ΒΡΑΖΙΛΙΑ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 2014

Τι απροσμενα ωραιο παιχνιδι το Αγγλια-Ιταλια ρε σεις

πιρλο

Όταν μιλάμε για ποδοσφαιρική αρχοντιά δεν υπάρχει άλλος…

Ωραίο παιχνίδι, και η Αγγλία αν τολμούσε λίγο παραπάνω μπορούσε να πάρει και το Χ.
Με τα καινούργια πρόσωπα είναι πολύ πιο φρέσκια και παίζει καλή μπάλα σχετικά με το ρόστερ και τον old-school προπονητή της.

Άλλη μια ήττα για την Αγγλία μετά από μια χαρά απόδοση… άλλη μια Μαχαιριά στην Καρδιά του Αθλήματος.

Γενικά πάντως,

ναι. Αλλά και πολύ περίεργο.

Ενώ μέχρι το '70-'75 ήταν ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΜΑΤΣΑΡΕΣ και να λες “ναι γαμώ, αυτό θα πει Μουντιάλ, δώστε πόνο κι οι δυο”,

ξαφνικά στο τελευταίο τέταρτο γίνεται στην καλύτερη περίπτωση μέτριο. :expressionless:

Όχι ότι είναι κάτι ανεξήγητο αυτό βέβαια.
Απ’ τη μία η Ιταλία είναι η γνωστή, αιώνια Ιταλία (“είμαστε μπροστά στο σκορ, δεν είμαστε; ε, σιγά μην κάτσουμε να σκάσουμε - τσούκου τσούκου μέχρι να το λήξει λέμε”).
Απ’ την άλλη, αυτή η εθνική Αγγλίας φαίνεται να μοιράζεται με τη Λίβερπουλ, εκτός από τη μισή ενδεκάδα και τις ίδιες αρετές (ωραία μπάλα με ταχύτητα και ευρηματικές κινήσεις από τα πλάγια), και την ίδια βασική αδυναμία: όταν δεν υπάρχει χώρος να τρέξει, σα να κάθεται, απλά, και να περιμένει με μαγικό τρόπο ν’ αλλάξει κάτι, δεν ξέρω τι ακριβώς, να υπνωτιστεί ο αντίπαλος και να δημιουργήσει από μόνος του χώρους, κάτι τέτοιο.

Πάντως έχω την αίσθηση ότι αυτός ο όμιλος θα είναι ανοιχτός (και θα μας φυλάει εκπλήξεις) μέχρι και την τελευταία αγωνιστική.

Υ.Γ.: Μπορεί να μην έχουμε πια Ζιντάν, αλλά τουλάχιστον έχουμε ακόμα Αντρέα Πίρλο! Είναι ο μόνος λόγος που δε θα τα βάψω μαύρα αν περάσει η Ιταλία απ’ το γκρουπ (όπερ σημαίνει, μείνει έξω μία εκ των φιλτάτων Ουρουγουάης - Αγγλίας) - περισσότερα ματς Ιταλίας->περισσότερος Πίρλο->περισσότερες στιγμές old-school ποδοσφαιρικής μαγείας. Και μακάρι να βαστάνε τα πόδια του και το ‘16, να τον καμαρώσουμε και στο Euro. Αν και μ’ αυτήν την απαράμιλλη εξοικονόμηση δυνάμεων που του επιτρέπει το αρχοντικό του στυλ είμαι αρκετά αισιόδοξος γι’ αυτό έτσι κι αλλιώς.
Υ.Γ.1: Μέσα στη γενικότερη κατάθλιψη από τις τραγικές μεταδόσεις της ΝΕΡΙΤ, έχουμε και κάποιες ΜΕΓΑΛΕΣ ατάκες ώρες-ώρες. Όπως σήμερα, σ’ ένα από τα (πολλά) σλάλομς του Στέρλινγκ από δεξιά: “…και ο Πίρλο απλά τον κοιτάζει με αυστηρό ύφος”. :lol2:

Άλλη μία πρωτιά για την Εθνικάρα μας. Άνετα η χειρότερη ομάδα έως τώρα. Ούτε τα βασικά!!!
Η Κολομβία ούτε δευτέρα δε χρειάστηκε να βάλει.

Πάμε γι’ άλλα: Το Αγγλία - Ιταλία γάμησε. Ο Πίρλο 3000 ελπίζω να έχει καλή επαναφορτιζόμενη μπαταρία. Πάντα τέτοια, μπας και ξεχάσουμε το χόρορ σόου το δικό μας.

