Μόνο αφρός φέτας και πουρές παστινάκι.
Αγαπάω Μάριο που πάει βόλτες με το σκυλάκι του στα δάσος κ μάλλον καπνίζει κ κανα χορτάρι που φυτρώνει εκεί γύρω
Για τη διαφορά που υπάρχει στο πως εκλαμβάνεται η δυναμικότητα ανδρών-γυναικών στον εργασιακό χώρο συμφωνώ 100%.
Απλά σε ρώτησα γιατί για μένα η υπεροψία δεν συσχετίζεται σημαντικά με τη δυναμικότητα. Και είμαι οκ με αυτή όταν ο/η αλλος/η είναι τόσο γαματος/η που λέω οκ, fair enough. Αν όμως δεν μπορεί να την δικαιολογήσει, θα ακούσει καντήλια ανεξαρτήτως φύλου
Σε εναν ιδανικο κοσμο, και ελπιζω στο μελλον να ειναι ετσι, η αντιμετωπιση θα πρεπει να ειναι αυτη.
Στον κοσμο που ειμαστε ακομα ομως, μπορει να κανω τα στραβα ματια οταν μια γυναικα πει “ειμαι γαματη” αν δεν το δικαιολογησει με πραξεις, σε αντιθεση με εναν αντρα. Εφοσον δεν πειραξει κανεναν αλλον ετσι? Αν καποιος πειραζει καποιον αλλον, τοτε δεν παει να ειναι αντρας, γυναικα ή τραπεζι… θα φαει κραξιμο.
Οσο το αν σχετιζονται ή οχι… ε η πλειοψηφια του κοσμου δυστυχως τα σχετιζει. Και πειθεται πολυ ευκολα απο λογια.
Μία ώρα παρακολούθησα, αλλά συμφωνώ με τα τέσσερα πρώτα. Φαίνεται ότι είναι οι πιο αξιόλογοι εκεί μέσα. Περίμενα πρωτιά Μάριου μετά τα σχόλια των κριτών, αν και σε εμφάνιση δε σε κέρδιζε το συγκεκριμένο πιάτο συγκριτικά με άλλα.
Ευχαριστώ για την (μη) πρόσκληση στην κουβεντούλα περί MC.
Εν τω μεταξύ, το να εμπιστεύεστε την άποψη του @QuintomScenario για το MC (γνωστός αρνητής των σεζόν του Mega), είναι ανάλογο του να δίνετε credit σε όποιον λέει ότι τα δύο πρώτα Maiden δεν λένε κάτι, επειδή τραγουδάει ο Di’ Anno σε αυτά!!! Χιούμορ κάνω, έτσι «διασταύρωση» Ralf Scheepers με David Draiman; Σε πολλά απ’ όσα είπες (και τα άλλα παιδιά), συμφωνώ, σε άλλα όχι και τόσο (περισσότερο στην επιμέρους κατηγοριοποίηση).
Προσωπικά, θα επιχειρήσω μία ανάλυση για κάθε διαγωνιζόμενο, βάσει όσων έχουμε δει έως τώρα, εξάγοντας μέσω αυτής της διαδικασίας και κάποια γενικά συμπεράσματα:
Summary
Αναστασία : Συμπαθητικός χαρακτήρας και πανέμορφη κοπέλα, αλλά εξαιρετικά αγχώδης. Μακριά από ίντριγκες και λοιπές γελοιότητες, η στάση στην αποχώρησή της έδειξε έναν πολύ σεβαστικό κι ευγενή άνθρωπο. Έχει ζόρια με την κατάσταση στην Ουκρανία, καθώς κατάγεται από εκεί. Σαν μαγείρισσα ήταν μάλλον για ν’ αποχωρήσει στη σειρά που έφυγε.
Βασίλης : Πολλά θέματα και πίσω από το απωθητικό γελάκι πολλή δολοπλοκία. Το προσπαθεί πολύ να καθίσταται όσο πιο αντιπαθής δεν πάει. Έχει κάνει ορισμένα πολύ ωραία πιάτα, όμως.
Νίκος Π. : Πολλή καγκουριά, άνευ λόγου και αιτίας. 35 χρονών, με συμπεριφορά 15χρονου σε τριήμερη. Όσο καλός και διαβασμένος και αν δείχνει σαν μάγειρας, συμπαθάτε με, αλλά, αν γνώριζα ότι αυτός μαγειρεύει στην κουζίνα, δεν θα έτρωγα (φρονώ ότι καταλαβαινόμαστε).
