Κι εγώ θέλω ν’ακούσω προσεκτικά το “marquee moon” καιρό τώρα… Δεν τα’χω καταφέρει :?
Edit: προφανώς Pumpkin αυτό γίνεται για το χαβαλέ. ας πάει ο Floydized κι ας ψηφίσει Floyd και σε poll καλύτερου δίσκου Manowar, εμένα ποσώς μ’ενδιαφέρει στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το γούστο του , αυτό θα ψηφίζει. Η διαφωνία μου είναι όταν προσπαθεί κάποιος να με πείσει ότι αυτό που ακούει είναι βάσει σοβαρών κριτηρίων ποιοτικότερο απ’αυτό που ακούω εγώ. Δε χωράει σοβαρότητα σ’αυτά. Εγώ π.χ. στο poll του 1968 θεωρώ πως θα’πρεπε όλος ο κόσμος να ψηφίζει Velvet Underground σύμφωνα με τα κριτήριά μου. Αλλά ok, σιγά, άλλος δε γουστάρει
Παιδια οταν πεταξουμε την μαγικη φραση “ολα ειναι θεμα γουστου” η κουβεντα εχει κλεισει.Προφανως και ειναι θεμα γουστου αλλα κάποια πράγματα ειναι ξεχωριστα.
Το να βγω εγω σαν ενας προγκρεσιβας και να μηδενίσω τους Πιστολς και να πω πως “ε και σιγα τι εκαναν μωρε στην ποπ/ροκ κουλτουρα,εδω υπήρχαν οι Steely Dan στο Αμερικα που ειχαν 45676 σεσσιοναδες μεσα και εκαναν οργια” ειναι προφανως χαζο.
Επίσης το θεμα ειναι και ως προς τι θα κρίνεις το καθενα,πχ τους Πιστολς προφανως θα τους κρίνεις με ορους κοινωνικους και το τι κοινωνικοποίησαν τοτε που ηταν αναγκαίο.
Εγω πχ είπα πως οι Φλουντ είναι απο τα γκρουπ που ξεφεύγουν απο στεγανα και πλαίσια.
Ε και για μενα τελικα η υποκειμενικότητα ειναι και ενας καλο τροπος να διαλύσεις πράγματα καθως δεν μπαίνει μεσα η ερωτηση “τι υποκειμενικότητα ειναι αυτη που οριζει οτι αυτο ειναι ετσι και ετσι,αρα πες πασο”,δλδ ο αλλος μπορει να μην εχει ιδεα και σε αυτην την βαση αντε βρες ακρη.Μου κανει καπως καθετο ολο αυτο.
Το να βγω και να πω πως οι τυποι εκαναν κατι μεσα στα 70ς που απλως τους εκανε να ριχνουν 60 ποντους στον καθενα:p στηρίζοντας την αποψη μου στο βιντεο που βαζω παρακατω νομιζω πως δεν υποκειμενικό!
Υποκειμενικό ειναι να λες πως σ’αρεσει η χυμα παραγωγη των Ramones(το λεω μιας και το ειπε ο Χοπετος,και γαμω κατα τα αλλα).Εδω απλως η μουσικη σαν τεχνη πηγε μπροστα και μας εστειλε για τσαγακι
Έλα ρε Floydized, κατανοώ να σαι πορωμένος με Floyd αλλά πραγματικά μην προσπαθείς με “αντικειμενικά” επιχειρήματα γτ απλά δεν υπάρχουν! Ο ίδιος ο θείος με την τεράστια rock δισκοθήκη που ανέφερα στο προηγούμενο πόστ είπε σε κάποια φάση σε συζήτηση περί λαϊκών το μαγικό “ο Τσιτσάνης ΕΙΝΑΙ heavy metal”. Εκείνη την ώρα γέλασα αλλά το ένιωσα στο πετσί μου όταν έκατσα ΣΟΒΑΡΑ ν’ακούσω Τσιτσάνη. Όντως ΕΙΝΑΙ heavy metal. Βαμβακάρης δε και Παπαϊωάννου και λοιποί καμμένοι αρχαίοι χασικλήδες ρεμπέτες κατ’αναλογία ΕΙΝΑΙ black metal. Και δε σηκώνω κουβέντα. Μπορεί να ναι κ χειρότεροι τελικά…
για να αποστειρωσουμε λιγο την κουβεντα (νοσοκομειακη ουτως η αλλως), γραφουμε στην τριχωτη πουτσαρα μας την αντικειμενικοτητα, ακουμε το πιγκζ (θρι ντιφερεντ ουανς) σαν να μην υπαρχει αυριο, γνωριζουμε την τεχνη και ενα μηνα μετα που βγαινει το μαρκη μουν βαζουμε το ελεβεησον και ειμαστε ψηλα. για παντα. πλεον δεν υπαρχει ουτε καν σημερα. ειμαστε ελαφρεις, σα βολτιτσα στο κενο. γεια σου, τεχνη.
Σοβαρα τώρα ομως,το 1977 βγαζουν οι ΘΕΟΙ Steely Dan το Aja.
Ας μην ηταν τοσο κομπλεξικοί με το ευρυ κοινο και τον ηχο τους και θα ηταν πολυ πιο γνωστοι σε μερη οπως εδω.Οι απολυτοι αντισταρς.
Και με πανεξυπνη θεματολογια,καλα για μουσικη δεν το συζητάμε καν.Ολοι οι σεσσιοναδες τους πηγαν σε Τοτο ή ακόμα και στο Thriller του Jackson πιο μετα,μαζι με τον ηχο εννοειται
Μεγαλη σχολη
Ειναι να μπεις λιγο στο Mood ειναι η αληθεια καθως οι τυποι στα 70ς παιζαν αρχι-ΔΑΠιτικη μουσικη,ουτε βρωμια,ουτε προγκ επη,ουτε τπτ.Μπλουζοτζαζ φορμες με επικαλυψη ποπ,μιλαμε για παλικαρια.
Αν και ειναι κατεξοχην “Αμερικανικη” μουσικη,οποτε συ θα γουσταρεις σιγουρα ρε!
Ξερεις,πολυ λαόυντζ ομως,χαλαρα,cool κτλ.Ακους και βαζεις μαρτινι:p
(και πολυ εξυπνη θεματολογια ομως σε στιχους κτλ,πανεξυπνοι)
