Double Dragon - Devastator
N.A.O.S. - The Final Harvest [1995]
πρωταπολλα να πω ενα μεγαλο ευχαριστω σε πλαντετερ, γιατι αναζωπυρωσε το θαυμασμο μου για τους Necromantia και γιατι μου εδωσε το Final Harvest. οι N.A.O.S. ειναι μπαντα του Magus Wampyr Daoloth απο Necromantia και εδω εχει δημιουργησει ενα μουσικο κλιμα, χρησιμοποιοντας κακιστης ποιοτητας ντραμ μασιν και κακιστης ποιοτητας συνθς και απλα παιζει με τους ηχους. και θα μου πειτε “καλα ρε βλαμενε και τι μας το πλασαρεις;”. η απαντηση ερχεται διαδοχικα, αυτος που αγαπαει νεκρομαντια και αγαπαει τη καλτιλα και το τροπο που δομουσαν και εφτιαχναν μουσικη το 90 θα αναπολησει και θα συγκινηθει. αυτο που καναν οι νεκρομαντια στα 90ς ηταν χιλιες φορες δα πιο επαγγελματικος(συμφωνα με τα σημερινα δεδομενα) και πιο εγκεφαλικος αποτι μουσικο εβγαζε η Ελλαδα τη προ-προηγουμενη δεκαετια. αγαπωντας λοιπον τους νεκρομαντια δεν υπαρχει περιπτωση να μην αγαπησει κανεις κι αυτο εδω το μικρο αριστουργημα, γιατι περιεχει ολο το καλο στοιχειο των νεκρομαντια, τις συνθεσεις που λατρεψαμε, τα επικα συνθς, τις φωνες, τις κραυγες και τις απαγγελιες που ο Magus δημιουργουσε με μοναδικο τροπο. τα ηλεκτρονικα ειναι τοσο κιτς που θυμιζουν Chimo Bayo, αλλα δε μπορεις να μην τα χαζεψεις γιατι αφενος ειναι πανεμπνευστα και αφετερου τα επεξεργαστηκε συμφωνα με τα στερεα που ειχαν φτιαξει οι νεκρομαντια, τα προσαρμοσε ο ατιμος τοσο ομορφα στα μετρα του, που σε καθηλωνουν. αν δε το βρει κανεις στο ψαξιμο, ας κανει ενα πιεμ σε πλαντερερ.
άπειρα πινκς και μπόους για Τσίμο Μπάϊο, αλλά άμα θες Ν.Α.Ο.Σ. τσεκάρεις το Μελανχόλια του 1997. Κατά τ’άλλα ισχύουν όλα αυτά για Νεκρομάντια, σπουδαιοτατη υπερμπάντα και πρέπει να της σκαρώσουμε ένα απρησιέησιον θρεντ επειγόντως. Γενικώς, με τον έναν ή άλλον τρόπο(ν) ΟΛΑ τα 90ς πρότζεκτς του Μάγου Βαμπίρη Δαολώθ έχουν το ενδιαφέρον τους με αποκορύφωμα το απερίγραπτα υπερκιτς αλλά και υπερθεϊκότατο Σατάνικ Προπαγάνδα των Διάβολος Ράισινγκ με τον Μίκκα των Ιμπέλντ Ναζαρήν. Ώπα λάθος, νομίζω βαμπίρισμ, Σάντισμ ή κάτιτ έτοιο λεγόταν το άλμπουμ. Δε θυμάμαι γέρασα. Το σατάνικ προπαγάνδα ήταν το “χιτ” πάντως.
Α και ο πίνακας του εξωφύλλου που έβαλε ο νομιστεράκης χρησιμοποιήθηκε την ίδια εποχή από τις εκδόσεις Αίολος για εξώφυλλο στο διήγημα “Λίλιθ” (δε θυμάμαι συγγραφέα) όπως θυμάμαι χαρακτηριστικά από τη στήλη του Μάγους στο Μέταλ Ινβέηντερ της εποχής. Τυχαίο ή όχι, ένας θεός ξέρει.
Ωραία χρόνια.
ακομα δεν εχω ακουσει Diabolos Rising, στο μελλον θα γινει κι αυτο γιατι το καλο πραμα θελει τον χρονο του. οπως και τα προγκ αλμπουμ που μου εχετε προτεινει στις προηγουμενες σελιδες δεν τα εχω ξεχασει, απλα περιμενω τις καταλληλες συνθηκες. θελω λινκ για Melancholia και για Communion αν ειναι δυνατον μπλιντιν, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι δεν θα διαφερουν απ’ το Final Harvest και θα με μεταφερουν στα λεητ 90ς που βασιλευαν το απλιφτιν και οι πρωτη-τζη και τελευταια-τζη.
Όσοι γουστάρουν Black Label Society, Motorhead και τα συναφή να ακούσουν την εξής δισκάρα (η Marianna_me το ξέρει:wink:):
Brand New Sin - Recipe For Disaster (2005)
Όχι πρωτότυπα μονοπάτια μουσικά, αλλά πρόκειται για δίσκο-κόλλημα. Με μια φωνάρα που θα κάνει όλους τους φαν του είδους να καβλώσουν, να καβαλήσουν μηχανές με τη παρέα και να βγούν για τσάρκα στο δρόμο8)
Όσοι γουστάρουν αυτό να τσεκάρουν και το ομώνυμο του 2002 καθως και το Tequila (2006)
Noμίζω πως το Tequila είναι καλύτερο πάντως.