Γιάννος : Τρελή εικόνα η αντίθεση των Γαλλικών στον σωματότυπο του Popeye. Πολύ καλός μάγειρας, ο οποίος, ωστόσο, πήρε πολύ βαριά το ότι ψηφίστηκε (δικαίως) για την αποτυχία με τις πατάτες και βγάζει πολλή χολή τώρα. Τον συμπαθώ αρκετά, διατηρώντας μία επιφύλαξη.
Βασιλική : Μια χαρά είναι η Βασιλική. Κάποιοι περίμεναν ότι θα την «έτρωγαν» γρήγορα και ίσως και να ζήλευαν το gp που πήρε. Είναι σχεδόν 50 (πολύ ωραία γυναίκα, όμως), έχοντας περάσει πολλά, επομένως είναι αδύνατον να μπορέσει να «ευθυγραμμιστεί» με τους χαβαλέδες. Επίσης, είναι αρκετά «γάτα» ώστε να μην πέσει σε παγίδες ανθρώπων 20 και πλέον χρόνια νεότερών της.
Στέφανος : Αδιάφορος, αλλά μάλλον έφυγε νωρίς μαγειρικά. Δεν θα μου κάνει εντύπωση εάν ξαναμπεί, όταν (και αν) γίνουν επιστροφές.
Ελπίδα : Μια χαρούλα, αρκεί να μειωθεί λίγο το δράμα και η ευσυγκινησία. Αρχίζει και «δαγκώνει» μαγειρικά και αυτό μάλλον δεν αρέσει σε κάποιους. Από τις πιο νορμάλ περιπτώσεις, αν εξαιρεθεί η έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Παναγιώτης : Ωραίος μάγειρας, ήπιος χαρακτήρας. Απορώ τι κάνει και τι λέει με την παρέα των κάγκουρων. Πολλές πιθανότητες να κερδίσει ο εν λόγω.
Φανή : Περίεργη προσωπικότητα. Μου προκαλεί αμηχανία. Δυνατή μαγείρισσα, αλλά «άραξε» λίγο… 22 είσαι. Πότε προλάβατε και φάγατε τη ζωή με το κουτάλι, ρε πούστη μου, όλοι;
Γρηγόρης : Ορισμός της καγκουρίασης και της δήθεν macho μαγκιάς της κατηγορίας «Να ‘σου πω από πού είμαι ‘γω και τι έχω περάσει». Κακός χαρακτήρας, κακό πρότυπο, «χαλάει» τον διαγωνισμό η προσωπικότητά του, ανεξαρτήτως της ικανότητάς του στη μαγειρική (για την οποία δεν έχω «πεθάνει» κιόλας).
Χριστόφορος : Προσωπικά, μου βγάζει κάτι ψεύτικο κι επιτηδευμένο. Ένας wanna-be Πορφύρης (λατρεία ο Πορφυράκος), ο οποίος, ωστόσο, φαίνεται να διαθέτει μπόλικο βιτριόλι. Πάντως, από την επιστροφή του και μετά πάει καλά μαγειρικά.
Μάριος : Ή έχει καταπιεί όλους τους κάμπους της επικράτειας ή το βεληνεκές είναι περιορισμένο. Συμπεριφορά και ομιλία που χτυπάνει κόκκινα στο cringe-όμετρο (sic). Γενικά, κάτι δεν πάει καλά, ωστόσο, είναι καλός μάγειρας.
Ελισάβετ : Πολλή ανασφάλεια, αρκετά ήπια και οριακά αδιάφορη. Δεν βλέπω να μακροημερεύει στον διαγωνισμό.
Νίκος : Ό,τι πιο φυσιολογικό πέρασε φέτος. Νορμάλ, με όλη τη σημασία της λέξης και αν και δεν ήταν στο επίπεδο της πλειοψηφίας των υπολοίπων μαγειρικά, πολύ θα ήθελα να ήταν ακόμη μέσα για να εξισορροπεί τα πράγματα. Ωραίος τύπος.
Σταύρος : Από τους πιο αξιοκρατικούς τύπους, λιγομίλητος και ήπιων τόνων. Φαίνεται ότι προσπάθησε να τα βάλει με τα λιοντάρια και τον έχωσαν άνευ λόγου και αιτίας ως υποψήφιο, αν και είχε «ζωγραφίσει» στο πιάτο με τις φακές. Λίαν συμπαθητικός.