Καλά, το συζητάς;!
Ακόμα και το μετριότατο Καμερούν (η πιο αδιάφορη ομάδα των προηγουμένων ημερών) μπροστά στην Εθνική φάνηκε υπερομάδα.
Και δεν ξέρω κιόλας ποιά ομάδα μπορεί να φανεί χειρότερη από μας! Για την Κόστα Ρίκα ας πούμε το ξεχάσαμε ήδη. Ποιά να πεις λοιπόν; Ονδούρα; Ιράν; Εκουαδόρ; Αλγερία; Πραγματικά για καμιά δεν το βλέπω να μας ξεπερνάει σε βαρεμάρα και ποδοσφαιρική ασχήμια. :lol:

Το ξαναλέω. Η Ελλάδα είναι η πιο κουτοπόνηρη ομάδα στον κόσμο - δεν είναι δηλαδή ούτε πονηρή με την έννοια της ποδοσφαιρικής εξυπνάδας/καπατσοσύνης, ούτε αφελής/χαζούλα (κάτι που θα την έκανε τουλάχιστον συμπαθή σε αρκετούς). Είναι ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΗ - ό,τι χειρότερο.

Πάντως credit where it’s due, προσφέραμε απλόχερα το γέλιο στα ξένα forum :thumbup:

Links!

Ο Πιρλο ειναι μια οαση στο συγχρονο ποδοσφαιρο των υπεραθλητων, λατρεια, παντα μετα τον Γκεκα, αλλα λατρεια.

Στο ματς με την Κολομβία πάντως, το πρόβλημα δεν ήταν η κουτοπονηριά. Ήταν ότι με τη ραγιαδίστικη νοοτροπία [I]“ε ρε παιδιά, αυτούς τους παίκτες έχουμε, με αυτούς θα πάμε”[/I], [I]“αφού το δυνατό μας σημείο είναι η άμυνα, τι μας ζαλίζετε με τις επιθετικές αρετές”[/I] όταν το ματς που στραβώνει από νωρίς είναι απλά αδύνατο να μπορέσει η ελληνική ομάδα να αντιδράσει.

Ένα σουτ του Κονέ αμέσως μετά το 1-0, το δοκάρι του Γκέκα (Φαν Πέρσι βλέπε να μαθαίνεις) και κατά τ’ άλλα μηδεν. Ο Σαμαράς να κουβαλάει τη μπάλα μέχρι θανάτου, ο Γκέκας με τον Σαλπιγγίδη να μη μπορούν να κάνουν ούτε κοντρόλ, ο φιλότιμος Μανιάτης όποτε προσπαθεί να δημιουργήσει να με πιάνουν νευρικά γέλια από την ξυλοκοπίασή του, γενικά μιλάμε για την μακράν χειρότερη σε τεχνική ομάδα του μουντιάλ και άλλος θυμάται τον Φέτφα στο 60+. Όχι ότι έκανε τίποτα σπουδαίο και αυτός, αλλά έχεις μια πιθανότητα παραπάνω τουλάχιστον.

Στο Αγγλία-Ιταλία με πήρε ο ύπνος γύρω στο 5’ λόγω κούρασης δικής μου, ξύπνησα στο 60’ και αυτό που είδα ήταν μια τεράστια διαφορά εμπειρίας, οι Ιταλοί είχαν κάνει το 2-1 και αμύνονταν άνετα απέναντι σε μια Αγγλία που επιτιθόταν με τρομερή αφέλεια.

Καλά, τη ματσάρα του Κάμπελ πώς και δεν την ανέφερε κανείς;

Την ανέφερα εγώ ρε!

Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά γιατί λόγο υποχρεώσεων δεν έχω παρακολουθήσει εξελίξεις οποτε στο world cup τα βλέπω τα πράγματα χωρίς full ενημέρωση το τι έχει προηγηθεί.

Ο Μητρόγλου έρχεται από τραυματισμό/αποχη/μη συμμετοχη στην Αγγλία και δεν παίζει έναντι του Γκέκα? Όπως και να έχει κουτσός και με δυσεντερία καλύτερος από τον Βεληγκέκα είναι.Δεν υπάρχουν άλλοι επιθετικοί που θα μπορούσε να καλέσει και να προσφέρουν μια φρεσκάδα εκτος από αυτό το σίχαμα που είδα πάλι?

