Δεν το εψαξα αν εχει ξαναγραφτει και ειπα να το βαλω εδω και οχι στο αγαπημενη ιστορια στα κομιξ,μιας και ειναι λιγο πιο γενικο
Ο Κορτο Μαλτεζε,ειναι δημιουργια του ιταλου Hugo Pratt,το 1967…ο Πρατ,γεννημενος στην Βενετια και στη συνεχεια κοσμογυρισμενος,μη εχοντας καποια σταθερη βαση,δημοσιογραφος στο επαγγελμα αλλα πολιτης του κοσμου στην ουσια,εζησε σε διαφορα μερη του κοσμου,απο Αιθιοπια μεχρι Αργεντινη,Αμαζονιο,Γαλλια,Ιταλια κτλ,σε μια ρομαντικη εποχη,αφου γεννηθηκε το 1927 και εζησε 2 παγκοσμιους πολεμους σε διαφορα μερη του κοσμου…Το '67 αποφασισε να δημιουργησει εναν ηρωα ναυτικο,που σε αυτον θα ενσωματωνε ενα μερος του εαυτου του και ενα ακομα μεγαλυτερο μερος απο τις εμπειριες και τα ταξιδια του και θα ειχε ως σκοπο να συνδιασει τη λογοτεχνια,τη λαογραφια,την μυθολογια,την ποιηση και το κομικ…
Ο Κορτο ειναι ενας ρομαντικος τυχοδιωκτης,ενας επαναστατης και ενας πολιτης του κοσμου,που η δραση του τοποθετητε στις αρχες του αιωνα μας,φτανοντας μεχρι τα χρονια του Ισπανικου εμφυλιου,που καπου εκει θα χαθουν τα ιχνη του…Γεννημενος στη Μαλτα,καρπος του ερωτα ενος Εγγλεζου αξιωματικου και μιας Ανδαλουσιανης μαγισσας-πορνης,απο μικρος μηυθηκε στον αποκρυφισμο,στις παραδοσεις,παντα χαμενος αναμεσα στον σκληρο ρεαλιστικο κοσμο που ζει και στον κοσμο του ονειρου και του υποσυνειδητου…μπορει να πολεμαει ή να βοηθαει απο τη μια τον ΙΡΑ,ενω ταυτοχρονα να συνομιλαει με αλμπατρος και να μπλεκεται στα σχεδια κελτικων πλασματων του μυθου,μπορει να χορευει ταγκο στην Αργεντινη του 1930 ενω ταυτοχρονα να συνομιλαει με 2 φεγγαρια και να ανρωτιεται αν ολα αυτα ειναι αληθεια ή ενα ονειρο…συναντα προσωπικοτητες οπως ο Τζακ Λοντον,ο Χεμινγουεη κτλ,συνομιλει με τον Σταλιν στο τηλεφωνο ενω ο καλυτερος του φιλος και ασπονδος εχθρος του παραλληλα ειναι ο ρωσος Ρασπουτιν,γνωστος καλογερος και κακοποιο στοιχειο,με τον οποιο μοιραζονται απειρες περιπετειες,το ιδιο κελι καμια φορα,χαρες και λυπες…
Ο Κορτο ξεκινοντας καθε του περιπετεια,σχεδον παντα ψαχνει για ενα θησαυρο,σε καποιο σημειο της γης…μπορει να δειχνει παγερη απαθεια ωρες ωρες για οτι συμβαινει τριγυρω του,αλλα παντα καταληγει να αφησει πισω το θησαυρο και να αποδεχτει τις αξιες της ζωης ως κατι ανωτερο που δεν μπορει παρα να τις υπερασπιστει…πολιτικα δεν ανηκει πουθενα,απλα οπου βλεπει αδικια,μειονοτητες ή καταπιεσμενους,δεν μπορει παρα να επεμβει…εχει πολεμησει διπλα στον ΙΡΑ,απεναντι σε ναζι,στο πλευρο Ιθαγενων της αφρικης,διπλα σε ρωσσους,εναντια σε πολλους γενικα,αλλα με μοναδικο γνωμονα παντα,την προστασια του αδυναμου και την επιλυση διαφορων αινιγματων μεταφυσικων και μη,που τον βυθιζαν ακομα πιο βαθια σε μια κατασταση ονειρου/πραγματικοτητας…
