Ο Τερζόπουλος σταματά την έκδοση των περιοδικών Μικυ Μαους

Μετά από σχεδόν 50 χρόνια, ο Τερζόπουλος σταματά την κυκλοφορία του περιοδικού Μίκυ Μάους (και όλων των παρόμοιων) Πηγή: www.lifo.gr

μόνο δάκρυ

Το εμαθα και εγω μολις και με εχει σκοτωσει.

Τελετουργια, καθε Παρασκευη σχολειο, Μικυ Μαους ηδη στο σπιτι απο τη μανα (ακομα και στο Λυκειο ξερω γω και δεν ντρεπομαι καθολου για αυτο) και μετα ολα τ’αλλα.

Ή επισης δεδομενο, καθε φορα που βαριομουν να διαβασω για το σχολειο, μουσικη, κρεβατι και ενα τευχος απο τα τοσα στο καλαθι (ή Ντοναλντ ή Αλμανακο ή Κλασσικα ή κατι απο αυτα).

Τιποτ’αλλο σημερα.

Θλιψη.

ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

Ε οχι ρε γαμωτο δε μπορω να το χωνεψω… Ειναι αληθεια οτι εχω μερικα χρονια να αγορασω μικυ αλλα παντα θα ειναι ενας παιδικος ερωτας.

Κριμα :frowning:

Ως ελαχιστο φορο τιμης, προτεινω καθε επιφωνημα ή φραση εκπληξης να αντικατασταθει με “Σμπαρακουακ!”, καθε επιφωνημα δυσαρεσκειας με “ουμφ” ή “σκρουντ” και καθε επιφωνημα θλιψης με “κλαψ/λυγμ/σνιφ/σπαραγμ”.

Καιρός ήταν. Προσωπικά θυμάμαι ξεκίνησα με Ποπάυ και μετά στο δημοτικό Μίκυ Μάους. Σταμάτησα στο γυμνάσιο λόγο αφοσίωσης στα βιντεοπαιχνίδια, όπου το έριξα στο GamePro και λοιπά σχετικά περιοδικά. Έχω ακόμα κάτι ράφια γεμάτα, τα περισσότερα τεύχη βέβαια σκορπίστηκαν στη μετακόμιση, τα έφαγε η υγρασία ή βράχηκαν απ’τη βροχή. Είχα και το πρώτο τεύχος, το ξανάδινε δώρο πριν χρόνια, όπως και το γενεαλογικό δέντρο των Ντακ.

καιρος ηταν?

Ενα απο τα πιο παιδαγωγικα κομιξ σταματαει να υπαρχει και να δινει μια ομορφη επιρροη στα παιδια της Ελλαδας.Εαν σιγα σιγα χανεται καθε αντικειμενο αξιας και ποιοτητας στο περιβαλλον του παιδιου και η ευκαιρια να δουνε τα πραματα με ενα διαφορετικο ματι που θα κανεις πιο ομορφους τους κοσμους τους,τοτε ειναι που θα ερθει η πραγματικη παρακμη.

Λειτουργημα ειναι καθε μορφη κομιξ απο τον τερζοπουλο.

Εγω αγοραζα το κομιξ παλια φανατικα αλλα τωρα παιρνω καποιο τευχος αραια και που.Καποια ειναι πραγματικα πολυ ενδιαφερον.

Θλίψη,καταρρεει ολη μου η παιδικη και εφηβικη ηλικια!
Αν και το ειχα υποψιαστει απο τον επιλογο που εγραψαν μπαμπας και υιος Τερζοπουλος στο τελευταιο Κομιξ,υπεθεσα πως θα σταματουσε απλα το περιοδικο ή θα συνεχιζαν μονο τις εκδοσεις των σκληροδετων τομων.Μαυρη μερα:(

Καιρός ήταν = και πολύ κράτησε, γιατί αυτού του είδους οι επιχειρήσεις δε τα βγάζουν πέρα τώρα. Εδώ έχουν κλείσει τόσα και τόσα άλλα με περισσότερο κοινό, είναι δυνατόν να μη κλείσει ο Τερζόπουλος; Κι εγώ διάβαζα το Κόμιξ, όπως και το Αλμανάκο, ακόμα και τα Σαΐνια (δε πρέπει να’ναι του Τερζόπουλου αυτό). Αλλά πλέον αποτελούν ανάμνηση μιάς άλλης εποχής. Η νέα γενιά δε πρόκειται να έχει τέτοια περιοδικά, θα είναι μόνο διαδίκτυο και βιντεοπαιχνίδια.

Οι γονείς σήμερα αφήνουν τα παιδιά να περνούν ώρες ολόκληρες με σμαρτφον, φεησμπουκ και ινσταγκραμ. Σε ποια παιδιά θα λείψει το μικυμαους αλήθεια?

