Μετράνε άσχημα σοβαρά. Αλλά αφού διαβάσεις όλα τα “κανονικά” βιβλία πρώτα!
Νομίζω πως ναι. Δεν τα έχω συνατήσει στα ελληνικά πουθενά (όχι ότι έψαξα και πολύ βέβαια).
Πραγματικά αξίζουν αν και είναι γενικά δύσκολο το έργο ανάγνωσης! 
Φλουδικέ, αντί να τα σβήσω σου κανα κάποια ωραία edit.
Παροδικά τουλάχιστον!
:lol::lol::lol::lol:
Ρε βιβλιοφάγε,έχω χάλια σύνδεση και όταν πάω να κάνω edit,πολλές φορές κάνω διπλό ή τριπλό όπως τώρα,ποστ.
Το είχα ξαναπάθει όταν πήγα να γράψω συγχαρητήρια για το κείμενο που έγραψε ο Karvou.
[SPOILER]Θα μου πεις αφού κάνεις συγχαρητήριο ποστ στον Karvou,καλά να πάθεις…
[SPOILER]Ελπίζω να μην το δει αυτό ο Karvou:D
[/SPOILER]
[/SPOILER]
Εμ, απ’το πολύ το χειροκρότημα λέει ο σοφός λαός μπορεί να σου πιαστεί το χέρι. (βασικά δε το λέει ο σοφός λαός, τώρα μου ρθε, αλλά δε πειράζει)
Το Ουδέν Νεότερον… σου άρεσε? Το έχω εδώ και καιρό αλλά δεν έτυχε να το διαβάσω ως τώρα…
Nαι μου άρεσε.
Για να λέω και την αλήθεια,όπως είπα με τα μυθιστορήματα δεν έχω και τις καλύτερες των σχέσεων,οπότε ήταν μία πρόταση του καθηγητή που με κάνει Πολιτική (Διπλωματική) Ιστορία.Ακόμα πιο χάλια είναι και οι σχέσεις μου με τον κινηματογράφο…
Παρόλα αυτά διάβασέ το αξίζει τον κόπο
Διαβαζω αυτες τις μερες το “Τι ειπε ο Αινσταιν στον κουρεα του” του Ρομπερτ Γουολκε.Οντας της θεωριας γενικα και παντελως ασχετος με τις φυσικες επιστημες,η εκλαικευμενη του προσεγγιση σε εξηγησεις καθημερινων φυσικων φαινομενων μου φανηκε πολυ ενδιαφερουσα και κατανοητη κυριως.
Ίσως θα σου άρεσε και αυτό εδώ:
http://www.thalesandfriends.org/gr/index.php?option=com_mtree&task=viewlink&link_id=76&Itemid=133
Είναι μια παράλληλη βιογραφία του Πικάσο και το Αϊνστάιν στην νεαρή τους ηλικία. Το διάβασα και το απόλαυσα. Μαθαίνεις αρκετά πράγματα για την ζωή τους, για την εποχή που έζησαν και πως ο καθένας έδωσε το στίγμα τους στην τέχνη και στην επιστήμη αντίστοιχα.
Thanks man!Θα το τσεκαρω!!
Τελειωσα το " Η Πτώση του Oikoυ των Ασερ" του Ε.Α. Ποε, σαν μερος της ερευνας μου για ενα προτζεκτ.
Θα ηθελα να ακουσω σχολια και γνωμες απο κοσμο που τοχει διαβασει
για μενα ειναι καταπληκτικο,[B]ισως[/B] το καλυτερο του διηγημα.την ωρα που το διαβαζα νομιζα οτι ημουν και εγω σ αυτο το καστρο.τοσο πολυ με ειχε συνεπαρει η γραφη.παντως υπαρχει θρεντ για τον ποε οπου θα δεις πολλες γνωμες
Είναι πραγματικά φοβερό βιβλίο με τον Πόε να δίνει ρέστα. Οι αφήγησή του είναι εκπληκτική καθώς καταφέρνει άριστα να μεταδώσει το κλίμα στον αναγνώστη. Νομίζω οτι είναι από τα βιβλία που παίρνουν 10/10. Βέβαια είμαι και die hard θαυμαστής του Πόε οπότε δεν μπορώ να μιλήσω αντικειμενικά…
Προκειται να κανω μια διασκευη του βιβλιου σε μια μικρου μηκους ταινια και κοιταω αποψεις για το οριτζιναλ εργο.
8O πολυ ενδιαφερον!δλδ τι ακριβως διασκευη αν επιτεπεται?
