εντάξει, πρέπει να πάμε κάποια στιγμή για καφέ Λάρισα και να μιλάμε μόνο για Ryche. Κάτσε να τελειώσει η εξεταστική και στην πρώτη έξοδο σκάω μύτη
δυνατό αυτό.μάλλον η καλύτερη κυκλοφορία τους.
να αναφέρω και την εξαιρετική διασκευή σε lcd soundsystem που έκαναν πέρυσι:
Hittman Vivas Machinas
Τουτο εδω το διαμαντακι αποτελει ενα απο τα πιο διαφορετικα "δευτερα αλμπουμ"
ever.Ενω το πρωτο ομωνυμο ηταν καυλωμενο us power με τσιριδες που λενε αυτο ηταν σαφως πιο μελωδικο,prog ακομη και aor αλλα λεει πολλα.Ειδικα η μπαλαντα words αξιζει πολλα!
Σωστός ο Stanley.
Unsung heroes οι Hittman. και αν τουλάχιστον το πρώτο έχει μια αναγνώριση στους power/prog κύκλους, αυτό έχει μείνει στα αζήτητα και είναι κρίμα.
εν τω μεταξύ αυτά τα δύο είναι δισκάρες.και για να πω την αλήθεια, τα προτιμώ από τις δουλειές του frusciante με τους rhcp…
απίστευτο τριπάρισμα.νιώστε.
proteinomenoi diskoi STYX ektos tou ‘‘The Grand Illusion’’?na anafero oti protimo tin foni(kai tis sintheseis) tou Dennis DeYoung se shesi me tous allous (ola me vasi tou ‘‘The Grand Illusion’’ giati mono ayto eho).
akoma kalitera an kapoios ehei tin hrono,orexi kai gnoseis na kanei ena afieromataki se aytous na mathoume kai kammia leptomereia parapano,akoma kalitera.:-k
Σιγουρα το Pieces of eight.Δισκαρα και κομματαρες.Για περισσοτερα θα επανελθω οταν βρω χρονο.
euharisto kai anameno enagoniodos ena ipokimeniko arthaki sou pano stous Styx.adiafores plirofories vriskeis pantou,ipokeimenika sholia omos mono apo aytous pou ehoun liosei tous diskous tous.
[B]Polvo - In Prism (2009)[/B]
ο χορορ προφανως θα τους ξερει! παρα πολυ ενδιαφερον γκρουπακι παιζουν ενα κραμα νοιζ μαθ ροκ με πολλες επιρροες απο μαντχανευ και σονικ γιουθ αλλα και σελακ και τζιζους λιζαρντ! μετα απο 3 σινταρες ειχαν σπλιταρει μεχρυ να επανενωθουν το 2008 και να βγαλουν αυτην την επικουρα
μου αρέσουν πάααρα πολύ οι polvo.είναι το indie rock που γουστάρω.αρκετά θορυβώδες και με εμφανείς επιρροές από math/post-hardcore.
το “exploded drawing” άκουσα πρώτο, αυτό μάλλον αγαπώ περισσότερο, αλλά το “in prism” είναι από τους πιο δυνατούς δίσκους που έχω ακούσει από reunion.τρομερή φρεσκάδα.σαν να ακούω μια μπάντα που ξεκινά μόλις τώρα.απλά από τους κορυφαίους indie rock δίσκους των 00’s.
Μεγάλος δίσκος από έναν μεγάλο καλλιτέχνη,ο οποίος όμως δεν πήρε και την αναγνώριση που το άξιζε,στο ευρύ κοινό τουλάχιστον,καθώς στην blues/rock κοινότητα έχει την τιμητική του,από τον Jeff Beck μέχρι και τον,προσφάτως αποθανών,Gary Moore.
Γνωστός sideman,ας μου επιτραπεί η έκφραση,και μεγάλος μάστορας του ήχου της Telecaster,στα πλαίσια της σόλο καριέρας του κυκλοφόρησε και τον δίσκο που σας προτείνω σήμερα
[B]ROY BUCHANAN - ROY BUCHANAN 1972[/B]
Κυκλοφόρησε το 1972,η πρώτη του κυκλοφορία με την Polydor ως σόλο καλλιτέχνης(αποτέλεσμα της δημοσιότητας που έλαβε με το ντοκιμαντέρ του 1971 “The Best Unknown Guitarist in the World”).Ίσως είναι η πιο αξιόλογη δουλειά του,εμπεριέχει κομμάτια-διαμάντια όπως το “Τhe Messiah Will Come Again” και το “Sweet Dreams”.