πραγματικα σκεφτομαι να αγοραζω οτι κομιξ-μικυ μαους υπαρχει στα περιπτερα για να τα κρατησω για το μελλον.

τα τελευταία χρόνια δεν έβγαζαν τόσο καλές ιστορίες. όχι πως φταίει αυτό βέβαια. η υποκατάσταση των ηλεκτρονικών φταίει που γίνεται όλο και περισσότερο με τον καιρό.

θυμάμαι κάποια φάση είχα πάρει σβάρνα όλα τα μικυ μαους που ειχα στα ράφια από μικρός (και είναι πάρα πολλά). ωραία εμπειρία.

Είχα μάθει για το Κόμιξ, πραγματική θλίψη. Στην αρχή μου πέρασε λίγο στο ντούκου για το Μίκυ Μάους, είχα κόψει να διαβάζω και κάτι χρόνια, αλλά έκατσα και το σκεφτόμουν λίγο βλέποντας τα σχόλια. Που είχα ολόκληρες κούτες με περιοδικά από τα τέλη 80’s, και Ντόναλντ, και Αλμανάκο, Κλασικά και Μεγάλα Κλασικά, και άλλες ομορφιές. Με ιστορίες με Βολίδα, Σκρουτζ, πρώτες με Φάντομ Ντακ. Είναι γαμώτο απ’ αυτά τα πράγματα που κρατούσαν μια παιδική ψυχή παιδική. Τώρα θα γίνουν συλλεκτικά αντικείμενα τα κόμικς, που τα έβρισκες αβέρτα σε κάθε περίπτερο. Και θα μπαίνει το 9χρονο στο φέισμπουκ που θα 'χει φτιάξει με την βοήθεια του πατέρα του, και θα χει σχέση:complicated, και θα περνάει τις ώρες του βλέποντας τα στάτους γεμάτα sexual puns και βρισίδι.

Άντε να κλείσει κι η Μαμούθ Κόμιξ να πέσει η ταφόπλακα στο ελληνικό mainstream κόμικ.

Την εποχη του facebook κτλ “αχρειαστο” ειναι… Δυστυχως

εγω παντως πιστευω πως πρεπει να συνεχισουν ακομη και αν χρειαστει να βγαινει ασπρομαυρο το τευχος

παντως αν το καλοσκεφτειτε και εμεις το ιδιο κανουμε με τα πισια.

επειδη μεγαλωσαμε δικαιολογουμαστε?

Αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία ο Τερζόπουλος στο χώρο του κόμικ, και βασικά εννοώ και εκτός συνόρων. Μια αναζήτηση για τον Ντον Ρόσα θα σας διαφωτίσει επ’ αυτού.

Κατά τ’ άλλα ό,τι λέει ο Ρεντ Ραμ. Οι εγχώριες εκδόσεις Ντίσνεϊ είχαν εδώ και πολλά χρόνια σταματήσει να είναι δημοφιλείς στις μικρές ηλικίες. Πλήγμα είναι αυτό το “λουκέτο” μόνο για κάποιους λίγους αμετανόητους που συνέχιζαν να μαζεύουν ό,τι υπήρχε από Ντίσνεϊ στα περίπτερα και τα κομιξάδικα. Γιατί πολλοί από τους “μύστες” είχαν σταματήσει επίσης να ασχολούνται λόγω της δραματικής πτώσης του ποιοτικού επιπέδου των εκδόσεων. Όσο για μένα, τους Ιταλούς δεν τους μπορώ ούτε με σφαίρες, οπότε, λυπάμαι που το λέω, αλλά δε θα μου λείψουν οι εκδόσεις Τερζόπουλου.

Γνωστό, και κρίμα να υπάρχουν τέτοιες αντιμετωπίσεις, αλλά αμφιβάλλω αν μακροπρόθεσμα θα βλάψει την κληρονομιά του Τερζόπουλου.

Κι επίσης νομίζω ότι παραβλέπεις λίγο τα κόμικ ως σύμβολο ολόκληρων γενιών, που μεγάλωσαν μ’ αυτά, διασκέδαζαν και (ίσως να ακουστώ υπερβολικός) τους ώθησαν να κάνουν τις πρώτες τους σοβαρές σκέψεις. Ίσως το λάθος που έκαναν οι εκδόσεις να ήταν αυτός ο φω εκμοντερνισμός τους ανά περιόδους τα τελευταία χρόνια (ως τέτοιον το έχω εκλάβει έστω) ενώ ο κόσμος προχωρούσε πολύ πιο γρήγορα απ’ αυτούς, αντί να εστιάσουν στην ταυτότητά τους ως περιοδικό.

