτέ ψέμματα, ακόμη κι αν χίλιοι γαύροι της βαθιάς παράγκας επιχειρούν να μας πείσουν για το αντίθετο.
Μάρτυράς μου ο φίλτατος @GRACCHUS_BABEUF, όταν του ψέλλισα το εξής: «Μακροπρόθεσμα (μτφ: όχι άμεσα, αλλά σίγουρα πριν το τέλος του ματς) θα ρουφήξουν πολλά (οι καφενειακοί). Οι άλλοι είναι πολύ καλύτεροι». Όπερ κι εγένετο, δηλαδή, προς λύπη μου μεν, δίκαια δε.
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Φτάνοντας στον χώρο πεζή, άραξα στον πάγκο με τον Γράκχο, αφήνοντας τους υπόλοιπους να κάνουν το ζέσταμά τους, δήθεν για να αποδώσουν τα μέγιστα στο χορτάρι. Οι κλασσικές μπασκετόφατσες αποφάσισαν να σχηματίσουν καφενειακή αρμάδα, η οποία μπορεί να κέρδισε την αγάπη/συμπάθειά μας, ωστόσο στο παιχνιδάκι μετρήθηκε αρκετά μικρότερη από τον αντίπαλο.
Οι ομάδες χωρίστηκαν ως ακολούθως:
Καφενείο: @Lupin, @apostolisza8, @martian, @Kastroman, @ChrisP
Μπαλαδόροι: @pantelis79, @kbil, @tylerdurden, @nnnkkk, Φίλος Παντελή, Φίλος kbil
Κι όμως… Η ψυχή παρέταξε ισχυρή δύναμη απέναντι στην ξεκάθαρη ποδοσφαιρική υπεροχή, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα το καφενείο να προηγηθεί και να φανεί αρκούντως ανταγωνιστικό στο πρώτο ημίχρονο, το οποίο έκλεισε με 4-3 υπέρ των Μπαλαδόρων.
Το Καφενείο σκόραρε με τους Kastroman, Αποστόλη και Lupin (ή ChrisP / δεν συγκράτησα ποιος από τους δύο το παστέλωσε), ενώ για τους Μπαλαδόρους δεν έχει σημασία ποιοι σκόραραν, καθώς όλοι λίγο-πολύ κινήθηκαν σε υψηλή απόδοση. Εγώ προσπάθησα αρκετά από τον πάγκο να εμψυχώσω/εμπνεύσω/καθοδηγήσω τους καφενειακούς και φαίνεται ότι στο πρώτο ημίχρονο κάτι έκανα. Στην ανάπαυλα επιχείρησα, μέσω επιθετικής τακτικής, να δώσω το έναυσμα για το σάλπισμα της τελικής αντεπίθεσης, αλλά η απόπειρα κατέρρευσε σαν τραπουλόχαρτο, καθότι μετά το τέλος του παιχνιδιού, το κοντέρ έγραφε 9-3 υπέρ των Μπαλαδόρων, επομένως άκαρπη πήγε η προσπάθεια. Ενδεχομένως, αν είχα ακολουθήσει τη στωική, πραγματιστική προσέγγιση του Γράκχου το αποτέλεσμα να ήταν κάπως βελτιωμένο, αλλά η ιστορία δεν γράφεται με αν… Στα του πάγκου, ομολογώ ότι οι λούμπεν καταστάσεις με κατέκλυσαν κι έδωσαν αρκετό υλικό στους συμμετέχοντες για να έχουν να πορεύονται, την ώρα που ο Γράκχος, σαν Βούδας, είχε ήδη δει το μέλλον κι έπινε τις μπυρίτσες του, χωρίς να πολυνοιάζεται για μία ιστορία που ήταν ήδη γραμμένη. Κάπου στα μέσα της αναμέτρησης εμφανίστηκε και ο @jonkyr σαν κύριος, προσφέροντας στην παρέα όχι μόνο ιστορίες από τον Παλαιολιθική μεταλλική εποχή, αλλά και καίρια συμβολή στον μικρο-τραυματισμό που συνέβη.
