Ανάμεσα σε όλες τις γαμάτες περιπέτειες των 90ς αυτή είναι χιλιόμετρα πιο πάνω.
ΥΓ. το είχα ξαναπει πιο πριν στο θρεντ. Όποιος δεν έχει κλαψει στο τέλος της ταινίας δεν είναι αντρας.
ΥΓ2 Το theme της ταινίας είναι το καλύτερο που εχει υπάρξει ποτε.
Μπορουμε απλα να πουμε οτι ειναι η καλυτερη ταινια δρασης που βγηκε ποτε και η κουβεντα κλεινει και βαζεις και τα χερια στα αυτια κανοντας λαλαλαλα σε οποιον σου πει το αντιθετο. και ναι
[SPOILER] Αυτη η καταραμενη σκηνη μετατρεπει παιδια σε αντρες και το αντιστροφο.
[/SPOILER]
…εγώ ξεκινάω επανάληψη στον συτόν τον κύριο
…χθες είδα το ‘‘Σκοτεινό Χωριό’’
…μια πάρα πού ωραία και ενδιαφέρουσα ιδέα, που κάπου ξεφουσκώνει…πάντως μαρέσει πολλύ αυτή η ταινία όπως και το ‘‘Lady In The Water’’, παρόλο που δεν έκανε και πολύ καλή αίσθηση
:):!:
Έκανα ένα επικό αφιέρωμα στα '80 τις τελευταίες μέρες και κυρίως κωμωδίες και ρομαντικές κομεντί.
Pretty in Pink
O σεναριογράφος/σκηνοθέτης John Hughes είχε την τιμητική του τις τελευταίες μέρες. Εδώ παίζει η Meg Ryan των '80 Molly Ringwald, όποιος δεν την είχε ερωτευθεί τότε δεν ερωτεύτηκε ποτε του 
αν και σήμερα μου φάνηκε μάλλον εκνευριστική. Γενικά η ταινία έχει χάσει την λάμψη της αλλά just for the memories αξίζει. Εδώ έχουμε και τον Jon Cryer (αδελφός του Sheen στο two and a half men που έχει ακριβώς την ίδια φάτσα, δεν έχει αλλάξει καθόλου ο πούστης.
Weird Science
Εδώ ο Hughes σκηνοθετεί κιόλας. Θεοπάλαβο σενάριο που αν στο περιγράψει κάποιος θα τον πάρεις με τις πέτρες αλλά η ταινία έχει την φάση της. Ούτε που θυμάμαι πόσα χρόνια είχαν να την δω. Και αυτή έχει χάσει λιγάκι την αρχική της λάμψη πάντως. Όχι όμως και η θεά και από τα πρώτα υγρά όνειρα του κάθε teenager, Kelly LeBrock
Sixteen Cadles
Και ξανά Molly. Αυτή είναι μάλλον η καλύτερη της ταινία που έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ρομαντική σαπουνόφουσκα και αυτή, έχει το γέλιο της κυρίως με τον Anthony Michael Hall σταθερό nerd-ουλα πρωταγωνιστή σε αυτές τις ταινίες
Και εδώ ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του στην ταινία. Θα την εκτιμήσουν κυρίως όσοι την είχαν δει για πρώτη φορά σε βιντεο.
Say Anything
Αυτή εδώ είναι μάλλον η χειρότερη από όλες αν και από τις πιο διάσημες. Λιγότερο χιουμοριστική, περισσότερο χαζορομάντζο έχει ένα Κιουζακ που τον συμπαθείς τον νιώθεις κάπου αλλά… πολλά σιρόπια ρε παιδί μου και κάπου κουράστικα, ωραίο φινάλε πάντως.
The Breakfast Club
Αυτό είναι το απόλυτο αριστούργημα της εποχής, η καλύτερη ταινία του είδους με 5 έφηβους που θα περάσουν ένα απόγευμα τιμωρημένοι σε μια αίθουσα, θα συγκρουστούν, θα μαλώσουν, θα βγάλουν τα εσώψυχα τους, θα ερωτευτούν και κυρίως θα γνωρίσουν τον εαυτό τους. Σκετη τελειότητα όχι απλά δεν έχει χάσει κάτι αλλά κάθε φορά που το βλέπω γίνεται και καλύτερο. Και εδώ ξανά η Molly σε β ρόλο (περίπου).
