Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ. ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ ΚΑΝΑ SILMARILLION ΛΟΓΩ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ Σ’ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ. ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΤΕ. ΣΚΕΤΗ ΜΑΓΕΙΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ (ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΕ ΠΜ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΨΑΞΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ).
Πάντως για τα κόμιξ έχουμε ανοίξει ειδικό θέμα… Άντε, οι 2 να γίνονται τρεις…
edit: πάντως η άποψη του Βαγγέλη για το 100 χρόνια είναι πιο κοντά σε αυτά που έχω και γω κατά καιρούς ακούσει απο κόσμο που το διάβασε… Άντε, δε μένει παρά να σχηματίσω και γω άποψη.
Εεεεε,βασικά μέχρι τρέλας:D :lol: Κάθε ίδους κόμιξ,από manga μέχρι αμερικάνικα και ευρωπαικά,από τους ‘Ζωντανούς Νεκρούς’ και το ‘Bown’,μέχρι ξέρω 'γω Kare Kano και Inuyasha.Αυτό θέλω να κάνω κιόλας,κόμιξ:D Υπάρχει και ανάλογο τόπικ
Το βιβλίο έχει περίεργο τρόπο αφήγησης,πηδάει χρονικά σημεία και επανέρχεται αργότερα σε αυτά,και έχει και δύσκολες-για μένα λέξεις-.Μπορεί για άλλους να 'ναι εύκολο,αλλά για μένα η μιά φορά που το διάβασα ήταν δοκιμασία τρομερή.
Έτσι ρε ellanor,πάμε δυνατά:)εξαπλωνόμαστε ταχύτατα :lol:
Απαπαπαπ δε μπορώ!!!Προσπ’αθησα!!!
Καλά όσο για το ΣΙΛΜΑΡΙΛΙΟΝ δεν το συζητάω καν.Γενικα δεν είμαι της φάσης επικά και δη έπη δημιουργίας…αλλά ούτε για πλάκα δε θα μπορούσα να το διαβάσω.Το σταμάτησα περίπου στα 18.
καλα εγω το σιλμαριλλιον το φτασα 2 φορες μεχρι τη μεση και τ’αφησα γιατι δεν θυμομουν τιποτα. σοβαρα τωρα μεχρι που εφτασες? νταξει αν κατι δεν σ’ευχαριστει δεν υπαρχει λογος να το κανεις με το ζορι αλλα ειναι κριμα να το αφησεις μιλαμε για τρομερο βιβλιο, καποια στιγμη ξανα δοκιμασε. Ενταξει εγω δεν το βρηκα κουραστικο, μιλαμε για το γενεαλογικο δενδρο μιας και μονο οικογενειας , αντε να μπερδευτεις λιγο με μερικα ονοματα που ειναι ιδια, αλλα δεν εχει κουραστικες περιγραφες. Εμενα για παραδειγμα με κουρασε σε μερικα σημεια το ονομα του ροδου που σε 2 και 3 σελιδες περιγεραφε τις τοιχογραφιες αλλα τα 100 χρονια τα διαβασα μονορουφι. Ειδικα προς στο τελος και στο κλεισιμο μιλαμε για τρομερη μαγεια και συγκινηση.
Είναι σχετικά πάντως κάποια πράγματα, εξαρτάται αν είναι προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα διαβάσει ο άλλος, σε τι φάση βρίσκετα, τι γούστα έχει κλπ… Π,χ εγώ το Σιλμαρίλλιον το τοποθετώ στα αγαπημένα μου βιβλία φαντασίας, αν και την πρώτη φορά που είχα πάει να το διαβάσω πραγματικά με είχε κουράσει. Αλλά διαβάζοντας το ύστερα απο καιρό ξανά, μπορώ να πω πλέον πως το θεωρώ σπουδαίο. Απλά, δεν είναι “μυθιστόρημα” με την έννοια που είναι ο Άρχοντας π,χ, αυτό πρέπει να έχει υπόψη του ο αναγνώστης.
Και υπάρχουν βιβλία εκεί έξω που αν και “δύσκολα” προσφέρει πάρα πολλά η ανάγνωση τους εν τέλει, όπως για παράδειγμα ο Οδυσσέας του Τζόυς. Απλά, καλό είναι αυτός που πάει να το διαβάσει εξαρχής, να γνωρίζει πως δεν πρόκειται για “άλλο” ένα συνηθισμένο βιβλίο…
ουπς, ΑΚΥΡΟ! Είπες graham, νόμιζα πως ήταν το μεσαίο όνομα του ή κάτι τέτοιο, σόρρυ! Εννοώ τον James Joyce! Απο τους σημαντικότερους (ίσως ο πιο σημαντικός) συγγραφείς του 20ου αιώνα…
Χμμ δεν τον ξέρω…θα το ψάξω…Για μένα από τους καλύτερους είναι οι Haruki Murakami(απλά ο αγαπημένος μου,τον έχω αναφέρει και πιο πριν), ο Τhomas Pynchon, o Tom Robbins και δεν αρχίζω καν να αναφέρω όλους τους horror related ones…
MHN πας να διαβάσεις Τζόυς αν δεν ξέρεις απο πριν 5 πράγματα για τον τρόπο γραφής του και αν δεν είσαι έτοιμη να ΑΦΙΕΡΩΘΕΙΣ σε ένα βιβλίο!
Απο τους συγγραφείς που ανέφερες, γνωρίζω μόνο τον Tom Robbins, αλλά, εδώ μιλάμε οτι έχω λιώσει τα βιβλία του! Μου αρέσει πάρα πολύ, ειδικά το Άρωμα του Ονείρου που είναι και το αγαπημένο μου!