Εμένα πιο πολύ αστείο μου φαίνεται αυτό το εξώφυλλο, παρά αποκρουστικό.
Χρυσαυγίτης και ο Τερζόπουλος λοιπόν. ΕΜΑ ΤΟΙΜΥ ΧΡΟΙΣΕΙ ΑΒΓΕΙ!! :lol:
Τουλάχιστον ξέρουμε αν θα διατίθενται κάπου όσα αντίτυπα έχουν απομείνει από παλιότερα τεύχη σε τίποτα αποθήκες της εταιρείας για να μπορούμε όσοι θέλουμε να τα προμηθευόμαστε? Κάτι ανάλογο με τα τεύχη του Αστερίξ ξέρω 'γω γιατί πολλά από τα τεύχη μου έχουν ή χαθεί ή καταστραφεί στο χωριό…
Υπάρχουν βέβαια και τα διάφορα κομιξάδικα εδώ κι εκεί στην Αθήνα αλλα δεν ξέρω αν θα έχουν ποικιλία από τέτοια κόμικς…
Δεν θα ήταν περίεργο…
Εν ολίγοις, για όποιους βαριούνται να διαβάζουν το παραπάνω κατεβατό. Η εκδοτική έφτιαξε Facebook και ζήτησε τις απόψεις μας. Όταν μερικοί το κάναμε, μας φέρθηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, διέγραψε τις καταχωρήσεις μας και μας ΒΑΝαρε. Εξηγήσεις δεν δόθηκαν, και απαντήσεις στα mails δεν ελήφθησαν ποτέ.
χμμ. απο οσα εχω διαβασει-ακουσει, ο ντον ροσα τα εχει μονο με τον εκδοτικο οικο για τον οποιο σχεδιαζε τις πρωτοτυπες ιστοριες και αυτο γιατι δεν ειχε την ελευθερια που ηθελε και γιατι ηταν κακοπληρωμενος. νομιζω οτι ειχε πει οτι πουλωντας πινακες που ειχε σχεδιασει εβγαλε περισσοτερα απο οτι ειχε βγαλει ολη του τη ζωη απο τα κομιξ. αλλη μια πληροφορια ειναι οτι η ελληνικη εκδοση ιστοριων του περιλαμβανει πολλες φορες καρε τα οποια ειχαν “κοπει” απο τις πρωτοτυπες.
τα τελευταια χρονια εχει προβλημα με το ματι και εχει σταματησει να σχεδιαζει.
εδιτ
ωραιο λινκ ο απο πανω. λεει πραγματα που δεν ηξερα.
Δεν είπα ότι είναι χρυσαυγίτης ο εκδότης, αλλά και να μην είναι χρησιμοποιεί την πέραση που έχουν ως διαφήμιση του προϊόντος του. Άθλιο από κάθε άποψη.
Μόνο θλίψη.
Αγόραζα για 5/6 χρόνια φανατικά κόμιξ (έχω όλα τα τεύχη από το 146 μέχρυ το 210) και αν δεν έφευγα για ιταλία θα συνέχιζα μέχρυ σήμερα (έχω και άλλα τόσα διάσπαρτα), χώρια που ο καθένας στη γειτονιά μάζευε ένα από αυτά (εγώ κόμιξ, ο κολλητός μου αλμανάκο, η αδερφή του ντόναλντ, άλλο ένα παιδί κλασικά) και μαζευόμασταν και τα διαβάζαμε…
Αγορασα 3 κομιξ μεσα στις διακοπες και το επιπεδο των ιστοριων ηταν απογοητευτικο…Το ενα απο τα τρια περιειχε και Ντον Ροσα.Η μοναδικη ιστορια που με εξιταρε.
Το θεμα δεν πρεπει να το περιορισουμε εδω.Ο πιτσιρικας που θα ξεκινησει να διαβαζει κομιξ δε θα ξεχωριζει Ιταλους,Αμερικανους κλπ σχεδιαστες.Απλα θα διαβαζει και περναει καλα.Οπως καναμε και με τα Μικυ Μαους που οι ιστοριες τους αν της δεις σαν ενηλικας ειναι ασταναπαν…
ποια ιστορια του ντον ροσα?