και τέλος…
Big
Από τις καλύτερες κωμωδίες ever δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να μην την έχει δει. Τρελό γέλιο και ωραίο σχόλιο πάνω στην ενηλικίωση. Tom Hanks σε ένα από τους καλύτερους ρόλους του.
Το Breakfast Club και το Big είναι έπη
Ρε Ντεντ, μια που είσαι στο μουντ, πιάσε δες αυτές τις μέρες και το άλλο καλτ υπερέπος των έιτιζ, το Some Kind of Wonderful! Γιατί έχουμε κι εμείς τις αγάπες μας από την καλτ δεκαετία κύριος…
[SPOILER]
<3 <3 <3[/SPOILER]
Πω τι θυμήθηκες. Την είχα ξεχάσει αυτή, κατεβαίνει άμεσα. Φυσικά και εδώ John Hughes σενάριο. Ξανά 16χρονος αυτές τις μέρες.
…συμφωνώ χ 1000:):!:
Επανάληψη του No Country for Old Men λόγο του τελευταίου των αδελφών Κοέν. Αν και δε θα έλεγα πως είναι απ’τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες, αυτή τη ταινία ξεχωρίζω μετά το Big Lebowski. Βραβευμένος ο Μπάρδεμ με καρεδάκι σαν ψυχρός δολοφόνος, ένας Μπρόλιν να προσπαθεί να ξεφύγει με τα λεφτά, ο Τζόουνς σαν σερίφης, και γκεστ ο Χάρελσον σε ελάχιστες σκηνές. Άξια ακόμα μιά φορά!
…μετά από καιρό, είδα χθες το Dogville, και σήμερα το ‘‘Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα’’
:):!:
Προς τιμην του Jonze εχοντας δει προσφατα το Her.
Δυνατο, πανεξιπνο και πολυ-επιπεδο! Τελειο σεναριακα.
Καλυτερη ταινια του Cage μαζι με τα 8μμ , leaving las vegas, wild at heart.
Έτσι όπως γίναν τα πράγματα είπα να ξαναδώ το Stay. Ένα απ’τα αγαπημένα μου του Gosling, και με τον McGregor σαν ψυχίατρο προσπαθώντας να τον σώσει. Και καθώς το DSM συνεχίζει να αυξάνεται, η τρέλα δεν καταλαγιάζεται. Τι να stay τότε, στο διάολο να πάμε να γλυτώσουμε, άντε.
…σ’ημερα επαναληψούλα σε Dario Argento:):!:
aronofsky. αγαπάμε υπαρξιακές αναζητήσεις. διαφορετική οπτική μέσα από εξαρτίσεις και αδυναμίες. μαύρους κύκνους.
αλλά ρε γαμώτο…
…κιεγώ τώρα ξαναβλέπω το Ψυχώ…απλά ταινιάρα…ίσως μαζί με τα Πουλιά οι δυο καλύτερες Χίτσκοκ ταινίες…απλά απολαυστικός ο Άντονι Πέρκινς:):!:
Τις τελευταίες μέρες…
Let the right one in
Σουηδικό θρίλερ, και από τις καλύτερες βαμπιρικές ταινίες ever. Σκοτεινό με αργούς ρυθμούς και πρωταγωνιστές 2 πιτσιρίκια. 2η φορά που το βλέπω και δεν έχει χάσει τίποτα από την έκπληξη της πρώτης προβολής, Η μόνη έκπληξη της ταινίας ήρθε με…
Let me in
… το εκπληκτικό αυτό remake, ένα από τα καλύτερα που έχουν γίνει σε μη αγγλόφωνη ταινία. Τα είδα και τα 2 αυτές τις μέρες. Σε σημεία μάλιστα θα τολμούσα να πω ότι είναι και ανώτερο, όπως για παράδειγμα στα 2 πιτσιρίκια που δίνουν πολύ καλύτερες ερμηνείες. Το σενάριο έχει ελάχιστες αλλαγές που καταφέρνουν να δώσουν ένα κάπως διαφορετικό τόνο στην ταινία. Όποιος δεν έχει δει καμιά από τις 2 ας μην το σκέφτεται άλλο. Αν κάποιος έχει μείνει μόνο στην Σουηδική και σνομπάρει το remake κάνει μεγάλο λάθος.