Στο αγωνιστικό διά ταύτα:
Αποστόλης: Τουλάχιστον 3 φορές φώναξα MVP (της ομάδος του) στο πρώτο ημίχρονο. Καίριο τέρμα και μία γκολάρα σχολής Νικόλα Λυμπερόπουλου (Τυχαίο; Δεν νομίζω!), έδειξε πάθος και ζέση για το παιχνιδάκι, αν και στο δεύτερο έπεσε κάπως, χωρίς, όμως, να αμβλυνθούν οι θετικότατες εντυπώσεις που άφησε εν γένει.
Λουπέν: Μέγας και τρανός. Με το σκουλαρικάκι του, επιχείρησε να καθοδηγήσει αλήτικα την ομάδα, πετυχαίνοντάς το ως έναν βαθμό. Στο Β’ ημίχρονο, βέβαια, το ναυάγιο πήγε αύτανδρο, χωρίς, ωστόσο, αυτό να σημαίνει ότι ο εν λόγω δεν έκλεψε γενικά τις εντυπώσεις για την ομάδα του, με την εμφάνισή του.
Κάστρο: Κατηγορία φτερού πια, γεγονός που του προσφέρει ταχύτητα κι έκρηξη, το έπαιξε πολύ καλά και μυαλωμένα το τόπι, παρότι ισχυρίστηκε ότι χρειάζεται 4-5 ματς ακόμη για να μπει στο κλίμα. Κάλυπτε χώρους, μοίραζε άρτια το παιχνιδάκι, έκοβε… Πολύ καλός.
ChrisP: Τόσο ουσιαστικός, όσο και στο μπασκετάκι. 2-3 λάθη του οδήγησαν σε όφελος των αντιπάλων, γεγονός που σκίασε κάπως το μυαλωμένο του παιχνίδι. Προσπάθησε, έτρεξε, κυνήγησε αλλά overall μπορούσε και κάπως καλύτερα.
Martian: Νομίζω ότι εφόσον το ρεσιτάλ προπονητικής μου και προσωπικής καθοδήγησης από μεριάς μου δεν έπιασε στο εν λόγω, δεν θα πιάσει ποτέ και σε κανέναν άλλον. Ελαφρώς κουρασμένος και αποσυντονισμένος, δεν εκμεταλλεύτηκε φάσεις που για το επίπεδό του αποτελούν ψωμοτύρι, αγγίζοντας τη φάση του να χαρακτηριστεί μοιραίος σε σημεία.
Παντελής: Πολύ πιο νταβραντισμένος από την τελευταία φορά που τον είδα, αλλά διατηρώντας τις παράλογες απόψεις (περί μεγαλύτερης επικινδυνότητας του μπάσκετ, εν συγκρίσει με την μπαλίτσα), έκανε τις πλαστικές του τις κινήσεις, μοίρασε παιχνιδάκι όμορφα και φόρεσε τις κάλτσες σαν τον Στιβ τον Μπάκναλ.
Kbil: Ίσως ο πιο γρήγορος τραυματισμός ever, στα μισά της πρώτης φάσης. Ευτυχώς αποδείχθηκε επιπόλαιος και αναντίρρητα δεν τον εμπόδισε να παίξει καλό τερματάκι και να αποδειχθεί κομβικός για τη νίκη της ομάδας του παντοιοτρόπως.
Tyler: Πολλά καντάρια μπαλίτσα, ε; Πανέμορφες κινήσεις κι εμπνεύσεις, από μία μπαλαδόφατσα με -φανερά- αμέτρητα χιλιόμετρα γραμμένα στους τάπητες. Μαεστρική και μόρτικη η οργάνωση της ομάδας του κι ελπίζω ότι ο τραυματισμός του να αποδειχτεί τόσο ασήμαντος, όπως έδειξε η εξέλιξη.
3 n3 k: Τότεναμ μεν, μιλάει στο τόπι δε. Στο πρώτο υπήρξαν περιπτώσεις που μάλλον πέρασε κάτω από τον πήχη για τα δεδομένα του, αλλά στο δεύτερο τα έσβησε μονοκοντυλιά αυτά και υπήρξε κομβικός για την άνετη επικράτηση της ομάδας του. Να του ευχηθούμε εκ νέου και τα καλύτερα για τα γενέθλιά του. Είθε να είναι πάντα υγιής κι ευτυχής!