Καλλιόπη : Awkard, αλλά πολύ αληθινή συμμετέχουσα. Μια χαρά και η μαγειρική. Δίνει μία ειλικρινή νότα ελαφρότητας, η οποία δεν έχει τίποτα το προσχηματικό. Πάντως, το είχε μεγάλο γινάτι να μπει στο MC, καθώς είχε κοπεί στο παρελθόν λίγο πριν την είσοδο στο σπίτι.
Βασίλης Β. : Εδώ έπεσα έξω, όσον αφορά τον χαρακτήρα. Πολλά νεύρα και αρκετή γαμ@ουα στάση τον μετατρέπουν σε αρκετά απωθητικό χαρακτήρα. Πάντως, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να προχωρήσει αρκετά, καθότι πολύ καλός μάγειρας.
Στάθης : Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς. Φαινόταν ενδιαφέρουσα περίπτωση. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνω αν έχεις αμφιβολίες για τη συμμετοχή σου (δεδομένου ότι είχε νεογέννητο), γιατί μπαίνεις εξ αρχής στη διαδικασία της συμμετοχής.
Δημήτρης : Ότι τώρα αυτός ο τύπος κουβαλάει τη σοφία 30 επαγγελματικών ετών στην πλάτη και την ωριμότητα ενός 50χρονου; Οριακές καταστάσεις από έναν τύπο ο οποίος (εάν δεν παίζει ρόλο κατόπιν υπόδειξης της παραγωγής ή με δική του πρωτοβουλία) θα πρέπει σύντομα να προβεί σε κάποιου είδους ανάλυση, πριν εκτραχυνθούν περισσότερο τα πράγματα. Ναι, λέει κάποιες αλήθειες για τους υπολοίπους, αλλά αυτό δεν μειώνει την κλινικότητα της κατάστασης. Επίσης, από εμένα δεν έχει και τρελό credit ένας τύπος που χρέωνε τα μαλλιά της κεφαλής του (λέμε τώρα) για να ταΐζει φρέσκο ψάρι και ψαρικά πολιτικούς και διασημότητες ως επί το πλείστον, σε έναν από τους πιο λαϊκούς και προλεταριακούς δήμους της Αττικής, όπου με το 1/10 του κατά κεφαλήν βαλαντίου που τσέπωνε ο εν λόγω, μπορείς να φας αρχοντικά και τίμια σε καταπληκτικά, μικρά μαγαζιά.
Τατιάνα : Καλός άνθρωπος, μέτρια μαγειρική, πολύς παλιμπαιδισμός και μπεμπέκισμα, όμως, άνευ λόγου και αιτίας.
Νικήτας : Πολύ δυνατός μάγειρας, επίσης με πολλές πιθανότητες να φτάσει μακριά. Κρίμα που δεν απέφυγε το μπλέξιμο με τις κακοτοπιές. Ωστόσο, παραμένει πολύ σταθερός μαγειρικά.
Τζόναθαν : Ανάσα δροσιάς η τυπάρα. Μάγειρας με εικόνες και σεβασμό σε όλες τις κουζίνες. Πολύ χιούμορ, σεβαστικός απέναντι σε όλους, μακριά από ίντριγκες και δολοπλοκίες. Σοφός σε όλα τα επίπεδα.
Γιώργος : Ολίγον βαρετός, κάποιες φορές τα λέει σωστά, άλλες όχι και τόσο. Ωστόσο, φαίνεται πολύ δουλευταράς στην κουζίνα και με ιδιαίτερη ικανότητα στις αντιγραφές, γεγονός που τον καθιστά αρκετά επικίνδυνο για τους υπολοίπους.
Πέτρος : Είχε πολλές προοπτικές, αλλά χαντάκωσε τον εαυτό του με το γεγονός ότι απέκρυψε το λάθος με το ψάρι, δίνοντας μέγιστη πάσα στον Δημήτρη να τον πετσοκόψει και να αποκτήσει πάτημα για να κρατήσει την ασυλία. Θεωρώ πολύ πιθανό το να ξαναμπεί, όταν (και αν) γίνουν επιστροφές.
