Με αφορμή μερικά ποστ για το λαιβ του Ozzy, τι θέλουμε απ’ τους μεγάλης ηλικιας μουσικούς; Να βγαίνει η φωνή κρύσταλλο ακόμα και στα 60 τους, ή μας αρκεί το γεγονός ότι οργώνουν τις σκηνές, χαίρονται το λαιβ σα παιδάκια, ανεξαρτήτου απόδοσης;
Elaborate.
Φωνή φυσικά.Αν όχι “κρύσταλλο” τουλάχιστον αξιοπρεπή.Και υπάρχουν άπειρα παραδείγματα σ αυτήν την κατηγορία.
Αν θέλουμε απλά φιλότιμο λάηβ και να λέμε “αχ τον είδαμε από κοντά”,ε τότε άς έχει και ανάλογο αντίτιμο.Το live του Ozzy έτσι πως το άκουσα στο youtube τουλάχιστον,ένα 10ευρω μάξιμουμ το έδινα και μετά θα έλεγα"χαλάλι μωρέ για όλες τις μουσικές που μας χάρισε".Αλλιώς και το κέρινο ομοίωμα στο Μαντάμ Τυσσώ,αν ποτέ ξαναπάω,μια χαρά δουλειά θα κάνει.[-X
Φωνή κι από μένα
Φωνη! Δεν εχω την τρελη απαιτηση να ειναι αψεγαδιαστη,γιατι ο χρονος κανει τα δικα του. Αλλα οχι και να μην ακουγονται καθολου… αλλωστε για αυτο ειναι οι τραγουδιστες,για να τους ακουμε. Τα μοντελα ειναι να τα βλεπουμε…
Ναι,μαλλον φωνη και απο μενα γιατι οσο τον χαιρομουν πανω στη σκηνη αλλο τοσο τον λυπομουν που εκανε κοκορακια και παυσεις για οξυγονο ανα 3 στιχους…Παντως εγω μια φορα ασκημα δεν περασα 
Τα δικά μου γούστα γέρνουν προς φωνή, αλλά κατά βάση θέλω από τον καθένα ΟΤΙ και ΟΣΟ έχει να δώσει. Όσο νιώθω ότι παίρνω το 100% του καθενός, είμαι ευχαριστημένος.
Και κάτι παραπάνω ενίοτε.
Οταν ο μουσικος ειναι larger than life μου αρκει να εχει διατηρησει τη φωνη εστω σε επιπεδα Χαλφορντ ας πουμε.Δε ζηταω απο 50-60-70αρηδες να ειναι Ανταμς η Ντιο.Απο κει και περα δε μπορω να πω ‘‘να πιανει τοσες οκταβες η να βγαζει το ταδε γυρισμα’’,λιγο πολυ ολοι ξερουμε ποιοι ειναι για το σπιτι τους πλεον και ποιοι εχουν φωνη που,σε συνδυασμο με το γενικοτερο vibe της συναυλιας,θα δικιολογει τα ευρα που θα δωσουμε.
εξαρταται ρε παιδια…και συγκεκριμενα για τον Ozzy,ε μην μου πειτε και 25 χρονια πριν καποιος πηγαινε στις συναυλιες του για την φωνη του…
Θα μπορουσα να αναφερω πολλα παραδειγματα αλλα εξαρταται τελειως απο το τι περιμενεις απο τον καθε καλλιτεχνη και το τι ιστορια κουβαλαει στην πλατη του…
Αν έλεγα φωνή θα ήμουν υποκριτής, γιατί το 2005 ήταν το καλύτερο λάιβ της ζωής μου.
Αν όμως το 2005 είχε απόδοση Children of the Grave σε όλο το live πιθανόν να ξενέρωνες.
Ο Moonchild έχει ένα δίκιο που θέλει τον τραγουδιστή να δίνει το 100% σε κάθε του εμφάνιση.Μπορεί όμως μετά από κάποιο σημείο το 100% να είναι θλιβερό σαν εικόνα.Xαλάει η φαντασίωση.
Φωνή κι από μένα.
Εν μερει θα πω φωνη…εαν ο καλλιτεχνης δεν μπορει να κανει ενα αξιοπρεπες live καλυτερα να μην το ξεκιναει καν…αλλα οταν βλεπω εγω οτι δινει στη σκηνη το 100% του και κανει οτι μπορει αυτο δεν μπορω να μην το θαυμασω …και σιγουρα θα μεινω ικανοποιημενη εστω κ αν η φωνη δεν ειναι “κρυσταλλο”!
φωνή. αλλά η φάση με τον οζζυ ήταν άτυχη. μερικές μέρες πίσω μια χαρά τα πήγαινε.
Πράγματι!