Επίσης ειπα να ρίξω μια ακόμα στο παρακάτω.
300
Μόλις για 2η φορά, Η πρώτη ήταν σε σκοτεινή αίθουσα και είχα βγει με πολύ καλές εντυπώσεις. Είχα κάτσει να την δω άλλες 1-2 φορές αλλά ποτέ δεν την ολοκλήρωσα. Ομολογουμένως με επηρέασαν αρνητικά ενδιάμεσα οι κραυγές διαφόρων περί εθνικής περηφάνιας και πράσινα άλογα. Η ταινία είναι μια χαρά, παίρνει ένα κομμάτι ιστορίας και το μετατρέπει σε μύθο, η σύγχρονη κινηματογράφηση με το ψηφιακά πλάνα και αίμα κάνει όλες τις υπερβολές να, λειτουργούν 100% υπερ της ταινίας. Pure fun στην τελική οι μοναδικοί που δεν το ευχαριστήθηκαν ήταν μερικοί αριστεροί κριτικοί που κυκλοφορούν με ζιβάγκο ακόμα και το καλοκαίρι (οκ αυτό το τελευταία ήταν λιγάκι κακία αλλά δεν άντεξα :lol: )
Κανονικά θα ήταν περιττό να το αναφέρω αλλά… Εννοείται πως δεν χρειάζεται να είσαι χρυσαυγίτης πίθηκος για να μπορέσεις να ευχαριστηθείς την ταινία.
Όχι, δεν. Ναι, οκ, σίγουρα είναι από τα ριμέικς που δεν βιάζουν την αυθεντική ταινία, και μόνο αυτό του δίνει μπόνους, και άλλοι συμμερίζονται την άποψή σου, μα από την άλλη το πάει εντελώς διαφορετικά και “αμερικάνικα” από το πρωτότυπο (η πιο γραφική απεικόνιση της βίας είναι ελάττωμα). Δύσκολα βέβαια θα μπορούσε να αναπαράγει αυτό το σκανδιναβικό παγωμένο arthouse στιλ, μα και πάλι, είναι απλά ένα καλό ριμέικ. Δεν έχει αυτή την υπόγεια άμπιεντ ατμόσφαιρα που έκανε το πρώτο τόσο μοναδικό και δεν περνάει με τον ίδιο τρόπο τα τελικά συναισθήματα. Ως προς αυτό υστερεί.
Για την γραφική απεικόνιση της βιας δεν συμφωνώ 100% Λίγες οι σκηνές και στα 2 που βλέπουμε βια και αίμα, άντε στο αμερικάνικο να έχει ελάχιστα παραπάνω. Η διαφορά είναι κυρίως στο κοριτσάκι και στην αφύσικη, πιο creepy κίνηση που δίνεται όταν… τρώει! (καλό, κακό δεν είμαι σίγουρος). Αλλά στο θέμα βιας μάλλον συγκρατήθηκαν για πρώτη φορά εκεί στο hollywood. Στην ατμόσφαιρα δεν χάνει ακριβώς απλά την αλλάζει κάπως και καλά κάνει.
[SPOILER]Πιο Seven ατμόσφαιρα, καθόλου τυχαία έβαλαν και τον χαρακτήρα του αστυνομικού μέσα ενώ άφησαν τους γονείς σχεδόν εκτός κάμερας αφού η κίνηση σκηνοθετικά να μην δούμε ποτέ το πρόσωπο της μητέρας του μικρού- ο απών γονέας- είναι πανέξυπνη και σε πλήρη αντίθεση με την original ταινία. Για μένα αυτό είναι το σωστό remake.
