Δισκάρες που προτείνουμε στους συμ-φορουμίτες μας

Ωραίος ο Iluvatar!!
Εντωμεταξύ, ο δίσκος των Ashbury ημερολογιακά, είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου

FuryUK ηταν το δευτερο support στον Blaze τσεκαρετε το VR (virtual reality)

Τωρα τον ακουω!!! ΓΑΜΕΙ ο δισκος! Μου θυμιζει A perfect Circle, Quicksand κτλ.
Γενικα τα σπαει και η φωνη απιστευτη. Σε κανει να θες να φωναξεις δυνατα απο την ενταση και να φας τον κοσμο ολο!!


Δισκάρα απο τους Floyd
Ίσως ο πιο σκοτεινός και ψαγμένος δίσκος τους

[B]Wolfgang Amadeus Mozart - Requiem Mass in D minor[/B]

Λειτουργιάρα από τον Mozart
Ίσως ότι πιο σκοτεινό και ψαγμένο έχει γράψει

Πλάκα πλάκα τον έχω τον δίσκο και είναι ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ
Μπράβο φίλε Deckard:)

[B]Ludwig van Beethoven - Symphony no. 9 in D minor, Opus 125[/B]

Εδώ μάγκες έχουμε την καλύτερη συμφωνία του Μπετόβεν, μιλάμε για το ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΓΚΙΓΚΛΑΜΕΣ, ακούστε την.

[B]ΠΑΟΛΑ-Αθόρυβα[/B]

Μάγκες ακούστε το, εδώ το ντεμπούτο της ΠΑΟΛΑΣ(γιατί είμαστε και πρωτοδισκάκιδες)
Ψάγμενος δίσκος μόνο για αυτούς που έχουν πονέσει

Γιατί γιατί γιατίιιιι… τους έδωσα σημασία τόσο αργά στην ζωή μου…;;;

Μιλάμε για καψούρα μεγάλη… αυτη η δισκάρα των 17 χρόνων!!!

Ψυχάρες. Τους αγαπώ κ’ας μην τους ξέρω.

Μπαντάρα, το ομώνυμο το άκουσες?

Όχι ακόμα! Προσπαθω να συνέλθω από αυτό.
Οι τύποι είναι από το μέλλον!

θρυλικο στο χωρο του—>[I][B][I][/I][/B]1,2,3[/I]


[B][SIZE=“3”]Twilight Singers[/SIZE][/B] - Blackberry Belle

Το καλύτερο album του Dulli με τους twilight singers, ό,τι καλύτερο έχει γράψει μετά τους Afghan Whigs (μαζί με το album των Gutter Twins).
Το προτείνω ανεπιφύλακτα γιατί η μπάντα το αξίζει και με το παραπάνω…
personal favorite: The Killer
Στο ομώνυμο ακούμε και τον κύριο Mark Lanegan να δίνει μια απίστευτη ερμηνεία.
:trombone:
με άρωμα από Νέα Ορλεάνη…

[B]Mayfair - Fastest trip to cyber-town[/B]

Η συζήτηση για το πόσο αδικημένοι είναι οι Mayfair έχει ξαναγίνει. Τεράστια μπάντα, μικρή η ανταπόκριση που βρήκε. Αν προσθέσουμε στην εξίσωση, ότι στην κουβέντα γύρω από το όνομα τους αναφέρονται πρωτίστως τα behind και die flucht, τότε gia to fastest trip η αδικία είναι διπλή. Πιθανόν η λίγο πιο light κατεύθυνση (αν μπορεί η λέξη light να περιγράψει την μουσική των mayfair) να ευθύνεται για αυτό.

Το πόσο τέλειος είναι ο δίσκος, μπορεί να διαπιστωθεί με κλικ: [B]εδώ[/B], [B]εδώ[/B], [B]εδώ[/B] + σ αυτό [B]εδώ[/B] το γαμήδι.
with every single breathe…

Πες τα ρε Deckard…

Δισκάρα το Μayfair!

Mιας και πιάνουμε τα σπάνια prog διαμαντάκια…

Οι Ολλανδοί Bagheera με το Door to Deliverance από τη χρονιά του 1995. Μελωδία και συναίσθημα όσο δεν πάει. Δείγμα->http://www.youtube.com/watch?v=Jn8__S6BYc8

[B]Edwin Dare - Can’t Break Me [/B]

νομιζω το ειχα ποσταρει και στις progressive metal κυκλοφοριες…
προκειται για αγαπημενο δισκακι…
ομορφα ριφς που σου κολλανε στο μυαλο, πολυ ωραια φωνητικα και απιστευτα σολο απο τον Jeff Kollman.
δειγμα [B]εδω[/B] αν και ο δισκος εχει πολυ καλυτερα κομματια οπως τα The Backburner, This Warrior και Don’t Listen to Your Head!!!

Ωραίος ο amazing. Πρέπει να ψαχτούν περαιτέρω οι Ολλανδοί!!

Το Edwin dare δισκάρα και φωνάρα ο Bryce Barnes

[B][SIZE=“4”]SULLY ERNA - AVALON[/SIZE][/B]