Πάντως, έτσι όπως τίθεται η ερώτηση, με μπερδεύει. Θα έλεγα ότι η φωνή είναι φιλότιμο, κατά κάποιο τρόπο. Γιατί θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι, από φιλότιμο και μόνο, ένας τραγουδιστής οφείλει να δώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όπως το καταλαβαίνω, το ερώτημα τίθεται μάλλον στην εξής διάσταση: είναι καλύτερο να προσπαθήσει ένας καλλιτέχνης να φτάσει τα παλιά δοξασμένα του standards ή μήπως είναι σωστότερο να λειτουργήσει εκ του ασφαλούς; Κοινώς, να προσπαθήσει ο καημένος ο Gillan να πει ένα ?Child In Time? ή άστο-πονάει-άστο;
Σε κάθε περίπτωση, εκτός εξεζητημένης και επίμονης αδικαιολόγητης φαλτσδούρας, μάλλον εκτιμώ τον καλλιτέχνη και την προσπάθειά του. Ο πήχης τοποθετείται σίγουρα από τον καθένα σε διαφορετικό επίπεδο και μάλιστα ασυνείδητα, εφόσον μόλις ο καλλιτέχνης πέσει κάτω από το δικό σου όριο, απλά ξενερώνεις. Καταλαβαίνω λοιπόν και αυτούς που περάσανε καλά στον Ozzy και αυτούς που τσινάνε. Αυτό που δεν καταλαβαίνω με τίποτα είναι η «ημιναζιστική» προσέγγιση που ρίχνει στον Καιάδα όποιον δεν είναι επαρκώς κοτσονάτος. Όταν είδα ζωντανά τον λατρεμένο μου μπαμπόγερο Jerry Lee Lewis, δεν θα ήταν δυνατόν να διαμαρτύρομαι που δεν έχει το νεύρο των sixties!
το βασικο ειναι ο καθε τραγουδιστης να ξερει σε τι κατασταση βρισκεται και να μην ταλαιπωρειται και ταλαιπωρει και εμας με τα κοκορια του. θελω να ξερω σιγουρα οτι εχοντας αυτογνωσια μου προσφερει το 100% των δυνατοτητων του. δηλαδη οτι εχει χασει απο φωνη με τα χρονια, να προσπαθει να το γεμισει με ορεξη για να ευχαριστησει τον οπαδο. που σημαινει απο κεφι στο λαιβ μεχρι ακομα και μειωση του εισιτηριου.
σε ολα αυτα υπαρχει ενα οριο γιατι το νιαουρισμα δεν αντεχεται πανω ενα σημειο.
οριακα στη φωνη
Άρα οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, κατά βάθος στο ερώτημα του θρεντ δίνουμε την ψιλοφλώρικη απάντηση “και τα δύο αν γίνεται”. Δε γίνεται αλλιώς. Συμφωνώ με Vic Vega.
οταν ρωτησα τον Lips μετα το λαιβ των Anvil στο 7sins (τοτε Underworld) πως και δεν επαιξαν το Free as thε Wind, μου απαντησε ντομπρα “γιατι δεν το βγαζω πια στη φωνη” ! αρα και φιλοτιμο, και φωνη, γιατι εκεινο το βραδυ μειναμε παραπανω απο ευχαριστημενοι με την αποδοση του στα υπολοιπα κομματια! σπανια ειλικρινια θα ελεγα… η “συγκριση” δεν αφορα το στυλ/ευρος φωνης, αλλα τα χρονια στο “κουρμπετι” (οκ, οχι οσα και ο οζζυ, αλλα δεν ειναι και χτεσινος…)
Δυστυχώς θα συμφωνήσω 100%.Κάποιοι μύθοι,καλύτερα να παραμένουν μύθοι και ας μένουμε εμείς με το “live απωθημένο”,παρά να βιώνουμε την όποια παρακμή τους λόγω ηλικίας,καταχρήσεων κλπ.Ο Dio ήταν εξαίρεση,διότι όπως διαπίστωσα και από κοντά στην τελευταία του εμφάνιση εδώ,δεν έχανε ούτε στο ελάχιστο από φωνή η παρουσία.Ισως και ο Mick Jagger να είναι εξαίρεση.Οι υπόλοιποι,δεν ξέρω…Πιστεύω ότι πέρασαν όμορφα όσοι πήγαν φέτος Rockwave,απλά συνειρμικά μου έρχεται μια παλιά ατάκα ενός “οπαδού” της κυβέρνησης Bush 
τα πάντα είναι σχετικά και έχει να κάνει και με το τι περιμένει ο καθένας από τον εκάστοτε καλλιτέχνη/μπάντα
πχ πας σε μια συναυλία Manowar. Τα μπράτσα γυαλίζουν (και το μάτι του DeMaio) και ο Ανταμς νιαουρίζει :EPIC FAIL
πας στη συναυλία του ΟΖΖΥ, με την μπάντα να σκοτώνει και αυτος να οργώνει τη σκηνη ρίχνοντας που και που τα κοκόρια του, μπορείς να τον κακίσεις; Είχε ποτέ ο ozzy φωνή για να σε κάνει να παραμιλάς; Όχι, πας να δεις ένα θρύλο γνωρίζοντας πως πλέον έχει πάρει την κάτω βόλτα.
Γενικότερα αυτό που θέλω είναι τιμιότητα, παίξτε μέχρι εκεί που μπορείτε. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
E,καλα απ’ οτι καταλαβα το topic δεν εχει να κανει αποκλειστικα με τον Ozzy,αλλα παιρνει αφορμη απο αυτον,τον παιρνει σα παραδειγμα… Παντως συμφωνω με αυτους που λενε οτι οι απαιτησεις ειναι διαφορετικες για διαφορετικους καλλιτεχνες…