Η σχεση του με τις γυναικες ειναι θυελλωδης,αφου παντου υπαρχουν καποιες που τον περιμενουν και παντα θα βρεθει και καποια καινουρια που θα αναπτυξει μαζι του μια περιεργη σχεση μισους-αγαπης…ομως ποτε δεν θα καταληξει με καμια,διοτι ο τροπος ζωης του και η πορεια της ζωης του,δν θα το επιτρεψει…η μοναδικη γυναικα που αγαπησε,ηταν στο πρωτο βιβλο με τις περιπετειες του,’‘η μπαλαντα της αλμυρης θαλλασας’’,η Πανδωρα Γκρουβεσνορ,πολλα χρονια μικροτερη του,που κατεληξε σε ενα ειδυλλιο απαγορευμενο,και μη ολοκληρωμενο,αναγοντας την ταυτοχρονα σε κατι το μοναδικο στη ζωη του,που ποτε εκτοτε δεν την αναζητησε,ουτε τα εβαψε μαυρα…απλα συνεχισε,μπλεκοντας με απειρες γυναικες αλλα ποτε καταληγοντας οριστικα με καποια,εχοντας παντα την περιπετεια τους ως την πιο ομορφη αναμνηση στο μυαλο του και μη θελοντας με το να την ψαξει,να χασει αυτο που κερδισε…
Διαβαζοντας καποιος,καποιο απο τα βιβλια της σειρας,θα νομιζει ανα διαστηματα πως διαβαζει το ημερολογιο ενος υπαρκτου Ιντιανα Τζοουνς,αφου τα βιβλια ειναι γεματα με επεξηγησεις και καταγραφες παραδοσεων,λαογραφικων στοιχειων και μυθων,απο τα διαφορα μερη που ταξιδευει ο Κορτο…ομως,θα αναγνωρισει και μια σπανια λογοτεχνικη φλεβα που διαπερνα ολα αυτα,μια ποιηση που τα ομορφαινει και το κομικ,ως μορφη εκφρασης που τα υλοποιει και μας τα παραδιδει ετοιμα να τα διαβασουμε…
Ο Κορτο,εξαφανιστηκε ξαφνικα,οπως αναφερει ενας φανταρος που τον γνωριζε,στους ‘‘Σκορπιους της ερημου’’,ενος αλλου κομικ του Πρατ,στην Ισπανια την εποχη του Εμφυλιου,οπου πηγε να πολεμησει ή ισως να κυνηγησει και εκει ενα χαμενο μυθικο θησαυρο και να τα συνδιασει και τα δυο,οπως συνηθιζε…μπορει και να πεθανε,καθως ο θανατος τον ειχε παντα πρωτο στη λιστα του,παροτι εκεινος παντα εβρισκε ενα τροπο να τον ξεγελασει,ομως μπορει και να εζησε και να γυρισε την αγαπημενη του βενετια,προσπαθοντας να τελειωσει την ‘‘Ουτοπια’’,βιβλιο του Τομας Μουρ που παντα διαβαζε ενα μερος του αλλα οι πολυαριθμες περιπετειες που εμπλεκε,δεν τον αφηναν ποτε να το τελειωσει…
Ο Πραττ πεθανε το 1995,και καπου εκει τελειωσε και η συγγαρφη των περιπετειων του ναυτικου με το σκουλαρικι…σαν κομικ,ειναι παγκοσμιος αναγνωρισμενο και πολλοι ειναι αυτοι που δεν το εντασουν καν σε αυτη τη κατηγορια,αλλα ως λογοτεχνικο εργο(αναμεσα τους κι εγω,που αν το εβλεπα ως κομικ,σιγουρα θα επαιρνε τη θεση του WATCHMEN και αλλων σπουδαιων κομικ που θεωρω κορυφαια)… Σε οποιους απο δω αρεσει η περιπετεια,τα χρονια μεταξυ 1900 και 1950 που οι ρομαντικες περιπετειες και ο τυχοδιωκτισμος ηταν στα καλυτερα τους,η λαογραφια και η παραδοση,αλλα και θελουν να διαβασουν για εναν τυπο,ρομαντικο,που αδιαφορει για το που τελειωνει η πραγματικοτητα και αρχιζει η φαντασια,ας διαβασει καποιο βιβλιο του Κορτο Μαλτεζε,του ναυτικου διχως πλοιο,που αναζητα τη περιπετεια σε στεπες,ερημους,παραλιες,κοσμοπολιτικες πολεις και σε αλλα πολλα μερη,καταληγοντας παντα να εξυμνει τη ζωη,την δυναμη της φαντασιας και την παραδοση…
Υ.Γ:Πιο μικρος,μια μαγισσα του ζητησε να του διαβασει το χερι…ειδε τη γραμμη ζωης του,και σοκαριστηκε,λεγοντας του πως ειναι παρα πολυ μικρη και πως δεν εχει πολυ χρονο ζωης…ο Κορτο ψυχραιμα,πηρε το μαχαιρι του και χαραξε εκει που τελειωνε η γραμμη,αλλη τοση,θελοντας να αποδειξει οτι φτιαχνει μονος του τη μοιρα του…οπως και εν τελη εκανε…