Αντί να προσκυνάς πες τίποτα για το “Γιατρό”, τον Δημήτρη τον Παπαδόπουλο! 
Δεν βρίσκω φώτο του ως παίκτη του Ηρακλή.
Μεγάλος ΑΧΡΗΣΤΟΣ…
Ψυχαρα Λευτερης Κακιουσης :
:!: http://www.youtube.com/watch?v=aTH4tuJKPiU
:vibrate::respect::vibrate:
Ηράκλειο ΟΑΑ
2 (ή και 4) λέξεις, μια ιστοριά.
Την πρώτη χρονιά 95-96 θαρρώ πως, με ελληνική Dream Team, Γάσπαρη-Φραγκισκάτο-Σκροπολίθα-Παπαπέτρου (φωτο 1)(μέλος της 12άδας που πήγε στο μουντιάλ 94),
Ρέντφορντ με 850 πόντοι/ματς, και τον τεράστιο πορτορικάνο ΧΟΣΕ ΠΙΚΟΥΛΙΝ ΟΡΤΙΘ (φώτο 2)
και μπινελίκια στον Υφαντή με Παπάγου την προτελευταία αγωνιστική, και μετά μια Τετάρτη την τελευταία αγωνιστική που πάει η Παοκάρα και κάθεται κ χάνει στην Παπάγου,
και πέφτομε εμείς στην ισοβαθμία, και λέω “άντε χέσου Παοκάρα” (ήμαν Παοκάρα ως τότε), “δε θα είμαι πια, κι εσύ Ρετζιά δε θα μου αρέσει το 14 πια” (και είπα ψέματα γιατί το 14 είναι πάντα το καλύτερο μου νούμερο).
[CENTER]
[SIZE=“3”]Φώτο 1: Αργύρης Παπαπέτρου[/SIZE]
[SIZE=“2”]μπόνους: ένας του χιλιάστερου με Ρίμποκ που τότε ήτανε στη μόδα, αλλά τα χε πανάκριβα ο Βερτούδος στο Ηράκλειο
και φοτομπόμπιγκ από Μπακατσιά[/SIZE]
[SIZE=“3”]Φώτο 2: ΧΟΣΕ ΠΙΚΟΥΛΙΝ ΟΡΤΙΘ[/SIZE]
[/CENTER]
ΟΟΟΟΟΟΟΟ, καλά 97-98, τι να λέμε τώρα.
Ο φίλος Λουπινάκης προ μερικών σελίδες κάμει ένα λάθος, ο Carter στο ματς με Θρύλο δεν είχε κάμει μπάζερ μπήτερ,
ισοφάρισε με θρίποντο για να πάμε παράτα, και εκεί, με ψυχολογία στο 9000, έληξε στο +11 υπέρ μας το μάτς, 90-79 ίσως.
Ιστορικό ματς, με μια κοκκινοσκουφίτσα οπαδό του Θρύλος που την φλέρταρε η εξέδρα μας (η απόσταση ήταν 5 μέτρα από τους φιλοξενούμενοι).
Και στη τιβί που το μάθαμε μετά, που μετέδινε ο ΑΝΤ1 με Μπατή, και όντως ο Carter ο μυστακοφέρων τιμωρός είχε πατήσει γραμμή πριν βάλει το χρυσό θρίποντο,
και έλεγε ο θρυλεών ο Μπατής στο ρεπόρτερ πάγκου να πάει να το πει στο ρεφερή ότι έχει κάμει λάθος (!), φοβερά πράματα.