Μου άρεσε ο Κώνε, είχα να τον δω χρονια, έχει βελτιωθεί και έχει θέση στην ομάδα, εκείνος ο “φορτουνις” υπάρχει? Ήταν καλή προσθήκη. Midfielders δεν έχουμε και παίζουμε με τύπους σαν τον Μανιάτη, Κατσουράνη και Καραγκούνη ακόμα? Εκείνος ο Σάμαρης που είναι σύγχρονος midfielder δεν έχει θέση? Γιατί να παίζουμε μια ζωή αυτή την αθλια ανάπτυξη παιχνιδιού?

Γιατί τόσα χρονια ο Παπασταθόπουλος δεν έχει μάθει να διώχνει την μπάλα εκτος από να τι διώξει στα περιστέρια?Ο Μανωλάς είναι μια τρίχα από τα αρχίδια του θείου του. Ο Xolempas πάντα απρόβλεπτος και κάποιος που μπορεί να σε εκθέσει άσχημα.

Απλά ρωτάω ρε μάγκες επειδή έχω χάσει επεισόδια από την Εθνική

Η ατακα οντως γαμησε.’'Ο Πιρλο τον κοιταζει με αυστηρο υφος".
Αναμενομενο το σκορ χτες.Η μεγαλη ομαδα κερδισε την μικροτερη.
Παιζοντας και καλυτερα προφανως.Οσο ειδα απο το ματς (απο το 30 και
μετα δηλαδη) ειδα μια ανετη και με αυτοπεποιθηση Ιταλια να παιζει
ωραια και στρωτη μπαλιτσα.Με απλες πασες χωρις ασκοπα τρεξιματα οι
Ιταλοι παιξανε απλα και ωραια.Η Αγγλια δεν ηταν κακη αλλα δεν ειχε
και κανα φοβερο πλανο στην επιθεση της.Ανετα μπορουσε να
προκαλεσει προβληματα με την ταχυτητα της στην αργη αμυνα της
Ιταλιας αλλα ετσι οπως τους κατεβασε ο μυρωδιας τι να πεις κανεις.
Πραντελι απο την αλλη αρχοντας.

Για Πιρλο δεν χρειαζεται να πω κατι εκτος απο το τι μαλακες ειστε εκει
στο Μιλανο γαμω την Μιλαν μου μεσα.Candreva & Darmian παρα πολυ
καλο ματς.Δεν περιμενα να δω τοσο ωραιο ματς και ειδικα δεν περιμενα
για την καλη ποιοτητα του ματς να ευθυνεται η Ιταλια αλλα τι να κανεις.

Και το ελεγα ρε μαλακες επρεπε να το παιξω ακριβες σκορ

Για την Εθνική που έχει παίκτες περιορισμένων δυνατοτήτων αλλά δεν είναι και οι χειρότεροι, ήρθε η ώρα να τους μάθει κάποιος να παίζουν πιο επιθετικά. Κατά τον αγώνα δεν υπήρχε ΟΥΤΕ μια κίνηση χωρίς την μπάλα, κάποιος να προκαλέσει λίγο αναστάτωση. Τρομερά προβλέψιμη και μακράν η χειρότερη ομάδα μέχρι στιγμής.
Ακόμη και από το Καμερούν που αναφέρθηκε (αν και νομίζω η ομάδα του '10 που είχε κατεβάσει με 5 αμυντικά χαφ στον άξονα είναι ότι χειρότερο έχει εμφανιστεί μετά την Ελλάδα του '94, το πράγμα πάει σαν κύκλος μάλλον).

Και μιλώντας για το '94 αξίζει πραγματικά να ξοδέψετε 49 λεπτά να δείτε το ντοκιμαντέρ του BBC για την ελληνική αποστολή. Είναι έπος!

Το θέμα είναι ότι με τον Ρανιέρι δεν θα συμβεί αυτό.

Χαρμα οφθαλμων ηταν το πρωτο ημιχρονο και κανα τεταρτο απο το δευτερο. Μεχρι εκει ηταν το Ιταλια Αγγλια. Μετα υπηρξε καμψη στο παιγνιο.
Χειροτερος παικτης για μενα, ο προπονητης της Αγγλιας, εξου και το αποτελεσμα.

αφιερωμενο στο Φερναντο

Εγώ πάλι πιστεύω πως η Εθνική δεν έπρεπε να παίξει επιθετικά με την Κολομβία αλλά έπρεπε να παίξει ακόμη πιο αμυντικά από ότι έπαιξε χθες. Ο Χολέμπας (που μας φάνηκε κακός) μάρκαρε ολομόναχος στην αριστερή πλευρά κι από εκεί ξεκίνησαν και τα 3 γκολ. Το ένα από τα 2 αμυντικά μας χαφ παρακαλούσε να τον πυροβολήσουμε σαν γερασμένο άλογο και απλά έκανε jogging για 90 λεπτά. Jogging έκανε και ο Γκέκας που μας κόστισε μια θέση αμυνόμενου και ανάγκαζε τον Σαμαρά να πρέπει να κάνει 500 δουλειές μέσα στο γήπεδο.