Όσο για τη κόντρα που λέτε του Ντον Ρόσα, ο Ρόσα είχε πει πως δεν συμφώνουσε στο να ανακυκλώνονται οι ιστορίες του σε 32435 περιοδικά και αυτός να μην παίρνει ΠΟΤΕ μερίδιο απ τα κέρδη, οπότε μου φαίνεται αρκετά λογικό να μην είχε πρόβλημα με Τερζόπουλο.
Ανλαυτικά
Disney comics have never been produced by the Disney company, but have always been created by freelance writers and artists working for licensed independent publishers, like Carl Barks working for Dell Comics, me working for Egmont, and hundreds of others working for numerous other Disney licensees. We are paid a flat rate per page by one publisher for whom we work directly. After that, no matter how many times that story is used by other Disney publishers around the world, no matter how many times the story is reprinted in other comics, album series, hardback books, special editions, etc., etc., no matter how well it sells, we never receive another cent for having created that work. That?s the system Carl Barks worked in and it?s the same system operating today.
?How can such an archaic system still be in operation in the 21st Century when royalties have been paid in other creative publishing endeavors for literally centuries? All book authors, musicians, actors, singers, non-Disney cartoonists, even people who act in TV commercials? they all receive royalties if success warrants it. Even Disney pays normal royalties to creators and performers in its own movie and TV and book and music businesses. As near as I can tell, correct me if I?m wrong, but it?s only the creators of Disney comics who have no chance to receive a share of the profits of the success of the work they create.?
@voodoo child
Εγώ άλλα έχω ακούσει/διαβάσει. Ότι ο Ντον εκτός από τον εκδοτικό οίκο του που όντως του έκανε αυτά που λες, τα είχε και με διάφορους άλλους εκδότες ανά τον κόσμο, που δημοσίευαν μεταφράσεις των ιστοριών του σε διάφορες γλώσσες. Ο λόγος είναι ότι από ένα σημείο και μετά είχαν σταματήσει να ζητούν την άδειά του για να χρησιμοποιούν το όνομά του και το έργο του, ή δημοσίευαν το έργο του χωρίς να αναγράφουν το όνομά του και απ’ ότι κατάλαβα έτσι δεν έπαιρνε τίποτα από πνευματικά δικαιώματα. Οι “χειρότεροι” εκδότες Ντίσνεϊ, όπως έχει πει, ήταν τρεις: της Γαλλίας, της Βραζιλίας και (ταρατατζούμ-ταρατατζούμ) της Ελλάδας…
Μάλιστα ειδικά για το ΚΟΜΙΞ ο Ντον έχει δηλώσει το εξής φοβερό: “Εκτός πια κι αν νομίζουν ότι δε χρειάζεται να με ρωτάνε για να χρησιμοποιούν το έργο μου, επειδή στα ελληνικά γράφεται με διαφορετικούς χαρακτήρες απ’ ότι στ’ αγγλικά!”
Επαναλαμβάνω πάντως πως δεν υιοθετώ απολύτως τα παραπάνω. Αλλά όπως και να το κάνουμε, πιο πολύ προς τον Ντον κλίνω.
αφιερωμενο εξαιρετικα.
βασικα τι να λεμε,οταν ειναι Ντον Ροσα η ιστορια ειναι εγγυημενη διασκεδαση.
Ομορφα. Κάθε μερα που περναει θα γινεται και από κατι που δεν περναει από το χερι μας να το αλλαξουμε.
Ετσι και εδώ σημερα, και αναπολησαμε και αναρωτηθηκαμε και συμφωνησαμε και διαφωνησαμε πηγαινοντας την κουβεντα ένα βημα παραπερα. Το ζητημα όμως παραμενει και είναι αν αφηνουμε κατι μεχρι σημερα ζωντανο, που μεγαλωσε γενιες και τις μεγαλωσε σωστα, να γινει μουσειακο ειδος ή όχι. Εστω κι αν σταματησει η εκδοση.
Η οικογενεια δεν ειναι το μοναδικο περιβαλλον στο οποιο μεγαλωνει ένα παιδι. Με πιτσιρικια ολοι εχετε να κανετε. Κανονιστε γενικως τα δωρα σας και την επιρροη που τους ασκειτε. Στο περιβαλλον του ο καθενας μας μπορει να κανει τη διαφορά.