Απίστευτυη χρονιά εκείνη, με 84-42 τη Λάρισα, με τη Δάφνη 84-82 με Κόρφα στο τελευταία φάση,
99-60smth το Σπόρτιγκ (3η αγωνιστική, που αγχώθηκα ότι δε θα είχε τίκετς, κ πήγα κ πήρα από την Τετάρτη και πήρα το #1, και μετά αγχώθηκα ότι δε θα ‘χει θέσεις και πήγα 4 ώρες πριν το ματς στο Λίντο, και δεν ήτανε κανένας),
νίκη με Άρη με επιστροφή από -17 (μια Τρίτη πο’ 'χα πάει κατευθεία από φροντιστήριο Χημεία,και είχα την τσουκάλα του Σαββάλα μαζί, και μου λέει ο μπάτσος “μη δω κανά βιβλίο μεστο γήπεδο”, και του λεω “πας καλά κυρΜπάτσο μου, 6 χιλιάρικα κάνει” (ήμασταν στο λόμπυ της δραχμής ακόμα) )
Με 11-0 στα πρώτα 11 ματς μέσα, και μετά να χάνουμε από Χιλιάστερο 80-81 στην παράτα με το άστοχο του Χένλαν από το 1 μέτρο, μετά από drive του Πετρόπουλου.
τόσο κλάμα μέτα δεν έχω ρίξει συνολικά για όλες μου τις ομάδες σε όλη μου τη ζωή, ούτε για σένα ρε Οφάρα.
Απίθανη ομάδα.
Σαμίρ Γκούντα (φώτο 3), ύψους 4 μέτρα και 28 πόντοι, ή κάτι τέτοιο, Ντάηρον Νιξ, τιτάνιο 3άρι, ο πιο άσχημος άθρωπος που υπάρχει πιθανότατα,
και Πητ Παπαχρόνης-Τζόν Κόρφας, οι θείοι από το Αμέρικα,
Χένλαν-Κάρτερ(φώτο 4) οι μεγάλοι κοινοτικοί,
Χαρίση-Πετρόπουλο που έπαιξαν μετά στο μεγάλο λιμάνι, Χαλκιαδάκη και Καλόγηρο και κάποιους ξεχνάω.
[CENTER]
[SIZE=“3”]Φώτο 3: ο Σαμίρ Γκούντα ο Φαραώ[/SIZE]
[SIZE=“4”]Φώτο 4: Κάρτερ και το μουστάκι αυτού[/SIZE]
[/CENTER]
Και μετά βγήκαμε Ευρώπη, παίξαμε με κάτι Μολδαβοί διπλά ματς, κ ήρθε ισοπαλία 83-83 το εδώ, και έληξε έτσι, γιατί στα διπλά επιτρέπεται η ισοπαλία.
Ο ΧΟΝΤΡΟΣ Μάρτιν που έβαλε ο Λούπιν, ήταν την επόμενη σεζόνς, που 'χενε έρθει και έκαψε τα πόδια ντου σε μια μηχανή ‘πο χε νοικιάσει, και στο πρώτο ματς με Αεκάκη έπαιξε στο Β’ με επιδέσμοι όπως ο Μπάκναλ,
και ισοφαρίζει ο ω Μπάνε Μπάνε στο τελευταίο ‘’, και χάσαμε στην παράτα.
Και τότε είχαμε μετά χάσει από Χιλιάστερο, με Ράτζα κ Σκοτ, που στο τέλος πήρε ο Ράτζα τη γκόμενα του από την εξέδρα σηκωτή μη γίνει καμιά μανούρα.
Πολύ ωραίος τύπος, θα ήθελα να ήμουν φίλος με το Χοντρό Μάρτιν.
Γενικά ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθλοπαιδιών Ηράκλειο των late 90s αξίζει δικό του τόπικ.
Ίσως και δικό του υποforum.
Αυτό που δε θυμάμαι, και να βοηθήσουν οι φίλοι του ΟΑΑΗ εδώ, είναι πια χρονιά είχε περάσει ο ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΜΥΡΙΟΥΝΗΣ από Κρήτη.
(αυτός που μοιάζει τον Πρύτανη από τα Ημίζ)
Μπόνους κ συνέντευξη με Κάρτερ που βρήκα ψάχνοντας για υλικό.
Επίσης είναι κρίμα που τότε δεν υπήρχαν τα ίντερνετς, και δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό, και θα χαθούν όλα αυτά, πχ για όσους λέω την 1η χρονιά δε βρήκα πράμα.
