[B]A History of Violence[/B]
yep.
και συνεχιζουμε με Broken Flowers.
To “Face/off” (1997)
Travolta + Cage στην ίδια ταινία…
De chreiazetai pw tipot allo kardia mo… Ρεσιτάλ σκέτο
[B]Southern Comfort[/B] (1981)
…ειδικά απ΄τον Cage
[SPOILER]ειδικά όταν κάνει τον καλό[/SPOILER]
:):!:
[B]Scenes of the Crime[/B] (2001)
αγαπαμε bridges
Είπα να κάνω μια ακόμα προσπάθεια να δω το 2001: A space odyssey χωρίς να με πάρει ο ύπνος. Στο τέταρτο πάνω βαρέθηκα και την έβγαλα και έβαλα να δω για πολλοστή φορά το [B]The Big Lebowski[/B]. Μια από τις πιο έξυπνες κωμωδίες που έχω δει και σίγουρα μία από τις αγαπημένες μου ταινίες έβερ.
Σοβαρά. Θεωρώ τον εαυτό μου φαν των sci-fi ταινιών. Αλλά αυτό το πραγμά το θεωρώ πολύ υπερεκτιμημένο.
Α ντάξει εσύ είσαι και προκλητικός ας πούμε.
Μόνο που το 2001 δεν είναι sci-fi ταινία.
Αλλά γενικά ρε dmembra, κατανοώ πως δεν γίνεται να αρέσουν όλα σε όλους, καθένας έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία, οπτική και γούστο πάνω στα πράγματα, αλλά το ότι πετάς έτσι ανάλαφρα τη λέξη “υπερεκτιμημένο” για κάτι που έχει διαχρονικά κατοχυρώσει τη θέση του ανάμεσα στις κορυφές του σινεμά (και της λογοτεχνίας) δείχνει αφέλεια και βιαστική κρίση.
Δεν συζητάμε για το Cabin In The Woods ξερωγώ…
Φτάνει.
Φεύγω.
Εσύ δε σώζεσαι με τίποτα :!:
Αντιθέτως. Μόνο βιαστικά δεν το είπα. Την ταινία έχω προσπαθήσει να τη δω 3 φορές. Την πρώτη με πήρε ο ύπνος στην αρχή που κάνουν το πρώτο meeting. Έβαλα να την ξαναδώ μετά από καιρό γιατί έλεγα “δεν γίνεται να τη θεωρούν όλοι αριστούργημα. Θα με πήρε ο ύπνος γιατί ήμουν κουρασμένος”. Τη δεύτερη φορά την είδα ολόκληρη χωρίς όμως να με ενθουσιάσει. Είπα να την ξαναβάλω μήπως δεν ήμουν στο mood για να τη δω. Και πάλι όμως τη βαρέθηκα στο τέταρτο. Δεν ξέρω. Μου φαίνεται πως το hype γυρω από την ταινία είναι τραβηγμένο. Και δεν είναι μόνο η έλλειψη δράσης να πεις “είσαι μαθημενος στο χολυγουντ και στις εκρήξεις”. Ούτε το Moon π.χ είχε δράση αλλά ήταν ταινιάρα. Πραγματικά δεν βρίσκω το νόημα σε μια 3λεπτη εισαγωγή με μαύρη οθόνη και με μουσική υπόκρουση που θυμίζει Boards of Canada. Αν υπάρχει κάποιο βαθύ νόημα της τέχνης τότε πάω πάσο.
ΥΓ. Αν δεν λες αυτή την ταινία sci-fi τότε ποια λες;
Εντάξει ρε dmembra, δε χάλασε κι ο κόσμος (αν και το ότι μιλάμε για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ και συ μας λες ότι με το ζόρι πας μετά το τέταρτο, πρέπει μάλλον να σε προβληματίσει - και γενικά, μήπως η στροφή στις σειρές τα τελευταία χρόνια μας έχει καταστρέψει λίγο; ευρύτερες απορίες που μάλλον θέλουν δικό τους θρεντ ολόκληρο…). Αλλά τουλάχιστον λίγη ταπεινότητα διάολε. Μη μου συγκρίνεις την Οδύσσεια του Διαστήματος με “πειραματικά φιλμ” χωρίς νόημα ή με χαζές novelty webpages, ούτε καν για χαβαλέ όμως. Πες απλά “ντάξει δεν την πάλεψα, κάτι δεν πιάνω, τι να κάνω”.
Όχι μωρέ. Εννοείται πως δεν τα συγκρίνω. Ήθελα λίγο να σε τσιγκλισω. Περίμενα να με βρίσεις 
Sci-fi λέω τον Αρμαγεδδώνα και λοιπές περιπέτειες στο διάστημα.
Η επιστημονική φαντασία εδώ είναι το περίβλημα μιας υπαρξιακής για την ανθρωπότητα ταινίας.
Ακόμα και 100 φορές να προσπάθησες να τη δεις, η χρήση του όρου “υπερεκτιμημένος” είναι βιαστική και άστοχη. Ψάξε πρώτα να δεις γιατί εκτιμήθηκε τόσο και αν μπορέσεις να αντικρούσεις τα επιχειρήματα με πειστικό τρόπο το ξανασυζητάμε.
Βαθύ νόημα της τέχνης υπάρχει, προφανώς δεν κουμπώνεις με αυτό και αυτό δεν είναι κάποιου είδους πρόβλημα για σένα. Κι εμένα εκατοντάδες έργα τέχνης δε μου λένε τίποτα, αλλά δε θα βιαζόμουν ποτέ να χαρακτηρίσω “υπερεκτιμημένο” τον Βαν Γκογκ ας πούμε επειδή πήγα τρεος βόλτες σε πινακοθήκες και δεν έκατσα πάνω από 5 λεπτά μπροστά απ’ τους πινακές του.
Right to the point που λέμε και στο χωριό μου.
Ο Κιουμπικ πάντα ήταν λίγο παράξενος. Βασικά του άρεσε να αφαιρεί, να μην εξηγεί την κάθε σκηνή, βασικά τίποτα δεν ήθελε να εξηγεί, αυτό το άφηνε για τον θεατή. Έχτιζε την διήγηση μόνο με τις εικόνες, αν το καλοσκεφτείς αυτή είναι και η ουσία του ίδιου του κινηματογραφκού μέσου. Στο 2001 έκανε ακριβώς αυτό και το έκανε καλύτερα από πολλούς άλλους. Ομολογώ πως την πρώτη φορά που είδα την ταινία ούτε εγώ ενθουσιάστηκα, κάτι που άλλαξε μερικά χρόνια αργότερα στην δεύτερη προβολή. Ίσως αν διάβαζες το βιβλίο (που εξηγεί τα πάντα αναλυτικά) να έπιανες καλύτερα το τι ήθελε να κάνει ο σκηνοθέτης εδώ πέρα. Το βιβλίο μου αρέσει περισσότερο από την ταινία πάντως ειδικά στο ταξίδι του αστροναύτη στο τέλος. Αλλά ταινίες όπως το 2001 δύσκολα μπορείς να τις αμφισβητήσεις.