Μην το λέτε, σε εμάς δίδασκαν Μέγα Αλέξανδρο.
Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες και εικασίες σχετικά με την χρήση ψυχοενεργών φυτών και την επιρροή τους στον άνθρωπο από τα πολύ παλιά χρόνια μέχρι σήμερα.
Υπάρχει και αυτή η πλευρά. Δυστυχώς όμως, δεν αποτελεί την πλειοψηφία. Όταν αναπαράγεις τις απαντήσεις απ’τα λυσάρια, ε τότε ναι, δε θα ενδιαφέρει κανέναν το μάθημα. Αλλά κάτι ανάλογο γίνεται και με τα παιδιά. Και αυτά με τη σειρά τους νοιάζονται για τον καφέ παρά να ενδιαφερθούν μία ώρα να αποκομίσουν κάποιες γνώσεις, να αναπτύξουν δική τους βούληση.
Για να μιλήσω λίγο πιο προσωπικά, υπάρχουν πολλές -για να μην πω ‘πάμπολλες’- φορές που πιάνω τον εαυτό μου, ενώ διαβάζω, μετά από τόσα χρόνια, να σκέφτεται όπως ακριβώς και τότε, το απόλυτο κενό.
Ο Καζαντζάκης δυστυχώς σε πολλούς ‘Ελληνάρες’ -και όχι μόνο- παραμένει άγνωστος, ούτε καν τα στοιχειώδη γνωρίζουν για τη ζωή του. Και ούτε συμφέρει κανέναν στο χώρο της παιδείας να μεταδώσει τη σοφία του στους νέους. Ως γνωστόν ήταν ελεύθερο πνεύμα, έξω από καλούπια, και σε όλα του τα έργα διατεινόταν για την ελευθερία του ανθρώπου να επιλέγει, να αναζητεί και να μην επαναπαύεται. Ποιόν, λοιπόν, συμφέρει να διδάσκεται το έργο ενός τέτοιου ανθρώπου στα σχολεία και πόσους ενδιαφέρει εν τέλει;
Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι δε μας φταίνε μονάχα τα σχολεία, η εκπαίδευση, η Πολιτεία κλπ, είναι και στο χέρι μας.
Φοβερό βιβλίο ένα από τα καλύτερα που διάβασα τελευταία…Οι αξίες και ο τρόπος ζωής αυτών των ανθρώπων είναι πραγματικά μοναδικές και αληθινές και ο Lilin μας βάζει στον κόσμο του με τον καλύτερο τρόπο.
Θέλω την βοήθειά σας σ’ ένα θέμα, ελπίζω να μην βγαίνω ιδιαίτερα off-topic. Έχει κανείς σας μήπως επαφή με λογοτεχνία western; Χρειάζομαι προτάσεις για μία εργασία. Είναι αρκετά επείγον, οπότε θα εκτιμούσα ιδιαίτερα τις όποιες απαντήσεις. Παραπάνω σε σπόιλερ, για να μην κουράζω.
[SPOILER]Αυτό που ψάχνω είναι βιβλία, κατά προτίμηση από Αμερικανούς συγγραφείς(αλλά αν κάποιος έχει και υπόψη του Ευρωπαίους με σημαντικό έργο, ενδιαφέρομαι), με σημαντικούς χαρακτήρες cowboys, που να διαγράφεται ο χαρακτήρας τους έντονα, ώστε έχοντας έναν Α αριθμό χαρακτήρων από 4-5 έργα(wishful thinking), να μπορώ να συγκρίνω μεταξύ τους τα ποικίλα depictions τους και κατ’ επέκταση διαφορετικές εκφάνσεις του “θρύλου” των cowboys όπως αυτός έχει διαμορφωθεί από ιστορίες κι απ’ τον απλό λαό. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να βρεθεί αυτό που ζητάω (ούτε κι εγώ το ξέρω ακριβώς), αν έχει κάποιος στο νου του κάτι που να έχει έστω τα βασικά στοιχεία, ας το πει.[/SPOILER]
Ευχαριστώ και πάλι. 
Γιατί δεν αναζητείς πηγές κατευθείαν εδώ, αντί να ψάχνεις ψύλλους στ’ άχυρα (Έλληνες μεταξύ 20-40 που να έχουν διαβάσει western μυθιστορήματα - καλό κι αυτό).
Προφανώς έχω ψάξει ρε Μάνο, κι εκεί κι αλλού, αλλά είπα να ρίξω μια ματιά κι εδώ μπας και πετύχω καμιά φλέβα χρυσού, και να ξεκινήσω την ανάγνωσή μου με μια πιο συνειδητή κατεύθυνση κι όχι με λογική τζόκερ (κι αν σου κάτσει).
κάλε ρε φλώροι μερικοί εδώ μέσα. διαβάζετε ακόμη με ταμπλετ και μαλακίες? βγηκε νεο προϊόν… το βιβλίο!!
δακρυσα
Ο ματωμενος μεσημβρηνος ισως?
Den pairnw orko gia to poso true theorountai alla…
blood meridian
the virginian
all the pretty horses
the oxbow incident
riders of the purple sage
Μα αυτό που ήρθες και ρώτησες εδώ είναι ο ορισμός της λογικής τζόκερ :lol:
Τεσπα, ελπίζω να βρεις πράγματα να μελετήσεις
Καλημέρα! Αυτό τον καιρό διαβάζω το “Δαιμονισμένοι” του Ντοστογιέφσκι και δυσκολεύομαι πολύ να το τελειώσω, γιατί κάθε φορά που το ανοίγω διαβάζω 1-2 σελίδες και μετά το βαριέμαι! Το έχει διαβάσει κανείς? Μήπως υπάρχει κάτι βαθύτερο στο κείμενο που δεν το χω πιάσει ακόμα??
