Αποδοχη της μιζεριας και προσπαθεια επιβιωσης μεσα σε αυτη. Οκ δεν ειναι κακη προσεγγιση οταν δεν μπορεις να αλλαξεις κατι.
Ετσι οπως το περιγραφεις ανετα το βαζω τελικα στις 3 χειροτερες της αττικης. Και το οτι ειναι κοντα στο κεντρο δεν μου λεει κατι, μαλλον για παρηγορια στον αρρωστο μου κανει.
1 Like
Πάντως, σε σχέση με το πως ήταν το Παγκράτι πριν 10-15 χρόνια, η τωρινή του εικόνα, από άποψη επιλογών για παντός είδους έξοδο, φαγητό, βόλτα κλπ, και με την όποια “αναβάθμιση” (σιχαίνομαι τη λέξη αλλά καταλαβαίνεις) είδαν αρκετές γειτονιές, είναι αξιοσημείωτα διαφορετική και μάλλον για αυτό “ξαφνικά” άρχισε κόσμος να το κατακλύζει εκ νέου.
Δηλαδή, κρίνοντας από μένα, μέχρι πριν 5-6 χρόνια ούτε για να καφέ δεν έβγαινα εδώ, και αυτό όταν συνέβαινε ήταν επειδή δεν υπήρχε εναλλακτική την δεδομένη στιγμή. Ίσως φταίει που παραξευνεύω όσο μεγαλώνω, και μπορεί να αλλάζουν και οι προτιμήσεις μου, αλλά κατάλαβες. Νομίζω αυτό συνέβη και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας πάντως.
1 Like
είναι σε ένα πάρα πολύ ωραίο σημείο της Αθήνας το Παγκράτι , αλλά αυτή η γαμημένη αφιλόξενη πόλη έχει και αυτό το αρνητικό
Προσωπικά δεν έχω κυκλοφορήσει Παγκράτι για τον ανωτέρω λόγο . Όταν μπορέσω να πάρω και μηχανή , ίσως . Που και πάλι , δεν έχω αυτό στο μυαλό μου αυτό , ονειροπολώντας βόλτες με μηχανή 
Προσωπικά , αν και παιδί της πόλης , έχω αρχίσει να έχω τάσεις φυγής . Με απωθεί η ασχήμια αυτής της πόλης και το τσιμέντο . Το μάτι μου και το μυαλό μου δεν αντέχει άλλο τα γκρίζα άσχημα ψηλά κτίρια
δλδ , αυτό που λες @apostolisza8 για άγρια ομορφιά , το ακούω με προσοχή και μέχρι ενός σημείου είμαι οκ και συμφωνώ , αλλά παράλληλα σιγά σιγά με απωθεί κιόλας και με πνίγει
Κυριακή πρωί ή αργά το βράδυ η πόλη έχει μια ομορφιά και μια γοητεία . Αλλά σε γενικές γραμμές οι εικόνες που λαμβάνει ο εγκέφαλος έχουν πολύ πληροφορία . Με έχει κερδίσει το μινιμαλ , όχι το χαοτικό
με τρίγκαρε αυτή η προτασούλα με λίγα λόγια
3 Likes
Καλά το Παγκράτι χαμηλά (Βαρνάβα, Προσκόπων, Καλλιμάρμαρο, Μετς αν πιάνεται κτλ) δεν έχει καμία σχέση με το Παγκράτι προς Βύρωνα ή με αυτό που ήταν το Παγκράτι anyway στα 00ς που σπούδαζα εδώ -έμενα κεντρικά σχετικά πάλι, αλλά δεν θυμάμαι να είχα βγει ούτε μια φορά στην περιοχή αυτή-, είναι μακράν από τις πιο όμορφες περιοχές του κέντρου της Αθήνας:
έχει πέσει δουλίτσα και έχουν αναδειχθεί αρκετά και τα πάρκα/πλατείες του και οι καφετέριες/φαγάδικα/στέκια της περιοχής (δίπλα στο σπίτι μου μετράω ήδη 2 μαγαζιά με Χρυσό Σκούφο και Μισελέν), το Καλλιμάρμαρο και ο λόφος Αρδηττού είναι top προορισμός για περπάτημα/αραλίκι με φανταστική θέα, ενώ ο Εθνικός κήπος είναι μισό βήμα δίπλα… παραμένει μια πολύ πυκνό-κατοικημένη περιοχή του κέντρου, μιας ούτως ή άλλως άσχημης πόλης, αλλά σε σχέση με άλλες γειτονιές του Δακτυλίου και λίγο παραέξω, η ‘‘αναβάθμισή’’ της είναι εμφανέστατη ακόμα και στον πιο ‘‘απαισιόδοξο’’ (εμένα δηλαδή, που ήρθα εδώ πριν 2 χρόνια με τα χίλια ζόρια -επειδή έτυχε να βρω αξιοπρεπές σπίτι σε καλή τιμή και μόνο- και τώρα, εφόσον και αν αναγκαστώ να μείνω κέντρο και για τα επόμενα χρόνια, δεν έχω σκοπό να το κουνήσω)…