[/SPOILER]
Δεν θα είχε νόημα να προσπαθήσουν να πιάσουν την ατμόσφαιρα του Σουηδικού, αυτό το λάθος πήγε να το κάνει ο Fincher στο επίσης Σουηδικό Girl with a dragon tattoo και απέτυχε παταγωδώς (για μένα τουλάχιστον αφού το remake του έχει τους φαν του).
Το ανώτερο ωστόσο πήγαινε στις ερμηνείες των μικρών που αν και πολύ καλές στο original στο remake μου φάνηκαν απλά 1-2 σκαλιά παραπάνω. Ειδικά αυτή η Chloe Grace Moretz είναι πολύ μεγάλο ταλέντο.
Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε . Ωστόσο δε θεωρώ πως κρατήθηκαν, στις σκηνές που μπόρεσαν να δώσουν κάτι παραπάνω σε αίμα το έκαναν. Αλλά από τη στιγμή που πάει για το μεγάλο κοινό που τα βαριέται τα αφαιρετικά, ε, μάλλον λογικό. Και αυτό που είπες για το Seven το είχα παρατηρήσει, ως προς το φωτισμό τουλάχιστον.
Ναι, για όπως έγινε σε σύνολο η ταινία οι ερμηνείες είναι άξιες λόγου, δεν το συζητάμε, Αν έβαζαν τις πιο αφαιρετικές ερμηνείες του πρωτότυπου δε θα ταίριαζαν σε καμία περίπτωση. Μα και πάλι, αυτό το “κενό”, πλήρως αθώο παίξιμο του πρωτότυπου, που στην ουσία φαίνεται σαν να μην παίζουν καν, σε μια τέτοιας φύσης υπόθεση μου κολλάει καλύτερα, ενισχύει λίγο το αισθητικό φήλινγκ που σου είπα. Αντίστοιχα στην αμερικάνικη βερσιόν μου δίνεται μια εντύπωση προσπάθειας στις ερμηνείες, σαν να προσπαθούν να προσομοιώσουν κάπως διαφορετικά την αρχική ιδέα, να μη βγαίνει τόσο φυσικά όσο στο σουηδικό, και εκεί είναι που κωλύομαι. Δεν αναφέρομαι στην ποιότητα των ερμηνειών, στην αισθητική τους. Τελικά μάλλον αυτό είναι το πρόβλημα της ταινίας για μένα, η αισθητική της.
Οι Αμερικανοί έχουν κάποια standar θέματα με τα remake τους, ειδικά όταν αυτά είναι horror/thriller. Αυτή η seven ατμόσφαιρα με τους γριζο-πρασινο-κίτρινο neon φωτισμούς που υπάρχει σχεδόν σε κάθε “σκοτεινή” ταινία τους, το gore και το πιο επεξηγηματικό σενάριο για να μην μείνουν και πολλές απορίες στο κοινό μετά την προβολή. Η πανομοιότυπη αισθητική στις περισσότερες ταινίες του είδους που είναι ένας από τους πολλούς λόγους την κακής ποιότητας ταινιών εδώ και χρόνια στο horror/thriller.
Στο Let me in υπάρχουν όλα τα παραπάνω σε πολύ μικρότερο βαθμό
[SPOILER]Το gore είναι πιο τσιμπημένο αλλά όχι και τόσο χώρια που κολλάει καλύτερα στην seven αισθητική του. Μας δείχνει 1-2 σκηνές παραπάνω για να καταλάβουμε πως ο “πατέρας” της μικρής είναι στα πραγματικότητα κάποιος που την ακολουθεί από πιτσιρικάς άρα αυτή θα είναι και η μοίρα του νέου “αμόρε” [/SPOILER]
Απλά εδώ τα κόλλησαν όλα ωραία και καλά χωρίς να το ξεσκίσουν και να το χαλάσουν όπως συνήθως. Αλλά ναι η αισθητική δεν αλλάζει, αυτό είναι standar δυστυχώς. Δεν με χαλάει προσωπικά καθόλου ειδικά όταν η ταινία είναι τόσο προσεγμένη αλλά καταλαβαίνω την διαφωνία σου σε αυτόν τον τομέα.