Φίλος kbil: Μαγαζότορας και ωραίο παλικάρι. Ζει και αναπνέει για την μπάλα, το οποίο είναι προφανές σε όποιον τον παρατηρεί μέσα στο γήπεδο. Αίλουρος από τους λίγους, ο οποίος αξίζει τα συγχαρητήριά μας και για την αρκετά πλούσια -για τα δεδομένα του χώρου- διαθεσιμότητα ζύθου.
Φίλος Παντελή: Βλέπε εδώ.
Στα περιφερειακά της φάσης, ωραία προσθήκη τα ηχεία στον χώρο, τα οποία προσέφεραν αρκούντως μεταλλική υπόκρουση-«χαλί». Τις μπύρες μας τις ήπιαμε, τις γραφικότήτες μου τις έκανα, τις ιστοριούλες μας τις είπαμε, μουσικούλες ακούσαμε, πειράγματα έγιναν και φωτογραφιούλα* βγάλαμε. Ωραία βραδιά, αντάξια της ποιότητας των φατσών που τριγυρίζουν μέσα στο φόρουμ.
Και εις άλλα, με υγεία.
*Στην παραπάνω φωτογραφία που πόσταρε nnnkkk, έχουμε και λέμε:
Εξ αριστερών: Tyler, Αποστόλης-Zorro, 3n3k, Λουπέν, martian, ChrisP, Γράκχος, Joknyr, kbil, tBL, Παντελής-Michael Corleone (καθήμενος)
16 Likes
7 Likes
Απόστολος και Νικόλαος συναγωνίζονται για το γκολ της ημέρας να πω εγώ
Απ’ αυτά που είδα τουλάχιστον - οι μπίρες μου φέρνουν πολύ κατούρημα, απολογούμαι
7 Likes
Η μονη αληθεια σε ολο το παραληρημα.
Μονο απο το γεγονος οτι το ΗΤ εληξε με 4-2, μπορειτε να καταλαβετε τι διαβασατε παραπανω. Ολη η αληθεια εδω (καμερα σε εμενα):
Εδωσα το παρον απο νωρις, απλως δεν ημουν στον ιδιο χωρο. Δεν ηξερα οτι ηταν απαραιτητο. Νομιζα οτι κλεισαμε το γηπεδο του Λακη, τελικα ειχαμε πει αλλου. Πηγα στου Λακη, μου ειπαν “τσου ρε Λακη” οταν καταλαβαν οτι εψαχνα τον @Lupin, μου ειπαν “κι εμεις τον ψαχνουμε”, γι’ αυτο εφυγα διακριτικα. Εξισου διακριτικα εφτασα στον χωρο, οπου στα σκοταδια, εν μεσω δεντρων και αλλων φυτων, επαιζε Venom. Σκιαχτηκα, δεν λεω.
Ειχα την εντυπωση οτι οι ψυχασθενεις που το επαιζαν μπαλαδοροι ειχαν βαλει μουσικη, αλλα αποδειχθηκε οτι ο μονος λογικος ηταν ο ιδιοκτητης του χωρου, αφου η μουσικη ερχοταν απο τα ηχεια.
Απο το γηπεδο απλως ακουγονταν ανατριχιαστικοι ηχοι απο κλειδωσεις που ετριζαν και “ουφ”, “ωχ”, “μην τρεχετε ρε” και τετχοια. Φανταζομουν οτι σε μια μαζωξη του Rocking θα εβλεπα χαιτες σαν του Κανιγια και του Πετρου Μαρινακη, άντε σαν του Φανη του Γκεκα. Τελικα κυριαρχησε η γυαλαδα απο κεφαλια σαν του Γιαπ Σταμ και του Γρηγορη Γεωργατου.