Εγώ δεν βρίσκω στην Αθήνα πχ αυτό που βρίσκει ο Τόλης παραπάνω, την ‘‘άγρια ομορφιά’’ δηλαδή -ή τουλάχιστον όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό, γιατί δεν μεγάλωσα εδώ και έχω ζήσει και την ανάποδη του πράγματος για τα 18 πρώτα μου χρόνια, δηλαδή να έχω 15 λεπτά δρόμο με το ποδήλατο για να φτάσω εξοχή και ουρανό όσο δεν χωράει το μάτι-, ούτε συνήθισα (ή αφέθηκα να συνηθίσω) αυτά τα υπερκατοικημένα τετράγωνα στο βαθμό που θα με έκανε να ‘‘δω’’ κάτι σε αυτό, αλλά η αλήθεια να λέγεται, στην παρούσα του φάση το Παγκράτι είναι σε πολύ, πάρα πολύ καλή κατάσταση και ‘‘φάση’’, συγκριτικά με πχ Ζωγράφου, Γκύζι, Αμπελόκηπους, Πανόρμου κτλ…
6 Likes
Να με συμπαθάς, και συγχώρα με που πετάγομαι σαν σφηνόπουτσα, αλλά μιλάμε για τον ορισμό της υπερβολής, εκτός κι αν έχεις περάσει από 5 περιοχές της Αττικής συνολικά στη ζωή σου.
Η αθηνα εχει ομορφιες αρκει να εχεις χρονο και διαθεση μεσα στην τρελα που επικρατει να τις δεις. Η μιζερια και το γκρι ειναι αρκετα γοητευτικα κατω απο συγκεκριμενες συνθηκες. Δεν θα εβαζα το παγκρατι στις περιοχες που μου δινουν κατι ομορφο εστω και αν προερχεται απο την μίζερη πλευρα. Το μονο που μου βγαζει ειναι μια αποστροφη , να θελω να φυγω μακρια.
Αυτο που απολαμβανω και απολαμβανα παντα στην αθηνα ειναι να περπαταω σε γειτονιες με προσφυγικα τα οποια εχουν μια ομορφη μιζερια για εμενα.
1 Like
Σε συμπαθαω- δεν καταλαβαινω τι εννοεις και φυσικα εχω περασει σε πανω απο 5. Δεν ειμαι 15 χρονων.
Αμοιβαίο το συναίσθημα.
ΟΚ, υποκειμενική η κρίση, αλλά εξακολουθώ να βρίσκω υπερβολική την ένταξη του Παγκρατίου στο worst-5 της Αττικής.
Προχωράμε.
Ναι ειναι υποκειμενικη η κριση, για εμενα μιλησα, δεν εκπροσωπώ το συνολο του φορουμ.
Αν εσενα σου αρεσει εμενα μου περισσεύει, βαλτο στις πιο ομορφες.
Μωρέ ωραίο δεν είναι, μην τρελαθούμε. Κατανοώ, ωστόσο, και την οπτική του Αποστόλη.
Απλά, σε μία Αττική που έχει άλλες κι άλλες περιοχές/συνοικίες, το Παγκράτι το θεωρώ μέχρι και ΟΚ. Γενικά, τα έγραψε ωραία και ο Lupin.
Προφανώς και δεν θ’ αρχίσω να λέω τι θεωρώ εγώ χειρότερο, γιατί προβλέπω ότι θα γίνει εδώ μέσα της… συνοικίας και του… προαστίου!
Κουβεντα κανουμε-πες, ενδιαφερον εχει
Ελάτε Δυτικά ρε, έχουμε άπλα (ακόμα).
Είναι μεγάλο ζήτημα το πως αυτή η εχθρική αρχιτεκτονική (ωπ, τι έκανα εδώ;) απωθεί και δημιουργεί τάσεις φυγής. Εμένα επειδή μου αρέσουν έννοιες όπως η επανοικειοποίηση, το να βλέπω γειτονιές και περιοχές του κέντρου να γίνονται κέντρα όπου μαζεύεται κόσμος, με μαγαζιά να έχουν πελατεία και στον δρόμο, κλπ, όσο ενοχλητικό και αν είναι αν είσαι μόνιμος κάτοικος από ένα σημείο και μετά, δείχνει πως δεν υπάρχει τόσο αυτή η παραίτηση.
