[B] [COLOR=“Blue”][B][SIZE=“4”]Trois couleurs: Bleu[/SIZE][/B][/COLOR] (1993) [/B] [B]Krzysztof Kieslowski[/B]
[B]http://www.imdb.com/title/tt0108394/[/B]
η Julie, γυναίκα ενας πολυ γνωστού σύνθετη έρχεται αντιμέτωπη με τον θάνατο του όπως και με αυτόν της κόρης τους.
η Julie δεν θα σπαράξει απο το κλάμα, δεν θα χάσει εντελώς τον εαυτό της, και δεν θα μείνει πάνω από τα “χαλάσματα” … θα απομακρυνθεί απο όλους και ολα οσα ειχε δίπλα της στην προηγούμενη ζωή της…ολα εκτός απο μια μουσική συμφωνία που δεν εχει ολοκληρωθεί…
οσο περνάει ο καιρός η Julie θα δείξει πως οτι και να γινει, τα ατομικά χαρακτηριστικά του καθενός ποτέ δεν σβήνουν, παρολες τις απώλειες και τις κατραπακιές που μπορεί να ζησει ο άλλος… μπορεί να θολώνουν, να αλλάζουν όψη, να κρύβονται, αλλά αν είσαι άνθρωπος που αγαπάς, θα είναι πάντα εκεί. και όταν είσαι κάτι αληθινά, αυτό δεν σβήνει.ακομη και οταν το παρελθόν έρθει αναπάντεχα να σου χτυπήσει την πόρτα και να διαλύσει οτι ειχες σαν δεδομένο για ενα μεγάλο μέρος της ζωής σου.
τρομερή ταινία απο Kieslowski με μια ΘΕΑ Juliette Binoche στον ρολο της Julie .
εδω δεν εχει σπαρακτικές αλλά ανούσιες σκηνές. ούτε ξεσπάσματα απλά για το μάτι(και όταν “πρέπει” να γίνει αυτό, η julie απλά μένει για λιγο κάτω απο το νερό…).η ατομικότητα, η ελευθερία, ο άνθρωπος χωρίς μάσκες, είναι εκει χωρίς υπερβολές και φτηνά περιελίγματα.
ο Kieslowski οτι ήθελε να δείξει το έκανε με την julie να είναι απλα αυτή που πρέπει σύμφωνα με τον χαρακτήρα της και με διάφορες σκηνές που δείχνουν και εννοούν χίλια δυο άλλα πράγματα(τα ποντίκια, η ασφαλής πτώση απο γέφυρα ακομη και ηλικιωμένου, το περπάτημα πάνω σε σχοινί, η ανακύκλωση απο άνθρωπο που με το ζόρι το μπορεί,και αμέτρητα άλλα. )
τρομερή μουσική που παίζει καθοριστικό ρόλο συνέχεια… απο την συμφωνία που δεν έχει τέλος και εμφανίζεται στο μυαλό της julie, μεχρι το ιδιο το τέλος της ταινίας που σφραγίζει με εναν σχεδόν λυτρωτικό τρόπο όλες τις αλλαγές και βάζει μια κάποια τελεία.
*τελικά οτι ταινία εχω αφήσει και δεν βλέπω, ειναι ενα σκέτο διαμάντι…σύντομα και οι άλλες 2
**σήμερα εχει και το [B]The Adventures of Baron Munchausen[/B] στο [B]stage[/B] αλλά δεν ξέρω αν την παλέψω να πάω μεχρι εκει ετσι χύμα. και αυτός ο [B]παλιοjiopas [/B]δεν έμενε λαρισα… να τον τραβάω απο δω και απο κει… τι τον θες τον [B]παλιοβολο[/B] μωρεεεε [SPOILER]:har:[/SPOILER]
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ
[SIZE=“4”]«Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί μόνο φασαρία. Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε. Kι αν ακόμα διάνεμα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε. H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί. ?H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει?»[/SIZE]
[SPOILER]
Α Κορ. 13,4 Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,
Α Κορ. 13,5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν,
Α Κορ. 13,6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ·
Α Κορ. 13,7 [B]πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.[/B]
Α Κορ. 13,8 ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.
Α Κορ. 13,9 ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν·
Α Κορ. 13,10 ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.
Α Κορ. 13,11 ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου.
Α Κορ. 13,12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.
Α Κορ. 13,13 νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.
[/SPOILER]