Πέτυχα σε ένα blog 3-4 quotes από το “Κατά τον δαίμονα εαυτού” του Γιάννη Αντάμη
και είπα να το τσεκάρω αφού το βρήκα μόνο 8ευρώ, τελικά άξιζε και με το παραπάνω:
Είμαι στα αλήθεια περήφανος για την κακία μου. Είναι το αγαπημένο παιδί. Το σημαντικότερο δημιούργημά μου. Έργο ζωής. Κάποτε, όταν ήμουν νέος, προσπάθησα να απαλλαγώ απ’ αυτήν και ν’ αλλάξω. Γρήγορα, ευτυχώς, κατάλαβα την πλάνη μου. Δεν γίνεται να είναι κανείς και ερωτευμένος και καλός άνθρωπος.
Λυδία, το πρόβλημα ίσως να είναι ότι βαριέσαι γιατί παρατάς το βιβλίο έχοντας διαβάσει μόνο μια-δυο σελίδες κι όχι ότι διαβάζεις μια-δυο σελίδες και μετά βαριέσαι. Επίσης, είναι δύσκολο να σου πούμε αν έπρεπε να έχεις πιάσει κάτι βαθύτερο χωρίς να μας πεις μέχρι ποιο σημείο έχεις διαβάσει ή, έστω, αν έχεις διαβάσει άλλα έργα του. Ο Ν. χωρίζει το έργο σε μικρά κεφάλαια και υποκεφάλαια, οπότε προσπάθησε έστω να τελειώνεις ένα υποκεφάλαιο κάθε φορά κι αν διβάσεις εν τέλει μερικά κεφάλαια και δε σε τραβάει να διαβάσεις περαπέρα, μάλλον δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσεις, ασχέτως του αν κρύβεται κάτι βαθύτερο παρακάτω. Ο Ν. δεν είναι από τους συγγραφείς που πρέπει να φτάσεις στο τέλος για να βγάλει νόημα ό,τι έχει προηγηθεί. Η ψυχολογική εμβάθυνση είναι συνεχής. Όπως και να έχει, ο Ν. ασχολείται εδώ, όπως και σε διάφορα άλλα από τα γνωστά έργα του (βλ. Υπόγειο, Έγκλημα και Τιμωρία, Αδερφοί Καραμαζώφ κ.λπ.) με τo δίπολο Δύση/Ρωσία που παίρνει τις μορφές άλλων διπόλων, για παράδειγμα Αθεϊσμός/Ορθοδοξία, ωφελιμισμός,θετικισμός,υλισμός, νοησιαρχία/πίστη, πνευματικότητα κ.λπ. Σε γενικές γραμμές, δηλαδή, ασκεί κριτική στις ιδεολογίες που υπήρξαν παράγωγα του Διαφωτισμού. Στους Δαιμονισμένους ασχολείται έντονα με την πολιτική μεριά όλων αυτών (βλ. Νετσάγιεφ, Ουτοπιστές κ.λπ.) – οι διάφορες ιδεολογίες (έτσι όπως τις αντιλαμβανόταν ο Ν.) καθρεφτίζονται στους ήρωες (π.χ. Βερχοβένσκι -> Μηδενισμός)
επίτελους ξεκίνησα λίγο Jo Nesbo και συγκεκριμένο το Κυνηγοί Κεφαλών… Οι πρώτες 100 σελίδες σε προιδεάζουν για ένα απίστευτο βιβλίο… Θα δείξει… (δεν έχω δει την ταινία)…
μπορεις καποιος να μου πει βιβλια σε φάση παρόμοια με αυτά – > Χερμαν Εσσε - Ο λύκος της στέπας , Ντοστοφιεφσκι-το υπόγειο , καφκα- η δικη … νταξει μπορει να μην εχουν την τρομερη σχεση μεταξυ τους αυτά τα 3 αλλα για πειτε σε παρομοια φαση τπτ …
Esse-Ντεμιαν
Nτοστογιέφσκι- ο ηλίθιος
Kαφκα- ο πύργος.
Και αυτό έχω ακούσει ότι είναι πολύ καλό, στο ίδιο ύφος με τα απο πάνω
Αυτό τον καιρό εγώ διαβάζω του Αδελφούς Καραμάζωφ . Φαίνεται πολύ δυνατό βιβλίο αν και δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από τον Ντοστογιέφσκι. Μεγαλειώδης η στιγμή που κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο μοναστήρι ο Ιβάν παραθέτει ότι χωρίς την ύπαρξη Θεού , όλα επιτρέπονται, καθώς και η σύγκριση χριστιανισμού , σοσιαλισμού ,η ουσία της οποίας συναντάται και στα έργα του Νίτσε . Πάντως ο Ντοστογιέφσκι είναι ότι πρέπει για τους χειμερινούς μήνες .
“μια ιστορία για όσους περνούν μια ζωή ψάχνοντας το φως μέσα στο σκοτάδι, ενώ το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να κοιτάξουν μέσα τους.”
Δηλαδη η Σταματινα Τσιμτσιλη ειναι must για οσους εχουν υπαρξιακες ανησυχιες 