Φυσικά, σε κάθε περιοχή όσο ψάχνεις βρίσκεις “στέκια” κλπ, αλλά όπως είπε και ο γείτονας @Lupin έχει πέσει δουλίτσα εδώ πέρα. Πλέον υπάρχουν ολόκληρες πλατείες - φωλιές γεμάτες από όμορφους προορισμούς, μερικά αναφέρθηκαν ήδη.
Επίσης το γεγονός πως μπορώ προσωπικά, με μισή ώρα περπάτημα, να είμαι είτε Ακρόπολη είτε Υμηττό, αναλόγως της κατεύθυνσης, σε συνδυασμό με την Πανεπιστημιούπολη δίπλα, εμένα μου ήταν πολύτιμο ειδικά στην καραντίνα. Γενικά είναι κέντρο αλλά από την “καλή” μεριά.
Τώρα όσον αφορά την Αθήνα, είμαι άτομο που, πέραν του ότι αρέσκεται στην πολλή πληροφορία, τέλη Ιουλίου - Αύγουστο την λατρεύω γιατί επειδή έχει ερημώσει αναδεικνύει την πραγματική της ομορφιά, και επειδή λόγω δουλειάς περπατάω πολλές συνοικίες του κέντρου, και φυσικά έπειτα από ξενύχτια, είναι κάτι που ξέρω πως με έχει διαμορφώσει και δεν μιλάω και πολύ αντικειμενικά, έχοντας μάθει δηλαδή που σπάει αυτή η καταθλιψάρα της πόλης με πάρκα/λόφους/δρόμους γεμάτους μαγαζιά κλπ.
Δηλαδή, έχω φτάσει σε σημείο να μην το θεωρώ και τόσο μίζερο, άλλο που έχω καταλάβει πλέον πως αυτοί οι γρήγοροι ρυθμοί είναι κάτι που δεν μου ταιριάζει, και ας μεγάλωσα μέσα σε αυτούς.
Έτσι, όταν αποδράσω από το κέντρο, εκτιμώ και την αντίθεση περισσότερο, χωρίς να σημαίνει πως μόνο έτσι μπορεί κανένα να το κάνει, βιώνοντας δηλαδή τους τρελούς ρυθμούς και την μόνιμη φασαρία/βουητό.
Σε κάθε περίπτωση, έχοντας ζήσει τις ίδιες ακριβώς πλατείες και κεντρικούς δρόμους στην προ 15τιας κατάστασή τους εδώ πέρα, όπου οριακά δεν μπορούσε γυμνασιόπαιδο να κυκλοφορήσει, το πως αυτό το ρεύμα 30-40ρηδων τις έχει διαμορφώσει, ακόμα και χιπστεράδικα, όπως γίνεται σταδιακά και σε άλλες περιοχές, είναι κάτι που με κρατάει ακόμα να την “υπερασπίζομαι” όσο και αν υπάρχουν από πίσω οι σκιές του gentrification, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Ναι.
Κατά βάση αυτό υποστηρίζουμε.
Εν τέλει, είναι απλά ωραίο να επανακαθορίζεις τη σχέση σου με τη γειτονιά σου, αλλά και τη θέση σου σε αυτή.
Btw, καλά τα αναλύουμε αλλά ήρθε η ώρα για βόλτα Παγκρατάρα, τα λέμε 
6 Likes
Μπραχάμι ντου, θάνατος παντού
1 Like
Εγώ από αυτά που γράφει ο @apostolisza8 καταλαβαίνω ότι όπου υπάρχει εξουσία υπάρχει και αντίσταση. Και είναι καλό ενίοτε να μένουμε στην δεύτερη.
Το Παγκράτι το έχω ζήσει κάνα χρόνο ωστόσο οπότε δεν είμαι και ο πλέον ειδικός να μιλήσω για αυτό
1 Like
Εχχχμμμμ διαβαζω για το Παγκράτι κ ειναι σαν να διαβαζω την αθενς βοις. Οχι παιδες το Παγκράτι ειναι ασχημο βρωμερο με ασχημες πολυκατοικιες με δρομους στενους που απλα ετυχε να ειν κοντα στο κεντρο κ να γινουν πιάτσες μαγαζιων που σερβιραν ποτο που το ακουμπουσες πανω στα καγκελα του δρομου. Δεν ξερω αν υπάρχουν καποια στενα που ισως προσφέρουν καποια αλλη οπτικη κ δεν τα εχω δει εγω αλλα για μενα αυτη ειν η αληθεια κ συγγνωμη για τους κατοικους του
Αλλα οκ εγω εβρισκα ομορφια στα αρωματισμενα με κατουρα στενα των Εξαρχείων οποτε ισως δεν ειμαι καλα στα μυαλα μου.
8 Likes
Συντονισμένη επίθεση 
5 Likes
Μας παρακολουθουν
1 Like