επισης
<3
Μεγαλη λατρεια και ο Κορφας, οταν ειχε ερθει Ηρακλειο εμενε σπιτι μας τον πρωτο καιρο επειδη ητο και ειναι οικογενειακος φιλος \m/…
γενικα η Ηρακλειαρα 97-98-99 ειχε μεγαλες παιχτουρες + τρελη εδρα…
Πρέπει και να του ρίχνεις καμιά 20ριά πόντους στο ύψος Lupin! 
καλα, τοτε ημασταν περιπου τα ιδια:p, τωρα ομως καλα νασαι!!
Login στο ρόκιν μετά από μισή χιλιετία κσέρωγω για να γίνει τοποθέτηση στο άγιο τούτου νήμα.
Πολλοί προποσταρίσαντες έχουν καλύψει πολλές φιγούρες της εποχής, οπότε ένεκα απουσίας υλικού θα περιοριστώ στη περιγραφή της φάσης που έχει στοιχειώσει για έτη και έτη τις αναμνήσεις της σπυριάρας.
Ήτο τέλη της μελαγχολικής δεκαετίας με τον αυτοκράτορα ακόμα λίγο πριν αρχίσει να του εφαρμόζεται ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης.
Ευλαβικά καθήμενος σε μια ταπεινη καρέκλα στο σαλόνι (μιας που ο καναπές ήταν πιασμένος από τους μεγαλύτερους σε ηλικία πατέρα και νονό) είχε φτάσει η καθιερωμένη Πέμπτη βράδυ που θα βλέπαμε την ευρωπαική παράσταση του τότε αυτοκράτωρος. Να σημειωθεί ότι τότε ακολουθούσαμε τυφλά και πειθήνια το hype που ήσαν “Αρης στο μπασκετ”.
Αδιευκρίνηστο το έτος, ο μέγας Αρης έπαιζε στο πάντα καυτό Γιαντελιάου με την τιτάνια τότε Μακαββή.
Σφυροκόπημα με νταμπλ πενετρέησιο στον Γιαννάκη και τ’ άλλα παιδια και κατεβασμένα ώτα από τους πρεσβύτερους του δωματίου. Τι να κάμω κατέβαζα κι εγώ τα δικά μου ώτα κι ας μην καταλάβαινα γιατί έπρεπε να το κάνω ενώ το ματς ήθελε 2.24 και η διαφορά ήταν στους 14 πόντοι.
Κατήφεια και βαρύ το κλίμα εν τω σαλονίω, ακούω τα ντεσιμπελς του σπορκάστερ Σκουντή να παίρνουν την ανηφόρα. Ξέροντας ότι ο συγκεκριμένος δεν ήταν Μαυρομάτης να αρχίζει να τσιρίζει με το που η μπάλα περνούσε το κέντρο στρέφω το βλέμμα στην 22άρα Blaupunkt.
Ο Ντορόν ο Τζάμσης έχει ξεκινήσει αντεπίθεση μετά από κλέψιμο, μόνος με το καλάθι ξεκινάει το μπάσιμο. Η κάμερα είναι από τα πλάι οπότε το μόνο που φαίνεται είναι το καλάθι και η επέλασις των Τζαμσέων.
Και τότε… σαν το χελιδόνι - μπαίνει στην οθόνη (αν η Κατερίνα η Κούκα έβλεπε μπάσκετ θα είχε γράψει χρόνια πριν το άσμα και δεν θα περίμενε την περδίκλα της Φλο-Τζο για την Ελλάδα ρε γαμώτο)… η λοκομοτίβα με το νο4 είχε ήδη ξεκινήσει το ταξίδι για τον τελευταίο προορισμό.
Ο Τζάμσης σηκώνεται με μια άνεση και σπάει τον καρπό για να αφήσει το λέη-απ, όταν με την άκρη του ματιού του αχνοβλέπει τη φιγούρα του Βασίλη του Λυπηρίδη. Για τα επόμενα σεκόντς μπορεί να γραφτεί άνετα μια δισκογραφία space rock γκρουπακίου.
- Η γροθιά του Βασίλη στέλνει την μπάλα στο ταμπλό και μετά στη row Z του ΓιαντΕλιάου.
- Ακολούθως στέλνει εμένα στα γόνατα μπροστά στη Blaupunkt.