Να μερικα σε ηλεκτρονικη μορφη. Δεν είναι το ιδιο με το να ξεφυλλιζεις σελιδες απο χαρτι (κλαψ! σνιφ! λυγμ!), αλλά να μη χαθουν και ολωσδιολου…
https://docs.google.com/folderview?usp=sharing&id=0B6acYTfodUlObDdJXzA5UkZhdUE
https://docs.google.com/folderview?usp=sharing&id=0B6acYTfodUlOVDdDaHI2NzY4eTg
πω ναντια διαμαντακι λινκ ποσταρες!
Αποτι καταλαβα εγω, το θεμα του Ντον δεν ηταν με το ΚΟΜΙΞ, αλλα με τις ειδικες εκδοσεις/συλλογες τυπου “βιβλιοθηκη ροσα”, “βιος και πολιτεια”. Απο αυτες δεν επαιρνε δεκαρα. Και μιλαμε για εκδοσες των 50+ ευρω.
Και αυτα του τερζοπουλου ειναι
αχα
μολις ανακαλυψα οτι ο αδερφος μου πηρε και το τελευταιο τευχος.
μαλιστα…χωρις στηλη περιγραφης για το επομενο φυσικα.
για να παω να το διαβασω.
edit:
Λοιπον αυτο πρεπει να το γραψω.
Στην αρχη του κομιξ εχει εναν επιλογο απο τον χρηστο τερζοπουλο που δινει αποχαιρετιστηριο λογο και μετα ακολουθει ενα ιδιο απο τον Ντειβιντ Τερζοπουλο ,διαδοχο του Χρηστου στην Ιδιοκτησια του Κομιξ.
Σε ενα σημειο ο David λεει:Πιστευω πως τα περιοδικα δεν προσφεραν μονο ψυχαγωγι αλλα παραλληλα καταφεραν να δωσουν σημαντικα μαθηματα και να καλλιεργησουν μια ιδιαιτερη νοοτροπια ζωης.[U]Δεν το θεωρω τυχαιο ποσοι πολλοι απο σας γινατε δημοσιογραφοι,δικηγοροι και ιατροι[/U]"
ΠΟΣΟ ΠΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΟ
νοοτροπια 60’
Κρυφο-καπιταλιστικό το “Μίκυ Μαους”: σπαγγοραμένος Σκρουτζ, αλλά και ανιψάκια που…ευχαρίστως βουτούν μέσα στο -τίγκα στα κέρματα- Θησαυροφυλάκιο (!) 
, η Νταίζη που…γκρινιάζει άμα ο Ντόναλντ δεν της πάρει αυτό και τούτο ([I]ομοιως η…Μίνυ στο Μίκυ -που πρέπει να ξοδεύεται στα λουλούδια και σε ποικίλα δώρα![/I]) και δε συμμαζεύεται.
Αλλά ΝΑΙ: προκαλεί θλίψη ό τερματισμός των εκδόσεων. Κακά τα ψέματα, πολιτιστικό κεφάλαιο (και για) στη χώρα μας τα ντισνεϊκα έργα ([I]όπως και τα κινηματογραφικά βέβαια, μη το συζητάμε[/I])θα μας λείψουν τρομερά. Οι μανάδες τ΄αγόραζαν για τα μικρά τους (και έβρισκαν την…ησυχία τους για κάμπσο ). Κάμποσοι τα’χαμε συλλογές ([I]όσοι πλέον πρόλαβαν- πρόλαβαν[/I]!) και τα διατηρούμε ακόμα.
Αλλά κατανοώ Τερζόπουλο. Η Κρίση δεν άφησε αλώβητο τον χώρο των κόμιξ ([I]άραγε πόσοι από σας φιλοτιμηθήκατε να τσιμπήσετε κάτι από τα κομιξάδικα του κέντρου ή γύρω Δήμων -αν υπάρχουν- πέραν του να ξοδεύεστε για LP/CDs ??[/I]??) όποτε, επόμενο ήταν…
μονο θλιψη… πολλες ανμνησεις… κομιξ αγοραζω μεχρι και σημερα και οντως στο τελευταιο τευχος δεν εχει περιγραφη για το επομενο… πολύ κρίμα…
όντως…
([I]Τελικά ούτε ο ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ το πάλευε το τρισκατάρατο Μνημόνιο, ούτε και ο Σκρουτζ απέφυγε τη χρεωκοπία: η Τροϊκα του άδειασε το Θησαυροφυλάκιο και του φιλοδώρησε ένα “ευχαριστούμε για τη κατανοησή σας”. [/I]THE END)
Με αυτο το τελευταιο που εγραψες,εκανε κατι να πεθανει μεσα μου.