Λαμπερη (pun intended) εξαιρεση ο @martian, με φιγουρα Βικινγκ και εμπειρια βετερανου απο Ισλανδου που εχει παρει μεταγραφη στο πρωταθλημα της Ινδιας, διεπρεψε με την τεχνικη του καταρτιση. Ειδικα καθε φορα που εδινε πασες στους αντιπαλους, για μια νεα επιθεση.
Ο @pantelis79 ηταν στον παγκο, οπως βλεπετε στη φωτο υπηρχε λογος. Μιλουσε στο τηλ, με ιταλικη αξαν, κατι ελεγε στο στιλ “στειλε τα παιδια” και “το φορτιο θα ερθει μετα τα μεσανυχτα”. Δεν ξερω τι μπορει να ηταν αυτο. Η φωτο στο στιλ “Εκεινες κι Εγω”, τα λεει ολα. Οταν τελικα αποφασισε να παιξει μπαλα (καλυτερα να αγνοησετε την προηγουμενη προταση), με στιλ Μπενενμπαουερ και τεχνικη Καλιτζακη, ενθουσιασε τους παντες. Δεν μπορουσε να γινει αλλιως φυσικα, κανεις δεν τα βγαζει περα οταν τον σημαδευει ενα περιστροφο.
Ο @apostolisza8 σε ενα κορνερ, ντυμενος στα μαυρα, ειχε φορεσει κατι κουκουλες, εκαιγαν κατι κερια εκει διπλα. Εντελως μονος του, δεν ενοχλουσε κανενα, ωστοσο δεν ξερω πώς τα καταφερε, γκολ δεν εμπαινε παντως. Γκολ μπηκαν οταν σταματησαν να πηγαινουν τα ζωακια προς το μερος του, δεν ξερω τι παιχτηκε εκει. Οταν οι συμπαικτες του καταλαβαν τι εχει συμβει, τον εβαλαν μεσα και αρχισε να κλωτσαει ο,τι κινειται, με ιδιαιτερη συμπαθεια στον ακριβως απο κατω.
Αντι να κανουμε δωρο γενεθλιων στον @nnnkkk, μας κερασε εκεινος ενα φοβερο υπερθεαμα. Ηταν ενα κραμα Κωστα Βουτσα και Χαρι Κειν, στο πρωτο και στο δευτερο μερος αντιστοιχα. Πετυχε στο δευτερο ημιχρονο ενα φοβερο γκολ που ξεσηκωσε και τους τρεις (myself included) θεατες. Βασικα, νταξ, απλως κοιταξαμε το γηπεδο αντι για τη μπυρα που πιναμε (cheers, at tbl, χρωσταω), αλλα κι αυτο μπορει να θεωρηθει επιτυχια του.
O @The_Black_League εμψυχωνε ολους τους παικτες με θερμα λογια οπως “ηξερα οτι δεν μπορεις να παρεις τα ποδια σου”, “απορω που εσυ κι η μπαλα βρισκεστε στο ιδιο γηπεδο”, “γνωριζα οτι καποτε επαιζες ποδοσφαιρο, αλλα δεν θυμομουν οτι ηταν πριν απο την εναρξη του κοσμου” και αλλα τετοια. Εξαιρετικος.
Απο κοντα ο @GRACCHUS_BABEUF, που οπως σωστα επισημανθηκε, ειναι τοσο κυριος ωστε να καπνιζει εξω απο το γηπεδο. Σε ανοιχτο χωρο. Με τον καπνο να μπαινει μεσα στο γηπεδο, αφου το “εξω” απο το “μεσα” ηταν στην πραγματικοτητα ενα συρματοπλεγμα. Τουλαχιστον ξεραμε ποτε ειναι στην τουαλετα απο τις μπυρες και ποτε ηταν μαζι μας.
Ο @ChrisP αποτελεσε το μηχανακι του γηπεδου. Κοκκινη φανελα, κοκκινο κασκολ, κοκκινα γυαλια, κοκκινα παπουτσια, θα ελεγε κανεις οτι ειναι και γαβρος. Συναντηθηκε με τη μπαλα καμια-δυο φορες, κατεπληξε τα πληθη. Δυστυχως δεν μιλησαμε πολυ μετα το ματς για να υποκλιθω στο ταλεντο του, το κανω απο εδω.