- Και με ένα σάλτο στον καναπέ που δεν έχουν προλάβει να αντιδράσουν ακόμα τα ραμολιμέντα.
– Παίζει να έκανα roundhouse kick στους γέροντες, αλλά εκείνες τις στιγμές η ιεραρχία είχε καταργηθεί (άναρχυ ιν δε 80ζ).
Για αρχή αυτό μόνο, η μοναδική τάπα με μπουκέτο που θυμάμαι από εκείνα τα έτη.
Επιφυλάσσομαι για επαναφορά στο νήμα.
Συνέχεια:
πέρυσι στην οφάρα είχαμε μια περίοδο coach Κρις Χουγκάζ και team manager Μιχάλη Ρωμανίδη .
[πολύ καλός ο 1ος, κακώς κατεμέ έφυγε)
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 1: Κρις Χουγκάζ[/SIZE]
.jpg)
[SIZE=3]Φώτο 2: Μιχάλης Ρωμανίδης[/SIZE][/CENTER]
Τιμή και doja στο φίλο που ανέφερε ΑΧΙΛΛΕΑ ΜΑΜΑΤΖΙΟΛΑ.
Μεγάλος ΠΑΟΚ τότε, τεράστιοι μικροί τελικοί με Περιστέρι, που τα πρώτα 3 ματς είχαν έρθει όλα διπλά.
Με Σκοτ Σκάηλς (αναφέρθηκε ήδη) που είχε έρθει ως παίχτης και κατέληξε προπονητής στην ίδια σεζόν.
Δεν αναφέρθηκε ακόμα ο γίγαντας - παράλληλη πορεία με τον αποπάνω - ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ.
Με την μνημειώδη σκηνή στον 5ο τελικό ΠΑΟ-ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, που κάνει φάουλ στον Αλβέρτη, πάει να πέσει κάτω από τη μονομαχία, τον πιάνει ο Φράγκι πριν πέσει,
και τον πιάνει τότε ο δικός μας και τον φιλάει στο μάγουλο.
Εκείνη τη χρονιά έκανε την απογείωση, μετά πήγε κ εθνική (νομίζω μουντιάλ 98 εδώ, με Κορωνίο καιλοιπά).
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 3: Γιώργος Μπαλλογιάννης[/SIZE][/CENTER]
Ανέφερε ο Γράκχος για έρμπολ σε βολή:
ΠΑΟ-ΠΑΟΚ ημιτελικός, τη χρονιά που πήγε ο ΠΑΟΚ τελικό με ΟΣΦΠ σπάζοντας το πλεονέκτημα του ΠΑΟ, έρμπολ σε βολή ο ΝΤΕΙΛ ΝΤΕΜΠΣ (δε βρισκω πικ),
και όμως σε εκείνο το ματς νομίζω ήταν που έκανε το διπλό ο ΠΑΟΚ.
Στην αρχή της πτώσης του Ηράκλειο, τιμιότατο άσσος ο Τάσος ο Καταρτζής που τον είχαμε πάρει από Παπάγου
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 4: Τάσος Καταρτζής[/SIZE][/CENTER]
την ίδια σεζόν ο Νίκος Κρίτσαλος, το μόνο 2άρι πο χω δει και δεν σούταρε.
Όλο drive-drive-drive. Κάνε μάνα μου και κανα σουτ.
Είχε ωραία μάτια πάντως.
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 5: Νίκος Κρίτσαλος[/SIZE][/CENTER]
Την ίδια περίοδο, ο πιο ψηλός αλλά και ταυτόχρονα ο πιο άτεχνος παίχτης που έχω δει στη ζωή μου, ο Αρτέμης ο Κούβαρης.
Είχε παίξει κ εθνική ενα φεγγάρι, σε ένα ματς που είχε γίνει στο Λίντο και είχε κάμει το τζάμπολ η Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, και μετά ΠΑΟ (τι διάολο σκεφτόταν ο Ζοτς; )
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 6: Αρτέμης Κούβαρης[/SIZE][/CENTER]
Σε ένα γιούρο 99 ή 01 που είχαμε παέι με Ιωαννίδης και είχαμε χάσει από Τσεχία και Αζερμπαϊτζάν ξερωγώ, ήταν μέλος κ ο Δέσπος.