[SPOILER]Δεν ξέρω κατά πόσο βγάζουν νόημα αυτά που λέω. I have no idea what I’m doing.[/SPOILER]

Υποθέτω πως σταματάει και η “Μεγάλη Βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρξ” που είναι από Νέα Ακτίνα(ιδιοκτησίας Τερζόπουλου).:-k

Οπως ταπε ο γερογρακχος ειναι το πραμα. Προσωπικα μικημαους, ντοναλτ και ολα τα παρελκομενα (με εξαιρεση τα παλια μικυ μυστηριο) ηταν περιστασιακες αγορες. Το ΚΟΜΙΞ ομως ηταν ιεροτελεστια.

Δυστυχως ομως η ποιοτητα ειχε παρει την κατω βολτα λογω πργματικης ελλειψης ποιοτικου υλικου. Καθως ΤΑ ΚΑΘΙΚΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ κατεστρεψαν και ψυγολογικα και οικονομικα τον πιο αγαπημενο μου ιστοριογραφο, τον Ντον Ροσα, δεν υπηρχε αλλος εν ζωη δημιουργος που να εφτανε ουτε κοντα στις ιστοριες του.

Ο ανθρωπος με εχει γεμισει ΓΝΩΣΕΙΣ. Η ερευνα που εκανε για καθε ιστορια του ειναι το καθε αλλο εντυπωσιακη και το μερακι και η σημασια στη λεπτομερια που εβαζε ο Ροσα στις δουλειες του δεν θα το βρεις αλλου ευκολα.

Το ΚΟΜΙΞ, αντιθετως με τον γενικοτερο κοσμος της αγγλικης μεταφρασης στην ελλαδα, εκανε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ δουλεια (εχω διαβασει τα απαντα και στις 2 γλωσσες) και η ποιοτητα των εκδοσεων (και οσων αφορα την εκτυπωση αυτη καθ´αυτη, αλλα και τα editorials) ηταν απαραμιλλη εν συγκριση με οποια αναλογη μηνιαια εκδοση εχεη πεσει στα χερια μου παγκοσμιως.

Στεναχωριεμαι για λογους ιστορικους και νοσταλγικους, αλλα πλεον ηταν μια σκια του παλιου του εαυτου και αργα ή γρηγορα θα συνεβαινε.

Ο τερζοπουλος σιγουρα αγαπουσε αυτο που εκανε, αλλα οπως ειπε ο γρακχος, εχει παιξει μπινιες (για τις οποιες στα ματια μου ειναι ασυγχωρητος). Οπως και ναχει, προσωπικα θα μου λειψεινα ξερω οτι αμα θελω να βρω ενα Ντοναλντ να περασω ενα ανεμελο μισαωρο στο μπαλκονι μου δε θα μπορω

Προς το παρον προσευχομαστε να βγει επιτελους αγγλικη συλλογη ντον ροσα που θα παιρνει το μεριδιο των κερδων που του αξιζει. Γαμημενη μπιζνα.

Μια διευκρίνηση: προσωπικά δεν έχω διαμορφώσει σαφή άποψη σχετικά με το ποιός έχει δίκιο και ποιός έχει άδικο στην κόντρα που έχει προκύψει. Έχω διαβάσει τις θέσεις και των δύο και υπάρχουν αρκετά “σκοτεινά” (διάβαζε: ασαφή) σημεία. Π.χ. ο γερο-Ντον επιμένει πάντα ότι το ΚΟΜΙΞ τον έχει κατακλέψει, αλλά όταν ακούει “Τερζόπουλος” στάζει μέλι το στόμα του, κάτι το οποίο είναι αντιφατικό. Τέλος πάντων.

Το θέμα είναι ότι όποια κι αν είναι αλήθεια, οι καταγγελίες του Ντον έριξαν μια βαριά σκιά πάνω από το ΚΟΜΙΞ, τον Τερζόπουλο και γενικά όλες τις εκδόσεις. Θυμίζω ότι μέχρι τη “ρήξη”, για το ΚΟΜΙΞ κακή κουβέντα δεν είχε κανείς να πει, θεωρείτο μακράν το καλύτερο περιοδικό κόμικς στην Ελλάδα και ένα από τα καλύτερα περιοδικά Ντίσνεϊ στον κόσμο - αν όχι το καλύτερο.

Αλλά όλα αυτά μοιάζουν πια με ancient history.

Τελείως τυχαία και μετά από πολλά χρόνια έπιασα να διαβάσω ένα τεύχος πριν λίγες εβδομάδες, το οποίο στην δεύτερη σελίδα είχε το εξώφυλλο του επόμενου.

Δεν έχω εικόνα για την πτωτική πορεία που αναφέρετε, αλλά αυτός ο συνδυασμός μαίανδρου και γαλανόλευκης είναι αποκρουστικός.