Μήπως έχει διαβάσει κανείς από εδώ μέσα την “Θεωρία Των Ηθικών Συναισθημάτων” του Άνταμ Σμιθ;:-k
Μια 15λεπτο ταινια που θα παρουσιασει το βιβλιο απο μα τελειως διαφορετκη ματια! Δε θα ειναι μα πιστη αντιγραφη αλλα πιο πολυ βασισμενο σε αυτο. Απο βδομαδα θα σου στειλω τη συνοψη αν σε ενδιαφερει
Διάβαζα το ποστ σου, και σκεφτόμουν Πελεγρίνης Πελεγρίνης Πελεγρίνης… Και θυμήθηκα! Τις έχω διαβάσει τις πέντε εποχές γιατί είναι ένα από τα μαθήματα που έχω δώσει στη σχολή, και ομολογώ ότι ήταν απολαυστικό. Βέβαια το έδωσα συνδυαστικά με ένα άλλο βιβλίο του> τον Νεοπλατωνισμό.
Τώρα την Κοινωνιολογία του Giddens δεν την έχω διαβάσει, αλλά θα προσπαθήσω να την βρω πουθενά τσαμπέ.
thanks…
οφ τοπικ-αν θες στειλε ναι 
Δεν είναι τυχαίο που στο είχαν δώσει στη σχολή σου, μια που αν δεν κάνω λάθος ήταν (δεν ξέρω αν είναι ακόμα) καθηγητής στη φιλοσοφική ο Πελεγρίνης. Και έχει γράψει και ένα βιβλίο φιλοσοφίας για την Γ Λυκείου (πάλι, δεν ξέρω αν το διδάσκονται ακόμα οι μαθητές), το οποίο είναι στο ίδιο ύφος και στυλ με τις “Πέντε Εποχές”… Εξαιρετικά καλογραμμένο δηλαδή, πράγμα σπάνιο για σχολικό βιβλίο…
Βασικά αυτό μαζί με τις Ιστορίες που διδασκόμασταν στον κορμό στο Λύκειο (σύγχρονη ιστορία ως και τον 20ο αιώνα, που τώρα δεν διδάσκονται), ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλά βιβλία που πραγματικά ξεχώριζαν σαν τη μύγα μες στο γάλα μες στην σαχλαμάρα των σχολικών βιβλίων…
(αν και πάλι, δεν αρκεί ούτε να ξεχωρίζει ένα βιβλίο, τη στιγμή που το εκπαιδευτικό σύστημα είναι τέτοιο που είναι και ο περισσότεροι καθηγητές αυτοί που είναι - τέλος πάντων)
O Pelegrini δεν διδάσκει στη Φιλοσοφική πλέον γιατί απλά είναι πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, διαχειρίστηκε το θέμα με τους μετανάστες και τα άκουσε από όλους.
Την ξέρει τη φιλοσοφία, αλλά προτιμά την εκλαΐκευσή της, με έναν τρόπο που δεν την τιμά και ιδιαίτερα. π.χ. βιβλίο “Σφηνάκια Φιλοσοφίας”. Ακόμα και οι θεατρικές παραστάσεις που ανεβάζει υποδυόμενος ο ίδιος μεγάλους φιλοσόφους, οκ, πιστά είναι τα κείμενα, αλλά δεν είναι και ό,τι ποιοτικότερο. Καλύτερό του βιβλίο θεωρώ το “Εμπειρισμός και πραγματικότητα”, είναι το πιο συμπαγές και ‘επιστημονικό’. Τα άλλα είναι χύμα, χωρίς παραπομπές, τα γράφει σ’ ένα μήνα μέσα για χαβαλέ και γίνονται ακαδημαϊκά συγγράματα και ευπώλητα ακριβώς επειδή είναι ανάλαφρα.
Υπάρχει χώρος στη φιλοσοφία και για Πελεγρίνηδες πιστεύω, αλλά υπάρχουν και πιο σοβαροί άνθρωποι να ασχοληθεί κανείς. Πάντως που ήθελε το κατάφερε, όσοι βρίσκονται στις παρυφές της φιλοσοφίας να γνωρίζουν το όνομά του και να διαβάζουν τα βιβλία του.
Floydized για πες…
Κάποιος μαθαίνει να κολυμπάει ξεκινώντας απο τα ρηχά, ειδικά όταν μιλάμε για ένα ζόρικο αντικείμενο όπως η φιλοσοφία…
Υπάρχει και το άλλο άκρο των ακαδημαικών με τη στείρα, ξερή, “επιστημονική” γλώσσα, που απευθύνονται ο ένας στον άλλο στην ουσία και πάει κάποιος που δεν πολυασχολείται να τους διαβάσει και φτάνει να σιχαίνεται το αντικείμενο.
Όσο η εκλαίκευση δεν εκχυδαίζει και δεν διαστρεβλώνει τη γνώση, είμαι πέρα ως πέρα υπέρ της.