Πάντως, απόλυτο highlight της σεζόν έως τώρα ήταν η παρουσία του Μαμαλάκη, μπροστά στον οποίον άπαντες στάθηκαν σούζα:
Κατά πρώτον, οι τρεις σεφ, όχι τόσο διότι ο Μαμαλάκης είναι κάποιος σπουδαίος μάγειρας (δεν είναι / γευσιγνώστης δηλώνει ο ίδιος), αλλά διότι ήταν αυτός που πριν 20+ χρόνια έβαλε ξανά τη μαγειρική στα σπίτια, χωρίς reality και μ@λ@κίες, με απλά (όχι απλοϊκά) concept όπως το «Στην Κουζίνα Ολοταχώς» (το έβλεπα καθημερινά και λόγω της συγκεκριμένης εκπομπής ασχολήθηκα περισσότερο με το μαγείρεμα) και τα μετέπειτα ταξίδια του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αναμφίβολα, αν αυτοί οι 3 είναι στην τηλεόραση αυτήν τη στιγμή (με ό,τι συνεπάγεται αυτό στη δημοφιλία τους και στις αποδοχές τους), σε εκπομπή μαγειρικής, αυτό οφείλεται στον Μαμαλάκη.
Κατά δεύτερον, οι νεαροί συμμετέχοντες, των οποίων οι συμπεριφορές ταιριάζουν γάντι με την ατάκα: “Your ego’s writing checks your body can’t cash”. Ας θυμηθούν ότι η μαγειρική θέλει αγάπη και ταπεινότητα, στοιχεία που επιδεικνύει ο κυρ-Ηλίας.
Όλα κομπλέ φίλε δεν είχα την παραμικρή παρενέργεια. Και από τι έχω διαβάσει είναι και πολύ αποτελεσματικός ο συνδυασμός
Μαλακια ειναι τα πρωτα 2 Μεηντεν, οπως και τα επομενα 15
Μπορει να ερχεται ως σοκ, αλλα δεν μοιαζουν δυο ανθρωποι σωνει και καλα επειδη εχουν ξυρισμενο κεφαλι
Συγκεκριμενα με τον Draiman κανενα κοινο σημειο επαφης ξερω γω.
Τα πρωτα δυο Master Chef ουτε αυτοι που τα κερδισαν δεν τα θυμουνται!
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες λόγω της ημέρας, αλλά και ειδικά στις κοπέλες του forum! (που έχουν χαθεί, αλήθεια;)
Αρχοντικά εριστικός. (Μπομπ) Ένας και μοναδικός!
Το “money-making machine” Πετρετζίκης υποθέτω σου λέει κάτι;
Anyway, πάμε γερά για νίκη Jonathan!
1,92 η diesel που έβαλα πριν λίγο, μια χαρά πάμε…
Έχω ένα ποδηλατάκι παρατημένο εδώ και χρόνια, ήρθε η ώρα να του κάνω κάποιες επισκευές.
Παντελώς79 άσχετα πόστ μεταξύ τους, που κρύβουν αλήθειες
Εκλαψα ε (αλλα με τον Βιν μοιαζω εστω και λιγακι τουλαχιστον )
ON TOPIC
Εχω κλαψει με Master Chef σημερα, ειναι απιστευτη τρασιλα που λατρευω να την βλεπω
Η αληθεια ειναι οτι μου ειχαν δειξει κατι βιντεακια απο αυτο και απο το Μπατσελορ, αλλα δεν αντεξα, ειναι υπερβολικη τρασιλα.
Ενα guilty pleasure ειναι αρκετο, και βλεπω και λιγη μαγειρικη και δοκιμασιες με βαθμολογιες (που ειναι και αυτο που γουσταρω περισσοτερο) , τωρα ξεκατινιασματα και τοσο ελεεινες καταστασεις οπως στα διαφορα love reality ομολογω οτι δεν την αντεχω.
Το καλύτερο τηλεπαιχνίδι πάντως ήταν το Bar, ακόμη θυμάμαι που για κάποιο λόγο το έβλεπα χωρίς λόγο (ήμουν 7-8), δηλαδή πήγαινα στην τηλεόραση στο δωμάτιο/γραφείο και προσπαθούσα να μην κάνω φασαρία για να μη με ακούσουν. Σίγουρα είχα χάσει επεισόδια και τις είχα φάει που αντί να κοιμάμαι πήγαινα να βλεπω τηλεόραση στα μουλωχτά, αλλά θυμάμαι το έβλεπα φανατικοτατα. Λίγα χρόνια μετά (2008?) το έβαζε και σερί στο αλτερ το βράδυ (νομίζω, αν και ήταν στο MEGA κανονικά) και το είχα ξαναδεί όλο
To είδα σήμερα το πρωί στα γρήγορα κλάμα μόνο.
Και πού να δεις τι έγινε όταν επέστρεψε σπίτι.
Υπάρχει σοβαρό θέμα.