Ο @Lupin ειναι γνωστο οτι μιλαει στο τοπι, αλλα σημερα ειχε το λαιμουδακι του και δεν εβγαινε λεξη. Τελικα εβγαλε το μισο ματς με κατι εξελοφυλλα, προσπαθουσε να υπολογισει το σκορ. Ακομη ειναι με το κουμπιουτερακι (sic) στο ενα χερι. Και μια μπυρα στο αλλο.
Συγκινητικη η προσπαθεια του @tylerdurden που εχει αγωνιστει σε υψηλο επιπεδο (πρωταθλημα επιχειρησεων), αλλα δεν ειχε συμπαρασταση. Βασικος του αντιπαλος το ιδιο το χορταρι, αλλου πατουσε και αλλου βρισκοταν. Ευχομαι ολοψυχα περαστικα στον μικροτραυματισμο του (οπως φανηκε να ειναι τελικα). Και ναι, ειπε αλλη μια αληθεια ο tbl, εκανα και τον γιατρο επειδη το παλιοπαιδο ο Tyler (προσοχη, μην μπερδευτειτε με κανεναν ΣΥΡΙΖΑ) μάς τρομαξε.
Μορφαρα ο @kbil, δεν καταλαβε κανεις οτι ηταν στο γηπεδο. Η παρουσια του ηταν αισθητη στις μπυρες (cheers, χρωσταω και σε εσενα), οταν με εκνευρισε λεγοντας το ονομα “Καισαρης” πεντε συνεχομενες φορες. Στο χρωσταω και αυτο, να περιμενεις την εκδικηση μου.
Και μονο απο το γεγονος οτι ο @Kastroman εφυγε αρον αρον για να μην βγει φωτογραφια, εξηγει ποσο αμπαλος ειναι ποσο βεντετα ειναι. Στον αγωνιστικο χωρο ελαμψε δια της απουσιας του και αποτελεσε τον αγαπημενο αντιπαλο καθε παικτη, ακομη και εκεινων που επαιζαν στην ιδια ομαδα με αυτον. Ευχαριστουμε για τη συμμετοχη, συμφορουμιτη.
Δεν υπαρχει κριτικη για τον φιλο Παντελη διοτι δεν μιλαμε για αποντες, ουτε για τον φιλο ChrisP διοτι εχει θεσει βετο ο Αρχηγος.
Η μεγαλη βραδια εληξε με χοροεσπεριδα πλαι στην πισινα -δυο παρολιγο λουομενους- με εκλεκτα εδεσματα (τσιπς) και πολλα αστερια (Estrella Dam), υπο τους δυνατους ηχους μουσικης οπως αυτη εβγαινει απο το κινητο του tbl, που το ειχε ξεχασει μεσα στην τσεπη του μπουφαν του, μεσα στο αυτοκινητο του, σε εναν αλλο νομο της χωρας. Περασαμε υπεροχα.
Δεν θα αναφερθουμε στο τελικο σκορ, διοτι δεν εχουν σημασια τα γκολ, αλλα η συμμετοχη. Επισης, σιγα μην θυμομαστε ποσο τελειωσε, το θεαμα ηταν τετοιο που και τα τελευταια εγκεφαλικα κυτταρα εγιναν παραναλωμα του πυρος. Παρ’ ολα αυτα, η καλυτερη στγμη της βραδιας πρεπει να ηταν το σουτ του @martian πισω απο το κεντρο, περιπου σαν field goal στο NFL με σκασμενη μπαλα-πεπονι και μεθυσμενο τον kicker, που περασε οριακα εκτος τερματος στο γηπεδο του Λακη.
Ευχομαι να ειμαι υγιης την επομενη φορα, ωστε να μην αποφασισω να ξαναδω τετοιο θεαμα ή τουλαχιστον να μεινω στο αλλο γηπεδο και να βλεπω εκει τα 5χρονα που εκαναν τα πρωτα τους βηματα στο ποδοσφαιρο. 101% καλυτερο θεαμα, 101% περισσοτερη ψυχικη ηρεμια.
15 Likes