διαβολοσ ρισινγ θα σκατοπορωθείς να ακούσεις τουν μάγους και τον μίκα να χώνουν χριστοπαναγίες πάνω σε 90ς υπερκιτς απλίφτινγ ισραηλίτικο φάση τρανσ και θα χορεύεις μόνος σου στο δωμάτιο. Ψάχτηκα μπας και βρω την κασέτα μου να ξεθάψω το Μελανχόλια αλλά τζίφος μόνο το ντέμο Νεκρομάνσυ βρήκα. 
Το μελανχόλια το είχε αγοράσει τότε ένας φίλος μου και τον κορόιδευα που αγοράζει σαβούρες. καλός μαλάκας ήμουν. Αυτό και το αμπιεντ δισκάκι του Προσκρίπτορ των Αμπζου την ίδια εποχή θυμάμαι να τα τσεκάρω από την ραδιοφωνική εεκπομπή του Ινβέηντερ στον 902 και να λιώνει η κασέτα μου.
Τα λοιπά που έχω σε σιντί από Νεκρομάντια βρίσκονται ευκόλως οπότε δεν μπορώ να σε βοηθήσω με λινκ.
Α το θρεντάκι για Νεκρομάντια είναι ήδη ον-αιρ, ψάξου.
[SIZE=“3”]4δισκοι που η λεξη ‘πανεμορφη μουσικη’ ακουγεται πολυ μικρη μπροστα τους…[/SIZE]
Gene Clark - No Other (1974)
οσοι γουσταρετε ροκ 70ς…οπως ειστε τσεκαρετε το τωρα !!! 8O8O8O
Jeff buckley - Grace (1994)
Πιθανοτατα η πιο αγγελικη φωνη που βγηκε στα 90s…και ο δισκος δεν ειναι κακος 
Marvin Gaye - What’s going on (1971)
Αριστουργημα. Παιζει να ειναι και η πιο ωραια μουσικη που εχω ακουσει ποτε μου.
Dennis Wilson - Pacific Ocean Blue (1977)
Επος.Δισκαρα.Φωναρα.Σε ενα παραλληλο συμπαν καινε τους δισκους της gaga και ολοι αγοραζουν αυτον τον δισκο…Προσκυνω.
Στο συγκεκριμένο δίσκο του Gene Clark περιλαμβάνεται και η orginal version του πολυαγαπημένου σας/μας (από την περσινή διασκευή των Soulsavers) Some Misunderstanding.
Το Grace είναι πολύ καλός δίσκος, και ο Jeff Buckley άλλο ένα αδικοχαμένο ταλέντο, όπως κι ο πατέρας του.
Awake o Wilson που πόσταρες είναι μπα(ρ)μπας του Steven?
δισκάρα, συγχωρέστε με αν το έχουν ποσταρει πιο πάνω
Ένας σπουδαίος δίσκος του Mark Lanegan με τίτλο scarps at midnight
σας το προτείνω…
Χαλαρή ροκ μουσική με την εξαιρετική φωνή του
Όχι, δεν είναι πολύ καλός δίσκος. Είναι απίστευτη δισκάρα και μπροστά από την εποχή της.
Άπειρες ανατριχίλες και εξωπραγματική απόδοση.
hi μαγκες,ειμαι νεοπας στο φλορουμ+σας αποστελλω τους μεταλλικους μου ασπασμους:D
παμε κατευθειαν στο ψητο…
τελευταια αγορασα+ακουσα το new moon των swallow the sun!με συνεπηρε απιστευτα αυτη η δισκαρα(η ατμοσφαιρα που εκπεμπει απλα…δεν υπαρχει:!::!::!:αχ,αυτη η σκοτεινια ποσο με ταξιδευει:bow2:
Καλώς ήρθες, καλά ποστς 8)
Αν θες να πάθεις την πλάκα σου ακόμα περισσότερο, άκου και το Hope.
Εκεί θα μείνεις μαλάκας
φιλε axel σ΄ευχαριστω για το καλωσορισμα! σαν γνησιος οπαδος των swallow the sun εχω λιωσει και το hope και πρεπει να πω πως εχω μεινει oxι απλα μαλακας αλλα μαλακας με π-ε-ρ-ι-κ-ε-φ-α-λ-α-ι-α! προσωπικο αγαπημενο παντως (ξεκαθαριζωντας παντως πως ολα ειναι δ-ι-σ-κ-α-ρ-ε-ς) ειναι το ghosts of loss!
πολυ προσφατα απεκτησα το ολοφρεσκο πονημα των μεγιστων the vision bleak ονοματι set sail to mystery! αν και το εχω ακροασει μονο 8 φορες (για να γινει κτημα μου απαιτουνται πολυ περισσοτερες…εν καιρο ολα θα γινουν) σας το προτεινω ανεπιφυλακτα! στον συγκεκριμενο δισκο ακους απο gothic, doom μεχρι ατμοσφαιρικα black και death ξεσπασματα! και οι 8 κομματαρες που διαθετει ο δισκος αφηγουνται και απο μια ιστορια τρομου (σε αυτες ειναι μετρ του ειδους οι συνθετες του εν λογω δισκου)! ριχτε μια αυτια και θα ηθελα να εκφρασετε τα σχολια σας! αρνητικα και μη!
thanks για την πρόταση…γενικά ΛΑΤΡΕΥΩ afghan whigs, twilight singers, the gutter twins, soulsavers οπότε είναι καιρός να ασχοληθώ και με τα προσωπικά πονήματα του κυρίου lanegan
:thumbup:
παρτε μερικα βαρια και ασηκωτα…