Το ματς αυτό έπρεπε να προσπαθήσουμε να κλέψουμε το Χ/2 κι όχι να το κερδίσουμε με σκορ 0-2. Πιο πιθανό ήταν να πάρεις κάτι καλό με τον Χολέμπας αριστερό χαφ παρά με τον Γκέκα φορ ή τον Φετφατζίδη δεξί χαφ. Δεν ξέρω ποιο ήταν το αρχικό πλάνο (τα πάντα άλλαξαν έτσι κι αλλιώς στο 5΄), αλλά η 11άδα ήταν ο ορισμός του mixed signals. 6 αμυντικοί, 3 βετεράνοι φορ, 1 επιτελικό χαφ και 1 παίκτης για την Β Εθνική (ΑΕΚ) που θεωρείται όμως σημαία της Εθνικής.

Η πρόκριση ήταν ήδη δύσκολη και τώρα με το -3 γκολ και τη νίκη της Ακτής Ελεφαντοστού, έγινε ακόμη πιο δύσκολη. Ακόμη και με 4 πόντους, δύσκολα περνάμε στον επόμενο γύρο.

Με γκολ στο 5’ δε μπορούμε να συζητάμε πια για το πώς έπρεπε να προσεγγίζουμε το ματς πριν αυτό αρχίσει. Πρέπει να δούμε το plan B (που θεωρητικά θα έπρεπε να υπάρχει για την περίπτωση που στραβώσει το ματς νωρίς) και αυτό ήταν εμφανές ότι δεν υπήρχε, όχι γιατί εκδηλώναμε λανθασμένες επιθέσεις αλλά γιατί μπορούσαμε να καν να εκδηλώσουμε επίθεση.

Και για μένα το πρόβλημα δεν είναι τόσο κάποια τακτική επιλογή του Σάντος, όσο το γεγονός ότι η γαμωάμυνα έχει μπει τόσο πολύ στη νοοτροπία μας θεωρώντας ότι με κάποιο μαγικό τρόπο το 2004 θα ξανασυμβεί μόνο βάζοντας πούλμαν μπροστά από το τέρμα, ώστε το όποιο φυσικό ταλέντο και δημιουργικότητα σε αυτήν την χώρα (ποδοσφαιρικά μιλώντας) να θεωρείται σχεδόν μειονέκτημα.

Γι’ αυτό και μόνο προσωπικά θα ήθελα τον μόνο έλληνα παίκτη που μπορείς να πεις ότι μιλάει (εντάξει, ψιθυρίζει έστω) στη μπάλα, τον Φετφατζίδη μέσα. Θα προτιμούσα να χάναμε 4-0 έχοντας κάνει όμως και 3-4 φάσεις από ατομική ενέργεια ενός παίκτη, παρά το χτεσινό 3-0 που ήρθε χωρίς καν φανούμε στο γήπεδο.

Αλήθεια, το Ακτή - Ιαπωνία μόνο εγώ ο βρυκόλακας το είδα ρε σεις; :lol: Κι αυτό κλασσικό μουντιαλικό παιχνίδι άλλης εποχής (τι γίνεται φέτος ρε παιδιά, δηλαδή φτου φτου μην το ματιάσουμε) στο οποίο η λιγότερο ταλαντούχα αλλά περισσότερο καλοδουλεμένη/modern football/τρεχαντήρικη ομάδα για πολλή ώρα έχει βραχυκυκλώσει την τίγκα ποιοτική αλλά και αφρικάνικα άναρχη αντίπαλο, μέχρι που κάποια στιγμή παίρνουν μπρος οι μεγάλες προσωπικότητες της δεύτερης και καθαρίζουν το ματς μέσα σε τρία λεπτά. Έπος. Α, ρε Ντιντιέ. Γέρασες κι ακόμα κάθεσαι εκεί ψηλά στον χρυσελεφάντινο θρόνο σου και σκύβοντας κοιτάς σαν κουκκίδες τις φιγούρες των υπόλοιπων φορ του κόσμου…

(εντάξει, ο Φάνης είναι δίπλα του ε!)