Οι κακές γλώσσες λένε ότι ήταν πάντα βυσματωμένος.
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 7: Δημήτρης Δέσπος[/SIZE][/CENTER]
Παρέα τότε και παρόμοιος παίχτης ο Βασίλης ο Σούλης (είχε πάει κ ΟΣΦΠ)
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 8: Βασίλης Σούλης[/SIZE][/CENTER]
Μελλοντικό staff: θα μείνει για πάντα αξέχαστη η συμμετοχή του ΚΑΛΑΜΠΟΚΗ με την εθνική σε ένα ευρομπάσκετ πριν 2-3 χρόνια, πόσο λατρεία, τα έδωσε όλα ο άθρωπος, κι ας χάθηκε μετά.
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 9: Καλαμπόκης[/SIZE][/CENTER]
Και τέλος το επί 28 χρόνια ταλέντο Πρόδρομος Νικολαϊδης
[CENTER]
[SIZE=3]Φώτο 10: Πρόδρομος Νικολαϊδης[/SIZE][/CENTER]
Κάστρομαν έχω να πω ότι είσαι δυνατός γνώστης.
Δηλαδή και μόνο η αναφορά του γίγα Σαμίρ Γκούντα αρκεί.
Όμως ο πραγματικός Φαραώ ήτο ο ΝΒΑερ Alaa Abdelnaby που αγωνίστηκε στον Παπάγου το 95/96.
επειδη αναφερατε τον παπαγου πριν, θυμαμαι οτι εκτος απο τον φορντ ειχε φερει και αλλη μια παιχτουρα τον λουσιους ντειβις ή αλλιως sweet loo οπως τον φωναζαν χαιδευτικα. δυστυχως δεν βρισκω φωτο απο τοτε.
Είναι ιδέα μου ή ο Μπαλογιάννης είναι ο μεγάλος χαμένος αδελφός του Βασιλειάδη;;;
Όποιος ψάχνει βρίσκει:
[SPOILER]Άιβαρ Κούουσμα …Μαγουλάς 
[/SPOILER]
Θα τον θυμόμαστε περισσότερο για ένα τρίποντο στο τελευταίο λεπτό του ματς της κανονικής περιόδου 1993-94 με τον Πανιώνιο στη Γλυφάδα όπου ο Γιαννάκης είχε ξεκολωθεί και πήγε να μας κερδίσει μόνος του αλλά δεν κατάφερε να απαντήσει στο εύστοχο τρίποντο του Κούουσμα και έτσι ο Παναθηναϊκός πήρε την 3η θέση.
Σταμάτησε το μπάσκετ στα 38 του παρακαλώ. Τώρα είναι προπονητής σε ομάδα της χώρας του.
αν δεν έχει ήδη αναφερθεί, απλά ντροπή.
[SPOILER]
[/SPOILER]
Σωτήρης
Elric κοίτα παραπάνω.
Γιώργος Κουκλάκης. Φόργουορντ που έμαθα απο την ομάδα του Ηράκλειο.Την πρώτη χρονιά που ανέβηκε η ομάδα Α1-1994-1995- ήταν απο τα βασικά στελέχη της (άσχετο αν έπεσε αμέσως)
Επίσης τίμιος Τιτ Σοκ.Είχε έρθει τότες μαζί με Άιβαρ Κόουσμα στον ΠΑΟ.ΑΝ και στην αρχή ξεκίνησαν νωθρά, στη συνέχεια έδωσαν πολλές φορές ουσιαστικές λύσεις στην περιφέρεια και την άμυνα του Παναθηναϊκού…
Ο Βασίλης Σούλης που είδα σε μια από τις προηγούμενες σελίδες μου θύμισε τον Γιάννη Γιαννούλη
Καλό 4αρι στην εποχή του στον ΠΑΟΚ αλλά προβληματικός χαρακτήρας και γκρίνιας από τους λίγους. Είχε φάει και μια μεγάλη τιμωρία αν θυμάμαι καλά.