Κυλάει όμορφα και ήρεμα.
Και αν δεν σας λένε τίποτα τα παραπάνω,απλά αναλογιστείτε ότι ο τύπος είχε απορρίψει πρόταση των Rolling Stones,αν σημαίνει και αυτό κάτι:p
[B]Depressive Age - Symbols for the blue times
[/B]
Είναι κρίμα να μην έχει κάθε πολίτης του κόσμου ένα αντίτυπο του άνωθεν δίσκου.
[B][SIZE=“4”]ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!![/SIZE][/B]
[SPOILER]Οκ, δείχνω αρκετά απελπισμένος , κάποιος θα με λυπηθεί… :p[/SPOILER]
η πλάκα είναι ότι όποιος παίρνει χαμπάρι τους DA η μοναδική του πρώτη αντίδραση είναι “καλά γιατί δεν τους ήξερα τοσο καιρό ο ΑΘΛΙΟΣ” :lol:
εγώ πάντως κάνω bump ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο τόπικ τους. Τεσπά, αυτόν τον καιρό λιώνω το περσινό ΄λαμπουμ του Lubitzki με την μπάντα του ονόματι Jan Dorn. Δεν είναι στο ίδιο στυλ βέβαια, αλλά νομίζω ότι όποιος αγάπησε την παράνοια της φωνής του, το μοναδικό του feeling όταν τραγουδουσε, θα αναγνωρίσει αρκετά από ολα αυτά στους Jan Dorn.
Δεν είχα ιδέα για τους Jan Dorn. Thnx που τους ανέφερες.
http://www.we7.com/#/album/Jan-Dorn/Ungebraucht-Zurueck
στην παραπάνω Δνση μπορείς να ακούσεις το άλμπουμ, αλλα χρειάζεται εγγραφή. Αλλιώς ακούς μόνο δείγματα. Αξίζει - αλήθεια. (Δυστυχώς είναι η μοναδική πηγή που έχω για ολοκληρο το άλμπουμ).
edit: κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και άκου κατευθείαν το κομμάτι Zusammenhalt, τέλειο.
[1973]
Α ρε ιταλιάνοι χιππιδιαραίοι.
Όσοι αρέσκεστε στο RPI (και κάπως βαρύτερο) καλείσθε όπως τοποθετήσετε πάραυτα τους Alphataurus δίπλα σε Premiata Forneria Marconi, Le Orme κτλ
Γαμάτοι οι μακαρονάδες!
Στο λινκ στο 3.20 κοντά…πόσο μοιάζει με το villa strangiato!8O 
λαθος ντιλιτ ιτ !
[B]The Men[/B] - Leave Home
shoegaze, post punk, hardcore, noise rock…
αν σου άρεσαν αυτές οι ταμπέλες, απλά άκου τώρα το δίσκο. η sacred bone records μας τα λέει ωραία φέτος…
[U[/U]](http://www.youtube.com/watch?v=oDoArNOoSso&feature=related)
[U]Bataille[/U]
αυτό δεν τον έχω ακούσει, είχα ακούσει το περσινό όμως. καταρχάς, καμιά έκπληξη ότι δεν πέρασε ούτε χρόνος, αν είναι σαν το immaculada
δεν είναι κακό, αντιθέτως, τα τρία τραγούδια που κλείνουν τον δίσκο είναι πολύ καλά, αλλά γενικά καμιά συνοχή, είναι σαν να έπαιρναν τις ταμπέλες που έβαλες και να έγραφαν ένα τραγούδι για την κάθε μια, αφού την έθαβαν πρώτα σε ντρόουνζ. τις περισσότερες φορές δημιουργείται χασμουρητό μέχρι να φτάσεις προς το τέλος, εκτός κι αν έχεις όρεξη για ψιλοάμπστρακτ κάτι. σ’ αυτό βρήκαν τι θέλουν να κάνουν ή μπα;